Δε μισούμε τους Γερμανούς

Οι διαπραγματεύσεις πριν το τρίτο μνημόνιο – που ουσιαστικά ενταφιάζει οριστικά και αμετάκλητα  την οικονομία της Ελλάδας – έχουν την σφραγίδα της Γερμανίας. Τα συναισθήματα που αναδείχθηκαν, στο σύνολο του ελληνικού λαού αλλά και σε άλλους,  είναι ποικίλα. Φόβος, πόνος, οργή, αγανάκτηση, πικρία, αδικία… Δεν είναι λίγοι αυτοί που καιροφυλαχτούν και  θέλουν να τα μεταλλάξουν σε μίσος. Γι αυτό και είναι απαραίτητο να ξεκαθαριστεί εξ αρχής, ότι οι λαοί δε μπορεί να μισούνται μεταξύ τους. Ο εθνικισμός, βασικό συστατικό του φασισμού, δε μπορεί να γίνει ο τιμητής των πολιτικών πράξεων και επιδιώξεων, ηγεσιών, που είναι κατώτερες των περιστάσεων.

Οι λαοί  δε μισούνε τους Γερμανούς, αλλά…αποστρέφονται:

Την πρόθεση τους να υποτάξουν τις ανθρώπινες αξίες, κάτω από τον οικονομικό τους ολοκληρωτισμό.

Την φιλαρέσκεια τους να επιδεικνύονται ως οι μόνοι ικανοί, άξιοι και αποτελεσματικοί.

Την αναλγησία και την βαρβαρότητα τους, απέναντι στον ανθρώπινο πόνο.

Την υποκρισία τους απέναντι στις δημοκρατικές αρχές και την βούληση των λαών.

Την αχαριστία που επιδεικνύουν, όταν δαγκώνουν το χέρι αυτών που τους σήκωσαν από τα ερείπια των πολέμων, που οι ίδιοι προκάλεσαν και αιματοκύλισαν όλο τον κόσμο.

Τη μικρότητα τους να μην αναγνωρίσουν τον πόνο, τη θλίψη και τις υποχρεώσεις τους, απέναντι στα θύματα που προκάλεσαν με την ναζιστική βαρβαρότητα τους.

Την απληστία τους να ελέγξουνκάθε διαθέσιμο πλουτοπαραγωγικό πόρο, που είναι εκτός των συνόρων τους.

Την εμμονή τους να επιβάλλουν ως  πολιτικά ορθό, τον ανορθολογισμό τους.

Την παγερή αδιαφορία τους να βλέπουν να πεθαίνουν άνθρωποι, προς χάρη των αριθμών και των πολιτικοοικονομικών σχεδιαγραμμάτων.

Την εγκληματική ψυχρότητα τους να επιβάλουν αυξήσεις φόρων, με παράλληλες περικοπέςδαπανών, γνωρίζοντας ότι αυτό οδηγεί σε επιπλέον επιδείνωση της ύφεσης στις αδύναμες οικονομίες και σε έμμεση ενίσχυση της Γερμανικής.

Το θράσος τους να υποκαταστήσουν τα συμβατικά όπλα,με τα οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής.

Την υποκρισία τουςνα παριστάνουν τους αγγέλους, όταν το κράτος τους μεταλλάχθηκε  στο μεγαλύτερο  οικονομικό βαμπίρ της Ευρώπης, αφού η ανάπτυξη του πρωτίστως τροφοδοτείται από την κρίση χρέους των οικονομικά ασθενέστερων χωρών.

Την εξυπνακίστικη φημολογία τους , με την οποία προκαλούν  Bank run στις τράπεζες των οικονομικά αδύναμων χωρών και στη συνέχεια να επιβάλουν τα capital controls.

Την επιβολή κάθε είδους ταπεινωτικών μνημονίων, επικαλούμενοι τον Αρμαγεδδώνα της εξόδου από το ευρώ.

Την ευκολία τους να γίνουν πρόθυμα οι λαγοί τηςνέας τάξης πραγμάτων,  που υπαγορεύουν οι παγκοσμιοποιημένες αγορές.

Το πρόσωπο που αποκαλύφθηκε μέσα από τις τελευταίες διαπραγματεύσεις, που τόσο καιρό ήταν καλά κρυμμένο πίσω από το προπέτασμα της ΕΕ και τονΓαλλογερμανικό άξονα.

Την εκμετάλλευση του επιστημονικού(και όχι μόνο) προσωπικούτων αδύναμων οικονομικά χωρών, που αναγκάζεται να μεταναστεύσει στην «ανθούσα» οικονομία της Γερμανίας.

Τον οίκτο της «ανθρωπιστικής τους βοήθειας»,με το οποίον χλευάζουν τα αναρίθμητα θύματα της κρίσης, που οι ίδιοι πολλαπλασιάζουν με τον άκαμπτο ανορθολογισμό τους.

Δε μπορεί όμως να μισούνται οι Γερμανοί  που δεν κατάφεραν ακόμη να πείσουν τους ομοεθνούς τους για την ακαταλληλότητα των πολιτικών ηγεσιών που επέλεξαν να έχουν γιαεκπροσώπουςτους.

Δε μπορεί να μισούνται οι Γερμανοί, που η αθέλητη άγνοια τους,δίνει στασίδι στα «χριστιανοδημοκρατικά» ιδεώδη της φασίζουσαςσύγχρονης πολιτικής ηγεσίας τους.

Χρήστος Παπαδόπουλος

olympia.gr