Οι νέες προκλήσεις της ασφάλειας της χώρας
Συνηθίζουμε να λέμε ότι η χώρα μας αποτελεί σημαντικό παράγοντα ασφάλειας και σταθερότητας στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο. Γνωρίζουμε όμως ότι η οικονομική κρίση έχει υποσκάψει αρκετά τα θεμέλια των δομών που απαρτίζουν τον πυρήνα της κυριαρχίας του ελληνικού κράτους. Το φιλότιμο κάποιων στελεχών δεν αρκεί πάντα για να αναπληρώσει τις σοβαρές ελλείψεις σχεδιασμού των προηγουμένων ετών που σιγά σιγά αναδύονται σήμερα.
Ούτε, παραδείγματος χάρη, αρκεί ο «φράκτης» του Έβρου για να επιλύσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Ούτε, πάλι, αρκεί να προσφύγουμε στη Frontex για να επιλυθούν πολλά από τα προβλήματά μας, που εμείς τα γνωρίζουμε πολύ καλά. Πρέπει επίσης να αναλογισθούμε ότι δεν αρκεί να δηλώνουμε ότι είμαστε παράγων ασφάλειας και σταθερότητος, αλλά πρέπει να το αποδεικνύουμε καθημερινώς. Εξ όσων γνωρίζω, δεν έχουμε να επιδείξουμε σημαντικές δάφνες σ’αυτούς τους τομείς.
Σε ένα ιδιαίτερα ρευστό διεθνές σκηνικό -με διαρκείς κρίσεις στον Καύκασο και την Ουκρανία, με το Κυπριακό και το Παλαιστινιακό πάντα ανοικτά και με έναν εμφύλιο πόλεμο να μαίνεται στη Συρία- έχει έρθει προ πολλού η ώρα να επανεξετάσουμε εκ βάθρων το σύστημα ασφάλειας της χώρας-Διπλωματία, ένοπλες δυνάμεις, αμυντική βιομηχανία, σώματα ασφαλείας- και να το ανασχεδιάσουμε. Δεν εννοώ βεβαίως να ξεχυθούμε σε νέες μεγάλες αγορές, όπως στο παρελθόν, αλλά να σκύψουμε στους τομείς της οργάνωσης και της διαλειτουργικότητος που μπορούν να αλλάξουν την δραματική σημερινή εικόνα. Δεν πρέπει δε να ξεχνούμε ότι χωρίς ασφάλεια δεν μπορεί να υπάρξει άξια λόγου οικονομική ανάπτυξη. Πρωταρχικός μας στόχος πρέπει να είναι η μετεξέλιξη του σημερινού Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) σε ένα πραγματικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ). Το νέο Συμβούλιο πρέπει να απαρτίζεται υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, από τον Πρωθυπουργό, τους αρμόδιους Υπουργούς, τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων και των Σωμάτων Ασφαλείας και τον Διοικητή της ΕΥΠ. Ολιγομελής Γενική Γραμματεία θα μπορεί να υποστηρίζει το έργο του Συμβουλίου.
Τα δύο δεύτερα βήματα πρέπει να γίνουν μαζί, δηλαδή να αναμορφωθούν εκ βάθρων η Συνοριοφυλακή και η Ακτοφυλακή.
Η Συνοριοφυλακή έχει υπό την ευθύνη της τα βόρεια χερσαία σύνορά μας, από το δέλτα του Έβρου ως τις ακτές του Ιονίου. Δεν νοείται συνοριοφύλακας να υπηρετεί στην Πλατεία Ομονοίας. Στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης θα πρέπει να συσταθεί Γενική Διεύθυνση Συνοριοφυλακής με αίθουσα επιχειρήσεων, με ξεχωριστή ιεραρχία αξιωματικών και με επικεφαλής Υποστράτηγο της νέας ιεραρχίας. Στη συνέχεια, τα χερσαία σύνορά μας θα πρέπει να κατανεμηθούν σε τομείς. Σε έκαστο τομέα θα πρέπει να εγκατασταθούν διοικητής, υποδιοικητής, κινητές μονάδες επέμβασης, στατικά φυλάκια επιτήρησης διαβάσεων και άλλων ευαίσθητων σημείων, όπως και υπηρεσίες υποστήριξης. Κάθε διοικητής τομέως θα πρέπει να έχει τον πλήρη έλεγχο της περιοχής ευθύνης του. Η σύγχρονη τεχνολογία- τοπική αίθουσα επιχειρήσεων, επικοινωνίες, κάθε είδους κάμερες- πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο. Η συνοριοφυλακή πρέπει να είναι οργανωμένη με υψηλό επίπεδο πειθαρχίας και επαγγελματισμού, με στρατιωτικές προδιαγραφές και με προβλέψεις για δωρεάν και αξιοπρεπή στέγαση και σίτιση όλου του προσωπικού της. Πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι η αστυνόμευση και η φύλαξη των χερσαίων συνόρων είναι ένας σημαντικός στόχος της Πολιτείας, μακριά από κάθε αμφισβήτηση.
Με τον ίδιο περίπου τρόπο πρέπει να οργανωθεί η Ακτοφυλακή. Εντός του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου θα πρέπει και εδώ να συσταθεί Γενική Διεύθυνση Ακτοφυλακής, με αίθουσα επιχειρήσεων και με επικεφαλής Υποναύαρχο Ακτοφυλακής.
Στη συνέχεια, το σύνολο των ακτών μας θα πρέπει να κατανεμηθεί υπό την δικαιοδοσία των Κεντρικών Λιμεναρχείων και των Λιμεναρχείων. Καθένα απ’αυτά θα πρέπει να έχει επαρκείς χερσαίες εγκαταστάσεις για την αστυνόμευση των λιμένων, αλλά και των ακτών υπό την ευθύνη του, χρησιμοποιώντας και εδώ την σύγχρονη τεχνολογία. Θα πρέπει, επίσης, να διαθέτει οχήματα και πλωτά μέσα, ανάλογα με τις ανάγκες του. Εφεδρικό συγκρότημα έτοιμο να παρέμβει οπουδήποτε στα ελληνικά νερά θα πρέπει επίσης να συγκροτηθεί. Η Ακτοφυλακή θα πρέπει επίσης να αποκτήσει δύο επισκευαστικές βάσεις, μία στο Αιγαίο και μία στο Ιόνιο. Οι σημερινοί αξιωματικοί του ΛΣ-ΕΛΛΑΚΤ θα πρέπει να κατανεμηθούν σε τρεις νέους κλάδους ανάλογα με τις σπουδές τους, ήτοι τους Μάχιμους Ακτοφυλακής, καθώς και τους Διοικητικούς και τους Οικονομικούς Λιμενικού Σώματος. Τις θέσεις ευθύνης της Ακτοφυλακής θα στελεχώνουν οι Μάχιμοι. Εφεξής, οι σπουδαστές της Σχολής Δοκίμων, όταν αποφοιτούν, θα κατανέμονται μεταξύ του Πολεμικού Ναυτικού και της Ακτοφυλακής, η οποία έτσι θα αποκτήσει καθαρά στρατιωτικό χαρακτήρα. Άλλωστε, η προστασία των ακτών από τη λαθρομετανάστευση και το κάθε είδους λαθρεμπόριο, με συχνά βαριά οπλισμένους διακινητές, απαιτεί οργάνωση και ναυτοσύνη αντίστοιχη του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά και άριστη συνεργασία με αυτό. Τα λοιπά διοικητικά καθήκοντα του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, αλλά και της ίδιας της Ακτοφυλακής θα μπορούν να διεκπεραιώνουν οι δύο άλλοι κλάδοι του Υπουργείου , αφήνοντας την Ακτοφυλακή απερίσκεπτη στο αστυνομικό και διωκτικό της έργο.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις χρήζουν επίσης αναδιάρθρωσης. Στόχος πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των εξ ανατολών απειλής, η αποτροπή των δυο αναθεωρητικών βορείων γειτόνων από κάθε πρωτοβουλία, με την διατήρηση ισχυρών μονάδων απέναντί τους και η δυνατότητα μεγάλων επιχειρήσεων στο Αιγαίο. Αλλά οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν τους μηχανισμούς για να προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες.
Είναι, τέλος, σημαντικό η χώρα να διατηρήσει ικανοποιητικού μεγέθους εθνική αμυντική βιομηχανία. Οι τρεις κρατικές επιχειρήσεις-ΕΑΒ, ΕΑΣ και ΕΛΒΟ- πρέπει επιτέλους να συγχωνευθούν σε μία μεγάλη εταιρεία που θα λειτουργεί με ιδιωτικό- οικονομικό τρόπο, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Η νέα εταιρεία θα πρέπει να αναπτύξει και πολιτικά προϊόντα, λόγου χάρη κυνηγετικά όπλα και πυρομαχικά. Θα μπορούσε επίσης να ιδρύσει μια θυγατρική εταιρία εξυπηρέτησης ρωσικών οπλικών συστημάτων, -μικτή επιχείρηση με ρωσικό εταίρο- ώστε να αναλάβει την συντήρηση και αναβάθμιση όλων των ρωσικών συστημάτων σε υπηρεσία στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Και, εξυπακούεται, η νέα εταιρεία πρέπει να έχει όραμα και στόχους.
Οι υπόλοιπες εταιρείες του ιδιωτικού τομέως θα συνεχίσουν την λειτουργία τους, είναι όμως επιβεβλημένο όπως το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας αποκτήσει ολοκληρωμένη πολιτική υποστήριξής τους, όχι μόνο στην εσωτερική αγορά, αλλά και στον εξαγωγικό τους προσανατολισμό. Στόχος μας επίσης θα πρέπει να είναι μια καλά μελετημένη κατανομή της συντήρησης όλων των οπλικών συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων μεταξύ αφενός των στρατιωτικών εργοστασίων και μονάδων και αφετέρου των εταιρειών, ώστε να περιορισθούν στο ελάχιστο οι δυσμενείς επιπτώσεις στην Εθνική Άμυνα από την αποστολή υλικού στο εξωτερικό για συντήρηση. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι η Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Επενδύσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας θα πρέπει να αναλάβει περισσότερους ρόλους απ’ό,τι έχει σήμερα, ώστε να μεγιστοποιηθεί και το όφελος για την εθνική οικονομία.
Συμπερασματικά, η χώρα πρέπει να καταβάλει πολλές ακόμη προσπάθειες για να βελτιώσει τις δομές που θα της επιτρέψουν να ζει με μεγαλύτερη ασφάλεια. Ας ελπίσουμε ότι θα βρούμε τη δύναμη να προχωρήσουμε στο δύσκολο αυτό δρόμο.
infognomonpolitics@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου