Iδιωτικοί Στρατοί: Μύθοι και Πραγματικότητα

06/07/2013 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

…συντομα και στην Ελλάδα;

Του Κώστα Πικραμένου*

 Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου

 Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου (1989-90) οδήγησε αναπόφευκτα στη μαζική μείωση του στρατιωτικού προσωπικού και των υλικών μέσων με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας «δεξαμενής» καλά εκπαιδευμένων στρατιωτικών (αξιωματικών-υπαξιωματικών, ΕΠΟΠ) οι οποίοι «πέρασαν» στον ιδιωτικό τομέα παροχής υπηρεσιών προστασίας.

Μεταξύ 1987 και 1994  το ανθρώπικο δυναμικό των -  ανά την Υφήλιο – στρατών μειώθηκε από τα 28,3 εκ στα 23,5 εκ άτομα. Επιπλέον η κατάργηση της στρατιωτικής θητείας στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες (με εξαίρεση τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ελλάδα) θα συνδράμει στη μείωση των προϋπολογισμών των Υπουργείων Αμύνης ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.

Ταυτόχρονα, ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη (Αφρική, Μέση Ανατολή, Νότια Ασία) μετατρέπεται σταδιακά σε μία εν δυνάμει «Σομαλία». Η διάλυση των δομών εξουσίας ορισμένων κρατών (λόγω του τέλους του Ψυχρού Πολέμου) οδηγεί στην κατάρρευση της τοπικής οικονομίας και την αναβίωση των εθνικισμών και του θρησκευτικού σεκταρισμού. Τα Κράτη δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την εθνική τους ασφάλεια και οι  περιφερειακές συγκρούσεις «χαμηλής έντασης» αυξάνονται σε ολόκληρο την πλανήτη.

Επομένως, σε ένα ασταθές περιβάλλον, ορισμένα κράτη αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν εναλλακτικούς τρόπους (όπως             Ιδιωτικούς Στρατούς) για να πραγματοποιήσουν αποστολές που κατά κανόνα αναλαμβάνουν οι  Ένοπλες Δυνάμεις.

Ιδιωτικοί Στρατοί: Raison d’etre

Η προσφυγή στις υπηρεσίες Ιδιωτικών Στρατιωτικών Εταιριών (Private Military Societies, PMS) αντιπροσωπεύει μια «οικονομία πολιτικού κόστους». Η διακριτική χρησιμοποίηση ιδιωτικών στρατών επιτρέπει στις Κυβερνήσεις να ξεφεύγουν από τον Κοινοβουλευτικό έλεγχο, την κριτική των ΜΜΕ και την αντίδραση της κοινής γνώμης.

Οι πολιτικοί στόχοι χρήσης των PMS συνδέονται με την απροθυμία των Κυβερνήσεων να παρέμβουν σε περιφερειακές συγκρούσεις και θέατρα πολέμου χαμηλής έντασης χωρίς πραγματικό στρατηγικό ενδιαφέρον. Ταυτόχρονα, η χρήση Ιδιωτικών Στρατών «ανακουφίζει» από το βάρος των νεκρών, όπου η  ζωή ενός “ιδιωτικού στρατιώτη” δεν έχει την ίδια συναισθηματική αξία σε σχέση με τη ζωή ενός «συμβατικού στρατιώτη“.

Η προσφυγή στη χρήση Ιδιωτικών στρατών ως εργαλείο της ανεπίσημης διπλωματίας, απουσιάζει από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Πχ η Αμερικανική Κυβέρνηση δεν έχει καμία υποχρέωση να περιλάβει τις «απώλειες» μισθοφόρων στους επίσημους καταλόγους θυμάτων πολέμου.

ΟΚ δηλαδή 0 Κilled

H έννοια “μηδέν νεκροί” (ΟΚ για 0 ​​killed) αναπτύχθηκε πρώτα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η προέλευση αυτής της έννοιας ανάγεται στο «τραύμα» του πολέμου στο Βιετνάμ. Το φιάσκο του Αμερικανικού στρατού έχει αλλάξει άρδην την αντίληψη της κοινής γνώμης για τη στρατιωτική εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών ανα την Υφήλιο.

Ο Bernard Lavirini  υποστηρίζει ότι “πέρα από ένα όριο μεταβλητής μεταξύ 30 και 250  νεκρών, η πίεση  της κοινής γνώμης υποχρέωνει τις Κυβερνήσεις στην σταδιακή απόσύρση των στρατεύματων τους». Η προσφυγή σε ιδιωτικούς μισθοφόρους είναι μία λύση  για τις κυβέρνησεις να «κρατήσουν χαμηλό προφίλ» με την αποστολή ενός μικρού σχετικά αριθμού στρατιωτών. Αυτό επιτρέπει την παράκαμψη του Κογκρέσου αναφορικά με τον επιτρεπόμενο αριθμό συμμετεχόντων στρατιωτών σε επιχειρήσεις εκτός ΗΠΑ (external operations).

Τα «πλεονεκτήματα» των Ιδιωτικών στρατών
Καταρχάς, οι Ιδιωτικοί Στρατοί πληρώνονται μόνο όταν είναι σε αποστολή. Συνεπώς, η ανάθεση μιας αποστολής σε μία εταιρία ιδιωτικού στρατού είναι πάντα λιγότερο δαπανηρή από ότι στις Ένοπλες Δυνάμεις. Αν οι στρατιωτικοί μισθοδοτούνται καθ’όλη τη διάρκεια της καριέρας τους, οι ιδιωτικοί μισθοφόροι πληρώνονται μόνο για το διάστημα που διαρκεί το  συμβόλαιο τους.  Πρόκειται εν ολίγοι για «στρατιώτες προς ενοικίαση».

Το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ εκτιμά ότι εξοικονόμησε (μεταξύ 2006-2012)  περίπου 60 δις. Δολλαρία (μόνο στο Ιράκ), υπογράφοντας συμβόλαια με 60 Αμερικανικές ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες προσέλαβαν 30.000 μισθοφόρους.
Ωστόσο, η άποψη περί μειωμένου λειτουργικού κόστους κρύβει πολλές παραμέτρους.  Πράγματι, συγκρίνοντας τα αντίστοιχα κόστη και  οφέλη, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι έμμεσες δαπάνες, όπως η συντήρηση των υποδομών, η στέγαση του προσωπικού, οι καθημερινές υπηρεσίες, η υγειονομική περίθαλψη, οι συντάξεις και τα επιδόματα που χορηγούνται σε βετεράνους.

Έτσι, όταν η αποστολή είναι μικρής κλίμακας και βραχυπρόθεσμη
το κόστος  είναι μειωμένο. Αντιθέτως όταν πρόκειται για συμβάσεις με διάρκεια αρκετών ετών το πραγματικό κόστος είναι δύσκολο να προσδιορισθεί. Το κόστος μια αποστολής  μακράς διάρκειας, όπως συμβαίνει στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, αλλάζει συνεχώς ανάλογα με την τιμή των πρώτων υλών (πετρέλαιο, όπλα, πυρομαχικά, …), αλλά και του αυξανόμενου κίνδυνου για την ασφάλεια των μισθοφόρων. Η πρόσληψη επιπλέον προσωπικού, η αντικατάσταση των τεθωρακισμένων οχήματων,  η αυξημένη φροντίδα για την υγεία και πιθανή αποζημίωση που καταβάλλεται στις  οικογένειες των νεκρών αυξανουν το λειτουργικό κόστος.

Το δεύτερο πλεονέκτημα αφορά στη χρήση προηγμένης τεχνολογίας. Τα υφιστάμενα ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας είναι πιο περίπλοκα. Η συντήρηση, η επισκευή και η χρήση ορισμένων όπλων απαιτούν εξειδίκευση και τεχνικές γνώσεις που δεν διαθέτει το Μηχανικό του Στρατού. Σήμερα το 28% των οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ συντηρούνται από μηχανικούς και τεχνικούς των PMS.

Το τρίτο πλεονέκτημα είναι τόσο πρακτικής όσο και πολιτικής υφής, δεδομένου ότι η ευελιξία και η διακριτική ευχέρεια των ιδιωτικών στρατών επιβεβαιώνονται κάθε φορά που δρουν εκτός ζώνης ευθύνης.

Πρόκειται για “μικρές ευέλικτες δομές» που εξαιρούνται του διοικητικού ελέγχου τον οποίο υφίσταται ο  τακτικός στρατός. Μπορούν να κινητοποιηθούν σε ελάχιστο χρόνο. Ο John Geddes υποστηρίζει ότι «Οι Κυβερνήσεις ξέρουν ακριβώς τι κάνουμε. Αν κάποια μέρα, η αποστολή μας έχει άσχημη εξέλιξη, οι Αρχές μπορούν να υποστηρίξουν δημόσια ότι δεν γνώριζαν και να αρνηθούν τα γεγονότα»

Οι πελάτες των PMS

Οι πρώτοι πελάτες των Εταιριών Ιδιωτικών Στρατών (PMS) είναι προφανώς τα Κράτη. Υπενθυμίζουμε ότι τα περισσότερα κράτη έχουν μειώσει το έμψυχο δυναμικό των στρατευμάτων τους.

Τα Όργανα της Ευρωπαικης Ένωσης, ο ΟΗΕ αλλά και το ΝΑΤΟ προσφεύγουν στις υπηρεσίες των PMS. Πρόσφατα η βελγική εφημερίδα Le Temps, αποκάλυψε ότι από τον Ιούνιο του 2008, η Ευρωπαική Επιτροπή έχει αναθέσει σε Εταιρία Ιδιωτικού Στρατού την προστασία του Πρέσβη της Ε.Ε στη Καμπούλ του Αφγανιστάν καθώς και του προσωπικού της Πρεσβείας. Το κόστος του συμβολαίου ανέρχεται στα 27 εκ ευρώ και ανατέθηκε στην Βρεττανική εταιρία Page Protective Services Ltd

H συνεργασία με τη συγκεκριμένη εταιρία προκάλεσε πολλές απορίες διότι η εν λόγω επιχείρηση δεν έχει καμία εμπειρία σε ζώνες πολέμου και δεν διαθέτει την απαραίτητη άδεια λειτουργίας στο Αφγανιστάν. Η εταιρία δεν διαθέτει τα προβλεπόμενα τεθωρακισμένα 4×4 και δεν προμηθεύει το προσωπικό ασφαλείας με τα αλεξίσφαιρα γιλέκα «τύπου 4». Το ίδιο ισχύει και με τα όπλα που χρησιμοποιούνται. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πληρώνει 9800 ευρώ/μήνα για κάθε φρουρό αλλά οι Ινδοί εργαζόμενοι της εν λόγω εταιρίας λαμβάνουν περίπου 500-750 ευρώ/μήνα.

Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αποτελούν επίσης πελάτες των PMS.  Mετά την επιχείρηση “Restore Hope” στη Σομαλία (Δεκέμβριος 1992), έγινε σαφές η ανάγκη προστασίας του προσωπικού των ανθρωπιστικών οργάνωσεων. Υπάρχει η αντίληψη ότι η παρουσία ένοπλων φρουρών δίπλα σε γιατρούς, νοσηλευτές και εθελοντές ΜΚΟ οι οποίες επιχειρούν σε ζώνες πολέμου και πρσφύγων επιτρέπει τον «εξωραϊσμό» των Εταιριών Ιδιωτικών Στρατών.

Στο πλαίσιο αυτό, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ακολουθούν  το παράδειγμα των κρατών με αποτέλεσμα οι συμπράξεις PMS / ΜΚΟ τείνουν να γίνουν συνήθης πρακτική.

Ο Tim Spicer, Διευθύνων Σύμβουλος της Aegis θεωρεί την «αγορά των ΜΚΟ», ως πολλά υποσχόμενη για τις δραστηριότητες της επιχείρησης του.

Ιράκ: Ο τάφος των μισθοφόρων

Μέχρι τον Απρίλιο του 2009, οι απώλειες που υπέστησαν οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις στα θέατρα του Αφγανιστάν και του Ιράκ ήταν της τάξης των 4.943 νεκρών. Ο αριθμός αυτός ΔΕΝ περιλαμβάνει τους νεκρούς μισθοφόρους των PMS που δραστηριοποιούνταν στις εν λόγω ζώνες πολέμου.

Με δεδομένη την απουσία ενός εξειδικευμένου οργανισμού καταγραφής νεκρών – τραυματιών ιδιωτικών μισθοφόρων, είναι αδύνατο να γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό θανάτων στον συγκεκριμένο ιδιωτικό κλάδο. Παρόλα αυτά από συνδυαστικά στοιχεία διαφόρων πηγών καταγράφονται, μέχρι την άνοιξη του 2009, περισσότεροι από 1.425 νεκροί ιδιωτικοί μισθοφόροι (1315 στο Ιράκ και 110 στο Αφγανιστάν), 29.000 τραυματίες, 8.300 άτομα με μόνιμη αναπηρία.

Περισσότεροι από τους μισούς θανάτους ιδιωτικών μισθοφόρων οφείλονται σε αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς. Εκ των 1315 νεκρών (μόνο στο Ιράκ) οι 245 ήταν Αμερικανοί, 273 μη Αμερικανοί (μεταξύ των οποίων και τέσσερις Γαλλοι) και 795 Ιρακινοί, που αντιπροσωπεύουν το 60% του συνόλου. Η Εταιρεία Ιδιωτικού Στρατού KBR «έχασε» στο Ιράκ άνω των 122 ατόμων ενώ είχε και περίπου 850 τραυματίες.

ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΩΝ

ΠΟΥ «ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ» ΜΕ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ

ArmorGroup (GB) : 40 εκ $ για την προστασία των υπαλλήλων της  Bechtel (κατασκευαστική εταιρία) διάρκειας 18 μηνών.

Dyncorp (USA) :  50 εκ $ για συμμετοχή στην εκπαίδευση της Ιρακινής Αστυνομίας.

Titan (USA) :  400 εκ $  για παροχή μεταφραστών και συμβούλων (κάποιοι εμπλέκονται στο σκάνδαλο της φυλακής της Abou Graib).

Meteoric Tactical Solutions (Νότια Αφρική) : 476 000 $ για την προστασία του βρετανικού προσωπικού του Οργανισμού Αναπτυξιακής Συνεργασίας (DFID).

ArmorGroup (GB) : 1,54 εκ $ για την παροχή συνοδείας 20 ατόμων στο προσωπικό του Υπουργείου Εξωτερικών

Erinys (Νότια Αφρική) : 40 εκ $ για την προστασία των πετρελαικών εγκατάστασεων και των αγωγών.

AirScan Inc (USA) : $ 10 εκ για την εναέρια επιτήρηση (ελικόπτερα) του δικτύου των πετρελαιαγωγών.

EOD Technology Inc. (USA) : $ 71,9 εκ για την απο-ναρκοθέτηση και την καταστροφή των εκρηκτικών υλικών.

Βlackwater ή Χe ή Αcademi…

Η Blackwater έγινε γνωστή παγκοσμίως για το τραγικό συμβάν που έγινε στη Βαγδάτη στις 16 Σεπτεμβρίου 2007, με τελικό απολογισμό 17 νεκρούς και 24 τραυματίες. Οπως φαίνεται, ένας Ιρακινός, που οδηγούσε- με συνοδηγό τη μητέρα του- κατευθυνόμενος σε νοσοκομείο για να πάρει τον πατέρα του που είναι γιατρός, χτυπήθηκε από σφαίρα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των «Νew Υork Τimes», «κατά πάσα πιθανότητα το πόδι του νεκρού οδηγού έμεινε στο γκάζι» με αποτέλεσμα να χιμήξει το αυτοκίνητο καταπάνω σε μια φάλαγγα της εταιρείας μισθοφόρων.

Και τότε, οι άνδρες της Βlackwater άρχισαν να «γαζώνουν» και να σφυροκοπούν με χειροβομβίδες, παρ΄ όλο που η φάλαγγα δεν δεχόταν πυρά, αφού μάλιστα όλοι οι οδηγοί που βρέθηκαν εκεί έστριβαν τα αυτοκίνητά τους απομακρυνόμενοι όπως όπως για να γλιτώσουν.
Το «Νewsweek» δημοσίευσε δηλώσεις της ιρακινής αστυνομίας, σύμφωνα με τις οποίες τα οχήματα της Βlackwater « άνοιξαν πυρ καταιγιστικό χωρίς καμία αιτία».

Ο Πρίγκηπας του Σκότους…
Ο Ερικ Πρινς ήταν ο ιδρυτής της Blackwater . Eχει μαθητεύσει υπό τον πατέρα Μπους και έχει υπηρετήσει στους επίλεκτους πεζοναύτες, προέρχεται από εύπορη και «καθωσπρέπει» οικογένεια του Μίσιγκαν προσκείμενη στους Ρεπουμπλικανούς και με άριστες διασυνδέσεις.
Τόσο αυτός όσο και ο πατέρας του διατηρούν στενούς δεσμούς με συντηρητικές χριστιανικές οργανώσεις. Η αδελφή του εργάστηκε στην προεκλογική εκστρατεία του Τζορτζ Μπους, εξασφαλίζοντας 100.000 δολάρια το 2004, αλλά και ο ίδιος ο Ερικ έδωσε πάνω από 225.000 στους Ρεπουμπλικανούς. Το αντάλλαγμα ήταν συμβόλαια ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων για τη Βlackwater. (σε Ιράκ και Αφγανιστάν)

Σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στην Daily Beast, ο τέως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Blackwater , Eric Prince, αποκάλυψε πόσο βαθιά συνδεδεμένη ήταν η Blackwater με την CIA, ειδικά στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η εταιρία μισθοφόρων Blackwater δρούσε ως το μακρύ χέρι της CIA,

Και έπαιρνε απ’ ευθείας εντολές από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των Η.Π.Α. :

«Οι δουλειές της Blackwater με τη CIA άρχισαν όταν παρείχαμε εξειδικευμένες εγκαταστάσεις και εκπαιδευτές που η CIA δεν είχε,” δήλωσε ο Prince στην δημοσιογράφο της Daily Beast, Eli Lake. “Στα επακόλουθα χρόνια, η εταιρεία μετατράπηκε σε μια εικονική επέκταση της CIA, διότι μας ζητήθηκε επανειλλημένα να εκτιθέμεθα σε επικίνδυνες αποστολές, που η CIA είτε δεν μπορούσε, είτε δεν ήταν διατεθιμένη να κάνει η ίδια.”

…Τον Δεκέμβριο του 2006, ένας μεθυσμένος υπάλληλος της Βlackwater σκότωσε τον σωματοφύλακα του αντιπροέδρου του Ιράκ Αντίλ Αμπντούλ Μαχντί.Μέσα σε 36 ώρες, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έδωσε άδεια στην Βlackwater να φυγαδεύσει τον υπάλληλό της από το Ιράκ».

Τα …δώρα της Blackwater

Όταν ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα επισκέφτηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες, το 2005, πέρασε και από τα αρχηγεία της Blackwater, στο Μάγιοκ της Νότιας Καρολίνας. Εκεί, τα στελέχη της εταιρίας του έδωσαν δύο δώρα: ένα τροποποιημένο τουφέκι Bushmaster AR-15 και ένα κυνηγετικό όπλο Remington. Τα όπλα είχαν σφραγισθεί με το λογότυπο της Blackwater, αλλά ο Prince λέει ότι η CIA ζήτησε από την εταιρεία να δώσει στον Αμπντουλάχ τα όπλα, “διότι οι πράκτορες της CIA είχαν ξεχάσει να του πάρουν δώρα”.

Σε μια επιδρομή, το 2008, στην έδρα της Blackwater, οι υπάλληλοι του Σώματος ελέγχου του αλκοόλ, του καπνού, των πυροβόλων όπλων και των εκρηκτικών υλών (ATF) ανακάλυψαν ότι τα όπλα που δώθηκαν στον Abdullah είχαν καταχωρηθεί ως προσωπική περιουσία δύο υπαλλήλων της Blackwater — και δεν υπήρχαν πουθενά έγγραφα που να δείχνουν ότι τα όπλα ήταν πλέον στην κατοχή της βασιλικής οικογένειας της Ιορδανίας.

Οι ομολογίες στο Δικαστήριο

Η διοίκηση της Blackwater υποστήριξε σε δικαστήριο ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις εργάζονταν για λογαριασμό της CIA. Ανάμεσα στα έγγραφα που κατατέθηκαν στο δικαστήριο, περιλαμβάνονται και καταθέσεις από στελέχη της CIA που πιστοποιούν ότι η Blackwater παρείχε οπλισμό και εκπαίδευση στις μυστικές υπηρεσίες. Ένα δικαστικό έγγραφο αναφέρει ακόμη τον “Erik P”, ως πράκτορα της CIA.
“Η CIA χρησιμοποιεί πολύ συχνά την Blackwater σε αποστολές σε όλο τον κόσμο,” αναφέρει ένα έγγραφο. “Οι προσπάθειες αυτές έγιναν στο πλαίσιο γραπτών και άγραφων συμβάσεων και μέσω άτυπων αιτημάτων. Σε πολλές περιπτώσεις, η CIA δεν κατέβαλε τίποτα στην Blackwater ως αντίτιμο για τη βοήθειά της. Στην Blackwater εργάζονται επίσης αξιωματικοί και πράκτορες της CIA. Επίσης, η εταιρία παρείχε κάλυψη σε πράκτορες και αξιωματικούς της CIA που βρίσκονταν σε μυστικές αποστολές. Εν ολίγοις, η Blackwater, ή τουλάχιστον τμήματα της Blackwater, ήταν μία προέκταση της CIA.”

Έπειτα από τριετείς διώξεις, τα περισσότερα από τα στελέχη της εταιρείας αφέθησαν ελεύθερα και δύο από τους κατηγορούμενους καταδικάστηκαν σε επιτήρηση, κατ ‘οίκον περιορισμό και πρόστιμο 5.000 δολαρίων.
Το νέο σε αυτή την υπόθεση δεν είναι τόσο η ατιμωρησία των μισθοφόρων της Blackwater που κατηγορούνται μεταξύ άλλων για γενοκτονία, όσο οι δεκάδες χιλιάδες σελίδες των δικαστικών εγγράφων από την υπόθεση που ρίχνουν φως στο επιχείρημα που πρόβαλε η εταιρεία αυτά τα τρία χρόνια – ότι η ίδια η Blackwater δεν ήταν παρά μια προέκταση της CIA.

Επεισόδια με συμμετοχή μελών της Blackwater

              

     Έτος            Συμβάντα                    Συμβάντα                    Θυματα Ιρακινοί         Υλικές Ζημιές

                                                     Όπου μέλη Blackwater

                                                Έβαλαν πρώτοι κατά τρίτους

2005              77                             71                                      7                          71

   2006              61                             53                                      3                           5

   2007              57                             39                                      6                          39

 Σύνολο          195                           163                                    16                        162

…σύντομα στη Βουλή των Ελλήνων;

Η Ινδική ιστοσελίδα darkernet.in, σε σχετικό δημοσίευμα της αναφέρεται στους φόβους της Ελληνικής κυβέρνησης για πραξικόπημα δείχνοντας έτσι ότι η κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται πλεόν κανένα, ότι βρίσκεται υπό καθεστώς πολιορκίας και έτσι κρίνεται απαραίτητη η προστασία της απο μισθοφόρους.

“Τους τελευταίους 12 μήνες η Ελλάδα έχει δει κύματα μαζικών διαδηλώσεων, ταραχών και συγκρούσεων μεταξύ αστυνομίας, και διαδηλωτών, ένοπλων επιθέσεων σε κυβερνητικούς στόχους,όπως επίσης την ολοκληρωτική κατάρρευση της οικονομίας.

Όπως είπαμε έρχεται μια εξέγερση, και πλησιάζει ολοένα και περισσότερο τώρα που η Ελλάδα εισήλθε σε μια κρίσιμη φάση” αναφέρει το δημοσίευμα για την κατάσταση στην χώρα.”

Ο πρέσβης Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος στα πλαίσια συνεντευξης του σε Καναδικό ΜΜΕ αποκάλυψε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε συμφωνία με ιδιωτική εταιρεία παροχής “στρατιωτικής προστασίας” με την επωνυμία Academi  (πρώην Blackwater).
«Πρόσφατα η ελληνική κυβέρνηση ήλθε σε συμφωνία με τη διάδοχη εταιρεία της “Blackwater”, προκειμένου να προσλάβει μισθοφόρους για την προστασία του κοινοβουλίου. Στις δημοκρατίες ωστόσο, το Κοινοβούλιο δεν χρειάζεται προστασία», φέρεται να δήλωσε ο κ. Χρυσανθόπουλος ενώ δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη διάψευση από την  πλευρά της κυβέρνησης.

Μέσω του facebook ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων ΣΣΑΣ Γιάννης Αντωνιάδης, αποκάλυψε ότι: “Στη σημερινη μας συνάντηση , ο Πρόεδρος του Κομματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πανος Καμμένος, μεταξύ άλλων εξέφρασε την πεποιθηση-βεβαιότητα, πως η Κυβερνηση έχει συνάψει συνεργασία με την Blackwater (νυν Academi) για την προάσπιση των συμφερόντων αυτης και της χώρας(?) υποκαθιστώντας έτσι σιγα-σιγα και τους ταγούς ασφάλειας και εθνικης κυριαρχίας ‘

 Ερώτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ

 Με αφορμή τα δημοσιεύματα στον Τύπο μετά τη δήλωση-βόμβα του Έλληνα Πρέσβη στον Καναδά κ. Χρυσανθόπουλο, Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ υπέβαλλαν σχετική ερώτηση προς τον Υπουργο ΠΡΟ.ΠΟ κ. Δένδια:

 «Σύγχυση συνεχίζει να επικρατεί σχετικά το κατά πόσο η κυβέρνηση έχει κλείσει συμφωνία για τη φύλαξη του Κοινοβουλίου ή και άλλων δημοσίων κτιρίων από την ιδιωτική εταιρεία παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών Academi (πρώην Ze, πρώην Blackwater), με το γνωστό «αμαρτωλό» παρελθόν, εντός κι εκτός ΗΠΑ (το όνομά της έχει συνδεθεί με δολοφονίες ιρακινών πολιτών και με βασανιστήρια κρατουμένων στο Ιράκ αλλά και παραβιάσεις της αμερικανικής νομοθεσίας σχετικά με παράνομες πωλήσεις στρατιωτικού εξοπλισμού).

Η σύγχυση σχετικά με την ανάληψη της φύλαξης του κτιρίου της Βουλής, που προκλήθηκε από συνέντευξη Έλληνα διπλωμάτη σε καναδική, ειδησεογραφική ιστοσελίδα (του Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου στις 17 Δεκεμβρίου 2012 στη διαδικτυακή εφημερίδα του Καναδά, The Millstone), συντηρείται γιατί παρά το γεγονός ότι η εταιρία, μέσω του εκπροσώπου της, με ανακοίνωση προς το περιοδικό Newstatesman (24 Φεβρουαρίου), δήλωσε ότι «ποτέ σήμερα ή στο παρελθόν, είχε προσφέρει υπηρεσίες ασφαλείας σε οποιοδήποτε τμήμα της ελληνικής κυβέρνησης», η ίδια η κυβέρνηση, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη δεν διαψεύδουν τα περί του αντιθέτου αναγραφόμενα στον Τύπο.

Τα ερωτήματα που τίθενται είναι απλά, έχουν ωστόσο καίρια σημασία για το πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την εθνική κυριαρχία.

Ερωτάται λοιπόν ο κ. Υπουργός:

-Υπήρξε ποτέ κάποια επαφή με ιδιωτική εταιρία παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών, προκειμένου να αναλάβει τη φύλαξη του Κοινοβουλίου ή άλλων δημοσίων χώρων ή να προσφέρει τεχνογνωσία ή εκπαίδευση ή κάποιον συνδυασμό των παραπάνω;

-Αν υπήρξε, ποια ήταν η κατάληξή της;

-Γιατί μέχρι σήμερα ο κ. Υπουργός δεν έχει μπει στον κόπο να διαψεύσει τα αναγραφόμενα στον Τύπο;

-Γιατί, συγκεκριμένα δεν διέψευσε δημοσίευμα της Athens News (http://www.athensnews.gr/portal/1/57401) της 1ης Αυγούστου του 2012, σύμφωνα με το οποίο: «Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη αποφάσισε να αναδιατάξει τα καθήκοντα περίπου 1.000 αστυνομικών, 100 περιπολικών και 60 δικυκλιστών. Μια ιδιωτική εταιρία ασφαλείας θα αναλάβει την ασφάλεια του κτιρίου της Βουλής»;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Ειρήνη (Ρένα) Δούρου

Θοδωρής Δρίτσας

Δημήτρης Τσουκαλάς

 Η  Academi πάντως, μέσω του εκπροσώπου της, με ανακοίνωση προς το περιοδικό Newstatesman (24 Φεβρουαρίου 2013), δήλωσε ότι «ποτέ σήμερα ή στο παρελθόν, είχε προσφέρει υπηρεσίες ασφαλείας σε οποιοδήποτε τμήμα της ελληνικής κυβέρνησης».

Το νομικό πλαισίο

 Η ενδεχόμενη παρουσία της Blackwater στην Ελλάδα προυποθέτει την ριζική αλλαγή του νομικού πλαισίου λειτουργίας ιδιωτικών εταιρίων παροχής υπηρεσιών ασφαλείας. Ταυτόχρονα χρειάζεται να τροποποιηθεί το πλαίσιο που θέτει ο Νόμος 2186/93 για την οπλοφορία και κατοχή όπλων. Το άρθρο 5 του νόμου προβλέπει ότι

«Απαγορεύεται στους εκπροσώπους και στους υπαλλήλους των ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ασφαλείας ως και στα αναφερόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 2 πρόσωπα, η οπλοφορία και η κατοχή όπλων και λοιπών αντικειμένων που προβλέπονται από τις διατάξεις του ν. 2168/1993 (ΦΕΚ 147 Α’), καθώς και η κατοχή και η καθ’ οιονδήποτε τρόπο χρησιμοποίηση φωτοβολίδων, βεγγαλικών, κροτίδων και λοιπών αντικειμένων που αναφέρο­νται στο ν. 456/1976 (ΦΕΚ 277 Α’) όπως ισχύει κάθε φορά.
Εφόσον συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι ασφαλείας, επιτρέπεται να χορηγείται άδεια οπλοφορίας με περί­στροφο ή πιστόλι σύμφωνα με τη διαδικασία της πα­ραγράφου 6 του παρόντος»

 Καταλαβαίνει εύκολα κανείς ότι η βαριά οπλισμένη Academi (πρωην Blackwater) ή οποιαδηποτε άλλη ξένη ιδιωτική εταιρία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας δεν μπορεί να έρθει στην Ελλάδα μόνο με ένα «περίστροφο ή πιστόλι» όπως προβλεπει ο Νόμος.

Όλοι μπορούμε να φανταστούμε τη συμπεριφορά ενός αλλοδαπού εργαζόμενου της Blackwater που δεν γνωρίζει την Ελληνική πραγματικότητα σε περίπτωση που «σκάσει» δίπλα του μία μολότωφ. Με βάση τους κανόνες εμπλοκής ο βαριά οπλισμένος φρουρός οφείλει να ανοίξει πυρ. Και αν η συγκεκριμένη ενέργεια λάβει χώρα μπροστά στη Βουλή των Ελλήνων στα πλαίσια μια πορείας-συγκέντρωσης δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων η αιματοχυσία και το λιντσάρισμα που θα ακολουθήσει δεν θα αποτελέσουν …έκπληξη για κανέναν. Eλπίζουμε το Μνημόνιο να μην μας επιφυλλάξει τέτοιου είδους …εκπλήξεις.

http://www.anixneuseis,gr