ΔΕΥΤΈΡΑ, 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012
Φιλελληνικός άνεμος....
Απόσταση πνοής μας χωρίζει από τα άκρα, ή φτάσαμε κιόλας εκεί; Η γενική κατακραυγή των ευρωπαικών λαών για την σκληρή συμπεριφορά της Γερμανίας προς την Ελλάδα, το προσδιορίζει με σαφήνεια. Το σύνθημα "είμαστε όλοι Ελληνες", το επιβεβαιώνει, παραπέμποντας στον συγκεκριμένο συσχετισμό.
Οσοι βλέπουν και σκέφτονται ακόμα ελεύθερα, μπορούν να κρίνουν. Η να φοβούνται πως τους περιμένει μια παρόμοια τύχη με την δική μας. Αλλωστε, ο ευρωπαικός νότος είναι κι΄αυτός μπλεγμένος στο παιχνίδι της χρεωκοπίας. Υπάρχει όμως και ευρωπαικός Βορράς, που επαίρεται αυτή τη στιγμή για την υπεροχή του, παραβλέποντας μάλλον το τσουνάμι αρνητικών αξιολογήσεων που επανέρχονται κάθε τόσο, για τις τράπεζες-πυλώνες της ΕΚΤ...Η λογική του χρήματος όμως, που με τόση ζέση υπηρετούν, δεν χαρίζεται σε κανέναν...
Η Γερμανία κουνάει το δάχτυλο προς την Ελλάδα, θυμίζοντας εποχές που όλοι οι ευρωπαικοί λαοί προσπάθησαν επί δεκαετίες να ξεχάσουν. Επιτέλους, είναι ν΄απορεί κανείς, πώς σε μια χώρα που φημίζεται για το εκπαιδευτικό της σύστημα, εμφανίζονται χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε απάνθρωπες μεθόδους προ πολλού καταδικασμένες. Διότι άλλο πειθαρχία ή τάξη και άλλο βαρβαρότητα. Και αυτή τη στιγμή, οι καταστάσεις μιλάνε τόσο ηχηρά από μόνες τους, που μερικά πράγματα δεν χρειάζονται κάν σχολιασμό. Θα ξαναφέρουμε τον βούρδουλα για να πείσουμε τους σκλάβους να τραβάνε πιό δυνατό κουπί στις γαλέρες; Ελεος πια!
Αυτές τις ημέρες που σφίγγει ο κλοιός γύρω από την Ελλάδα, που οι τραγικές σκηνές της περασμένης Κυριακής έκαναν το γύρο του κόσμου, που ο ελληνικός λαός ατενίζει τον ουρανό της πατρίδας του με αγωνία, μια απορία πλανιέται και ζητά απάντηση. "Γιατί τόσο μανιώδης επίθεση προς την Ελλάδα;". Οι τετριμμένες αιτιολογίες για την περίφημη "πειθαρχία που θα μειώσει τα ελλείμματα", ή για την "ανεπαρκή αξιοπιστία μας" προ του νέου δανεισμού, φαίνονται πια αδύναμες. Την αποτυχία των διαδοχικών αποφάσεων για το Ελληνικό Ζήτημα, την αντιλαμβάνεται πια και ο τελευταίος ευρωπαίος πολίτης...Κανένα μα κανένα από τα προγράμματα που μας έδωσαν ως τώρα, δεν προορίζεται για να βγεί, ενώ σε κάθε υποχώρηση που κάνουμε εμείς, οι απέναντι απαντούν με νέες πιέσεις.
Και έτσι, φτάσαμε ως εδώ, με το PSI να πλησιάζει στο τέλος του και την νέα δανειακή σύμβαση ψηφισμένη με όλες τις ανθρωποθυσίες που συνεπάγεται, το πολιτικό μας τοπίο εν διαλύσει, και τη δημοκρατία μας να ψυχορραγεί. "Ας εγκαταλείψουν οι Ελληνες τις δημοκρατικές τους ευαισθησίες, γιατί τους κάνουν ζημιά..." αποφαίνονται οι "προοδευτικοί Γερμανοί", βγάζοντας από τα ρούχα του και τον πλέον αδιάφορο. Ξεσηκώνονται υπέρ των Ελλήνων όλο και περισσότεροι κι΄αναρωτιούνται "Πού το πάτε επιτέλους, δεν βλέπετε πώς με τις μεθόδους που ακολουθείτε, καταστρέφετε αυτή τη χώρα;" . Ολοι πια το κατάλαβαν. Μόνο το Βερολίνο, αρνείται να το παραδεχτεί και επιμένει σε μια μέθοδο που θ΄αφανίσει έναν ολόκληρο λαό μαζί με την περιουσία ενός κράτους;
Λέτε ν΄αποφάσισαν ξαφνικά να διαλύσουν την Ευρωπαική Ενωση, οι ίδιοι οι ταγοί της; Η συμβαίνει τίποτα άλλο, που καιρό τώρα εξυφαίνεται σαν τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις των περιβόητων εκείνων θαλάμων αερίων...Ο,τι και να είναι πάντως, όλο και ενισχύεται η πιθανότητα ότι μέσα από την περιπέτεια της Ελλάδας, θα ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα. Και ίσως έτσι επαληθευτεί η ρομαντική πρόβλεψη του συγγραφέα Μάρκ Μαζάουερ, κατά την οποία "η Ελλάδα θα δείξει πάλι τους νέους δρόμους της εποχής μας...". Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι αυτό δεν θα γίνει όταν δεν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο σ΄ολόκληρη την Ευρώπη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου