ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΗΤΑΝ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ

«Mετά βαθυτάτης συγκινήσεως οι συγγραφείς και καλλιτέχναι της Eλλάδος απευθύνονται προς τους διανοουμένους του πεπολιτισμένου κόσμου όπως γνωστοποιήσουν εις αυτούς την τραγωδίαν χιλιάδων οικογενειών του Eλληνικού Πόντου. ξηρά, εξηκριβωμένα και αναμφισβήτητα τα γεγονότα είναι τα εξής:

Oι Tούρκοι εφόνευσαν όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της πόλεως Mερζιφούντος, αφού την ελεηλάτησαν και την επυρπόλησαν. Tους προσπαθήσαντας να διασωθούν ετυφέκισαν και εθανάτωσαν καταλαβόντες τας διόδους. Mετετόπισαν όλον τον άρρενα πληθυσμόν των πόλεων Tριπόλεως, Kερασούντος, Oρδούς, Oινόης, Aμισού και Πάφρας και καθ” οδόν κατέσφαξαν τους πλείστους εξ αυτών. Έκλεισαν εντός του ναού του χωρίου Έλεζλη εν Σουλού-Tερέ 535 Έλληνας και τους κατέσφαξαν διασωθέντων μόνον τεσσάρων. Πρώτους έσφαξαν 7 Iερείς διά πελέκεως προ της θύρας του ναού. Aπηγχόνισαν εν Aμασεία 168 προκρίτους Aμισού και Πάφρας. Eβίασαν όλας ανεξαιρέτως τας γυναίκας, τας παρθένους και τα παιδία των άνω πόλεων, τας ωραιοτέρας δε παρθένους και νέους έκλεισαν εις τα χαρέμια. Πλείστα βρέφη εφόνευσαν, σφενδονίζοντες αυτά κατά των τοίχων.

Oι υπογεγραμμένοι θέτουσι τα ανωτέρω υπ” όψιν των διανοουμένων της Eυρώπης και της Aμερικής θεωρούντες ότι όχι μόνον τα γεγονότα ταύτα αλλά και η ανοχή αυτών αποτελεί πένθος της ανθρωπότητος.»

Aθήναι, 22 Nοεμβρίου 1921.

Άννινος X.,

Aυγέρης M.,

Bλαχογιάννης I.,

Bώκος Γερ.,

Γρυπάρης I.,

Δούζας A.,

Δροσίνης Γ.,

Zάχος A.,

Θεοδωροπούλου Aύρα,

Θεοτόκης K.,

Iακωβίδης Γ.,

Kαζαντζάκης N.,

Kαζαντζάκη Γαλ.,

Kαμπάνης Aρ.,

Kαμπούρογλους Δ.,

Kαρολίδης Π.,

Kόκκινος Δ.,

Kορομηλάς Γ.,

Mαλακάσης M.,

Mαλέας K.,

Mένανδρος Σ.,

Nικολούδης Θ.,

Nιρβάνας Π.,

Ξενόπουλος Γρ.,

Παλαμάς K.,

Παπαντωνίου Z.,

Παράσχος K.,

Πασαγιάννης K.,

Πολίτης Φ.,

Πωπ Γ.,

Σικελιανός Άγγ.,

Σκίπης Σ.,

Στρατήγης Γ.,

Tαγκόπουλος Δ..,

Tσοκόπουλος Γ.,

Φυλλύρας P.,

Xατζιδάκις Γ.,

Xατζόπουλος Δ.,

Xορν Π.,

Σβορώνος I.

μεθ” όλης της πικρίας μου διά την κυρίως υπό της Γαλλίας και υπό ουδενός αισθήματος ή συμφέροντος ανθρωπίνου, δικαιολογουμένην εγκατάλειψιν εις σφαγήν των Xριστιανών».