Η ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ

Για πολλούς η φυματίωση ήταν η κυρίαρχη ασθένεια του περασμένου αιώνα, που σήμερα έχει ξεπεραστεί και διαγραφεί από το χάρτη μολυσματικών ασθενειών. Όμως η ασθένεια
επιστρέφει και μάλιστα το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης, είναι περισσότερο επικίνδυνο από ποτέ, γιατί έχει αναπτύξει αντίσταση όχι μόνο στα αντιβιοτικά, αλλά και σε όλα τα παραδοσιακά φαρμακευτικά σκευάσματα αντιμετώπισής της. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας υπολογίζει ότι περισσότεροι από 400.000 ασθενείς έχουν μολυνθεί από ανθεκτική ή πολυανθεκτική φυματίωση.

Θεωρείται «ασθένεια των φτωχών», γιατί εκδηλώνεται συνήθως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το μυοβακτήριο έχει εύκολο έργο σε οργανισμούς που δεν τρέφονται σωστά και επιπλέον ταλαιπωρούνται από κακές συνθήκες υγιεινής και καθαριότητας. Και φυσικά στην Ευρώπη της κρίσης με τα εκατομμύρια ανέργους και ανασφάλιστους –κυρίως στον ευρωπαϊκό νότο- οι προοπτικές δεν είναι ευοίωνες. Προς το παρόν, οι χώρες που προέκυψαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση, εμφανίζονται περισσότερο εκτεθειμένες, καθώς σε αυτές έχουν καταγραφεί οι περισσότεροι ασθενείς ανθεκτική φυματίωσης -γύρω στους 80.000-, που αποτελούν το 1/5 των συνολικών περιπτώσεων παγκοσμίως. Δεκαπέντε χώρες θεωρούνται πολύ επικίνδυνες, μεταξύ αυτών η Ρωσία, η Ουκρανία, η Λευκορωσία, η Βουλγαρία, η Μολδαβία και οι Βαλτικές χώρες.

Πρέπει ή όχι να γνωρίζει ο ασθενής την αλήθεια για την κατάσταση της υγείας του;

Πρέπει ή όχι να γνωρίζει ο ασθενής την αλήθεια για την κατάσταση της υγείας του;
Στη μάχη κατά της φυματίωσης όπως και με την ελονοσία, οι επιτυχίες που αφορούν τον έλεγχο της ασθένειας γρήγορα ανατρέπονται, όταν σταματούν τα στοχευμένα προγράμματα και εδώ ο κίνδυνος από δράσεις που ολοένα σταματούν και ξεκινούν, είναι ακόμη μεγαλύτερος, δεδομένου ότι οι διακοπές στα προγράμματα εξάλειψης οδηγούν κατευθείαν στην ανάπτυξη βακτηρίων ανθεκτικών στα φάρμακα. Χάρη στην προηγηθείσα αύξηση της χρηματοδότησης στα προγράμματα κατά της φυματίωσης, σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ, από το 2003 μέχρι το 2009 καταγράφηκαν περίπου 200.000 λιγότεροι θάνατοι από την ασθένεια ετησίως. Όμως, το 80% αυτής της επιτυχίας αποδόθηκε στη στήριξη του Παγκόσμιου Ταμείου, οι χρηματοδοτήσεις του οποίου καταβυθίστηκαν το 2010.

Επιπροσθέτως, ενώ ο καθαρός αριθμός των κρουσμάτων της φυματίωσης μειώθηκε, η επιβάρυνση από την πολυανθεκτική νόσο εκτινάχθηκε στα ύψη, κυρίως ως αποτέλεσμα της μη ενδεδειγμένης ή διακεκομμένης θεραπείας. Σύμφωνα με συνδυασμένες αναφορές από την υπηρεσία του ΟΗΕ, μέχρι το τέλος του 2011 περί το 85% των κρουσμάτων της εξαιρετικά πολυανθεκτικής φυματίωσης παρέμειναν χωρίς καμία νοσηλεία, πράγμα που επέτρεψε τη μετάδοση των μεταλλαγμένων στελεχών της νόσου της φυματίωσης και επομένως αύξησης των ανθρώπων που θα μπορούσαν να μολυνθούν από τη νόσο.

Στην πραγματικότητα όμως, η οικονομική κρίση έχει καταστήσει εκατομμύρια ευρωπαίους εντελώς ανυπεράσπιστους απέναντι στη νόσο, καθώς η θεραπεία της είναι όχι μόνο πανάκριβη, αλλά και πολύχρονη. Σύμφωνα με στοιχεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, οι ασθενείς αντιμετωπίζουν μια δοκιμασία δύο ετών, κατά την οποία πρέπει να πάρουν περισσότερα από 10.000 χάπια και ενέσεις καθημερινά για οκτώ μήνες. Οι θεραπείες προκαλούν τρομερές παρενέργειες, από ναυτία και σωματικό πόνο μέχρι μόνιμη απώλεια ακοής και ψύχωση.

Παρά την ανεπάρκειά τους, τα φάρμακα μόνο κοστίζουν στους παρόχους υγείας περίπου 4.000 δολάρια ανά άτομο, μη συμπεριλαμβανομένου του κόστους που αφορά τις μεγάλες περιόδους φροντίδας και της διαχείρισης των παρενεργειών.

Από την άλλη πλευρά, σε ένα περιβάλλον οικονομικής κρίσης που επιβάλλει τη μείωση του προϋπολογισμού στις υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, μειώνεται ο αριθμός των εργαζομένων στο χώρο της υγείας, οι διαθέσιμες δομές υγείας και κατ’ επέκταση η ποιότητά τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των κρουσμάτων της ανθεκτικής μορφής της φυματίωσης, της οποίας η αντιμετώπιση απαιτεί καλά θεσμοθετημένες και λειτουργικές μονάδες υγείας, που είναι σε θέση να διαγιγνώσκουν έγκαιρα τα νέα κρούσματα και να παρέχουν υψηλού κόστους θεραπεία για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Παράλληλα, η μείωση στα εισοδήματα των νοικοκυριών επιφέρει δυσκολία πρόσβασης στο σύστημα Υγείας και κατά συνέπεια μεγαλύτερες καθυστερήσεις στη διάγνωση της φυματίωσης.

 

olympia.gr