Η
απάντηση του Όλι Ρεν σε επερώτηση Έλληνα ευρωβουλευτή επανέφερε στο
προσκήνιο τα ταξικό ζήτημα στη χώρα μας το οποίο οξύνεται λόγω της
κρίσης. Γιαυτό προσπαθούν οι κυβερνώντες να το επικαλύψουν με συνεχείς
αναφορές στη «σωτηρία της πατρίδας» σε μια προσπάθεια να ομαδοποιήσουν
τον άνεργο και τον εργάτη με τον βιομήχανο και τον μικρομεσαίο με τον
καταθέτη της λίστας Λαγκάρντ. «Οι εργοδότες σας ζητάνε τα μέτρα»
απάντησε ο Όλι Ρεν αναφερόμενος στην αξίωση της τρόικας για τις ομαδικές
απολύσεις εργαζομένων. Δεν πρόκειται ασφαλώς για κάτι πρωτάκουστο. Πριν
τρία χρόνια ο Νίκος Κοτζιάς, σε συνέντευξή του, διερωτήθηκε για την
πηγή των πληροφοριών της τρόικας που σχετίζονται με λεπτομέρειες και
αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, τις οποίες είναι αδύνατο να γνωρίζουν οι
εκπρόσωποί της. Πώς γνώριζαν π.χ. τη μετενέργεια;
Απαντώντας ο ίδιος,
υποστήριξε ότι υποβολείς της τρόικας είναι οι εκπρόσωποι του ελληνικού
κεφαλαίου οι οποίοι δράττονται της ευκαιρίας να ακυρώσουν και τα
στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και να δημιουργήσουν έναν τεράστιο
στρατό ανέργων ώστε να ελαχιστοποιήσουν το κόστος εργασίας. Εξ άλλου δεν
πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν δύο χρόνια οι διοικήσεις της ΕΣΕΕ και της
ΓΣΕΒΕΕ είχαν κατηγορήσει επανειλημμένα τον ΣΕΒ για τις απ’ ευθείας
διαβουλεύσεις του με την τρόικα υπονοώντας την προώθηση των συμφερόντων
του. Μάλιστα το ΕΒΕΑ και το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο της Αθήνας με
ανακοίνωσή τους κατηγορούσαν απροκάλυπτα τον ΣΕΒ ως «ντόπιους υποβολείς»
της τρόικας. Τι επιβεβαιώνουν όλα αυτά για άλλη μια φορά; Ότι η
ελληνική κοινωνία είναι ταξική, όπως όλες οι κοινωνίες στον καπιταλισμό.
Η αλήθεια είναι ότι οι συσχετισμοί των τάξεων έχουν επιδεινωθεί σε
βάρος των εργαζομένων. Οι εμπορικές και οικονομικές συνενώσεις των
κρατών (Ευρωζώνη, ΕΕ, κ.α.) και κυρίως η παγκοσμιοποίηση έχουν
ενοποιήσει το κεφάλαιο σε περιφερειακή και παγκόσμια κλίμακα ενώ το
συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων παραμένει κατακερματισμένο στα
όρια των κρατών. Γιαυτό δεν μπορεί να υπάρξει ενιαία πρόταση της
Αριστεράς.
Η
απάντηση του Όλι Ρεν στην επερώτηση του Έλληνα ευρωβουλευτή ανέδειξε
και μια άλλη σοβαρότερη πτυχή του προβλήματος: Η αποχώρηση της τρόικας, η
οποία αναδεικνύεται σε εκφραστή των συμφερόντων του ελληνικού
κεφαλαίου, όταν θα συμβεί, δεν θα σημαίνει ότι οι ταξικοί συσχετισμοί
στη χώρα μας θα αμβλυνθούν αν αυτό δεν το απαιτήσει και δεν το επιβάλλει
το λαϊκό κίνημα. Διότι θα φύγουν οι «πασάδες» και θα μείνουν οι
«κοτζαμπάσηδες».
Ποιοί
όμως είναι οι «ντόπιοι υποβολείς» της τρόικας; Η αλήθεια είναι ότι το
ελληνικό κεφάλαιο αφού αφαίμαξε τον λαό είτε με τα θαλασσοδάνεια, είτε
με το χρηματιστήριο το ’99, είτε με τους Ολυμπιακούς ή άλλους τρόπους,
αντί να εκσυγχρονίσει τον παραγωγικό ιστό της χώρας μετά την ένταξή της
στην ΕΕ και ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη ώστε να καταστεί ανταγωνιστικός,
επέλεξε τη φυγή στα Βαλκάνια ώστε με το μειωμένο εργατικό κόστος να
αναπληρώσει την απροθυμία του να επενδύσει για να εκσυγχρονιστεί. Σήμερα
με την επίθεση κατά των εργασιακών σχέσεων αυτό πάλι επιδιώκει: Να καταστεί ανταγωνιστικό χωρίς να επωμισθεί το κόστος του εκσυγχρονισμού.
Αλλά
και η συμπεριφορά του εφοπλιστικού κεφαλαίου είναι ακόμη χειρότερη.
Διότι είναι πραγματικά απαράδεκτο τα τρία ναυπηγεία της χώρας να έχουν
απαξιωθεί όταν οι εφοπλιστές κτίζουν και επισκευάζουν κάθε χρόνο
εκατοντάδες πλοία σε ξένα ναυπηγεία και η χώρα να περιφέρεται ανά τον
κόσμο, στην Κίνα και αλλού, αναζητώντας επενδύσεις στα λιμάνια. Το
ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο αν και κυριαρχεί στην παγκόσμια ναυτιλία
είναι από της δημιουργίας του εντελώς αποκομμένο από την ελληνική
οικονομία. Βέβαια οι λόγοι είναι βαθύτεροι, ιστορικοί, γιαυτό και η
διαπίστωση αυτή είναι μη αναστρέψιμη: Η βιομηχανική επανάσταση από τα μέσα του 18ου
αιώνα και η ραγδαία αύξηση του εμπορίου που επέφερε, επέβαλαν την
ραγδαία ανάπτυξη των μεταφορών και ιδιαίτερα των θαλασσίων. Οι Έλληνες,
ναυτικός λαός, αξιοποιήθηκε διότι το επέβαλε το συμφέρον των
βιομηχανικών χωρών οι οποίες χρειάζονταν ολοένα και περισσότερα μέσα
μεταφοράς για την πραγματοποίηση του εμπορίου.
Αντίθετα
οι ίδιες Μεγάλες Δυνάμεις που αξιοποίησαν την ελληνική ναυτοσύνη
γιγαντώνοντας την ελληνική ναυτιλία, μετήλθαν κάθε μέσο για να
επιβάλλουν την παραγωγική καθυστέρηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ώστε
να αποτελεί μια τεράστια αγορά των προϊόντων τους. Έτσι λαμπρά
εγχειρήματα όπως αυτό των Αμπελακίων απαξιώθηκαν. Οι Έλληνες που ήκμασαν
στην Κων/πολη, στη Σμύρνη και αλλού το όφειλαν στο εμπόριο μέσω των
διομολογήσεων και στην προστασία της ετεροδικίας που τους προσέφεραν οι
Μεγάλες Δυνάμεις με τις διομολογήσεις. Ο χαρακτήρας αυτός του ελληνικού
κεφαλαίου συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ισχυρή ναυτιλία, «διομολογήσεις»
υπέρ του ελληνικού κεφαλαίου μέσω της ΕΕ και των ευρωπαϊκών εισροών και
ένας λαός εξαθλιωμένος πλέον και υποταγμένος όπως πάντα.
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν.6947-771412
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου