Οι
ΗΠΑ χωρίς την Ευρώπη θα ήταν μια ανίσχυρη δύναμη κάπου μεταξύ
Ατλαντικού και Ειρηνικού. Η δύναμή της γεωπολιτικά, είναι τα ευρωπαϊκά
εδάφη και οι ευρωπαϊκοί λαοί. Ολόκληρο το ΝΑΤΟ είναι σχεδόν ευρωπαϊκό.Αυτή τη στιγμή γίνεται παντού στον κόσμο, μια σύγκρουση για την ηγεσία της παγκοσμιοποίησης. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ουκρανία. Στην ουσία έχουμε μια αμερικανική οικονομική ελίτ η οποία θέλει οπωσδήποτε να ηγηθεί της παγκόσμιας αγοράς. Μαζί με τις σημαντικότερες ευρωπαϊκές οικονομικές ελίτ συγκροτούν τη διεθνή οικονομική ελίτ η οποία έχει καταργήσει στην ουσία τις εθνικές κυριαρχίες των κρατών και περισσότερο των ασθενέστερων εξ αυτών.
Μαζί με τη διεθνή ελίτ συντάσσονται και κάποιες εθελόδουλες ζήτουλες ελίτ, σαν την ελληνική, οι οποίες ουδόλως ενδιαφέρονται για θέματα εθνικής κυριαρχίας. Εθνικά θέματα, όπως αυτά της μειονότητας της Θράκης, το Σκοπιανό, το Κυπριακό ή θέματα ελληνικής ιστορίας και ελληνικού πολιτισμού, εθνικού νομίσματος κ.λ.π., τα έχουν κυριολεκτικά “γραμμένα”. Ενδιαφέρονται μόνο για να μαζεύουν τα ψίχουλα που πετούν οι διεθνείς ελίτ. Δείτε για παράδειγμα τα ελληνικά καθεστωτικά ΜΜΕ, με πόσο πάθος και μεροληψία τάσσονται υπέρ των ΗΠΑ και κατά της Ρωσίας στην παρούσα σύγκρουσή τους. Είναι τα ίδια ΜΜΕ που παλιότερα πανηγύριζαν με το “έξω οι βάσεις του θανάτου” ή με το “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο”.
Η Ρωσία από το άλλο μέρος, δεν βρίσκεται έξω από την παγκοσμιοποίηση, ούτε θέλει να είναι έξω. Απλά θέλει να είναι σοβαρός παίκτης στην παγκόσμια αγορά. Όμως, θέλει να είναι παίκτης, περισσότερο ως έθνος και λιγότερο ως ρωσική οικονομική ελίτ. Προσπαθεί λοιπόν να συνασπίσει ασιατικές κυρίως χώρες, σε ένα αντίπαλο ευρασιατικό δέος, απέναντι στο αμερικανοευρωπαϊκό μπλοκ. Αυτή ακριβώς είναι και η βαθύτερη αιτία για την οποία οι διεθνείς οικονομικές ελίτ στρέφονται με σφοδρότητα κατά της Ρωσίας. Δεν θα είχαν πρόβλημα με τις ρωσικές οικονομικές ελίτ. Έχουν πρόβλημα με τον ρωσικό εθνικισμό μέσα στην παγκόσμια αγορά. Αυτό (δηλαδή η έννοια της εθνικής κυριαρχίας), δεν γίνεται αποδεκτό από τις οικονομικές δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης και θα επιδιώξουν να το νικήσουν. Ο στόχος της παγκοσμιοποίησης είναι να κυριαρχήσουν στην παγκόσμια αγορά οι οικονομικές ελίτ και όχι τα έθνη.
Σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, η Ρωσία δεν θέλει να γίνει ο ηγέτης στην παγκόσμια αγορά, όπως προφανώς θέλει η αμερικανοευρωπαϊκή ελίτ. Ίσως το αφήνει για το μέλλον. Θέλει όμως να έχει τον δικό της ζωτικό χώρο για να αισθάνεται άνεση και ασφάλεια ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί περαιτέρω.
Η Αμερικανική οικονομική ελίτ όμως, δεν θέλει με τίποτα να αφήσει αυτόν τον ζωτικό χώρο στη Ρωσία που θα της επιτρέψει να δυναμώσει ως έθνος. Επιδιώκει λοιπόν να χρησιμοποιήσει τις ναζιστικές δυνάμεις της Ουκρανίας, ως μοχλό προκειμένου για να προκαλέσει τη Ρωσία. Προσπαθεί με κάθε τρόπο, να προκαλέσει επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία και στη συνέχεια να ξεσηκώσει την διεθνή Κοινή Γνώμη και να σπρώξει την Ευρώπη (μέσω του ΝΑΤΟ) να κατασφαγεί σε μια πολεμική σύγκρουση με τη Ρωσία. Όταν εξαλειφθεί το εθνικό εμπόδιο της Ρωσίας και με μια διαλυμένη Ευρώπη, θα μένει μόνο το εθνικό εμπόδιο της Κίνας, προκειμένου να εξαλειφθεί πλήρως η έννοια της εθνικής κυριαρχίας στην παγκόσμια αγορά.
Κρίμα για όλους εκείνους που θα πέσουν νεκροί. Μπορεί να είμαστε κι εμείς. Μπορεί ήδη να άρχισε και για μας η αντίστροφη μέτρηση.
Και γιατί όλα αυτά; Για το ποιος θα κερδίσει περισσότερα στην παγκόσμια αγορά.
Πέτρος Χασάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου