Α)Επισημοποιήθηκε το «ναυάγιο» της σύνδεσης Ουκρανίας – ΕΕ
Τριμερείς διαβουλεύσεις με συμμετοχή της Μόσχας πρότεινε ο Γιανούκοβιτς
Κινητοποιήσεις στο Κίεβο ενάντια στην απομάκρυνση της Ουκρανίας από την Ε.Ε.
Βίλνιους
Πολικό είναι το κλίμα στις συναντήσεις στο Βίλνιους μεταξύ των ευρωπαϊκών ηγεσιών και του ουκρανού προέδρου Βίκτορ Γιανούκοβιτς:
Στη σύνοδο για την Ανταολική Εταιρική Σχέση, το ναυάγιο της συμφωνίας
σύνδεσης Κιέβου με την ΕΕ επισημοποιείται, ενώ οι «28» περιορίζονται στο
ότι η συμφωνία παραμένει ανοικτή. Ο Γιανούκοβιτς φέρεται, χωρίς να
συζητά για την συμφωνία, να πρότεινε τριμερείς συνομιλίες
Βρυξελλών-Μόσχας-Κιέβου, κάτι που οι «28» απέρριψαν χωρίς δέσμευση για
την υπογραφή της συμφωνίας.
Σύμφωνα
με διπλωματικές πηγές που επικαλείται το Reuters, ο Γιανούκοβιτς
παρουσίασε στις συνομιλίες του με τους ευρωπαίους ηγέτες τα οικονομικά
προβλήματα του Κιέβου και την πίεση που υφίσταται, προτείνοντας τις
τριμερείς διαβουλεύσεις. Επίσης, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες
πληροφορίες, ζήτησε και τη συνδρομή των Βρυξελλών στην προσπάθεια για
άμβλυνση των όρων πιθανού δανείου από το ΔΝΤ στο Κιέβο. Η ΕΕ απέρριψε
τις διαβουλεύσεις με Ρωσία και Ουκρανία, λέγοντας πως ο Γιανούκοβιτς
έπρεπε πρώτα να δεσμευτεί για την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης:
«Έπρεπε να κάνει αυτό το άλμα πίστης, για το οποίο δεν ήταν
διατεθειμένος» ανέφερε η διπλωματική πηγή». Η ίδια η ΕΕ θεωρεί ότι η
συμφωνία παραμένει έτοιμη για υπογραφή, αλλά δεν πιστεύει πως στην
παρούσα φάση έχει πιθανότητες να υπογραφεί. Όπως ανέφερε ενδεικτικά η
Άνγκελα Μέρκελ, «η ΕΕ είναι έτοιμη να δεχθεί την Ουκρανία ως συνδεδεμένο
μέλος, να υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης» τόνισε όμως ότι «δεν έχω
καμία ελπίδα ότι θα το πετύχουμε αυτή τη φορά, αλλά η πόρτα παραμένει
ανοιχτή».
B)Ουκρανία: Οι πραγματικοί λόγοι που δεν υπογράφτηκε η σύνδεση με την Ε.Ε.
Ο
Ουκρανός πρόεδρος, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, δεν υπέγραψε τη συμφωνία
σύνδεσης με την Ε.Ε., για πολλούς λόγους, αρκετοί εκ των οποίων είναι
εσωτερικοί. Σίγουρα, όμως, όχι επειδή τον «εξαγόρασε» η Μόσχα. Στο
μεταξύ, το παζάρι Κιέβου – Βρυξελλών – Μόσχας, καλά κρατεί.
Πηγή: EPA / ITAR-TASS
Γκεβόργκ Μιρζαγιάν Η
στάση του Ουκρανού προέδρου αποτέλεσε σοκ για σημαντικό τμήμα της
κοινής γνώμης στη χώρα, η οποία έχει κολλήσει το «μικρόβιο» της ιδέας
της ένωσης με την Ευρώπη.
Η
ουκρανική αντιπολίτευση, μάλιστα, κατάφερε να συγκεντρώσει χιλιάδες
κόσμου σε συλλαλητήρια σε πολλές πόλεις της χώρας, ενώ στο Κίεβο το
πλήθος επιχείρησε να εισβάλει στο κτίριο του υπουργικού συμβουλίου. Οι
ηγέτες των «πορτοκαλί» εξηγούσαν στους οπαδούς τους ότι η άρνηση του
προέδρου να υπογράψει τη συμφωνία αποτελεί προδοσία των ουκρανικών
συμφερόντων προς όφελος των προσωπικών συμφερόντων του Βίκτορ
Γιανουκόβιτς.
Άλλοι
εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης «είδαν» πίσω από αυτή την απόφαση, τον
παράγοντα Ρωσία, η οποία θέλει να επανιδρύσει την «αυτοκρατορία του
κακού». Συγκεκριμένα, ο Βίκτορ Γιούσενκο δήλωσε: «Η Ουκρανία
περιλαμβάνεται σε όλα τα σχέδια ανασύστασης της ΕΣΣΔ ως βασικό
συστατικό. Πρόκειται για ένα θέμα που αφορά την εθνική ταυτότητα της
Ρωσίας, η οποία στη νεότερη εκδοχή της βασίζεται στο ολοκληρωτικό
παρελθόν της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Σε αυτό συνίσταται η επικίνδυνη
διαφορά της Ρωσίας από την ΕΕ».
Ο ρωσικός παράγων
Στην
πραγματικότητα όμως η κατάσταση δεν είναι τόσο δραματική, ούτε τόσο
απλή, όπως την παρουσιάζει η ουκρανική αντιπολίτευση. Πράγματι, η Μόσχα
έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάσχεση της διαδικασίας πρόσδεσης της
Ουκρανίας στην Ευρώπη. Ωστόσο, δεν πρόκειται για ανασύσταση της
Σοβιετικής Ένωσης, αλλά για στοιχειώδη προστασία των συμφερόντων της.
Τόσο των οικονομικών (πολλές ουκρανικές και ρωσικές βιομηχανικές
επιχειρήσεις αποτελούν ουσιαστικά στοιχεία της ίδιας βιομηχανικής
αλυσίδας), όσο και των πολιτικών.
Η
Ρωσία είναι μια τυπική ηπειρωτική μεγάλη δύναμη, η οποία βίωσε πάρα
πολλές επιδρομές και γι’ αυτό πάντα προσπαθούσε να δημιουργήσει μαζί με
άλλες ισχυρές χώρες μία συμπαγή δύναμη αποτροπής. Τέλος, η Ουκρανία έχει
ιδιαίτερη σημασία για τη Ρωσία, καθώς στην ουκρανική επικράτεια
γεννήθηκε η Ρωσία ως κρατική οντότητα. Επομένως, η Μόσχα δεν θα ήθελε να
υπογράψει το Κίεβο τη συμφωνία, βάσει της οποίας η Ουκρανία θα γινόταν
οικονομικά και πολιτικά ένα κομμάτι του άρματος των Βρυξελλών.
Προεδρικές φιλοδοξίες
Όσον
αφορά τα συμφέροντα του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, αυτά είναι συνολικά τρία.
Και ενώ το πρώτο έχει απόλυτα στρατηγικό χαρακτήρα (η Ουκρανία θέλει να
διατηρήσει το καθεστώς ουδέτερου κράτους και να συνεχίσει να ελίσσεται
μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας, εισπράττοντας οφέλη και από τις δυο πλευρές), τα
άλλα δύο είναι επί της ουσίας βραχυπρόθεσμα. Δηλαδή, είναι η
ιδιαιτερότητα των σημερινών ουκρανικών ελίτ να μην βλέπουν πέρα από τον
ορίζοντα της επόμενης εκλογικής μάχης. Μια βασική αιτία, λοιπόν, είναι
ότι «ο Γιανουκόβιτς δεν θέλει να διακινδυνεύσει παραμονές των προεδρικών
εκλογών του 2015, προχωρώντας σε μια αντιπαράθεση με τον Βλαντίμιρ
Πούτιν», εξηγεί ο διευθυντής του ουκρανικού Ινστιτούτου παγκόσμιων
στρατηγικών, Βαντίμ Καράσεφ.
«Αν
αυτό συμβεί –προσθέτει ο ίδιος- τότε ο Γιανουκόβιτς ρισκάρει όχι μόνο
να δεχθεί την εχθρική στάση των ρωσικών ΜΜΕ, τα οποία νυχθημερόν τον
επικρίνουν για την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στις
νοτιοανατολικές βιομηχανικές περιοχές της χώρας, αλλά και να
αντιμετωπίσει έναν ισχυρό και φιλικό προς τη Ρωσία αντίπαλο με καλή
χρηματοδότηση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πούτιν φωτογραφίζεται συνεχώς με
τον Βίκτορ Μεντβεντσούκ, πρώην επικεφαλής του προεδρικού γραφείου του
Λεονίντ Κούτσμα».
Η «πορτοκαλί πριγκίπισσα»
Η
δεύτερη αιτία, είναι η Γιούλια Τιμοσένκο. Ως γνωστόν, η ΕΕ συνέδεσε την
υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης με την αποφυλάκιση της Τιμοσένκο.
Μάλιστα, οι Βρυξέλλες ήταν σύμφωνες με οποιαδήποτε μορφή απελευθέρωσης,
είτε επρόκειτο για αμνηστία, είτε για προσωρινή θεραπεία στο εξωτερικό.
Ωστόσο, οι βουλευτές του κυβερνητικού «Κόμματος των περιφερειών»
απέρριψαν έξι νόμους με διάφορες επιλογές αποφυλάκισης της Τιμοσένκο,
ενώ στη συνέχεια τα ηγετικά στελέχη του κόμματος δήλωσαν ότι η
«πορτοκαλί πριγκίπισσα» θα παραμείνει έγκλειστη. «Η Ευρώπη πρέπει να
κάνει την επιλογή της ανάμεσα στην Ουκρανία και σε έναν άνθρωπο. Αν ο
ένας άνθρωπος είναι για την Ευρώπη πιο σημαντικός από ότι ένα ολόκληρο
κράτος και ένας λαός, τότε μάλλον δεν αξίζει να γίνει η μεταξύ μας
προσέγγιση», ανέφερε η σύμβουλος του προέδρου της χώρας, Άννα Γκέρμαν.
Η
άρνηση του Γιανουκόβιτς να χαρίσει την ελευθερία στην Τιμοσένκο δεν
οφείλεται μόνο στην προσωπική του αντιπάθεια προς αυτήν, ή στην άρνησή
του να επιδείξει αδυναμία. Η Τιμοσένκο είναι γι’ αυτόν ο κύριος
αντίπαλος για τις εκλογές του 2015. Χαρισματική και έντονη
προσωπικότητα, φαντάζει ως προτιμότερη, τόσο για το ουκρανικό εκλογικό
σώμα, όσο και για τις ξένες δυνάμεις.
Σύμφωνα
με τον Καράσεφ, «στον μετασοβιετικό χώρο, οι πρόεδροι πάντοτε έπαιζαν
το ρόλο του μεσολαβητή μεταξύ των ελίτ και των παγκόσμιων κέντρων
εξουσίας. Ο Ουκρανός πρόεδρος πρέπει να είναι ο ενδιάμεσος στις
ουκρανικές ελίτ και στο Κρεμλίνο, καθώς και ανάμεσα στις ελίτ της
Ουκρανίας και τις Βρυξέλλες-Ουάσιγκτον». Ενώ, λοιπόν, ο Γιανουκόβιτς
«κατάφερε», με τις αμφιταλαντεύσεις του, να απαξιώσει τον εαυτό του τόσο
απέναντι στην Ευρώπη, όσο και στη Ρωσία, από την άλλη η Τιμοσένκο
διατηρεί αρκετά καλές σχέσεις με αυτά τα κέντρα ισχύος.
Η
ειρωνεία και η τραγικότητα της κατάστασης για την Τιμοσένκο βρίσκεται
στο γεγονός ότι η παραμονή της στη φυλακή ευνοεί όχι μόνο τον
Γιανουκόβιτς, αλλά και τους ηγέτες της αντιπολίτευσης. Αισθάνονται έτσι
πιο ήσυχοι, διότι γνωρίζοντας την αγάπη της Τιμοσένκο για την εξουσία,
δεν αμφιβάλλουν πως όταν αυτή αποφυλακιστεί, θα ξεκινήσει αμέσως τον
αγώνα για την ηγεσία στο «πορτοκαλί στρατόπεδο» και για τον έλεγχο των
χρηματικών ροών μέσα σε αυτό.
Από
τη μεριά της, η αντιπολίτευση παίρνει πόντους λόγω του ότι η Τιμοσένκο
βρίσκεται στη φυλακή, αν και γνωρίζει ότι ο Γιανουκόβιτς δεν θα την
αποφυλακίσει σε καμία περίπτωση, όσες εγγυήσεις κι αν του δοθούν. Ο
Ουκρανός πολιτικός αναλυτής, Γεβγκένι Μάγκντα, παρατηρεί ότι ο
Γιανουκόβιτς δεν αποκλείει την πιθανότητα αποφυλάκισης της Τιμοσένκο,
αλλά θα πρέπει να γνωρίζει σίγουρα ότι αυτή δεν θα συμμετάσχει στην
πολιτική ζωή και τις προεδρικές εκλογές. Γνωρίζοντας όμως τον χαρακτήρα
της Τιμοσένκο, καθώς και ότι είναι αποφασισμένη για πολιτικό αγώνα όσο
κανείς άλλος από τους πολιτικούς, προτιμά να μην το διακινδυνεύσει.
Το μεγάλο παζάρι
Αντίθετα
με τη μοίρα της Γιούλια Τιμοσένκο, που φαίνεται να είναι
προδιαγεγραμμένη, τα πάντα στο θέμα της σύνδεσης μπορεί κάποια στιγμή να
αλλάξουν. Ο Μάγκντα θεωρεί ότι «το σχέδιο της ευρωπαϊκής προοπτικής της
Ουκρανίας, αποτελεί ένα κομμάτι του μεγάλου παιχνιδιού που κάνει το
Κίεβο στο παζάρι με τις Βρυξέλλες και με τη Μόσχα. Σήμερα δε, υπάρχει η
πιθανότητα υπογραφής της στις αρχές του 2014. Καθότι, η συμφωνία δεν
είναι απαραίτητη μόνο για την Ουκρανία, αλλά και για τους ευρωπαίους
πολιτικούς, οι οποίοι την Ανοιξη του 2014 έχουν τις εκλογές για νέο
Ευρωκοινοβούλιο. Χρειάζονται επομένως συγκεκριμένες επιτυχίες, και η
μονογραφή των συμφωνιών σύνδεσης με τη Γεωργία και τη Μολδαβία στο
Βίλνιους, φυσικά δεν συγκρίνονται με την υπογραφή συμφωνίας με την
Ουκρανία».
Οι πιθανές ζημιές που συνεπαγόταν η σύνδεση με την Ευρώπη, φαίνεται
ότι βαραίνουν περισσότερο από τα πλεονεκτήματα. Γι' αυτό, ως όλα
δείχνουν, το Κίεβο αποφάσισε να αναστείλει την υπογραφή της συμφωνίας
σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Πηγή: AFP/East News
Η απόφαση του Κιέβου να αναστείλει την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης με
την Ευρωπαϊκή Ένωση προκάλεσε θύελλα δυσαρέσκειας στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, στην
πραγματικότητα υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από οικονομικούς και πολιτικούς
λόγους, οι οποίοι υποχρέωσαν τον πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς να μην προχωρήσει
-προς το παρόν- τη διαδικασία.
Νωρίτερα, ο πρωθυπουργός Νικολάι Αζάροφ είχε δηλώσει ότι η σύνδεση με την
ΕΕ θα αποτελέσει για την Ουκρανία ένα δαπανηρό εγχείρημα. Μόνο για την εισαγωγή
των τεχνολογικών προτύπων της ΕΕ, το Κίεβο θα κληθεί να καταβάλλει 100 με 160
εκ. ευρώ μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Στην Ουκρανία δεν περισσεύουν τα χρήματα
για κάτι τέτοιο. Παράλληλα, υπό απειλή βρέθηκε και το εμπόριο. Ο όγκος των
εξαγωγών από την Ουκρανία προς τη Ρωσία από την αρχή της ενεργούς διαδικασίας
εταιρικής σχέσης με την ΕΕ, μειώθηκε κατά 25%, ανέφερε στην Gazeta.ru ο
διευθύνων σύμβουλος της ουκρανικής ένωσης «Προμηθευτές της Τελωνειακής Ένωσης»,
Ολέγκ Νογκίνσκι.
Πλήγμα στο εμπόριο και στην απασχόληση
Ταυτόχρονα, το μέλος του ουκρανικού Κοινοβουλίου από το Κόμμα των
Περιφερειών, Κολεσνιτσένκο, τόνισε ότι όλες οι επιχειρήσεις στη νοτιοανατολική
χώρα επλήγησαν. Αρχής γενομένης από τον περασμένο Αύγουστο, στην Ουκρανία
χάνονται 15-20 χιλ. θέσεις εργασίας κάθε μήνα. Περίπου τρία με τέσσερα δις ευρώ
εμπορικών συναλλαγών χάθηκαν μέσα σε αυτή την περίοδο, δήλωσε ο αναπληρωτής
πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Γιούρι Μπόικο.
Η Μόσχα θεωρεί ότι η ζώνη ελεύθερου εμπορίου μεταξύ ΕΕ και Ουκρανίας θα
πλήξει τη ρωσική οικονομία. Σε αυτή την περίπτωση η Ρωσία θα υποχρεωθεί να
εισάγει ενιαίο δασμολόγιο και να σκληρύνει του κανόνες εκτελωνισμού,
προκειμένου να προστατέψει την εσωτερική αγορά από την επανεξαγωγή (από το
έδαφος της Ουκρανίας προς τη Ρωσία) εμπορευμάτων από την Ευρώπη και την
Τουρκία. Σήμερα, για όλα τα είδη από την ουκρανική επικράτεια (εκτός από τη
λευκή ζάχαρη) δεν υπάρχουν δασμοί, ενώ και η διαδικασία δήλωσής τους έχει πιο
απλοποιημένη μορφή.
Διαφήμιση και πραγματικότητα
Προηγουμένως, τα ουκρανικά ΜΜΕ είχαν μεταδώσει ότι το όφελος από την
υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης θα είναι για την Ουκρανία 487 εκ. ευρώ, και για
την Ευρώπη 391 εκ. Ωστόσο, οι αριθμοί αυτοί δεν ήταν διόλου τεκμηριωμένοι και
εμφανίστηκαν στα πλαίσια διαφημιστικής εκστρατείας που είχε χρηματοδοτήσει η
ΕΕ.
Οι υποστηρικτές της Τελωνειακής Ένωσης (περιλαμβάνει Λευκορωσία, Καζακστάν
και Ρωσία) παραθέτουν πιο συγκεκριμένα στοιχεία. Σύμφωνα με τον Νογκίνσκι, η
άμεση εξοικονόμηση πόρων από την ένταξη στην Τελωνειακή Ένωση μπορεί να φτάσει
από 6 έως 9 δις δολάρια ετησίως, μόνο από την κατάργηση των δασμών εισαγωγής
και εξαγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ η διευκόλυνση της πρόσβασης των
ουκρανικών εμπορευμάτων στην αγορά της ΤΕ θα αποφέρει στην ουκρανική οικονομία
ακόμη 2-3 δις δολ.
Το πιο φλέγον ζήτημα για το Κίεβο, είναι αυτό του φυσικού αερίου. Η
Ουκρανία μπορεί να υπολογίζει σε σημαντική μείωση της τιμής του αερίου μόνο σε
περίπτωση οικονομικής σύνδεσης με τη Ρωσία. Σε αυτή την περίπτωση θα λάβει μια
τιμή εισαγωγής ίδια με εκείνη που ισχύει για τη Λευκορωσία (170-180 δολ. τα
χίλια κυβ. μέτρα), συν τη διατήρηση της διέλευσης μέσω του ουκρανικού εδάφους.
Ο Νογκίνσκι πιστεύει ότι σε περίπτωση ένταξης στην Τελωνειακή Ένωση οι
Ουκρανοί παραγωγοί θα μπορέσουν να διεκδικήσουν ένα κομμάτι από την «πίττα» των
ρωσικών αμυντικών παραγγελιών, το μέγεθος του οποίου είναι 500 δις ευρώ έως το
2020. Σύμφωνα με τον ίδιο, σήμερα η ουκρανική αμυντική βιομηχανία είναι ικανή
να καλύψει το 40% αυτής της παραγγελίας, που σημαίνει ότι θεωρητικά η ουκρανική
οικονομία μπορεί στα επόμενα χρόνια να κερδίσει μέχρι 200 δις ευρώ.
Ο βοηθός του προέδρου της Ρωσίας, Σεργκέι Γκλάζιεφ, υπολόγισε ότι η ένταξη
στην ΤΕ θα εξασφαλίσει στην Ουκρανία μια βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου της
τάξης των 10 δις δολ. ετησίως.
Παρότι το Κίεβο επικαλείται κυρίως αντικειμενικά οικονομικά συμφέροντα, η
παραίτηση από την ευρωπαϊκή προοπτική έχει και μια σοβαρή, κρυφή πολιτική
αιτία. Το 2011 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα, από το οποίο προκύπτει
σαφώς ότι προϋπόθεση για την υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ Ουκρανίας και ΕΕ,
είναι όχι μόνο να αφεθεί ελεύθερη η Γιούλια Τιμοσένκο, αλλά και να επιτραπεί σε
αυτή η συμμετοχή στις μελλοντικές προεδρικές εκλογές. Όμως, ούτε το κυβερνών
κόμμα, ούτε και η αντιπολίτευση, επιθυμούν την επιστροφή της Τιμοσένκο στην
πολιτική. Στην Ουκρανία δεν αμφιβάλλει κανείς ότι, αν στην Τιμοσένκο δοθεί η
δυνατότητα να πάει για θεραπεία στο εξωτερικό, τότε αυτή αποκλείεται να
επιστρέψει στο σωφρονιστικό ίδρυμα κοντά στο Χάρκοβο.
Ακόμη κι αν η Τιμοσένκο δεν μπορέσει να μετάσχει στις εκλογές, είναι ικανή
να επηρεάσει σοβαρά το αποτέλεσμά τους. Αυτό δεν ευνοεί καθόλου τον
Γιανουκόβιτς, ενώ μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση και τους ηγέτες της
κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, Αρσένι Γιατσενιούκ («Batkivshchina»-Πατρίδα), Βιτάλι Κλιτσκό («Udar»-Κτύπημα), Ολέγκ
Τιαγκνιμπόκ («Svoboda»-Ελευθερία). Ο καθένας τους θεωρεί εαυτόν ως τον βασικό εκπρόσωπο της
αντιπολίτευσης. Επομένως, μια ενεργός συμμετοχή της Τιμοσένκο στην προεκλογική
εκστρατεία για το προεδρικό αξίωμα μπορεί να ανακατέψει την τράπουλα.
Τιμοσένκο: Υποψήφια των Βρυξελλών
Ο Κονσταντίν Ζατούλιν, διευθυντής του Ινστιτούτου των χωρών της ΚΑΚ που
εδρεύει στη Μόσχα, θεωρεί ότι η ουκρανική ελίτ αρχίζει και κατανοεί τις
δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει αν θεσμοθετηθεί η «φιλία» με τις
Βρυξέλλες. Όλοι έχουν υπόψη την Τιμοσένκο, επισημαίνει ο Ζατούλιν,
προσθέτοντας, ότι η ανησυχία της Ευρώπης για την τύχη της πρώην πρωθυπουργού
έχει ερμηνευτεί από το Κίεβο ως επιθυμία των Βρυξελλών να αποκτήσουν τον «δικό
τους» υποψήφιο στις εκλογές του 2015. Εναν υποψήφιο με υψηλές πιθανότητες
επιτυχίας, με το «φωτοστέφανο» του μάρτυρα, ο οποίος θα αντικαταστήσει τον
ανεπαρκώς «ευέλικτο» Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Η Ευρώπη, σύμφωνα πάντα με τον Ζατούλιν, επιχείρησε να χτυπήσει μ’ ένα
σμπάρο δυο τρυγόνια, δηλαδή, από τη μια να απομακρύνει την Ουκρανία από τη
Ρωσία, να ματαιώσει την πιθανή συμμετοχή της χώρας στην Τελωνειακή Ένωση, και
ταυτόχρονα να φανεί υπέρμαχος των ανθρωπιστικών αξιών. «Όπως όμως συχνά
συμβαίνει στο κυνήγι, έτσι και οι Ευρωπαίοι δεν κατάφεραν να χτυπήσουν με μια
βολή δυο πουλιά», αναφέρει με μια δόση ειρωνείας ο πολιτικός αναλυτής.
Σύμφωνα με τον ειδικό, δεν θα πρέπει πάντως να αναμένεται και μια άμεση
προσχώρηση της Ουκρανίας στην Τελωνειακή Ένωση, στην υπό σύσταση Ευρασιατική
Ένωση και σε ανάλογες δομές. Ο Ζατούλιν επισημαίνει ότι πρόκειται για μια
επιστροφή της Ουκρανίας στην πολιτική των πολλαπλών κατευθύνσεων, κάτι
χαρακτηριστικό για την ουκρανική ελίτ, η οποία δεν θέλει να υπομείνει κανένα
αφεντικό, είτε πρόκειται για τη Μόσχα, είτε για τις Βρυξέλλες. Είναι σαφές, ότι
η υπογραφή της συμφωνίας με την ΕΕ θα μετέβαλλε αυτή την πολιτική των πολλών
κατευθύνσεων σε έναν μονόδρομο.
Πηγές: Gazeta.ru, Vzglyad.ru
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου