Φώκλαντ: ήδη χαμένα για την Αγγλία;

Φώκλαντ: ήδη χαμένα για την Αγγλία;

γράφει ο Jef Tombeur

Χάθηκαν ήδη τα Φώκλαντ από το Ηνωμένο Βασίλειο; 

Ναι, εκτιμά ο Sir Michael Jackson, πρώην επικεφαλής του βρετανικού Γενικού Επιτελείου Στρατού στη Telegraph, όχι, θεωρεί ο Ταξίαρχος Bill Aldridge, διοικητής για την περιοχή του Νοτίου Ατλαντικού.

Όμως, 1.400 στρατιώτες, η φρουρά στα νησιά των Φώκλαντ, θα μπορούσαν να αντισταθούν σε μια συνδυασμένη επίθεση αλεξιπτωτιστών και κομάντος του ναυτικού της Αργεντινής;

Το 1982, η ασφάλεια των Μαλβίνων (Φώκλαντ ή Μαλβίνες) εξαρτιόταν κυρίως από την ικανότητα του βρετανικού ναυτικού και αεροπορίας να μεταφερθούν
στην περιοχή για να φράξουν τον δρόμο στις ενισχύσεις για τους Αργεντινούς στρατιωτικούς που είχαν ήδη αποβιβαστεί στα πολυπόθητα νησιά. Σήμερα, υπάρχει μια ισχυρή φρουρά από περίπου 1.400 στρατιώτες (έναντι των εκατό κατά του τελευταίου αιώνα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας εισβολής). Θα ενισχυθούν, μεταξύ άλλων από ελικόπτερα, ένα από τα οποία θα πιλοτάρει ο πρίγκιπας Γουίλιαμ. Επίσης, έμμεσα, από τις βρετανικές διπλωματικές προσπάθειες.

Αλλά η Πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντεζ του Κίρχνερ, που υποστηρίζεται από μερικούς Νοτιαμερικανούς ομολόγους της, επανέλαβε τις δηλώσεις της: "θα τους νικήσουμε". 

Βοηθιέται, επίσης, από δύο παράγοντες: την αδυναμία της αεροπορίας και του πολεμικού ναυτικού του Ηνωμένου Βασιλείου, και την ανακοίνωση στη αργεντινή  κοινή γνώμη ότι η επίθεση του 1982 είχε αποφασιστεί με κάθε κόστος από μια στρατιωτική χούντα που δεν αγνοούσε την αδυναμία της προετοιμασίας του αργεντινού στρατού. Η έκθεση Rattenbach, με το όνομά του αποθανόντα Στρατηγού Benjamin Rattenbach, διαπίστωσε ότι η κλάση των κληρωτών του 1963 ήταν πολύ κακά προετοιμασμένη και ότι η λογιστική ήταν αποδιοργανωμένη. Επιπλέον, η εποπτεία ήταν περισσότερο πολιτική παρά επαγγελματική. Η έλλειψη προετοιμασίας ήταν τέτοια που το 60% των εναέριων βόμβων που έπληξαν τα βρετανικά πλοία ήταν λευκές, για ασκήσεις. Φυσικά, μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιές, αλλά όχι κρίσιμες.

Από την άλλη πλευρά, ο αργεντινός τύπος δεν γνωρίζει αν η καταγγελία της βρετανικής αποικιοκρατίας, που λεηλατεί τα αλιευτικά αποθέματα και ετοιμάζεται για την αξιοποίηση των πετρελαϊκών πόρων του βυθού, δεν αποτελεί παρά μια εσωτερική πολιτική στάση που δεν θα ακολουθηθεί  από συγκεκριμένα αποτελέσματα, εκτός από την απαγόρευση στα αλιευτικά σκάφη υπό τη σημαία των Νησιών Φώλκλαντ να ελλιμενίζονται στα λιμάνια των χωρών της Mercosur (Αργεντινή, Βραζιλία, Παραγουάη και Ουρουγουάη).

Η Αργεντινή μόλις διόρισε μια Πρέσβειρα στο Λονδίνο, την Alicia Κάστρο. Η θέση είχε μείνει κενή από τον Αύγουστο του 2008. 

Ασφαλώς δεν είναι για να την επαναπατριστεί στις εβδομάδες ή τους μήνες που ακολουθούν.

Εσωτερική(ες) Πολιτική(ες)

Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Λιβύη η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου απέσυρε τα μαχητικά-βομβαρδιστικά κάθετης απογείωσης Harrier από τα Φώκλαντ. Εικάζεται ότι θα αντικατασταθούν από το αμερικανικό F-35 του οποίου η ναυτική έκδοση απέχει πολύ από το τελικό προϊόν (το πρόγραμμα θα μπορούσε να εγκαταλειφθεί). Εξ ου και η δήλωση του Στρατηγού ε.α. Sir Michael Jackson, ο οποίος ήταν επικεφαλής των επιχειρήσεων στο Ιράκ και το Κοσσυφοπέδιο.

«Αν η Αργεντινοί κατέλαβαν το αεροδρόμιο Mount Pleasant, τι θα συνέβαινε; Η ικανότητά μας να επανακτήσουμε τα νησιά θα ήταν μια αδύνατη αποστολή », σχολίασε. Αυτή η δήλωση γράφεται επίσης στο πλαίσιο της ισχυρής συρρίκνωσης των τριών όπλων στη Βρετανία. Με παρατσούκλι «Darth Vader» από τους αξιωματικούς του, ο Τζάκσον, 67 χρονών, επανέλαβε ουσιαστικά τις κριτικές του προς το Εργατικό Κόμμα, που είχε ξεκινήσει τη μείωση του αμυντικού προϋπολογισμού. 

Ο David Cameron αποφάσισε να συρρικνώσει το στρατιωτικό προσωπικό κατά 30.000 άτομα (και ελάχιστα τους γραφειοκράτες του Υπουργείου) μέχρι το 2020. Περίπου 3.000 στρατιώτες θα απολυθούν το 2013. Συρρικνώσεις που ο Στρατηγός τις θεωρεί « άγριες». Ωστόσο ο ίδιος παραμένει σύμβουλος σε διάφορες ιδιωτικές εταιρείες, και αυτές οι δραστικές μειώσεις περιορίζουν το πεδίο δραστηριοτήτων του.
Το επιχείρημα είναι όμως αδύνατο. Γιος στρατιωτικού, ο Στρατηγός έχει μάλλον περισσότερα κίνητρα από την άποψή του για το στρατό παρά με οτιδήποτε άλλο.

Αλλά δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί: τα επιχειρήματα των δύο πλευρών φαίνονται προς το παρόν περισσότερο στραμμένα προς τις κοινές γνώμες των ενδιαφερομένων χωρών και δεν καλύπτουν κατ 'ανάγκη μια πραγματική βούληση για σύγκρουση. 

Αλλά όσο περισσότερο πλησιάζουμε την επέτειο του πολέμου των Φώκλαντ, τον Απρίλιο, τόσο φαίνεται η προοπτική μιας αναρρίχησης, τουλάχιστον προφορικής.

Προς το παρόν, εκτός του διορισμού του πρίγκιπα William, συμβολικού, οι στρατιωτικοί ακόλουθοι δεν βλέπουν τίποτα το συγκεκριμένο να προκύψει.