Αρχικώς εκπαιδεύτηκε ως ναύτης στα ιστιοφόρα που ανεβοκατέβαιναν τον Τάμεση. Στα είκοσί του χρόνια κατατάχθηκε ως εθελοντής στο Βασιλικό Ναυτικό, κατά τον Επταετή Πόλεμο με τη Γαλλία υπηρέτησε ως μέλος πληρώματος και το 1768 έγινε κυβερνήτης του πλοίου «Endeavour».
Τον Ιούνιο της επόμενης χρονιάς, η Αφροδίτη επρόκειτο να περάσει πίσω από τον Ήλιο, ένα φαινόμενο που μπορούσε να αξιοποιηθεί για τον ακριβή υπολογισμό της απόστασης που χωρίζει τη Γη από τον Ήλιο. Για το λόγο αυτό αποφασίστηκε η αποστολή επιστημόνων με το πλοίο του στον Ειρηνικό Ωκεανό. Επτά μήνες αργότερα, ο Κουκ έφτασε στην Ταϊτή κι αφού παρατήρησε την έκλειψη της Αφροδίτης και χαρτογράφησε το νησί, συνέχισε το ταξίδι του προς το νότο, χωρίς όμως να ανακαλύψει νέα μέρη.
Ωστόσο, αντί να επιστρέψει πίσω, κατευθύνθηκε βόρεια, προς τη σημερινή Νέα Ζηλανδία, που είχε «ανακαλυφθεί» νωρίτερα από τον δανό Άμπελ Τάσμαν. Τότε διαπίστωσε ότι πρόκειται για ένα νέο νησί και όχι για τμήμα της Αυστραλίας, όπως πιστευόταν. Στην πατρίδα του επέστρεψε τον Ιούλιο του 1771 κι αφού προηγουμένως χαρτογράφησε τις ακτές, τόσο της Νέας Ζηλανδίας, όσο και της Αυστραλίας.
Το επόμενο καλοκαίρι ο Κάπτεν Κουκ σαλπάρισε και πάλι, με το νέο του πλοίο, το «Resolution», αυτή τη φορά για να εξερευνήσει τον Ατλαντικό. Διέσχισε τον Ανταρκτικό Κύκλο και κατάφερε να φτάσει πιο νότια απ’ όσο είχε πάει ποτέ κανείς. Όταν επέστρεψαν στη Μ. Βρετανία, τον Ιούλιο του 1775, είχε αποδείξει την αξία τον αντισκορβουτικών μέτρων, σώζοντας τις ζωές των μελλοντικών ναυτικών.
Σκοπός του τρίτου και τελευταίου ταξιδιού του ήταν να βρει ένα πιο σύντομο πέρασμα από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό Ωκεανό. Στην προσπάθειά του αυτή, τον Ιανουάριο του 1778 ανακάλυψε τα νησιά της Χαβάης. Η κλοπή μιας βάρκας από το «Resolution» προκάλεσε έντονη διαμάχη με τους ντόπιους. Στις 14 Φεβρουαρίου του 1779 ο Κουκ και μέλη πληρώματός του επιτέθηκαν σε μία φυλή ιθαγενών που τη θεωρούσαν υπεύθυνη για την κλοπή, γεγονός που απέβη μοιραίο... Ο Κουκ ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου