Η είδηση μεταδόθηκε από την Γαλλία, 20-5, βάζοντας φωτιά στην νοητική μας ραστώνη, αν με την λέξη αυτή δεν εξωραΐζουμε την μνημειώδη αβελτηρία μας σε βασικούς τομείς. Στην Γαλλία, λοιπόν, οι καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης απήργησαν για 24 ώρες και κατέβηκαν στους δρόμους μ’ ένα αίτημα εξωπραγματικό, για τα ελληνικά δεδομένα. Να μη καταργηθεί η διδασκαλία λατινικών και αρχαίων ελληνικών στα σχολεία!
Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, η κοινωνία, έχοντας χάσει κάθε αντανακλαστικό από την καταχρηστική διεκδίκηση κάθε είδους υπερβολικού ή παράλογου αιτήματος, έμαθε, αν έμαθε, ότι ο υπουργός παιδείας, με τις επαμφοτερίζουσες αποφάσεις και ανακοινώσεις, περιορίζει την διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών και του μαθήματος της λογοτεχνίας στα σχολεία, αντικαθιστά δε την λογοτεχνία με κάποια ιστορία των κοινωνικών επιστημών.
Δεν χρειάζονται σχόλια, έχουν ήδη γίνει αρκετά. Εκείνο που, ωστόσο, αποδεικνύει η ιδεοληπτική αυτή απόφαση (ιδεοληψία για την οποία η «εκσυγχρονιστική αριστερά» είχε διακριθεί επί δυόμιση δεκαετίες, ανάγοντας τον εθνομηδενισμό σε μοναδικό σχεδόν λάβαρό της και στοχοποιώντας την αρχαιότητα), είναι η αδυναμία μας να καταλάβουμε τι είμαστε και να εξελιχθούμε βασιζόμενοι ακριβώς πάνω στις δυνατότητες που εξ αντικειμένου μας προσφέρει η παράδοση και η ταυτότητά μας.
Δεν είναι ούτε πρωτότυπο ούτε ρηξικέλευθο να παρατηρήσουμε ότι η Ελλάδα όφειλε να είχε αναπτύξει τέτοιες δομές, ώστε να αναδειχθεί σε διεθνές κέντρο ελληνικών σπουδών, θέση που κατέχουν από αιώνων, με τα γνωστά τους πανεπιστήμια, Εγγλέζοι, κυρίως, και Αμερικάνοι. Που δεν θα παρέδιδαν εύκολα τα ηνία, αλλά η ζωή είναι πόλεμος, ούτως ή άλλως, και τι γοητεία έχει αν δεν διεκδικείς τίποτα;
Η Ελλάδα όφειλε, λοιπόν, να είχε οργανωθεί και αναδειχθεί σε πααγκόσμιο κέντρο ελληνικών σπουδών, κι αυτό θα της προσέδιδε ιδιαίτερο κύρος και ταυτόχρονα θα αποτελούσε έναν σημαντικότατο μοχλό ανάπτυξης με οικονομικά οφέλη, μια που ο σύγχρονος κόσμος γύρω απ’ αυτά τα οφέλη περιστρέφεται, που περιφρονούσε η αρχαιότητα, γι’ αυτό και δεν είχε καπιταλισμό. Μια μικρή απόδειξη: στην Ελλάδα βρίσκεται κλιμάκιο του Κέντρου Μελέτης Χειρογράφων της Καινής Διαθήκης (CSNTM) για να μελετήσει τα 300 σχετικά χειρόγραφα που υπάρχουν στην εθνική βιβλιοθήκη (παγκοσμίως υπάρχουν 5.800, Βήμα, 21-5-15).
Σκεφθείτε να είχαμε αναπτύξει τα του ελληνικού πολιτισμού. Αλλά από την μεταπολίτευση και μετά, ή καλύτερα από την Κατοχή και μετά, ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας είναι ενεργά αποσχολημένο με την επικείμενη παγκόσμια επανάσταση που θα ανατρέψει τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, τις οικονομικές ανισότητες και αδικίες και θα καταστήσει την ανθρωπότητα ειρηνική και ευτυχή, ίσως και να μη πεθαίνουμε τότε. Σε τι διαφέρουν αυτές οι επαγγελίες από τον πιο πούρο χριστιανισμό, είναι ειλικρινά δύσκολο να καταλάβει κάποιος.
Και ακριβώς επειδή συμβαίνει αυτό, και με μια αναμενόμενη σύγχυση αιτίου και αιτιατού, βουλευτές του νεόκοπου κόμματος «Το Ποτάμι», το οποίο πλησιάζει ιλιγγιωδώς σε επικινδυνότητα την «Χρυσή Αυγή», κατέθεσαν ερώτηση διαμαρτυρόμενοι επειδή η Βουλή, το προεδρείο της, διεξάγει, με ταινιάκια στο μετρό, εκστρατεία για τις γερμανικές οφειλές στην Ελλάδα, θυμίζοντας στους αμνήμονες συμπατριώτες μας όσα απερίγραπτα δεινά υποστήκαμε απ’ τους Γερμανούς.
Αντιγράφοντας την επιχειρηματολογία του «Σπήγκελ» και ευθυγραμμιζόμενοι, για πολλοστή φορά, με τον πιο σκληρό πυρήνα των Ευρωπαίων δυναστών, οι εν λόγω βουλευτές υποστηρίζουν ότι η εκστρατεία αυτή δυσφημεί την χώρα και αποτρέπει τους Γερμανούς απ’ το να επιλέξουν την χώρα μας ως τουριστικό προορισμό. Τους φοβίζουμε τους άμωμους, καλόκαρδους απογόνους κι αυτοί προτιμούν την Τουρκία, με την οποία συνεργάζονται άψογα απ’ τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την οποία βοήθησαν να στήσει τα πρώτα στρατόπεδα συγκεντρώσεως στον 20ο αιώνα και να προβεί στις πρώτες φυλετικές διώξεις και γενοκτονίες (Αρμένιοι, Ασσύριοι, Κούρδοι, Μικρασιάτες, Πόντιοι). Γερμανοί στρατιωτικοί οργάνωσαν τα διαβόητα τάγματα εργασίας «αμελέ ταμπουρού» για να «φιλοξενήσουν» χιλιάδες έλληνες που εκτοπίστηκαν λόγω καταγωγής κι οι περισσότεροι άφησαν τα κόκκαλά τους στα βάθη της Ανατολίας.
Την σκυτάλη πήρε ένας νεαρός Γερμανός που εμφανίσθηκε έξω από την Βουλή φορώντας ένα μπλουζάκι με την Γερμανική σημαία, που έγραφε: «Είμαι Γερμανός, μη με σκοτώσετε». Χαρμόσυνα νέα για τους εν Ελλάδι Γερμανόφιλους που ξεσπάθωσαν: Με τέτοια που κάνουμε και λέμε, διώχνουμε τους τουρίστες και δίνουμε εικόνα τριτοτοκοσμικής χώρας. Δεν αξίζει να απαντήσουμε, αξίζει όμως να βάλουμε την φαντασία μας να δουλέψει και να κάνουμε ένα νοητικό φωτομοντάζ. Και να σκεφτούμε τον Άϊχμαν στο δικαστήριο να φοράει ένα αντίστοιχο μπλουζάκι: Είμαι Ναζί, μη με σκοτώσετε.
Ο ευρηματικός αυτός Γερμανός έδειξε όσο κανείς άλλος την στρεψόδικη, μνησίκακη ιδιοσυγκρασία Γερμανών και Ευρωπαίων. Εκμεταλλευόμενος την συγκυρία, θέλησε να προβοκάρει μια χώρα, που οι Ναζί ισοπέδωσαν στην κυριολεξία, υβρίζοντας και σκυλεύοντας τους 700.000 νεκρούς που θρηνήσαμε στον πόλεμο, στην κατοχή, στην αντίσταση και στον εμφύλιο, παρουσιάζοντας τον θύτη εαυτό τους ως θύμα -και τα θύματά τους ως θύτες.
Οι Έλληνες, που δεν καταδέχθηκαν να ακουμπήσουν ούτε έναν Γερμανό όταν έφευγαν ταπεινωμένοι, σε αντίθεση με τους Ιταλούς, π.χ., που προέβησαν σε σωρεία άνανδρων πράξεων αντεκδίκησης προς τους τέως συμμάχους τους, διαπομπεύονται ως δυνάμει δολοφόνοι αθώων ροδομάγουλων Γερμανών, που θύματα του Χίτλερ ήταν κι αυτοί. Γιατί, ως γνωστόν, ο Χίτλερ δεν ήταν Ευρωπαίος Γερμανός Χριστιανός. Ήταν εξωγήϊνος που, άγνωστο πώς, έπεσε στην Γερμανία και την παρέσυρε στο να σκοτώσει εβδομήντα εκατομμύρια ανθρώπους. Αλλά ο Γερμανικός λαός ήταν αθώος, θα μας διαβεβαιώσει κάθε καλός μαρξιστής, εξ ου και η αλήστου μνήμης Ανατολική Γερμανία.
Η Ιστορία έχει βγάλει για μια ακόμη φορά το συμπέρασμά της και είναι στο χέρι μας να το ενστερνιστούμε, και να το εφαρμόσουμε. Η Ευρώπη πρέπει να καταστραφεί. Που σημαίνει, πρέπει να μην είμαστε καθόλου φειδωλοί στην περιφρόνησή μας και στον οίκτο μας προς αυτούς που αμαυρώνουν το ανθρώπινο είδος, στο σύνολό του. Γιατί, ναι μεν όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι, αλλά δεν έκαναν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ.
presspublica.gr
Δεν χρειάζονται σχόλια, έχουν ήδη γίνει αρκετά. Εκείνο που, ωστόσο, αποδεικνύει η ιδεοληπτική αυτή απόφαση (ιδεοληψία για την οποία η «εκσυγχρονιστική αριστερά» είχε διακριθεί επί δυόμιση δεκαετίες, ανάγοντας τον εθνομηδενισμό σε μοναδικό σχεδόν λάβαρό της και στοχοποιώντας την αρχαιότητα), είναι η αδυναμία μας να καταλάβουμε τι είμαστε και να εξελιχθούμε βασιζόμενοι ακριβώς πάνω στις δυνατότητες που εξ αντικειμένου μας προσφέρει η παράδοση και η ταυτότητά μας.
Δεν είναι ούτε πρωτότυπο ούτε ρηξικέλευθο να παρατηρήσουμε ότι η Ελλάδα όφειλε να είχε αναπτύξει τέτοιες δομές, ώστε να αναδειχθεί σε διεθνές κέντρο ελληνικών σπουδών, θέση που κατέχουν από αιώνων, με τα γνωστά τους πανεπιστήμια, Εγγλέζοι, κυρίως, και Αμερικάνοι. Που δεν θα παρέδιδαν εύκολα τα ηνία, αλλά η ζωή είναι πόλεμος, ούτως ή άλλως, και τι γοητεία έχει αν δεν διεκδικείς τίποτα;
Η Ελλάδα όφειλε, λοιπόν, να είχε οργανωθεί και αναδειχθεί σε πααγκόσμιο κέντρο ελληνικών σπουδών, κι αυτό θα της προσέδιδε ιδιαίτερο κύρος και ταυτόχρονα θα αποτελούσε έναν σημαντικότατο μοχλό ανάπτυξης με οικονομικά οφέλη, μια που ο σύγχρονος κόσμος γύρω απ’ αυτά τα οφέλη περιστρέφεται, που περιφρονούσε η αρχαιότητα, γι’ αυτό και δεν είχε καπιταλισμό. Μια μικρή απόδειξη: στην Ελλάδα βρίσκεται κλιμάκιο του Κέντρου Μελέτης Χειρογράφων της Καινής Διαθήκης (CSNTM) για να μελετήσει τα 300 σχετικά χειρόγραφα που υπάρχουν στην εθνική βιβλιοθήκη (παγκοσμίως υπάρχουν 5.800, Βήμα, 21-5-15).
Σκεφθείτε να είχαμε αναπτύξει τα του ελληνικού πολιτισμού. Αλλά από την μεταπολίτευση και μετά, ή καλύτερα από την Κατοχή και μετά, ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας είναι ενεργά αποσχολημένο με την επικείμενη παγκόσμια επανάσταση που θα ανατρέψει τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, τις οικονομικές ανισότητες και αδικίες και θα καταστήσει την ανθρωπότητα ειρηνική και ευτυχή, ίσως και να μη πεθαίνουμε τότε. Σε τι διαφέρουν αυτές οι επαγγελίες από τον πιο πούρο χριστιανισμό, είναι ειλικρινά δύσκολο να καταλάβει κάποιος.
Και ακριβώς επειδή συμβαίνει αυτό, και με μια αναμενόμενη σύγχυση αιτίου και αιτιατού, βουλευτές του νεόκοπου κόμματος «Το Ποτάμι», το οποίο πλησιάζει ιλιγγιωδώς σε επικινδυνότητα την «Χρυσή Αυγή», κατέθεσαν ερώτηση διαμαρτυρόμενοι επειδή η Βουλή, το προεδρείο της, διεξάγει, με ταινιάκια στο μετρό, εκστρατεία για τις γερμανικές οφειλές στην Ελλάδα, θυμίζοντας στους αμνήμονες συμπατριώτες μας όσα απερίγραπτα δεινά υποστήκαμε απ’ τους Γερμανούς.
Αντιγράφοντας την επιχειρηματολογία του «Σπήγκελ» και ευθυγραμμιζόμενοι, για πολλοστή φορά, με τον πιο σκληρό πυρήνα των Ευρωπαίων δυναστών, οι εν λόγω βουλευτές υποστηρίζουν ότι η εκστρατεία αυτή δυσφημεί την χώρα και αποτρέπει τους Γερμανούς απ’ το να επιλέξουν την χώρα μας ως τουριστικό προορισμό. Τους φοβίζουμε τους άμωμους, καλόκαρδους απογόνους κι αυτοί προτιμούν την Τουρκία, με την οποία συνεργάζονται άψογα απ’ τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την οποία βοήθησαν να στήσει τα πρώτα στρατόπεδα συγκεντρώσεως στον 20ο αιώνα και να προβεί στις πρώτες φυλετικές διώξεις και γενοκτονίες (Αρμένιοι, Ασσύριοι, Κούρδοι, Μικρασιάτες, Πόντιοι). Γερμανοί στρατιωτικοί οργάνωσαν τα διαβόητα τάγματα εργασίας «αμελέ ταμπουρού» για να «φιλοξενήσουν» χιλιάδες έλληνες που εκτοπίστηκαν λόγω καταγωγής κι οι περισσότεροι άφησαν τα κόκκαλά τους στα βάθη της Ανατολίας.
Ο ευρηματικός αυτός Γερμανός έδειξε όσο κανείς άλλος την στρεψόδικη, μνησίκακη ιδιοσυγκρασία Γερμανών και Ευρωπαίων. Εκμεταλλευόμενος την συγκυρία, θέλησε να προβοκάρει μια χώρα, που οι Ναζί ισοπέδωσαν στην κυριολεξία, υβρίζοντας και σκυλεύοντας τους 700.000 νεκρούς που θρηνήσαμε στον πόλεμο, στην κατοχή, στην αντίσταση και στον εμφύλιο, παρουσιάζοντας τον θύτη εαυτό τους ως θύμα -και τα θύματά τους ως θύτες.
Οι Έλληνες, που δεν καταδέχθηκαν να ακουμπήσουν ούτε έναν Γερμανό όταν έφευγαν ταπεινωμένοι, σε αντίθεση με τους Ιταλούς, π.χ., που προέβησαν σε σωρεία άνανδρων πράξεων αντεκδίκησης προς τους τέως συμμάχους τους, διαπομπεύονται ως δυνάμει δολοφόνοι αθώων ροδομάγουλων Γερμανών, που θύματα του Χίτλερ ήταν κι αυτοί. Γιατί, ως γνωστόν, ο Χίτλερ δεν ήταν Ευρωπαίος Γερμανός Χριστιανός. Ήταν εξωγήϊνος που, άγνωστο πώς, έπεσε στην Γερμανία και την παρέσυρε στο να σκοτώσει εβδομήντα εκατομμύρια ανθρώπους. Αλλά ο Γερμανικός λαός ήταν αθώος, θα μας διαβεβαιώσει κάθε καλός μαρξιστής, εξ ου και η αλήστου μνήμης Ανατολική Γερμανία.
Η Ιστορία έχει βγάλει για μια ακόμη φορά το συμπέρασμά της και είναι στο χέρι μας να το ενστερνιστούμε, και να το εφαρμόσουμε. Η Ευρώπη πρέπει να καταστραφεί. Που σημαίνει, πρέπει να μην είμαστε καθόλου φειδωλοί στην περιφρόνησή μας και στον οίκτο μας προς αυτούς που αμαυρώνουν το ανθρώπινο είδος, στο σύνολό του. Γιατί, ναι μεν όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι, αλλά δεν έκαναν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ.
presspublica.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου