Ακριβώς στις 16.30 της 12ης Μαΐου τα πρώτα γερμανικά άρματα έφταναν στις όχθες του ποταμού Μεύση, όπου και η κύρια γαλλική αμυντική γραμμή. Επρόκειτο για άρματα της 7ης Μεραρχίας Πάντσερ του Ρόμελ. Παραλίγο μάλιστα τα γερμανικά άρματα να περάσουν τον ποταμό εκείνη τη στιγμή, καταδιώκοντας τους υποχωρούντες Γάλλους. Η ηρωική επέμβαση όμως του Βέλγου Υπολοχαγού Βισπρελέρ, που του στοίχισε τη ζωή, επέφερε την καταστροφή της γέφυρας της Υβουάρ και σταμάτησα τους Γερμανούς.
Όλη τη νύκτα της 12ης προς 13η Μαΐου οι γερμανικές δυνάμεις καταλάμβαναν τις θέσεις εξόρμησης τους για την επομένη. Οι Γερμανοί κινούντο με τα φώτα των οχημάτων αναμμένα. Οι Γάλλοι στρατιώτες στις θέσεις μάχης τους άκουγαν όλη τη νύκτα τον βρυχηθμό των κινητήρων των αρμάτων. Η συμμαχική αεροπορία και πάλι προσπάθησε να πλήξει τις γερμανικές δυνάμεις. Τα πυκνά γερμανικά αντιαεροπορικά πυρά όμως και τα πανταχού παρόντα γερμανικά Messerschmitt δεν το επέτρεψαν.
Το ίδιο πάντως βράδυ οι άνδρες του Ρόμελ ανακάλυψαν ότι υπήρχε ένα μικρό κενό στο γαλλικό μέτωπο στην περιοχή της Ου, ανάμεσα στους τομείς της γαλλικής 5ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού και της 18ηςΜεραρχίας Πεζικού. Το κενό μεταξύ των δύο γαλλικών μεραρχιών ήταν γνωστό και ο διοικητής του 2ουΣώματος Στρατού της 9ης Στρατιάς, στρατηγός Ντυφέ, απέστειλε ένα εφεδρικό τάγμα για να το καλύψει.
Το τάγμα αυτό όμως δεν βιάστηκε να εκτελέσει την αποστολή του. Κινήθηκε εξαιρετικά αργά και τελικά δεν κατέλαβε τις διαταχθείσες θέσεις παρά το απόγευμα της 12ης Μαΐου, χωρίς φυσικά να προλάβει να οργανώσει το έδαφος και να καταστρώσει σχέδιο πυρός. Έτσι το μικρό κενό μεταξύ των δύο γαλλικών μεραρχιών παρέμεινε ανοιχτή πληγή στο γαλλικό μέτωπο. Σύντομα η αιμορραγία της πληγής αυτής δεν θα μπορούσε να ελεγχθεί. Ο Ρόμελ όμως δεν περίμενε τους Γάλλους να οργανωθούν. Το ίδιο βράδυ έστειλε ένα τάγμα του να περάσει τον ποταμό. Πράγματι ένας γερμανικός λόχος πέρασε τον ποταμό και εγκατέστησε ένα μικρό, ασήμαντο προγεφύρωμα στην δυτική όχθη του Μεύση. Με απώλειες 24 νεκρών και τραυματιών, ο Ρόμελ είχε διασπάσει την κύρια γραμμή άμυνας των Γάλλων. Θα ακολουθούσαν όμως και χειρότερα για τους Γάλλους. Ως τις 03.00 της 12ης Μαΐου ο Ρόμελ βρισκόταν στο Ντινάν.
Με το πρώτο φως της 13ης Μαΐου, δε, τα Stuka άρχισαν καταιγιστικό βομβαρδισμό των γαλλικών θέσεων. Κάποιες ασυντόνιστες γαλλικές αντεπιθέσεις, ακόμα και με άρματα, αποκρούστηκαν από τους πεζούς του Ρόμελ, αν και δεν διέθεταν κανένα αντιαρματικό όπλο ! Λίγες ώρες αργότερα 15 άρματα πέρασαν τον ποταμό με πορθμεία. Η γαλλική τοποθεσία είχε διασπαστεί.
Ο Ρόμελ συνέχισε την επίθεσή του, επικεφαλής, κυριολεκτικά, της μεραρχίας του, η οποία, όχι τυχαία, ονομάστηκε «μεραρχία φάντασμα», αιφνιδιάζοντας ολόκληρα γαλλικά συντάγματα, τα οποία παραδίδονταν χωρίς να ρίψουν ούτε ένα πυροβολισμό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου