Το Κατοχικό Δάνειο και οι Γερμανικές Αποζημιώσεις.
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Απριλίου 9, 2012
Κώστας Τζάνος, Δρ Πυρηνικής Τεχνολογίας
Γεώργιος Μπλύτας, Δρ Χημικός Μηχανικός
Την 1η Απριλίου 2012 το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας δήλωσε:
Η Γερμανία κατέβαλε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο πλαίσιο της Συμφωνίας του 1946 για την Διασυμμαχική Υπηρεσία Αποζημιώσεων των Παρισίων, αποζημιώσεις και για την Ελλάδα και στήριξε την χώρα έμπρακτα στην ανοικοδόμησή της. Εξήντα πέντε χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνης, συνεργασίας της Γερμανίας με την Ελλάδα και στενής σχέσης μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, το ερώτημα των αποζημιώσεων από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα.
H παραπάνω δήλωση αποσιωπά τελείως την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και αποφεύγει να αναφέρει συγκεκριμένα τι και πότε η Γερμανία πλήρωσε για τις πολεμικές αποζημιώσεις στο πλαίσιο της Συμφωνίας των
Παρισίων του 1946.
Ο καθηγητής Αθανάσιος Σμπαρούνης, αρχηγός της Ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διάσκεψη των Παρισίων, στο βιβλίο του «Μελέται και Αναμνήσεις εκ του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου», γράφει ότι από την Ελληνική αξίωση 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον οριστικό πίνακα ζημιών έγινε αποδεκτό από την Διάσκεψη το ποσό 7,181 (περίπου το μισό της αρχικής αξίωσης) δισεκατομμυρίων δολαρίων. Επίσης αναφέρεται ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις καθόρισαν το μερίδιο της Ελλάδας σε 2.7% για Γερμανικά περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό και σε 5.7% (αυξημένο από το αρχικό 4.35%) για Γερμανικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις και πλοία.
Η Διάσκεψη των Παρισίων δημιούργησε την Διασυμμαχική Υπηρεσία Αποζημιώσεων για την διανομή των αποζημιώσεων. Με την έναρξη του ψυχρού πολέμου, οι Δυτικές Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισαν να αποκαταστήσουν την Δυτική Γερμάνια σαν κυρίαρχο κράτος και να την καταστήσουν πρόχωμα κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Επίσης φοβούμενες ότι οι αποζημιώσεις θα αποσταθεροποιούσαν την Γερμανική οικονομία αποφάσισαν να διακόψουν το έργο της Διασυμμαχικής Υπηρεσίας Αποζημιώσεων. Με την συμφωνία του Λονδίνου του 1953, η Γερμανία πέτυχε την αναβολή της πληρωμής πολεμικών αποζημιώσεων. Το Άρθρο 5, παράγραφος 2 της Συμφωνίας αναφέρει: « οι απαιτήσεις χωρών και των πολιτών τους που απορρέουν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο … θα αναβληθούν μέχρι τον τελικό διακανονισμό του προβλήματος των επανορθώσεων». Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του αναγκαστικού δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990 με την Συμφωνία μεταξύ της Γερμανίας, των ΗΠΑ, της Σοβιετικής Ένωσης, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας. Στις 23 Ιουλίου 1990 το Γερμανικό περιοδικό “Der Spiegel” έγραψε ότι με αυτή την Συμφωνία η Γερμανία παρέκαμψε τον εφιάλτη μίας συνθήκης ειρήνης που θα έφερνε στην επιφάνεια απαιτήσεις αποζημιώσεων από όλες τις κατευθύνσεις. Με άλλα λόγια η Γερμανία προσπάθησε να παρακάμψει το Άρθρο 5, παράγραφος 2 της Συμφωνίας του Λονδίνου που αναφέρει: « οι απαιτήσεις χωρών και των πολιτών τους που απορρέουν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο … θα αναβληθούν μέχρι τον τελικό διακανονισμό του προβλήματος των επανορθώσεων».
Στη δήλωση της 1ης Απριλίου του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απάντησε: «Η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεών της και δεν πρόκειται να το κάνει».
Η Ελλάδα απαίτησε την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995 (πριν 17 χρόνια ). Στις 4 Φεβρουαρίου, 2011, στη εφημερίδα Εστία, δημοσιεύθηκε επιστολή του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας κ. Χρήστου Σαρτζετάκη που αναφέρει ότι ο κ. Σαρτζετάκης και ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου έγειραν το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου στον πρόεδρο της Δυτικής Γερμανίας φον Βαϊτσζαικερ κατά την επίσκεψη του στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 1987(πριν 25 χρόνια).
Από τις διαθέσιμες πληροφορίες, οι πληρωμές της Γερμανίας στην Ελλάδα που σχετίζονται με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είναι ένα ελάχιστο ποσοστό των 7,181 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αναγνωρίστηκαν στην Ελλάδα στην Διάσκεψη των Παρισίων.
Από τα παραπάνω είναι καθαρό ότι η δήλωση της Γερμανίας ότι «το ερώτημα των αποζημιώσεων από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα», είναι ωμή άρνηση της να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα. Η Γερμανία εκμεταλλεύεται την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, όπως έχει εκμεταλλευτεί από τον πόλεμο μέχρι σήμερα την δύναμη της απέναντι στην Ελλάδα και τις αδυναμίες Ελλήνων πολιτικών.
Τα Γερμανικά υπουργεία οπωσδήποτε έχουν όλες τις συγκεκριμένες πληροφορίες για πόσα και πότε η Γερμανία πλήρωσε στην Ελλάδα στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Παρισίων του 1946. Η Γερμανία για να πείσει ότι έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της θα πρέπει να δώσει αυτές τις πληροφορίες αντί της αόριστης δήλωσης ότι κατάβαλε αποζημιώσεις και για την Ελλάδα. Όταν κάποιος συστηματικά αποφεύγει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι «εξήντα πέντε χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνης, συνεργασίας της Γερμανίας με την Ελλάδα και στενής σχέσης μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ…. το ερώτημα των αποζημιώσεων δεν αποτελεί πλέον θέμα». Πως είναι δυνατόν μία συνεργασία να είναι γεμάτη εμπιστοσύνη όταν η μία πλευρά αποφεύγει συστηματικά να εκπληρώσει υποχρεώσεις της προς την άλλη;
Για περισσότερες πληροφορίες για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και τις πολεμικές αποζημιώσεις παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα
http://www.greece.org/blogs/wwii//
Γεώργιος Μπλύτας, Δρ Χημικός Μηχανικός
Την 1η Απριλίου 2012 το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας δήλωσε:
Η Γερμανία κατέβαλε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο πλαίσιο της Συμφωνίας του 1946 για την Διασυμμαχική Υπηρεσία Αποζημιώσεων των Παρισίων, αποζημιώσεις και για την Ελλάδα και στήριξε την χώρα έμπρακτα στην ανοικοδόμησή της. Εξήντα πέντε χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνης, συνεργασίας της Γερμανίας με την Ελλάδα και στενής σχέσης μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, το ερώτημα των αποζημιώσεων από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα.
H παραπάνω δήλωση αποσιωπά τελείως την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και αποφεύγει να αναφέρει συγκεκριμένα τι και πότε η Γερμανία πλήρωσε για τις πολεμικές αποζημιώσεις στο πλαίσιο της Συμφωνίας των
Παρισίων του 1946.
Ο καθηγητής Αθανάσιος Σμπαρούνης, αρχηγός της Ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διάσκεψη των Παρισίων, στο βιβλίο του «Μελέται και Αναμνήσεις εκ του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου», γράφει ότι από την Ελληνική αξίωση 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον οριστικό πίνακα ζημιών έγινε αποδεκτό από την Διάσκεψη το ποσό 7,181 (περίπου το μισό της αρχικής αξίωσης) δισεκατομμυρίων δολαρίων. Επίσης αναφέρεται ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις καθόρισαν το μερίδιο της Ελλάδας σε 2.7% για Γερμανικά περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό και σε 5.7% (αυξημένο από το αρχικό 4.35%) για Γερμανικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις και πλοία.
Η Διάσκεψη των Παρισίων δημιούργησε την Διασυμμαχική Υπηρεσία Αποζημιώσεων για την διανομή των αποζημιώσεων. Με την έναρξη του ψυχρού πολέμου, οι Δυτικές Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισαν να αποκαταστήσουν την Δυτική Γερμάνια σαν κυρίαρχο κράτος και να την καταστήσουν πρόχωμα κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Επίσης φοβούμενες ότι οι αποζημιώσεις θα αποσταθεροποιούσαν την Γερμανική οικονομία αποφάσισαν να διακόψουν το έργο της Διασυμμαχικής Υπηρεσίας Αποζημιώσεων. Με την συμφωνία του Λονδίνου του 1953, η Γερμανία πέτυχε την αναβολή της πληρωμής πολεμικών αποζημιώσεων. Το Άρθρο 5, παράγραφος 2 της Συμφωνίας αναφέρει: « οι απαιτήσεις χωρών και των πολιτών τους που απορρέουν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο … θα αναβληθούν μέχρι τον τελικό διακανονισμό του προβλήματος των επανορθώσεων». Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του αναγκαστικού δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990 με την Συμφωνία μεταξύ της Γερμανίας, των ΗΠΑ, της Σοβιετικής Ένωσης, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας. Στις 23 Ιουλίου 1990 το Γερμανικό περιοδικό “Der Spiegel” έγραψε ότι με αυτή την Συμφωνία η Γερμανία παρέκαμψε τον εφιάλτη μίας συνθήκης ειρήνης που θα έφερνε στην επιφάνεια απαιτήσεις αποζημιώσεων από όλες τις κατευθύνσεις. Με άλλα λόγια η Γερμανία προσπάθησε να παρακάμψει το Άρθρο 5, παράγραφος 2 της Συμφωνίας του Λονδίνου που αναφέρει: « οι απαιτήσεις χωρών και των πολιτών τους που απορρέουν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο … θα αναβληθούν μέχρι τον τελικό διακανονισμό του προβλήματος των επανορθώσεων».
Στη δήλωση της 1ης Απριλίου του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απάντησε: «Η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεών της και δεν πρόκειται να το κάνει».
Η Ελλάδα απαίτησε την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995 (πριν 17 χρόνια ). Στις 4 Φεβρουαρίου, 2011, στη εφημερίδα Εστία, δημοσιεύθηκε επιστολή του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας κ. Χρήστου Σαρτζετάκη που αναφέρει ότι ο κ. Σαρτζετάκης και ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου έγειραν το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου στον πρόεδρο της Δυτικής Γερμανίας φον Βαϊτσζαικερ κατά την επίσκεψη του στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 1987(πριν 25 χρόνια).
Από τις διαθέσιμες πληροφορίες, οι πληρωμές της Γερμανίας στην Ελλάδα που σχετίζονται με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είναι ένα ελάχιστο ποσοστό των 7,181 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αναγνωρίστηκαν στην Ελλάδα στην Διάσκεψη των Παρισίων.
Από τα παραπάνω είναι καθαρό ότι η δήλωση της Γερμανίας ότι «το ερώτημα των αποζημιώσεων από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα», είναι ωμή άρνηση της να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα. Η Γερμανία εκμεταλλεύεται την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, όπως έχει εκμεταλλευτεί από τον πόλεμο μέχρι σήμερα την δύναμη της απέναντι στην Ελλάδα και τις αδυναμίες Ελλήνων πολιτικών.
Τα Γερμανικά υπουργεία οπωσδήποτε έχουν όλες τις συγκεκριμένες πληροφορίες για πόσα και πότε η Γερμανία πλήρωσε στην Ελλάδα στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Παρισίων του 1946. Η Γερμανία για να πείσει ότι έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της θα πρέπει να δώσει αυτές τις πληροφορίες αντί της αόριστης δήλωσης ότι κατάβαλε αποζημιώσεις και για την Ελλάδα. Όταν κάποιος συστηματικά αποφεύγει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι «εξήντα πέντε χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνης, συνεργασίας της Γερμανίας με την Ελλάδα και στενής σχέσης μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ…. το ερώτημα των αποζημιώσεων δεν αποτελεί πλέον θέμα». Πως είναι δυνατόν μία συνεργασία να είναι γεμάτη εμπιστοσύνη όταν η μία πλευρά αποφεύγει συστηματικά να εκπληρώσει υποχρεώσεις της προς την άλλη;
Για περισσότερες πληροφορίες για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και τις πολεμικές αποζημιώσεις παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα
http://www.greece.org/blogs/wwii//
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου