Κοσσυφοπέδιο: “Με Ψυχρή Ματιά”
Οκτωβρίου 11, 2011 — Λουκάς
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
Βλέποντας την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο έχουμε σταθεί τις περισσότερες φορές με συναισθηματική ματιά ή ματιά δικαίου απέναντι στην κρίση, υποστηρίζοντας λύσεις ή εξελίξεις που θα αποκαθιστούσαν την ιστορική αλήθεια, όπως την έχουμε περιγράψει σε παλαιότερα άρθρα. Φαίνεται όμως τελικά ουτοπικό να πιστεύουμε ότι η όποια λύση θα στηρίζεται στην ιστορική αλήθεια και όχι στο δίκαιο του ισχυρού και νικητή στην περιοχή.
Για το λόγο αυτό θα προσπαθήσουμε να δούμε την κατάσταση με την ψυχρή ματιά, αναζητώντας τη λύση, που θα προκαλέσει το μικρότερο κακό στον ηττημένο και φυσικά θα εξασφαλίζει απόλυτα και με το παραπάνω τα συμφέροντα των πρωταγωνιστών. Φαίνεται λοιπόν ότι εάν η Σερβία θελήσει να δεχθεί την ψυχρή πραγματικότητα προκειμένου να μην οδηγηθεί σε άλλες περιπέτειες, που θα προκαλέσουν νέες δυσχερέστερες συνθήκες τόσο για την περιοχή του Β. Κοσσυφοπεδίου, όσο και για την ίδια τη Σερβία γενικότερα, θα πρέπει όσο και αν είναι δύσκολο, να αναπτύξει μια νέα τροποποιημένη πολιτική για το Κοσσυφοπέδιο σε δύο κύρια ζητήματα.
Αφενός να δεχθεί ότι η απώλεια του νότου είναι μια πραγματικότητα και αφετέρου να ενθαρρύνει τους Σέρβους του Β. Κοσσυφοπεδίου μόνο σε ειρηνικές εκδηλώσεις για την απαίτηση του αυτοπροσδιορισμού τους.
Όσο σκληρό και αν φαίνεται αυτή είναι η πολιτική πραγματικότητα, η οποία θέλει τη Σερβία να παραιτείται από την διεκδίκηση του Κοσσυφοπεδίου ως τμήμα της επικράτειας της, προσπαθώντας ταυτόχρονα να εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες για την Σερβική μειονότητα του βορρά, αλλά και μυστικές εγγυήσεις για την υπόλοιπη ενότητα της Σερβίας. Επιπλέον να εξασφαλίσει με αυτό τον τρόπο ανεμπόδιστη πορεία προς την ΕΕ. Ίσως είναι αυτό που κάλλιστα κάποιοι θα μπορούσαν να αποκαλέσουν ξεπούλημα, σίγουρα δεν είναι μια εύκολη απόφαση, αλλά είναι για τους ηγέτες που πρέπει να αποφασίσουν, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους κρινόμενοι από τους λαούς και την ιστορία.
Όταν συζητάμε σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο, πρέπει να αποδεχθούμε την πραγματικότητα που επικρατεί εκεί, υπάρχει λοιπόν η πραγματικότητα των Σέρβων που ζουν νότια του ποταμού Ιμπάρ και μια διαφορετική για αυτούς που ζουν στο Βορρά. Αυτές οι πραγματικότητες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να διαμορφώνεται ανάλογη πολιτική από πλευράς Σερβίας.
Αυτό σημαίνει ότι οι Σέρβοι νότια του ποταμού Ιμπάρ, θα πρέπει να αποδεχθούν μια νέα ζωή σε ένα ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο, να λαμβάνουν μέρος στις εκλογές του νέου ‘’κράτους’’ καθώς και στην όληπολιτική διαδικασία.
Οι Σέρβοι στο βορρά εν τω μεταξύ, θα πρέπει να συμπεριφέρονται όπως οι Αλβανοί την εποχή τουΡουγκόβα και του Μιλόσεβιτς, με μια ενεργό πολιτική που θα εκφράζεται αποκλειστικά και μόνο με δημοκρατικά μέσα. Ο Ρουγκόβα υπήρξε ένας πρώην ηγέτης των Αλβανών που αγωνίσθηκε για την ανεξαρτησία τους, την εποχή της κυριαρχίας του Μιλόσεβιτς, ο οποίος τη δεκαετία του 1990 ακολούθησε μια μη βίαιη εκστρατεία για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. Αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά αγώνας για διχοτόμηση ή διαίρεση ή ανεξαρτητοποίηση, μπορεί επίσης να σημαίνει και ειδικό καθεστώς ή ειδική αυτονομία ή ειδικά προνόμια.
Δεν πρέπει επίσης να αγνοηθεί η πραγματικότητα ότι αν και η επίσημη πολιτική του Βελιγραδίου αντιμετωπίζει το Κοσσυφοπέδιο ως σύνολο και αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας, στην πράξη επηρεάζει πολιτικά μόνο το βόριο τμήμα.
Για την άποψη αυτή έχουν αρχίσει δειλά δειλά να ακούγονται κάποιες επίσημες φωνές και μάλιστα ορισμένες κυβερνητικές, δίνοντας μια δυναμική στη άποψη αυτή, που όμως θα απαιτήσει και πολιτική συναίνεση προκειμένου να πεισθεί και ο κόσμος σε αυτή την κατεύθυνση και να αποδεχθούν τα αυτονόητα, όταν σήμερα το Κοσσυφοπέδιο που το 2008 διακήρυξε την ανεξαρτησία του αναγνωρίζεται από 22 από τα 27 μέλη της ΕΕ καθώς και από τις ΗΠΑ.
Για άλλη μια φορά ξεδιπλώνεται μπροστά μας η ιστορική αλήθεια ότι οι συμφωνίες διαμορφώνονται προς τα συμφέροντα των νικητών. Με τους ηττημένους να προσπαθούν να περισώσουν ότι μπορούν και να ελπίζουν σε μια καλύτερη συγκυρία στο μέλλον για αποκατάσταση των ανορθογραφιών του εκάστοτε άδικου παρελθόντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου