Καταστροφική για τις ΗΠΑ ήταν η κυβέρνηση Μπους

Καταστροφική για τις ΗΠΑ ήταν η κυβέρνηση Μπους

Μιχάλης Ιγνατίου

Το ότι η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους και του Ντικ Τσέινι αποδείχθηκε καταστροφική για την Αμερική και την οικονομία της είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Ο ιστορικός δεν χρειάζεται να περιμένει 50 χρόνια για να καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό, διότι έχει από τώρα στη διάθεσή του αδιάψευστα ντοκουμέντα και βέβαια τις ομολογίες των πρωταγωνιστών εκείνης της μαύρης οκταετίας. Θύμα του διδύμου αυτού, λίγο έλειψε να είναι η Κύπρος (και κατ' επέκταση η Ελλάδα).
Είναι ευτύχημα ότι ο λαός του νησιού απέρριψε το ρατσιστικό και φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν που παρέδιδε την Κύπρο στην Τουρκία. Την υψηλή εποπτεία της κατασκευής του απαράδεκτου κειμένου, όπως και του σχεδίου εισβολής στο Ιράκ, είχε ο Τσέινι μέσω του Ντάνιελ Φριντ, ο οποίος εποπτεύει πλέον των φυλακών του θανάτου στο Γκουαντανάμο!


Ο πρώην υπουργός Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ, παραδέχθηκε την Κυριακή στο CNN ότι εάν ο Λευκός Οίκος γνώριζε πως το Ιράκ δεν διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής ίσως να μην επιχειρούσε την εισβολή του 2003, που προκάλεσε πολλές χιλιάδες νεκρούς - κυρίως αμάχους. Η δήλωση του Ράμσφελντ ακολούθησε την ομολογία ενός βρόμικου συνεργάτη των Μπους-Τσέινι, του Ιρακινού Ράφιντ Αχμέντ Αλουάν αλ-Τζανάμπι, ο οποίος παραδέχθηκε ότι είχε πει ψέματα στους Αμερικανούς για το ανύπαρκτο, όπως αποδείχθηκε, πρόγραμμα κατασκευής όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ. Στόχευε, λέει τώρα, να πετύχει την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν και δεν τον ενδιέφερε ότι το ψέμα του κόστισε 1,2 τρισ. δολάρια στους Αμερικανούς φορολογούμενους και μία μίνι γενοκτονία για την πατρίδα του. «Είχα την ευκαιρία να κατασκευάσω κάτι που θα ανέτρεπε το καθεστώς», ομολόγησε ο γνωστός και ως «Curveball» στην εφημερίδα «The Guardian».

Η αποκάλυψη του Ιρακινού πράκτορα, προκάλεσε τη θυελλώδη αντίδραση του τότε υπουργού Εξωτερικών, Κόλιν Πάουελ, ο οποίος ως «απατημένη σύζυγος» ζήτησε εξηγήσεις από την CIA. Ποιος θα ξεχάσει το δυστυχή υπουργό να προσπαθεί ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να πείσει τη διεθνή κοινότητα με πλαστά έγγραφα και κατασκευασμένες φωτογραφίες ότι ο Χουσεΐν διέθετε χημικά. Αυτοί που τον έσπρωξαν στο διασυρμό γνώριζαν ότι μερικές εκ των φωτογραφιών έδειχναν εργοστάσια γάλατος, αλλά ο ίδιος διατείνεται ότι είχε μεσάνυχτα. Ο κ. Πάουελ είχε χρησιμοποιηθεί από το Λευκό Οίκο για να επιβάλει το σχέδιο Ανάν και δεν θα ξεχάσω μία συνομιλία μαζί του, κατά τη διάρκεια της οποίας ορκιζόταν ότι αυτός θα εγγυόταν την υλοποίηση των προνοιών του σχεδίου - κάτι για το οποίο δεν φρόντισε ο Κόφι Ανάν, που αποτελούσε εργαλείο των Αμερικανών. «Το 2004 δεν είναι 1974», μου είχε πει. Δυό χρόνια μετά, ο κ. Πάουελ είχε οδηγηθεί στην έξοδο και στο σπίτι του, και αν οι άμοιροι Ελληνοκύπριοι τον είχαν πιστέψει θα τον κυνηγούσαν μέχρι σήμερα για την αθέτηση της υπόσχεσής του.

Οι περιπτώσεις του Ράμσφελντ και του αλ-Τζανάμπι δεν είναι τα μοναδικά δείγματα Αμερικανών πολιτικών και πρακτόρων, που ομολογούν ότι εγκλημάτισαν εναντίον ενός λαού. Η επιμονή του Πάουελ να φτάσει στην αλήθεια, όπως δηλώνει, αναμένεται ότι θα αποκαλύψει και τους πραγματικούς λόγους της εισβολής εναντίον του Ιράκ: τον έλεγχο των πετρελαίων και του υπολοίπου πλούτου της χώρας από τους φίλους των Μπους-Τσέινι.

Αλλωστε το ίδιο δεν επεδίωκαν με το σχέδιο Ανάν; Οι πραγματικοί στόχοι των Αμερικανών και των συμμάχων τους ήταν να καταστήσουν το νησί βάση και ορμητήριο για τη Μέση Ανατολή, και να αρπάξουν τον πλούτο της Κύπρου, την ύπαρξη του οποίου γνώριζαν από το 2004.