Αρχαίοι βάρβαροι, για πάντα βάρβαροι
Οι συνήθειες των Γερμανών διαφέρουν πολύ απ’ αυτές των Γαλατών, αφού δεν έχουν δρυΐδες για να προΐστανται των θρησκευτικών τελετών, ούτε πολυνοιάζονται για θυσίες. Για θεούς έχουν μόνο όσους βλέπουν με τα μάτια τους και επιζητούν την εύνοιά τους – τουτέστιν τον Ήλιο, τη Φωτιά και τη Σελήνη (…) Περνούν όλη τους τη ζωή στο
κυνήγι και τον πόλεμο. Από παιδιά εκπαιδεύονται στην εργασία και τις κακουχίες (…) Οι φυλές αυτές θεωρούν μέγιστη δόξα, να ρημάζουν τις γειτονικές περιοχές και να τις κάνουν μη κατοικήσιμες. Πιστεύουν ότι έτσι αποδεικνύουν την αξία τους, με το να διώχνουν τους γείτονές τους και κανείς να μην τολμά να πατήσει εκεί. Επίσης πιστεύουν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα είναι πιο ασφαλείς, μιας και απομακρύνουν τον κίνδυνο ξαφνικών εισβολών.
— Ιούλιος Καίσαρ, Commentarii de Bello Gallico, βιβλίο VI, παρ. 21-22
http://2mnka.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου