Στις 24 Ιανουαρίου του 1875 δόθηκε στο Παρίσι η πρεμιέρα του συμφωνικού ποιήματος του Καμίλ Σεν Σανς «Μακάβριος Χορός» («Danse Macabre» ο πρωτότυπος τίτλος του στα γαλλικά), που έμελλε να γίνει το πιο δημοφιλές έργο του σπουδαίου γάλλου συνθέτη. Η υποδοχή του από το κοινό ήταν χλιαρή, εξαιτίας του θέματος, των μουσικών καινοτομιών, αλλά και μιας φήμης που κυκλοφόρησε, ότι η μητέρα του Σεν Σανς λιποθύμησε, όταν πρώτη αυτή άκουσε το έργο του γιου της. Στη συνέχεια ανέλαβε δράση ο φίλος του, Φραντς Λιστ. Το μετέγραψε για πιάνο και το διέδωσε μέσα από τις συναυλίες του, που προσήλκυαν πάντα μεγάλο αριθμό θεατών.
Ο «Μακάβριος Χορός» βασίζεται σε ένα ποίημα του γάλλου συμβολιστή ποιητή Ανρί Καζαλί (1840-1909). Στην αρχή ο συνθέτης το μελοποίησε και στη συνέχεια αποφάσισε να το παρουσιάσει με τη μορφή του συμφωνικού ποιήματος, αντικαθιστώντας το φωνητικό μέρος με το σόλο βιολί. Ο Καζαλί μεταφέρει στο ποίημά του ένα μύθο του Μεσαίωνα, όταν η Ευρώπη αφανιζόταν από τη βουβωνική πανώλη. Οι άνθρωποι τότε πίστευαν ότι ο θάνατος έστηνε ένα χορό μελλοθανάτων, τον Μακάβριο Χορό, όπου είχαν θέση όλοι χωρίς διακρίσεις, φτωχοί και πλούσιοι, άρχοντες και δούλοι.
Ο άθεος και αποκρυφιστής Σεν Σανς έγραψε ένα έργο γεμάτο λεπτή ειρωνεία για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Όμως, ο Χάρος έπαιξε και στον ίδιο άσχημο παιγνίδι τρία χρόνια αργότερα, όταν έχασε τα δυο νεαρά παιδιά του σε διάστημα ενός μηνός, το ένα από πυρετό και το άλλο από πτώση από τον τέταρτο όροφο του σπιτιού τους. Το θλιβερό αυτό γεγονός κλόνισε τη σχέση του με τη νεαρή σύζυγό του. Της έριξε ολοκληρωτικά το φταίξιμο και την εγκατέλειψε.
Το έργο του Σεν Σανς είναι ενορχηστρωμένο για πίκολο φλάουτο, 2 φλάουτα, 2 όμποε, 2 κλαρινέτα, 2 φαγκότα, 4 κόρνα, 2 τρομπέτες, 3 τρομπόνια, τούμπα, έγχορδα (βιολιά, βιόλες, βιολοντσέλα, κοντραμπάσα, άρπα), τύμπανα, γκρανκάσα, κύμβαλα, τρίγωνο και για ξυλόφωνο, που μιμείται το κροτάλισμα από τα κόκαλα των σκελετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/725#ixzz3PiEjGmhq
