Ανατριχιαστικό είναι το άρθρο για την αρμενική γενοκτονία που δημοσίευσε στη βρετανική εφημερίδα Independent ο διάσημος δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ. Ο δημοσιογράφος γράφει ότι «καθώς ο τελευταίος Αρμένιος επιζών και μάρτυρας της αρμενικής γενοκτονίας του 1915, όπου 1,5 εκατ. Αρμένιοι σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους, οι Αρμένιοι προσπαθούν να βρουν τρόπους διατήρησης της ιστορικής μνήμης, ακολουθώντας την πρακτική που ακολούθησαν οι Ισραηλινοί για τα θύματα του Ολοκαυτώματος»
«Φυσικά υπάρχουν τα έγγραφα, οι
φωτογραφίες, οι καταγεγραμμένες μαρτυρίες των επιζώντων. Όμως αυτό δεν
τους αρκεί. Οι Ισραηλινοί χαρακτηρίζουν την αρμενική γενοκτονία από τους
Τούρκους Ολοκαύτωμα και χρησιμοποιούν τον ίδιο όρο, Σόα, για να την
χαρακτηρίσουν.
Οι δύο γενοκτονίες έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Και στις δύο
περιπτώσεις τα θύματα, υποτίθεται, ότι πήγαιναν να μετεγκατασταθούν. Οι
Αρμένιοι σφαγιάστηκαν από ειδικά τουρκικά αποσπάσματα, όπως και οι
Εβραίοι από τα διαβόητα Einsatzkommandos των SS. Άνδρες, γυναίκες και
παιδιά και στις δύο περιπτώσεις, δολοφονήθηκαν, βιάστηκαν, αφέθηκαν να
λιμοκτονήσουν.
Όπως και οι Γερμανοί, οι Τούρκοι στρατιώτες φωτογραφίζονταν, σε πολλές περιπτώσεις, περήφανοι, ενώπιον των νεκρών θυμάτων τους. Και οι δύο λαοί πήγαν προς τον θάνατο με σιδηροδρομικά βαγόνια, προορισμένα για ζώα, στοιβαγμένοι κατά δεκάδες σε αυτά, υποφέροντας από την πείνα, την δίψα και την έλλειψη χώρου. Πολλοί πέθαναν κατά τη μεταφορά.
Οι Εβραίοι δολοφονήθηκαν κατά χιλιάδες στους θαλάμους αερίων. Οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν αυτοσχέδιους θαλάμους αερίων, βάζοντας τους Αρμένιους, κατά εκατοντάδες σε σπηλιές και ανάβοντας φωτιές στις εισόδους τους, ώστε οι έγκλειστοι εντός να πεθάνουν από ασφυξία – την ίδια μέθοδο χρησιμοποίησαν και κατά των Ελλήνων, τους χρόνους της Τουρκοκρατίας.
Όλο οι Αρμένιοι επιζώντες θυμόταν, με τρόμο, τους βιασμούς, τις δολοφονίες, μπροστά στα μάτια τους, των συζύγων, των μανάδων, των αδελφών τους. Μια Αρμένισα θυμόταν, μέχρι την τελευταία της στιγμή, πως οι Τούρκοι άρπαζαν μικρά παιδιά, τα στοίβαζαν και τα έκαιγαν ζωντανά. Άλλα παιδιά κλείστηκαν σε ιδρύματα, χωρίς τροφή, φτάνοντας στο σημείο, για να επιζήσουν, να τρώγουν τα νεκρά παιδιά.
Ένα ακόμα κοινό μεταξύ της αρμενικής και της εβραϊκής γενοκτονίας είναι ότι και οι δύο σχεδιάστηκαν από Γερμανούς. Το σχέδιο εθνοκάθαρσης που έθεσαν οι Τούρκοι σε εφαρμογή ήταν έμπνευσης του Γερμανού στρατηγού και στρατιωτικού συμβούλου στον στρατό τους Λίμαν φον Ζάντερς. Οι ίδιο δε Γερμανοί, κατώτεροι αξιωματικοί το 1915, ήταν οι ανώτατοι του 1941-45 που σφάγιασαν εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους.
Όλα αυτά τα κοινά οδήγησαν τελικά Αρμένιους και Ισραηλινούς να συνεργαστούν επί του κοινού σκοπού διατήρησης της ιστορικής μνήμης. Έτσι οι Αρμένιοι σκοπεύουν να δημιουργήσουν και αυτοί έναν κατάλογο των Δικαίων των Εθνών, τιμώντας τον καθένα που βοήθησε τότε τους συμπατριώτες τους, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, ή εθνικότητας, γιατί υπήρξαν ακόμα και Τούρκοι που δεν άντεξαν τόση βαρβαρότητα και με κίνδυνο της ζωής τους έσωσαν Αρμένιους.
Μια τέτοια κίνηση θα προκαλούσε προβλήματα στην Τουρκία, η οποία εξακολουθεί να αρνείται την γενοκτονία των Αρμενίων, καθώς στον κατάλογο των Δίκαιων των Εθνών θα περιλαμβάνονταν και πολλοί Τούρκοι».
Το άρθρο στα αγγλικά
http://www.independent.co.uk/news/world/europe/the-1915-armenian-genocide-finding-a-fit-testament-to-a-timeless-crime-9241154.html
Πηγή www.mignatiou.com
Όπως και οι Γερμανοί, οι Τούρκοι στρατιώτες φωτογραφίζονταν, σε πολλές περιπτώσεις, περήφανοι, ενώπιον των νεκρών θυμάτων τους. Και οι δύο λαοί πήγαν προς τον θάνατο με σιδηροδρομικά βαγόνια, προορισμένα για ζώα, στοιβαγμένοι κατά δεκάδες σε αυτά, υποφέροντας από την πείνα, την δίψα και την έλλειψη χώρου. Πολλοί πέθαναν κατά τη μεταφορά.
Οι Εβραίοι δολοφονήθηκαν κατά χιλιάδες στους θαλάμους αερίων. Οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν αυτοσχέδιους θαλάμους αερίων, βάζοντας τους Αρμένιους, κατά εκατοντάδες σε σπηλιές και ανάβοντας φωτιές στις εισόδους τους, ώστε οι έγκλειστοι εντός να πεθάνουν από ασφυξία – την ίδια μέθοδο χρησιμοποίησαν και κατά των Ελλήνων, τους χρόνους της Τουρκοκρατίας.
Όλο οι Αρμένιοι επιζώντες θυμόταν, με τρόμο, τους βιασμούς, τις δολοφονίες, μπροστά στα μάτια τους, των συζύγων, των μανάδων, των αδελφών τους. Μια Αρμένισα θυμόταν, μέχρι την τελευταία της στιγμή, πως οι Τούρκοι άρπαζαν μικρά παιδιά, τα στοίβαζαν και τα έκαιγαν ζωντανά. Άλλα παιδιά κλείστηκαν σε ιδρύματα, χωρίς τροφή, φτάνοντας στο σημείο, για να επιζήσουν, να τρώγουν τα νεκρά παιδιά.
Ένα ακόμα κοινό μεταξύ της αρμενικής και της εβραϊκής γενοκτονίας είναι ότι και οι δύο σχεδιάστηκαν από Γερμανούς. Το σχέδιο εθνοκάθαρσης που έθεσαν οι Τούρκοι σε εφαρμογή ήταν έμπνευσης του Γερμανού στρατηγού και στρατιωτικού συμβούλου στον στρατό τους Λίμαν φον Ζάντερς. Οι ίδιο δε Γερμανοί, κατώτεροι αξιωματικοί το 1915, ήταν οι ανώτατοι του 1941-45 που σφάγιασαν εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους.
Όλα αυτά τα κοινά οδήγησαν τελικά Αρμένιους και Ισραηλινούς να συνεργαστούν επί του κοινού σκοπού διατήρησης της ιστορικής μνήμης. Έτσι οι Αρμένιοι σκοπεύουν να δημιουργήσουν και αυτοί έναν κατάλογο των Δικαίων των Εθνών, τιμώντας τον καθένα που βοήθησε τότε τους συμπατριώτες τους, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, ή εθνικότητας, γιατί υπήρξαν ακόμα και Τούρκοι που δεν άντεξαν τόση βαρβαρότητα και με κίνδυνο της ζωής τους έσωσαν Αρμένιους.
Μια τέτοια κίνηση θα προκαλούσε προβλήματα στην Τουρκία, η οποία εξακολουθεί να αρνείται την γενοκτονία των Αρμενίων, καθώς στον κατάλογο των Δίκαιων των Εθνών θα περιλαμβάνονταν και πολλοί Τούρκοι».
Το άρθρο στα αγγλικά
http://www.independent.co.uk/news/world/europe/the-1915-armenian-genocide-finding-a-fit-testament-to-a-timeless-crime-9241154.html
Πηγή www.mignatiou.com
=====================================================================================================================================================================================================================================================
Β)Χωρίς δικαίωση οι Αρμένιοι, δήλωσε στη Βουλή ο Εκπρόσωπός τους
Το έγκλημα της πρώτης μεγάλης γενοκτονίας του 20ου αιώνα παραμένει χωρίς δικαίωση μέχρι σήμερα
και οι ένοχοι ατιμώρητοι, δήλωσε ο Εκπρόσωπος της Αρμενικής Κοινότητας στη Βουλή των Αντιπροσώπων Βαρτκές Μαχτεσιάν.
“Μέχρι το 1923 είχαν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 1.500.000 αθώοι Αρμένιοι, οι οποίοι βασανίστηκαν, θανατώθηκαν, σφαγιάστηκαν ή οδηγήθηκαν σε πορείες θανάτου. Το σχέδιο όμως για την εξόντωση των Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν καταστρώθηκε το 1915, αλλά αρκετά χρόνια νωρίτερα. Πιο συγκεκριμένα, ο Σουλτάνος Abdul Hamid πιστεύοντας ότι τα δεινά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πηγάζουν από τους Χριστιανούς διέταξε, μεταξύ 1894 και 1896, τη σφαγή περίπου 300.000 Αρμενίων και μόνο στα Άδανα το 1909, οι Νεότουρκοι εξόντωσαν περίπου 30.000 Αρμένιους”, πρόσθεσε.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, είπε ο κ. Μαχτεσιάν, το μόνο «έγκλημα» των αθώων αυτών Αρμενίων ήταν η διαφορετική καταγωγή και η χριστιανική τους πίστη.
“Οι φιλόδοξοι Νεότουρκοι οραματίζονταν μια παντουρανική υπεραυτοκρατορία από τα Βαλκάνια μέχρι τη Σιβηρία, στην οποία απλά δεν υπήρχε χώρος για μη μουσουλμανικές κοινότητες. Έτσι η ύπαρξη Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων και άλλων Χριστιανών στους κόλπους της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θεωρείτο πλέον εμπόδιο στα εθνικιστικά τους σχέδια. Για να εντείνουν το μίσος και το φανατισμό των Τούρκων αλλά και των Κούρδων, η ηγεσία των Νεότουρκων επέρριπτε στους Αρμένιους την ευθύνη για την αποσύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κατηγορώντας τους ότι συνεργάζονταν με τις Μεγάλες Δυνάμεις, με σκοπό τη διάλυση της”, συμπλήρωσε.
Ο κ. Μαχτεσιάν ανέφερε ότι άμεσο αποτέλεσμα του εκτοπισμού όσων επέζησαν ή ξέφυγαν από τις θηριωδίες των Τούρκων ήταν ο διασκορπισμός εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων σε δεκάδες χώρες της Μέσης Ανατολής, της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής και η δημιουργία της Αρμενικής Διασποράς.
“Ανάμεσα στις χώρες όπου βρήκαν καταφύγιο ήταν και η μικρή μας Κύπρος, που άνοιξε διάπλατα τις αγκάλες της για να δεχθεί σχεδόν 10.000 κατατρεγμένους Αρμένιους πρόσφυγες, μερικοί εκ των οποίων παρέμειναν για πάντα εδώ. Ωστόσο, το έγκλημα της πρώτης μεγάλης γενοκτονίας του 20ου αιώνα παραμένει χωρίς δικαίωση μέχρι σήμερα
και οι ένοχοι ατιμώρητοι. Δεν ζητούμε εκδίκηση, αλλά δικαίωση.
Προσβλέπουμε στην καθολική αναγνώριση των αδιαμφισβήτητων ιστορικών
γεγονότων της Γενοκτονίας, όπως τα κατέγραψαν εκατοντάδες ανεξάρτητοι
αυτόπτες μάρτυρες και φυλάσσονται σε αρχεία σε ολόκληρο τον κόσμο”,
πρόσθεσε.
Ο κ. Μαχτεσιάν ανέφερε ότι η πεισματική άρνηση της Τουρκίας να αποδεχθεί το αιματοβαμμένο της παρελθόν υπήρξε επιτυχής.
“Με εκβιασμούς και απειλές, με καλά οργανωμένη δικτύωση στα πολιτικά και τα ακαδημαϊκά λόμπυ, αλλά και εκμεταλλευόμενη τη στρατηγική της θέση και την αγοραστική της δύναμη, έχει καταφέρει να αποτρέψει αρκετές χώρες από το να αναγνωρίσουν επιτέλους την Αρμενική Γενοκτονία. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις, οι χώρες αυτές προφασίζονται ότι τέτοια ζητήματα δεν αφορούν τους νομοθέτες των χωρών τους αλλά τους ιστορικούς του μέλλοντος”, συμπλήρωσε.
Είπε, επίσης, ότι την Αρμενική Γενοκτονία έχουν ήδη αναγνωρίσει 21 χώρες, 43 από τις 50 Πολιτείες της Αμερικής, ορισμένες τοπικές Κυβερνήσεις, καθώς και διεθνείς οργανισμοί.
“Καθώς προσεγγίζουμε τα 100 χρόνια του φρικτού αυτού εγκλήματος, άρχισε να δημιουργείται μια καινούργια δυναμική για ανακίνηση του θέματος στα διεθνή φόρουμ, δίνοντας ελπίδα στον αρμενικό λαό ότι η Γενοκτονία των προγόνων τους θα τύχει αναγνώρισης από περισσότερες χώρες”, πρόσθεσε.
Ο κ. Μαχτεσιάν ανέφερε ότι ανάμεσα στις χώρες που αναγνώρισαν την Αρμενική Γενοκτονία είναι και η Κύπρος, η οποία υπήρξε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα και η δεύτερη στον κόσμο, που έκανε την τολμηρή για την εποχή κίνηση, να αναγνωρίσει την Αρμενική Γενοκτονία με το Ψήφισμα 36/1975, το οποίο ενέκρινε ομόφωνα η Βουλή των Αντιπροσώπων.
“Το γεγονός αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά που δείχνουν την ηθική, αλλά και την έμπρακτη συμπαράσταση των Κυπρίων στον άνισο, αλλά δίκαιο αγώνα των Αρμενίων. Αναγνωρίζοντας αυτό οι απανταχού Αρμένιοι είναι πάντοτε συμπαραστάτες στον επίσης άνισο και δίκαιο αγώνα των Κυπρίων. Οι δύο λαοί πλάι-πλάι απαιτούν δικαίωση για τις βαρβαρότητες που διέπραξε σε βάρος τους η Τουρκία. Η μνήμη για μας παραμένει ζωντανή. Έχουμε χρέος να την κρατάμε ζωντανή. Έχουμε χρέος να μην ξεχνάμε. Έχουμε επίσης καθήκον να είμαστε σε εγρήγορση γιατί ούτε μπορούμε, ούτε δικαιούμαστε να αφήσουμε ανεξόφλητο το χρέος προς τους προγόνους μας”, κατέληξε.
Το έγκλημα της πρώτης μεγάλης γενοκτονίας του 20ου αιώνα παραμένει χωρίς δικαίωση μέχρι σήμερα και οι ένοχοι ατιμώρητοι, δήλωσε ο Εκπρόσωπος της Αρμενικής Κοινότητας στη Βουλή των Αντιπροσώπων Βαρτκές Μαχτεσιάν.
Σε ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής
για την Επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ο κ. Μαχτεσιάν είπε ότι
συμπληρώνονται φέτος 99 χρόνια από τις 24 Απριλίου του 1915, ημερομηνία
κατά την οποία ξεκίνησε επίσημα η Γενοκτονία των Αρμενίων από τους
Οθωμανούς και τους Νεότουρκους.
“Μέχρι το 1923 είχαν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 1.500.000 αθώοι Αρμένιοι, οι οποίοι βασανίστηκαν, θανατώθηκαν, σφαγιάστηκαν ή οδηγήθηκαν σε πορείες θανάτου. Το σχέδιο όμως για την εξόντωση των Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν καταστρώθηκε το 1915, αλλά αρκετά χρόνια νωρίτερα. Πιο συγκεκριμένα, ο Σουλτάνος Abdul Hamid πιστεύοντας ότι τα δεινά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πηγάζουν από τους Χριστιανούς διέταξε, μεταξύ 1894 και 1896, τη σφαγή περίπου 300.000 Αρμενίων και μόνο στα Άδανα το 1909, οι Νεότουρκοι εξόντωσαν περίπου 30.000 Αρμένιους”, πρόσθεσε.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, είπε ο κ. Μαχτεσιάν, το μόνο «έγκλημα» των αθώων αυτών Αρμενίων ήταν η διαφορετική καταγωγή και η χριστιανική τους πίστη.
“Οι φιλόδοξοι Νεότουρκοι οραματίζονταν μια παντουρανική υπεραυτοκρατορία από τα Βαλκάνια μέχρι τη Σιβηρία, στην οποία απλά δεν υπήρχε χώρος για μη μουσουλμανικές κοινότητες. Έτσι η ύπαρξη Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων και άλλων Χριστιανών στους κόλπους της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θεωρείτο πλέον εμπόδιο στα εθνικιστικά τους σχέδια. Για να εντείνουν το μίσος και το φανατισμό των Τούρκων αλλά και των Κούρδων, η ηγεσία των Νεότουρκων επέρριπτε στους Αρμένιους την ευθύνη για την αποσύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κατηγορώντας τους ότι συνεργάζονταν με τις Μεγάλες Δυνάμεις, με σκοπό τη διάλυση της”, συμπλήρωσε.
Ο κ. Μαχτεσιάν ανέφερε ότι άμεσο αποτέλεσμα του εκτοπισμού όσων επέζησαν ή ξέφυγαν από τις θηριωδίες των Τούρκων ήταν ο διασκορπισμός εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων σε δεκάδες χώρες της Μέσης Ανατολής, της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής και η δημιουργία της Αρμενικής Διασποράς.
“Ανάμεσα στις χώρες όπου βρήκαν καταφύγιο ήταν και η μικρή μας Κύπρος, που άνοιξε διάπλατα τις αγκάλες της για να δεχθεί σχεδόν 10.000 κατατρεγμένους Αρμένιους πρόσφυγες, μερικοί εκ των οποίων παρέμειναν για πάντα εδώ. Ωστόσο, το έγκλημα της πρώτης μεγάλης γενοκτονίας του 20ου αιώνα παραμένει χωρίς δικαίωση μέχρι σήμερα
και οι ένοχοι ατιμώρητοι. Δεν ζητούμε εκδίκηση, αλλά δικαίωση.
Προσβλέπουμε στην καθολική αναγνώριση των αδιαμφισβήτητων ιστορικών
γεγονότων της Γενοκτονίας, όπως τα κατέγραψαν εκατοντάδες ανεξάρτητοι
αυτόπτες μάρτυρες και φυλάσσονται σε αρχεία σε ολόκληρο τον κόσμο”,
πρόσθεσε.Ο κ. Μαχτεσιάν ανέφερε ότι η πεισματική άρνηση της Τουρκίας να αποδεχθεί το αιματοβαμμένο της παρελθόν υπήρξε επιτυχής.
“Με εκβιασμούς και απειλές, με καλά οργανωμένη δικτύωση στα πολιτικά και τα ακαδημαϊκά λόμπυ, αλλά και εκμεταλλευόμενη τη στρατηγική της θέση και την αγοραστική της δύναμη, έχει καταφέρει να αποτρέψει αρκετές χώρες από το να αναγνωρίσουν επιτέλους την Αρμενική Γενοκτονία. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις, οι χώρες αυτές προφασίζονται ότι τέτοια ζητήματα δεν αφορούν τους νομοθέτες των χωρών τους αλλά τους ιστορικούς του μέλλοντος”, συμπλήρωσε.
Είπε, επίσης, ότι την Αρμενική Γενοκτονία έχουν ήδη αναγνωρίσει 21 χώρες, 43 από τις 50 Πολιτείες της Αμερικής, ορισμένες τοπικές Κυβερνήσεις, καθώς και διεθνείς οργανισμοί.
“Καθώς προσεγγίζουμε τα 100 χρόνια του φρικτού αυτού εγκλήματος, άρχισε να δημιουργείται μια καινούργια δυναμική για ανακίνηση του θέματος στα διεθνή φόρουμ, δίνοντας ελπίδα στον αρμενικό λαό ότι η Γενοκτονία των προγόνων τους θα τύχει αναγνώρισης από περισσότερες χώρες”, πρόσθεσε.
Ο κ. Μαχτεσιάν ανέφερε ότι ανάμεσα στις χώρες που αναγνώρισαν την Αρμενική Γενοκτονία είναι και η Κύπρος, η οποία υπήρξε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα και η δεύτερη στον κόσμο, που έκανε την τολμηρή για την εποχή κίνηση, να αναγνωρίσει την Αρμενική Γενοκτονία με το Ψήφισμα 36/1975, το οποίο ενέκρινε ομόφωνα η Βουλή των Αντιπροσώπων.
“Το γεγονός αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά που δείχνουν την ηθική, αλλά και την έμπρακτη συμπαράσταση των Κυπρίων στον άνισο, αλλά δίκαιο αγώνα των Αρμενίων. Αναγνωρίζοντας αυτό οι απανταχού Αρμένιοι είναι πάντοτε συμπαραστάτες στον επίσης άνισο και δίκαιο αγώνα των Κυπρίων. Οι δύο λαοί πλάι-πλάι απαιτούν δικαίωση για τις βαρβαρότητες που διέπραξε σε βάρος τους η Τουρκία. Η μνήμη για μας παραμένει ζωντανή. Έχουμε χρέος να την κρατάμε ζωντανή. Έχουμε χρέος να μην ξεχνάμε. Έχουμε επίσης καθήκον να είμαστε σε εγρήγορση γιατί ούτε μπορούμε, ούτε δικαιούμαστε να αφήσουμε ανεξόφλητο το χρέος προς τους προγόνους μας”, κατέληξε.
infognomonpolitics@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου