«Ο Ρίχτερ εν μέρει βασίζεται σε απροκάλυπτη προπαγάνδα της
Βέρμαχτ με τελείως άκριτο τρόπο. (…) Για τον άμαχο κρητικό πληθυσμό δε
χαλάλισε ούτε μια λέξη εκτός από τον αριθμό των νεκρών και τον ισχυρισμό
πως έχουν διαπράξει έγκλημα πολέμου εις βάρος των νεαρών ιδεαλιστών,
που αποτέλεσαν προϊόν εκμετάλλευσης». Ραλφ Κλάιν (Γερμανός Ιστορικός – Σημείωση 1).
Η Μάχη της Κρήτης αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα ορόσημα της διαχρονικής πάλης του ανθρώπου ενάντια στον φασισμό και τη βαρβαρότητα. Ο αλαζονικός Γολιάθ, η πανίσχυρη Βέρμαχτ, με αιχμή το πλέον επίλεκτο σώμα της, τους φοβερούς αλεξιπτωτιστές, δέχθηκε ισχυρό πλήγμα από τον ψυχωμένο Δαυίδ: ο ατρόμητος κρητικός λαός, αψήφησε τα πάντα, ακόμα και τον εσκεμμένο εγκλωβισμό της 5ης Μεραρχίας Κρητών στην ηπειρωτική Ελλάδα, και με ένα πάνδημο συναγερμό χωρίς προηγούμενο, έστειλε έναμοναδικό μήνυμα αντίστασης κι ελπίδας, θέτοντας τις βάσεις για την ευρωπαϊκή λαϊκή αντίσταση, την πραγματική καινοτομία του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Για τις σφαγές αμάχων Κρητικών ευθύνεται ο… αντιστεκομένος λαός!
Οι Γερμανοί αρχικά σάστισαν αλλά στη συνέχεια, όταν η Μάχη έγειρε υπέρ τους, αντί να σεβαστούν τον γενναίο αντίπαλό τους, έσπευσαν να τον εκδικηθούν σκληρά: στις πρώτες κιόλας μέρες της Μάχης, στις 23 και 24.5.1941, διέπραξαν μαζικές σφαγές αμάχων στα Μισίρια Περιβολίων Ρεθύμνου και τον Κακόπετρο Χανίων, με βάση το ναζιστικό δόγμα της συλλογικής ευθύνης, ενώ συνολικά εκτέλεσαν 2.000 Κρητικούς από τον Μάιο έως και τον Αύγουστο του 1941. Για να «νομιμοποιήσουν» τις αποτρόπαιες ενέργειές τους, οι ναζί έσπευσαν να αποδώσουν τα φρικτά τους εγκλήματα σε δήθεν «ωμότητες» στις οποίες προέβησαν οι αμυνόμενοι Κρητικοί – μία αθεμελίωτη κατηγορία που δεν αντέχει στην κριτική και η οποία δεν αποδείχθηκε ούτε από τις έρευνες των οργάνων του Γ’ Ράιχ. Εβδομήντα χρόνια μετά, ο κ. Ρίχτερ επιτίθεται, με ωμό και αντιεπιστημονικό τρόπο, στην ιστορία μας, επιχειρώντας, μάταια, να σπιλώσει την ηρωική και καθολική Αντίσταση του λαού μας στον Άξονα. Γιατί, αλήθεια, μας μέμφεται ο κ. Ρίχτερ; Τι μας καταλογίζει; Ότι δεν ραίναμε με ροδοπέταλα τους εισβολείς; Μα θα ήταν ποτέ δυνατόν να επιτρέψουμε, και πολύ περισσότερο να συμπράξουμε, στην υποδούλωση της χώρας μας και την οικοδόμηση μίας παγκόσμιας ναζιστικής δικτατορίας;
Προκαλεί ο κ Ρίχτερ και μετά την αθώωσή του!
Ο κ. Ρίχτερ, με το βιβλίο και τις συνεντεύξεις του (Σημείωση 2), αποδεικνύει ότι στην πράξη δεν αναγνωρίζει στον αντιστεκόμενο λαό το δικαίωμά του να υπερασπισθεί την πατρίδα του. Γι’ αυτόν, ουσιαστικά και πέρα τις πολιτικά ορθές διατυπώσεις, οι αντάρτες είναι κατσαπλιάδες, παράνομοι, εκτός Δικαίου του Πολέμου. Αλήθεια, τι διαφορά έχουν αυτά από τον χαρακτηρισμό από το Γ’ Ράιχ των ανταρτών ως «τρομοκρατών» και των εκτελεσθέντων συγχωριανών τους ως «συνενόχων» τους; Εκεί εδράζεται και η απέχθειά του απέναντι στο κίνημα διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων. Ξεπερνώντας, μάλιστα, τα όρια της εμπάθειας και φτάνοντας στον παραλογισμό, δηλώνει χθες στην Die Welt, μετά την «αθώωσή του» ότι όχι μόνο δεν δικαιούμαστε αποζημιώσεις αλλά, αντίθετα, η Ελλάδα χρωστάει στη Γερμανία από την Κατοχή! (Σημείωση 3).
Για ανθρώπους σαν τον κ. Ρίχτερ, όσοι σήμερα, Έλληνες και Γερμανοί, αγωνίζονται για «Δικαιοσύνη και Αποζημίωση» δεν είναι παρά γραφικοί και επιζήμιοι αντίπαλοι του μονόδρομου της Γερμανικής Ευρώπης, που πρέπει να απομονωθούν.
Θα του κάνουμε το χατίρι;
Σημειώσεις:
1. Ralph Klein, Κριτική στο βιβλίο του Ρίχτερ «Επιχείρηση Ερμής: η κατάκτηση της νήσου Κρήτης τον Μάιο του 1941», η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό: Zeitschrift für Geschichtswissenschaft 60(2012)3, σελ. 285-286. Αναδημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα neakriti.gr, με τίτλο: «Γερμανός Ιστορικός καταπέλτης για Ρίχτερ» στις 8.2.2016 (http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1297412).
2. Π.χ. συνέντευξη του Χ. Ρίχτερ στη Λίνα Γιάνναρη, Καθημερινή, 5.12.2015.
3. Άρθρο του Χ. Ρίχτερ στην εφημερίδα Die Welt, 15.2.2016.
*Ο Αριστομένης Συγγελάκης είναι Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ) και της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου.
Η Μάχη της Κρήτης αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα ορόσημα της διαχρονικής πάλης του ανθρώπου ενάντια στον φασισμό και τη βαρβαρότητα. Ο αλαζονικός Γολιάθ, η πανίσχυρη Βέρμαχτ, με αιχμή το πλέον επίλεκτο σώμα της, τους φοβερούς αλεξιπτωτιστές, δέχθηκε ισχυρό πλήγμα από τον ψυχωμένο Δαυίδ: ο ατρόμητος κρητικός λαός, αψήφησε τα πάντα, ακόμα και τον εσκεμμένο εγκλωβισμό της 5ης Μεραρχίας Κρητών στην ηπειρωτική Ελλάδα, και με ένα πάνδημο συναγερμό χωρίς προηγούμενο, έστειλε έναμοναδικό μήνυμα αντίστασης κι ελπίδας, θέτοντας τις βάσεις για την ευρωπαϊκή λαϊκή αντίσταση, την πραγματική καινοτομία του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Για τις σφαγές αμάχων Κρητικών ευθύνεται ο… αντιστεκομένος λαός!
Οι Γερμανοί αρχικά σάστισαν αλλά στη συνέχεια, όταν η Μάχη έγειρε υπέρ τους, αντί να σεβαστούν τον γενναίο αντίπαλό τους, έσπευσαν να τον εκδικηθούν σκληρά: στις πρώτες κιόλας μέρες της Μάχης, στις 23 και 24.5.1941, διέπραξαν μαζικές σφαγές αμάχων στα Μισίρια Περιβολίων Ρεθύμνου και τον Κακόπετρο Χανίων, με βάση το ναζιστικό δόγμα της συλλογικής ευθύνης, ενώ συνολικά εκτέλεσαν 2.000 Κρητικούς από τον Μάιο έως και τον Αύγουστο του 1941. Για να «νομιμοποιήσουν» τις αποτρόπαιες ενέργειές τους, οι ναζί έσπευσαν να αποδώσουν τα φρικτά τους εγκλήματα σε δήθεν «ωμότητες» στις οποίες προέβησαν οι αμυνόμενοι Κρητικοί – μία αθεμελίωτη κατηγορία που δεν αντέχει στην κριτική και η οποία δεν αποδείχθηκε ούτε από τις έρευνες των οργάνων του Γ’ Ράιχ. Εβδομήντα χρόνια μετά, ο κ. Ρίχτερ επιτίθεται, με ωμό και αντιεπιστημονικό τρόπο, στην ιστορία μας, επιχειρώντας, μάταια, να σπιλώσει την ηρωική και καθολική Αντίσταση του λαού μας στον Άξονα. Γιατί, αλήθεια, μας μέμφεται ο κ. Ρίχτερ; Τι μας καταλογίζει; Ότι δεν ραίναμε με ροδοπέταλα τους εισβολείς; Μα θα ήταν ποτέ δυνατόν να επιτρέψουμε, και πολύ περισσότερο να συμπράξουμε, στην υποδούλωση της χώρας μας και την οικοδόμηση μίας παγκόσμιας ναζιστικής δικτατορίας;
Προκαλεί ο κ Ρίχτερ και μετά την αθώωσή του!
Ο κ. Ρίχτερ, με το βιβλίο και τις συνεντεύξεις του (Σημείωση 2), αποδεικνύει ότι στην πράξη δεν αναγνωρίζει στον αντιστεκόμενο λαό το δικαίωμά του να υπερασπισθεί την πατρίδα του. Γι’ αυτόν, ουσιαστικά και πέρα τις πολιτικά ορθές διατυπώσεις, οι αντάρτες είναι κατσαπλιάδες, παράνομοι, εκτός Δικαίου του Πολέμου. Αλήθεια, τι διαφορά έχουν αυτά από τον χαρακτηρισμό από το Γ’ Ράιχ των ανταρτών ως «τρομοκρατών» και των εκτελεσθέντων συγχωριανών τους ως «συνενόχων» τους; Εκεί εδράζεται και η απέχθειά του απέναντι στο κίνημα διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων. Ξεπερνώντας, μάλιστα, τα όρια της εμπάθειας και φτάνοντας στον παραλογισμό, δηλώνει χθες στην Die Welt, μετά την «αθώωσή του» ότι όχι μόνο δεν δικαιούμαστε αποζημιώσεις αλλά, αντίθετα, η Ελλάδα χρωστάει στη Γερμανία από την Κατοχή! (Σημείωση 3).
Για ανθρώπους σαν τον κ. Ρίχτερ, όσοι σήμερα, Έλληνες και Γερμανοί, αγωνίζονται για «Δικαιοσύνη και Αποζημίωση» δεν είναι παρά γραφικοί και επιζήμιοι αντίπαλοι του μονόδρομου της Γερμανικής Ευρώπης, που πρέπει να απομονωθούν.
Θα του κάνουμε το χατίρι;
Σημειώσεις:
1. Ralph Klein, Κριτική στο βιβλίο του Ρίχτερ «Επιχείρηση Ερμής: η κατάκτηση της νήσου Κρήτης τον Μάιο του 1941», η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό: Zeitschrift für Geschichtswissenschaft 60(2012)3, σελ. 285-286. Αναδημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα neakriti.gr, με τίτλο: «Γερμανός Ιστορικός καταπέλτης για Ρίχτερ» στις 8.2.2016 (http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1297412).
2. Π.χ. συνέντευξη του Χ. Ρίχτερ στη Λίνα Γιάνναρη, Καθημερινή, 5.12.2015.
3. Άρθρο του Χ. Ρίχτερ στην εφημερίδα Die Welt, 15.2.2016.
*Ο Αριστομένης Συγγελάκης είναι Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ) και της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου