Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η διευκρινιστική ανακοίνωση του υπουργείου, στο οποίο επίσης αναφέρεται ότι «Σε κάθε περίπτωση προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης η σχετική διάταξη (Άρθρο 20, παράγραφος 4) που προκάλεσε τόση συζήτηση θα επαναδιατυπωθεί ώστε να μην επιδέχεται καμίας καλόπιστης ή κακόπιστης παρερμηνείας».
Τι δεν λέει το υπουργείο
Πέραν της ουσιαστικής όμως παραδοχής ότι η διατύπωση της διάταξης είναι προβληματική και εύλογα θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως κατάργηση του συστήματος διαφάνειας, η ανακοίνωση παρουσιάζει ενδιαφέρον κυρίως γι’ αυτό στο οποίο δεν απαντάει: Γιατί, δηλαδή, ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο κατατέθηκε προς διαβούλευση μόνο για 24 ώρες. Το δελτίο τύπου του υπουργείου απλώς ανακοινώνει την παράταση της διαβούλευσης για μια εβδομάδα, άλλη μια έμμεση παραδοχή ότι περιέπεσαν σε «φάουλ».
Η δημόσια διαβούλευση των νόμων, όπως και η υποχρέωση ηλεκτρονικής ανάρτησης των διοικητικών αποφάσεων προκειμένου αυτές να καταστούν εκτελεστές, ήταν τα δύο σημαντικότερα νομοσχέδια που έφερε η κυβέρνηση ΓΑΠ. Η σημερινή κυβέρνηση, αντίθετα, φαίνεται ότι θα προτιμούσε να μην υπάρχουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το νομοσχέδιο για το «Νέο Λύκειο» που κατατέθηκε το καλοκαίρι. Το υπουργείο Παιδείας παρέκαμψε το OpenGov και ανακοίνωσε ότι η υποχρέωση δημόσιας διαβούλευσης που εκπορεύεται από την υπάρχουσα νομοθεσία θα καλυφθεί με την αποστολή email. Πως στο καλό θα γίνει δημόσιας διαβούλευση μεταξύ των ενδιαφερομένων με προσωπικά ηλεκτρονικά μηνύματα δεν εξηγήθηκε ποτέ.
Πριν από λίγες ημέρες, μιλώντας με άνθρωπο που σχετίζεται με τη ΔΤ και ρωτώντας τον γιατί δεν μπορούμε να βρούμε στη Δια@ύγεια καμία απόφαση του ειδικού διαχειριστή Γκίκα Μάναλη σχετικά με τις δαπάνες της λειτουργίας της λεγόμενης «Δημόσιας Τηλεόρασης», μας είχε ζητηθεί να κάνουμε λίγη υπομονή, καθώς σύντομα δεν θα υπήρχε πλέον αυτό το πρόβλημα. Δεν είχαμε αντιληφθεί τότε τον τρόπο με τον οποίο σκόπευαν να το λύσουν…
Ο κύριος Μητσοτάκης «διαρρηγνύει τώρα τα ιμάτια του» και διαβεβαιώνει για τις καλές του προθέσεις. Το ερώτημα ωστόσο παραμένει. Αν όντως το πρόβλημα προκλήθηκε από μια κακή διατύπωση, τι θα γινόταν αν στον ελάχιστο χρόνο της δημόσιας διαβούλευσης κάποιος δημοσιογράφος δεν είχε αντιληφθεί τη σημασία της διατύπωσης αυτής; Θα είχε καταργηθεί η Δι@ύγεια κατά λάθος; Μήπως τελικά τα συστήματα Δι@ύγειας και OpenGov ουσιαστικά απέδειξαν τη σημασία της λειτουργίας τους; Μήπως ο κύριος υπουργός θα πρέπει στο εξής να μην αδιαφορεί για την ουσία του «εύλογου χρονικού διαστήματος διαβούλευσης», που προβλέπει ο νόμος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου