Σκληρός νόμος, όμως νόμος.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Σεπτεμβρίου 22, 2013

Γράφει η Θάλεια Χούντα
Ήταν αναμενόμενο αυτό που συνέβη στο Κερατσίνι και μόνο όσοι εθελοτυφλούσαν, δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να πιστέψουν, ότι θα γίνει. Οι ακραίες καταστάσεις που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, ωθούν και σε ακραίες αντιδράσεις του κόσμου, με τα αποτελέσματα πολλές φορές να μην είναι … τα αναμενόμενα.
Τα πολιτικά πιστεύω του καθενός είναι σεβαστά, αρκεί και οι πολιτικές πράξεις του να κινούνται στα νόμιμα πλαίσια. Οι φωνές και οι καβγάδες είναι βέβαιοι, λόγω και της ιδιοσυγκρασίας μας σαν φυλή. Οι έκνομες πράξεις όμως δεν είναι βέβαιες και σίγουρα δεν είναι αποδεκτές.
Το να δολοφονήσεις έναν άνθρωπο για πολιτικούς λόγους και μάλιστα εν ψυχρώ, φεύγοντας από το σπίτι σου κατόπιν κλήσεως που
σου έγινε, παραπέμπει μόνο στο ποινικό δίκαιο και δεν έχει να κάνει με την όποια πολιτική γνώμη. Ο δράστης όμως, πρέπει να ερευνηθεί, κάτω από ποιες συνθήκες ορμώμενος ενήργησε αμέσως και σαν «στρατιώτης» ετοιμοπόλεμος; Ποιος είναι αυτός που τον «εκπαίδευσε» σε αυτή την δράση; Ποιος του έβαλε στο μυαλό, να βλέπει τον όποιο διαφωνεί μαζί του σαν στόχο και να τον εκτελεί;

Είναι κρίμα να φεύγουν οι συνάνθρωποί μας με τέτοιον απάνθρωπο και βίαιο τρόπο. Είναι κρίμα περισσότερο, που ένας νέος άνθρωπος έφυγε με αυτόν τον ωμό και βίαιο τρόπο. Και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, δεν πρέπει να λησμονούμε και τους συνανθρώπους μας – πολλές χιλιάδες – που έχουν επιλέξει την αυτοκτονία σαν ¨λύση¨. Μία εξίσου σκληρή και βίαιη ¨λύση¨, που είναι αποτέλεσμα της ασκούμενης πολιτικής … προνοίας. Δεν πρέπει να γίνει διαχωρισμός, ανάμεσα στον τρόπο που κάποιος φεύγει από κοντά μας. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και οδυνηρό. Η αντίδρασή μας όμως γιατί δεν είναι η ίδια;
Σίγουρα, η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα δεν είναι άμοιρα των ευθυνών τους για την κατάσταση της κοινωνίας μας. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των ενεργειών τους και όσα ακόμη έρθουν. Σαν λαό όμως δεν επιτρέπεται να μας διχάσουν πάλι, γιατί τα προβλήματα είναι κοινά και οι λύσεις πρέπει να είναι κοινές και αποδεκτές απ’ όλους. Επίσης, το να εκμεταλλεύεσαι την άσχημη οικονομική ή ψυχολογική κατάσταση του συνάνθρωπού σου και να τον μετατρέπεις σε κάτι μή κοινωνικά αποδεκτό, με την δημιουργία εντυπώσεων ή ψευδεπίγραφων αυριανών καταστάσεων, είναι το χειρότερο. Αυτοί που φταίνε δεν είναι κομμάτι του λαού και της καθημερινότητας. Αυτοί που φταίνε, χαίρονται να βάζουν τον κόσμο, που έχει τα ίδια προβλήματα μεταξύ του, να τσακώνονται. Αποπροσανατολίζουν τις καταστάσεις, κερδίζουν χρόνο και κερδίζουν χρήμα. Είναι τα μόνα που τους ενδιαφέρουν. Εμάς όμως μας ενδιαφέρει η Πατρίδα και όχι η παρτίδα.
Ο νόμος υπάρχει, όσο σκληρός και να είναι. Μένει μόνο να εφαρμοστεί, έξω από πολιτικές σκοπιμότητες και παιχνίδια. Και πρέπει να θυμόμαστε, ότι εχθρός μας δεν είναι ο διπλανός μας αλλά …