Η Ευρώπη της ύφεσης, των χρεών και της ανεργίας ψηφίζει.
Η τρομοκρατία των διλημμάτων επιμένει να μας κρατά φυλακισμένους σε μια άλλη πραγματικότητα.
Τελικά αντιλαμβάνομαι το εξής απλό: Δε θέλουμε να αλλάξουμε. Ή δεν μπορούμε, έτσι πως μας κατάντησαν.
Ούτε η Ευρώπη της ανεργίας δείχνει ότι θέλει να γράψει ιστορία.
Οι πολίτες της μπορεί, αν και γι αυτό αμφιβάλω με τόσες φασίζουσες συμπεριφορές, αλλά οι ηγέτες της σίγουρα δε θέλουν.
Εμείς, ως Έλληνες πολίτες, τι θα δείξουμε αύριο το βράδυ στις 3 κάλπες?
Είμαστε έτοιμοι, λέτε?
Η πρώτη Κυριακή των Αυτοδιοικητικών μου έδειξε το αντίθετο.
Οι επιλογές των πολιτών, συνολικά, κρύβουν σε μεγάλο βαθμό ένα ανώριμο, φοβισμένο, προσκολλημένο στο παρελθόν και τρομοκρατημένο εκλογικό σώμα που συμπεριφέρεται σα να κολυμπάει σε θολά νερά.
Κανονικά, δε χρειάζεται 2η Κυριακή στην Αυτοδιοίκηση.
Ούτε ξέρουμε τι μας γίνεται και πάμε και ψηφίζουμε.
Η κρίση, στην οποία όλοι τόσο πολύ αναφερόμαστε, χειροτέρεψε αντί να ωριμάσει την εκλογική μας συμπεριφορά. Απόδειξη, οι διπλές εκλογές του 2012 και η εγκατάσταση των κρυμμένων στη ΝΔ ακροδεξιών του Σαμαρά και της ΠΟΛΑΝ, στο Μέγαρο Μαξίμου με τις ευλογίες της δεξιάς ΔΗΜΑΡ και του ακόμη δεξιότερου ΠΑΣΟΚ.
Τίποτα δε θα αλλάξει, γιατί εμείς δε θέλουμε να αλλάξουμε.
Ο Έλληνας θέλει να πατήσει ένα κουμπί και να γυρίσει στις ξέγνοιαστες μέρες του 2004.
Δε θέλει να αλλάξει.
Ακόμη δεν κατάλαβε το γιατί πρέπει να αλλάξει. Και φοβάται και το άγνωστο.
Θεωρεί ο Έλληνας γνωστό το ευρώ και άγνωστο τη δραχμή.
Αυτά τα…καλά κάνει η τηλεόραση.
Καλό βόλι.
by ago
προσπαθώνταςμπορούμεκαλύτερα.blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου