Συνομιλίες με την Αθήνα που πέρασε
Κάπου θα θαυμάσει τοπία, κτίσματα και γωνιές και κάπου θα αισθανθεί οργή για όψεις παρακμής ή εγκατάλειψης. Και για τα δυό, θα ζητήσει να μάθει το ίδιο πράγμα. Ποιές πρωτοβουλίες προωθήθηκαν ώστε να φέρουν ένα καλό αποτέλεσμα και ποιές ευθύνονται για το αρνητικό. Η σύγκριση με τοπία του παρελθόντος, ίσως βοηθά σε μια τέτοια ανίχνευση...
Η Αθήνα, ήταν και είναι πάντα μια πόλη με χαρακτηριστική Ιστορία, η οποία όσα κι΄αν αλλάξουν, διατηρεί μια σφραγίδα ανεξίτηλη. Η απεικόνιση διαφόρων περιόδων της, απαιτεί βλέμμα παρατηρητικό αλλά κυρίως, αγάπη για αυτήν την πόλη. Σε μια τέτοια προσπάθεια συγκαταλέγεται και το έργο του σκιτσογράφου Γιώργου Ψαρόπουλου, όπου με το προικισμένο χέρι του απεικόνισε ένα μέρος της πορείας της Αθήνας, μέσα στο χρόνο. Δρόμοι και γειτονιές, μνημεία και τοπία από τους προχριστιανικούς έως τους νεώτερους χρόνους, αποδίδονται σχεδιαστικά προκαλώντας νοσταλγικές αναπολήσεις ταυτόχρονα με έναν πολεοδομικό προβληματισμό.
Η οδός Αιόλου γύρω από την εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, η οδός Αθηνάς των αρχών του 20ου αιώνα, δείχνουν να αντιστέκονται στο χρόνο διατηρώντας τα περισσότερα χαρακτηριστικά τους και σήμερα. Η οδός Ερμού και η πλατεία Συντάγματος όμως, έχουν υποστεί τεράστιες αλλοιώσεις, που η ματιά του σκιτσογράφου ερμηνεύει ως "πλήγματα" τα οποία αποδίδονται στην μανία κατεδάφισης του νεοελληνικού βαρβαρισμού. Ισως πουθενά αλλού δεν αποτυπώνεται καλύτερα απ΄ότι στην Αθήνα η αντιπαράθεση της φθοράς του χρόνου και του ανθρώπινου μένους, με την δύναμη της παράδοσης και της προόδου. Αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς καλύτερα επισημαίνοντας αλλαγές που ανέδειξαν τα μνημεία , όπως η οδός Θέσπιδος γύρω από τη Ρωμαική Αγορά ή έργα που συνέβαλαν στην οικοδόμηση του σύγχρονου προσώπου της πόλης μέσα στην Νεώτερη Ιστορία της, όπως η περίπτωση του ξενοδοχείου Χίλτον στη θέση των πρόχειρων παραπηγμάτων της άλλοτε προσφυγικής γειτονιάς.
Η πόλη όμως δεν σφαγίζεται μονάχα από άψυχα κτίσματα. Η κάθε γωνιά της συνδέεται μέσα στη μνήμη των Αθηναίων, με γνωστά πρόσωπα που αγαπήθηκαν και επηρέασαν την καλλιτεχνική, πνευματική και αθλητική της ζωή. Οι αθλητές του Παναθηναικού που αγωνίστηκαν στο θρυλικό Γουέμπλευ το 1971, οι μεγάλοι ποιητές Γιώργος Σεφέρης και Οδυσσέας Ελύτης, ο Κωστής Παλαμάς και δημοφιλείς ηθοποιοί που τίμησαν το ελληνικό θέατρο όπως ο Αυλωνίτης, η Βασιλειάδου, ο Χατζηχρήστος, ο Αλεξανδράκης, η Καρέζη, φαίνεται να κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στις σκιτσογραφικές προτιμήσεις του καλλιτέχνη, ο οποίος συνδέει εύστοχα τις μνήμες της πόλης με τα πρόσωπα που σφράγισαν κάποιες εποχές.
Με έναν τρόπο λιτό, χωρίς το χρώμα του ζωγραφικού πίνακαν ή την ψυχρή πιστότητα της φωτογραφίας, ο Γιώργος Ψαρόπουλος μας προσκαλεί να συνομιλήσουμε με ένα κομμάτι ιστορικής πραγματικότητας της Αθήνας, αναπόσπαστο από το παρόν και το μέλλον της, όπως κάθε τι που συνεχίζεται... Η έκθεση των έργων του, μας περιμένει στο Μουσείο της Πόλης των Αθηνών από τις 5 Οκτωβρίου ως το τέλος του μήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου