by Sotos
Θα έχετε παρατηρήσει ότι η διαπραγμάτευση έχει ήδη ξεκινήσει. Πριν ακόμα πιστοποιηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα. Ακριβώς διότι το εκλογικό αποτέλεσμα είναι ήδη γνωστό στους παίκτες της διαπραγμάτευσης. Κι έτσι, η δημοσίευση προθέσεων από τις εμπλεκόμενες πλευρές είναι πλέον διεθνώς σε εξέλιξη. Στήνονται σιγά-σιγά τα πιόνια της παρτίδας.
Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι προβαίνουν με τις διάφορες δηλώσεις τους στις πρώτες αποκαλύψεις για το πόσο πίσω είναι διατεθειμένοι να κάνουν και ξετυλίγουν την κλίμακα της δυνητικής υποχωρητικότητας. Άλλοι από αυτούς κρατούν στάση αναμονής, άλλοι σπεύδουν ή δοκιμάζουν τα νερά ως αμετακίνητοι, άλλοι εμφανίζονται συζητήσιμοι, άλλοι θέτουν όρους, άλλοι ζητούν να προσδιοριστούν τα όρια κ.τ.λ. Έχουμε ακόμα δρόμο –μην ξεχνάμε ότι μόλις μέχρι χτες βασίλευε η τσιμουδιά!
Δυστυχώς, την ίδια ώρα η δική μας απερχόμενη κυβέρνηση συντάσσεται ως προς τους έξω με την ομάδα των προς το παρόν αμετακίνητων. Το πόσο αμετακίνητοι θα παραμείνουν αυτοί τελικά θα το δούμε… Πάντως, με τη στάση της από εδώ η δική μας απερχόμενη κυβέρνηση ενισχύει τη θέση των αμετακίνητων στη διαπραγμάτευση, υπονομεύοντας το συμφέρον της χώρας κατά του ασήκωτου άχθους. Χθες έκανε το ίδιο με την ραγιάδικη τσιμουδιά της. Σήμερα το κάνει με την προεκλογική της αμετροέπεια. Ο Εφιάλτης ζει ανάμεσά μας, παριστάνει τον πατριώτη και ζητάει και την ψήφο μας.
Αντίθετα με τη δική μας απερχόμενη κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός της μακρινής Ιρλανδίας τάσσεται εδώ και λίγες μέρες υπέρ μιας διεθνούς διάσκεψης για τη διαγραφή του χρέους –θέση του Σύριζα μια τέτοια διάσκεψη, θυμίζω, με τη διευκρίνιση ότι ο Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας δεν είναι αναρχοάπλυτος, άσχετος, επιπόλαιος κι επικίνδυνος συριζαίος του 15μελούς τον οποίο δεν κοιτάει ο Αντώνης Σαμαράς για να μη γελάει…
Με το βήμα του Ιρλανδού Πρωθυπουργού υπέρ μιας τέτοιας διεθνούς διάσκεψης συντάχθηκε από σήμερα η Κριστίν Λαγκάρντ, επισημαίνοντας, όπως ήταν αναμενόμενο σε αυτή τη φάση, ότι οι διαγραφές χρεών έχουν συνέπειες στην εμπιστοσύνη. Διότι, όπως είπε χαρακτηριστικά η Κριστίν Λαγκάρντ, τα χρέη είναι χρέη και οι υπογραφές είναι υπογραφές.
Κυρία, κυρία! Να πω κι εγώ τη γνώμη μου;
Η εμπιστοσύνη είναι ήδη πολύ κλονισμένη διεθνώς. Κλονισμένη όσο δεν πάει άλλο. Σε μια τέτοια διεθνή πραγματικότητα, με τέτοιες ισχυρές νάρκες να έχουν ξεπροβάλει για τα καλά από το έδαφος στην Ευρώπη και αλλού, μόνο μια οργανωμένη και αποφασιστική αντιμετώπιση των αιτίων που κλονίζουν σήμερα διεθνώς την εμπιστοσύνη θα αποκαταστήσει τελικά αυτήν την εμπιστοσύνη για την οποία κήδεται η κυρία Λαγκάρντ. Καθαρίζοντας όλο το ναρκοπέδιο, και μόνον έτσι, θα τεθεί η εμπιστοσύνη εκ νέου σε υγιείς βάσεις διεθνώς, ώστε να μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για εμπιστοσύνη, έστω όπως την εννοεί η κυρία Λαγκάρντ.
Αν όχι, θα συνεχίσουμε στο όνομα μιας κίβδηλης αντίληψης για την εμπιστοσύνη να τρώμε όλοι –Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι…– τις σάρκες μας, δέσμιοι ενός τεχνητού εφησυχασμού, επειδή υπάρχουν άπληστοι, κανίβαλοι συνδαιτημόνες που απολαμβάνουν τη γεύση της ανθρώπινης σάρκας σε αυτό το αποτρόπαιο δείπνο. Αυτό που έχουμε δεν λέγεται εμπιστοσύνη. Λέγεται πρόσκληση σε γεύμα από ανθρωποφάγους.
Οι εθελόδουλοι και αλαζόνες που μιλούσαν με ύφος για μονόδρομο, δεν έβλεπαν πού οδηγούσε αυτός τελικά. Δεν έβλεπαν τον πραγματικό μονόδρομο. Αποτέλεσμα; Χάσαμε χρόνο, ανθρώπινες ζωές και σοβαρά κεκτημένα, που μας έκαναν να μοιάζουμε με ανθρωπότητα.
Τουλάχιστον μάθαμε κι εμπεδώσαμε ποιοι είναι οι αλαζόνες, οι απάνθρωποι, τα λαμόγια και τα μίσθαρνα, τους οποίους παρασύρει τώρα η Ιστορία και αφήνουμε πίσω μας.
Υ.Γ. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ξεμύτιζε με δηλώσεις του υπέρ μιας συζήτησης για το χρέος και ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών. Ενδιαφέρον…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου