«Είναι σκληρό να σε υποστηρίζουν μαλάκες» θα μπορούσε να φωνάξει το Charlie Ηebdo βλέποντας κάποιες αντιδράσεις στην Γαλλία και αλλού στον κόσμο. Χωρίς καμμιά έκπληξη, το δράμα τού Charlie Ηebdo έχει προκαλέσει αμφίβολες αντιδράσεις ή απόπειρες πολιτικής εκμετάλλευσης.
Ο έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, στην εκστρατεία του για τις βουλευτικές εκλογές, χρησιμοποίησε την τραγωδία ενάντια στον πολιτικό αντίπαλό του, τον ΣυΡιζΑ, ο οποίος φαίνεται να προηγείται στις σφυγμομετρήσεις. «Σήμερα στο Παρίσι, πραγματοποιήθηκε μια σφαγή με τουλάχιστον δώδεκα θάνατους. Και εδώ μερικοί ενθαρρύνουν ακόμη περισσότερο την παράνομη μετανάστευση και υπόσχονται την πολιτογράφηση», δήλωσε ο επί κεφαλής τής συντηρητικής Νέας Δημοκρατίας.
Ο Πρόεδρος του λαϊκού βελγικού κόμματος Μπαρτ Ντε Βεβέρ, κατηγόρησε την ριζοσπαστική αριστερά ότι προωθεί συμμαχίες με «ριζοσπάστες μουσουλμάνους»: «Βλέπω κάποιους οι οποίοι εδώ κι έναν αιώνα διακηρύττουν ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού», να προσπαθούν να ψαρέψουν μουσουλμανικές ψήφους», δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι VRT, μια δήλωση που αναπαράχθηκε από την Libre Belgique. «Αυτό το κάνουν καθαρά για δημογραφικούς λόγους, επειδή εκεί υπάρχει απίστευτα μεγάλη δεξαμενή ψήφων. Το πώς οι κομμουνιστές προωθούν τώρα συμμαχίες με τους ριζοσπάστες μουσουλμάνους και το πώς πηγαίνουν με τα νερά τους, προκειμένου να προσθέσουν τις ψήφους αυτής της ομάδας στην δύναμή τους, είναι πολύ ενδιαφέρον να το προσέξουμε», πρόσθεσε.Ο αμερικανός δισεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ, βρήκε την ευκαιρία για να εγκωμιάσει την ελεύθερη οπλοφορία μέσα από τρία τουίτ. «Εάν οι άνθρωποι που τόσο βίαια δολοφονήθηκαν στο Παρίσι, είχαν όπλα, θα είχαν τουλάχιστον μια δυνατότητα να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους (…) Δεν είναι ενδιαφέρον ότι η τραγωδία του Παρισιού πραγματοποιήθηκε σε μια από τις χώρες με τον πιο αυστηρό έλεγχο των όπλων στον κόσμο; (…) Θυμηθείτε, όταν τα όπλα είναι παράνομα, μόνο οι παράνομοι οπλίζονται!».
«Κάποιοι προκαλούν ή, μάλλον, προσκαλούν κι άλλους μετανάστες», δήλωσε από βήματος και με πλήρη ξεδιαντροπιά ο πιο ακροδεξιός πρωθυπουργός τής μεταπολίτευσης, σχολιάζοντας το έγκλημα του Παρισιού. Νοιώθοντας το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια του και επειδή «το πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην», ο φασίζων ψευτόμαγκας παρέβλεψε ότι οι δράστες του εγκλήματος δεν ήσαν μετανάστες αλλά κανονικοί γάλλοι πολίτες. Αν και είμαι σίγουρος ότι δεν το παρέβλεψε από λάθος. Το έκανε εσκεμμένα, προκειμένου να χαϊδέψει κάποια χρυσαυγήτικα αφτιά, πλήρως αδιαφορώντας αν μ’ αυτόν τον τρόπο δίνει άλλο ένα χαστούκι στο «καλύτερο πολίτευμα του κόσμου», στην δημοκρατία του.
Στο φινάλε, αισθάνομαι δικαιωμένος: καλύτερα που ως τώρα δεν σχολίασα τίποτε. Δεν θα μπορούσα να κάνω καλύτερο σχόλιο απ’ αυτό που έκανε η ίδια η L’ Express, παραφράζοντας την αποστροφή τού Ζωρζ Βολινσκί, ενός από τους αδικοχαμένους καρτουνίστες. Το πολύ-πολύ, να χρησιμοποιούσα την ίδια αποστροφή δίχως παράφραση, έτσι όπως γράφτηκε στο εξώφυλλο του Charlie Hebdo. Μάλιστα δε, αν ήμουν καλός στο σκίτσο, θα αντικαθιστούσα το σκίτσο του προφήτη με ένα σκίτσο τής δημοκρατίας να μονολογεί: C’est dur d’être aimé par des cons.
Επί το ελληνικώτερον: Είναι σκληρό να σε αγαπούν μαλάκες.
[Άρθρο της χτεσινής «L’ Express» – Απόδοση στα ελληνικά: Cogito ergo sum]
Από προχτές κρατιέμαι με τα χίλια ζόρια για να μη σχολιάσω τα λόγια τού πρωθυπουργού, τα οποία αναφέρει το δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας. Πολλές φορές έχω θυμώσει, έχω εξοργιστεί ή έχω αγαναχτήσει με όσα βγαίνουν από τα χείλη πολιτικών εκπροσώπων τής αστικής τάξης. Πολλές φορές έχει κινδυνεύσει ο τηλεοπτικός μου δέκτης από ρίψη σταχτοδοχείου, πολλές φορές άλλαξα τσαντισμένος σταθμό στο ραδιόφωνο και πολλές φορές στραπατσάρησα ή έσκισα εφημερίδα από τα νεύρα μου. Όμως, προχτές αηδίασα.«Κάποιοι προκαλούν ή, μάλλον, προσκαλούν κι άλλους μετανάστες», δήλωσε από βήματος και με πλήρη ξεδιαντροπιά ο πιο ακροδεξιός πρωθυπουργός τής μεταπολίτευσης, σχολιάζοντας το έγκλημα του Παρισιού. Νοιώθοντας το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια του και επειδή «το πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην», ο φασίζων ψευτόμαγκας παρέβλεψε ότι οι δράστες του εγκλήματος δεν ήσαν μετανάστες αλλά κανονικοί γάλλοι πολίτες. Αν και είμαι σίγουρος ότι δεν το παρέβλεψε από λάθος. Το έκανε εσκεμμένα, προκειμένου να χαϊδέψει κάποια χρυσαυγήτικα αφτιά, πλήρως αδιαφορώντας αν μ’ αυτόν τον τρόπο δίνει άλλο ένα χαστούκι στο «καλύτερο πολίτευμα του κόσμου», στην δημοκρατία του.
Στο φινάλε, αισθάνομαι δικαιωμένος: καλύτερα που ως τώρα δεν σχολίασα τίποτε. Δεν θα μπορούσα να κάνω καλύτερο σχόλιο απ’ αυτό που έκανε η ίδια η L’ Express, παραφράζοντας την αποστροφή τού Ζωρζ Βολινσκί, ενός από τους αδικοχαμένους καρτουνίστες. Το πολύ-πολύ, να χρησιμοποιούσα την ίδια αποστροφή δίχως παράφραση, έτσι όπως γράφτηκε στο εξώφυλλο του Charlie Hebdo. Μάλιστα δε, αν ήμουν καλός στο σκίτσο, θα αντικαθιστούσα το σκίτσο του προφήτη με ένα σκίτσο τής δημοκρατίας να μονολογεί: C’est dur d’être aimé par des cons.
Επί το ελληνικώτερον: Είναι σκληρό να σε αγαπούν μαλάκες.
________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου