Θα συμμετάσχω στην πορεία, όπως και στο Climate Convergence που ξεκινά την Παρασκευή αλλά κυρίως στο Flood Wall Street (‘Πλημμυρήστε την Γουόλ Στριτ’), ενός κινήματος που θα επιχειρήσει να κλείσει την Γουόλ Στριτ τη Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου. Έχω συζητήσει με περισσότερους από δέκα διοργανωτές, συμπεριλαμβανομένου και ενός παλιότερου υπαλλήλου των βασικών ομάδων διοργάνωσης. Αρκετοί είναι πραγματικά ενθουσιασμένοι για τη διαδήλωση της Κυριακής. Το κίνημα έχει ριζοσπαστικοποιήσει χιλιάδες νέους. Το έχουν αγκαλιάσει συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως και οργανώσεις για τους έγχρωμους που συνήθως μένουν αμέτοχες σε ζητήματα περιβαλλοντικού ακτιβισμού επειδή η μέινστριμ οικολογική κίνηση έχει αποτύχει να μιλήσει για τις συνέπειες που επηρεάζουν τους εργάτες και τον Παγκόσμιο Νότο.
Παρ’ όλα αυτά θα δανειστώ τις λέξεις του Han Solo (από το Star Wars) :
‘Έχω ένα κακό προαίσθημα γι ‘ αυτό’.
Η περιβαλλοντική ακτιβίστρια Αν Πίτερμαν και ο συγγραφεας Κουίνσυ Σωλ, περιγράφουν πως η Πορεία για Κλιματολογικές Αλλαγές δεν περιλαμβάνει πολιτικά αιτήματα και στόχους και δεν έχει εχθρούς. Οι διοργανωτές παραδέχτηκαν πως το να ενθαρρύνεις τραπεζίτες να κατεβούν σε πορεία είναι το ίδιο ειρωνικό με το να ζητάς τους μισθοφόρους του ιδιωτικού στρατού Blackwater να διαδηλώσουν ενάντια στους πολέμους. Τίποτα δεν δένει τους ακτιβιστές με τους τραπεζίτες, εκτός βέβαια από τα χρήματα. Μια παλιά ακτιβίστρια που συμμετείχε στο Occupy Wall Street είχε πει ότι της γνωστοποίησαν πως υπάρχουν πολλά λεφτά για να προσλάβουν την ίδια καθώς και άλλους. Εδώ βλέπουμε την έλλειψη ιστορικής γνώσης και νοήματος : δεκαετίες περιβαλλοντικού ακτιβισμού σβήστηκαν από την αδιάκοπη επίκληση ‘της μεγαλύτερης διαδήλωσης για την κλιματολογική αλλαγή που έγινε ποτέ’. Η ρεπόρτερ Κόρυ Μόρνινγκσταρ κατάφερε να βρει το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις ακτιβιστικές οργανώσεις 350.org και Avaaz, τα ρούχα με τα λογότυπα που διακινήθηκαν από την εταιρία MoveON και εταιρίες όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και η Παγκόσμια Εταιρία Κλίντον. Η Μόρνινγκσταρ ισχυρίζεται πως το μυστικό της επιτυχίας της Avaaz είναι η ‘εξειδίκευσή της στην κατανόηση των αλλαγών στη συμπεριφορά των ανθρώπων’.
Αυτό είναι που βρίσκω πιο προβληματικό από όλα. Εχοντας εργαστεί στην Λεωφόρο Μάντισον για σχεδόν μια δεκαετία, μπορώ να μυρίσω μια καμπάνια μάρκετινγκ και δημοσίων σχέσεων από μίλια μακριά. Και κάτι τέτοιο θεωρώ πως είναι η Πορεία για τις Κλιματολογικές Αλλαγές. Σύμφωνα με μια πηγή, μια εκδήλωση στο Σιάτλ όπου χιλιάδες άνθρωποι θα καταλάμβαναν ειρηνικά την περίμετρο γύρω από τα Ηνωμένα Έθνη εμποδίστηκε από τα επι-πληρωμή μέλη των ίδιων των ακτιβιστικών οργανώσεων.
Ένας συμμετέχοντας στις συντονιστικές συνεδριάσεις μου είπε ‘Στην αρχή όλοι έλεγαν ”Αυτό είναι το δικό μας Σιάτλ’ αναφερόμενοι στο Σιάτλ του 1999 όπου η σύνοδος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου εμποδίστηκε άμεσα από την δράση των ακτιβιστών. Όσον αφορά την Πορεία για τις Κλιματολογικές Αλλαγές, αυτό που κατάφεραν τα πληρωμένα μέλη του προσωπικού είναι μια απολίτικη διαδήλωση.’ Μια άλλη πηγή είπε: ‘Δεν πρόκειται να δεις την Avaaz να προμοτάρει καταλήψεις. Η στρατηγική απόφαση πάρθηκε για να γίνει μια μεγάλη πορεία και να συμμετέχουν όσες περισσότερες μέινστριμ οργανώσεις γίνεται’.
Και φυσικά αυτό δεν είναι κακό. Δεν γίνεται όλες οι τακτικές να βασίζονται στην διοργάνωση του Occupy Wall Street. Αλλά σε ένα email για τις κλιματολογικές αλλαγές που είχε στείλει το Avaaz τον περασμένο Δεκέμβριο, η οργάνωση είχε γράψει ‘Ηρθε ο καιρός να δράσουμε δυναμικά, άμεσα και ειρηνικά, για να εμπνεύσουμε τους ανθρώπους δίνοντας το μήνυμα της ηθικής αναγκαιότητας για δράση. Όπως τοτε στο Occupy.’
Να τι φαίνεται πως συμβαινει. Το Avaaz έχει βρει μια πηγή κέρδους με το να προειδοποιεί για τις κλιματολογικές αλλαγές, κάτι που υποστηρίζει, μπορεί να λυθεί με το πάτημα ενός κουμπιού για εισφορές. Για να πείσει τους ανθρώπους να κάνουν εισφορές λέει πως χρειαζόμαστε κοινωνική δράση του τύπου Occuppy. Όταν όμως έρθει η στιγμή για ένα τέτοιου είδους κίνημα, η Avaaz και η 350.org το εμπόδισαν και όταν διοργανωσαν την διαμαρτυρία απομάκρυναν κάθε προοπτική για τέτοιου είδους αντιδράσεις. Αν πάτε στην Πορεία για τις Κλιματολογικές Αλλαγές δεν θα ακούσετε να γίνεται λόγος για το Flood the Wall Street (πλημμυρήστε την Wall Street), την οποία εγώ στηρίζω απόλυτα αλλά φοβάμαι πως οργανώνεται μέσα σε πολύ λίγο χρόνο και με λίγους πόρους. Ούτε θα δείτε να αναφέρεται πουθενά το εν λόγω κίνημα στα email της Avaaz. Ο Bill McKibben της 350.org, ξεκίνησε να το προωθεί μόλις αυτή την εβδομάδα, αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στη δυσαρέσκεια ανάμεσα στους ακτιβιστές της πορείας, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και πολλά μέλη του κινήματος Occupy. Μια πηγή από μέσα μου είπε: ‘είναι καθαρά εμπορικό το ζητημα να μην προμοτάρουν τη δράση της Flood Wall Street, γιατί αυτές δεν είναι ριζοσπαστικές οργανώσεις’.
102 συλλήψεις στο Flood Wall Street (φωτογραφία από gothamist.com)
Branding. Έτσι λογαριάζουν να λύσουν το πρόβλημα των κλιματολογικών αλλαγών. Βρισκόμαστε στην εποχή των μεταμοντέρνων κοινωνικών κινημάτων.
Η εικόνα είναι πρωταρχική στην αντίληψη της κοινωνίας και όχι η ιδεολογία. Οι δημόσιες σχέσεις και το μάρκετινγκ καθορίζουν τις τακτικές, τα μηνύματα, τις διοργανώσεις και τη στρατηγική. Αν αυτό μπορεί να έχει ένα θετικό αποτέλεσμα είναι ένα άλλο θέμα και γι’ αυτό σας ενθαρρύνω όλους να συμμετέχετε. Το μέλλον είναι άγνωστο. Αλλά αν το αφήσουμε έτσι, οι διοργανωτές θα πετάξουν το κίνημα στο νεκροταφείο του Δημοκρατικού Κόμματος όπως έγινε και με το κίνημα ενάντια στον πόλεμο κατά του Ιράκ πριν από μια δεκαετία. Θυμάστε το εκείνο το σπουδαίο παγκόσμιο κίνημα, έτσι; Ήταν τόσο δυναμικό που η εφημερίδα New York Times κατονόμασε την παγκόσμια κοινή γνώμη ως μια δεύτερη υπερδύναμη. Τώρα ο Ομπάμα έχει ξεκινήσει ένα όγδοο πόλεμο και δεν υπάρχει καν κίνημα ενάντια στον πόλεμο.
Οι πηγές λένε ότι η Avaaz και η 350.org πληρώνουν το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού της Πορείας για τις Κλιματολογικές Αλλαγές, ξοδεύοντας κάποια εκατομμύρια δολλάρια. Η Avaaz λέγεται πως έχει αφιερώσει δώδεκα υπαλλήλους και έχει προσλάβει δεκάδες για να μαζεύουν υπογραφές και να μοιράζουν φυλλάδια. Σχεδόν όλο το προσωπικό της 350.org εργάζεται σε διαμαρτυρίες για περιβαλλοντικά ζητήματα σε διάφορα μέρη των Η.Π.Α, ενώ το γραφείο τους στην Νέα Υόρκη εργοδοτεί τριάντα εργαζόμενους αποκλειστικά για τη διοργάνωση της συγκεκριμένης πορείας. Αυτό σημαίνει πολύ τυράκι. Ενώ ο λαός υποκινείται αυτό δεν είναι ένα λαϊκό κίνημα. Γι΄αυτό και είναι λάθος να το καταδικάσω. Οι άνθρωποι συμμετέχουν από αληθινό ενδιαφέρον και πάθος και ελπίδα για ένα δίκαιο και βιώσιμο κόσμο, αλλά αυτό παραμένει ένα κίνημα ελεγχόμενο από τα πάνω που αποφασίζει πίσω από κλειστές πόρτες. Με όσους μίλησα, όλους τους αποσχολούσαν οι αντι-δημοκρατικές διαδικασίες. Ακόμα και τα επί πληρωμή μέλη δεν γνώριζαν ποιός παίρνει τις αποφάσεις και μου έλεγαν να κοιτάξω από πού έρχονταν τα λεφτά. Όμως είναι εύκολο να πουμε πως όλες οι ομάδες είναι το ίδιο. Η Avaaz είναι πιο προσεκτική απο την 350.org και απ’ ότι φαίνεται το τμήμα της 350.org στη Νέα Υόρκη είναι πολύ πιο ριζοσπαστικό και έρχεται σε αντίθεση με άλλα τμήματα της οργάνωσης σε διαφορετικά μέρη της χώρας.
Αλλά όταν η πρωταρχική ανάγκη είναι πώς να ανεβάσουμε τους αριθμούς, κάτι που εξυπηρετεί μόνο το οπτικό μέρος της υποθεσης που αφορά πρωτίστως το μάρκετινγκ και τις δημόσιες σχέσεις, όλα τα άλλα πρέπει να μπουν σε ένα κοινό παρονομαστή. Η έλλειψη πολιτικοποίησης της διαμαρτυρίας είναι μια καθαρά πολιτική απόφαση. Κάποιος που εργάστηκε για τη διοργάνωση παραδέχτηκε ότι παρά την έντονη ρητορική για το κρίσιμο σημείο που βρισκόμαστε όσον αφορά το μέλλον μου ανέφερε ότι ‘Δεν περιμένω και πολλά πράγματα από αυτή την συνάντηση των Ηνωμένων Εθνών’. Η πηγή προσθεσε ότι απλά είναι ‘μια στιγμή κινητοποίησης των ΜΜΕ’. Ο στόχος είναι παράξουν εικονες ενός ποικίλου πλήθους γι΄ αυτό και όλο αυτό έγινε με βάση την ιδέα μιας πορείας ‘για όλη την οικογένεια’. Αυτό το ‘για όλη την οικογένεια’ πληρώνεται ακριβά όμως. Όλες οι αποφάσεις πάρθηκαν με βάση τα επιθυμητό οπτικό υλικό, κάτι που σήμαινε πως οι διοργανωτές ήταν έτοιμοι να συμβιβαστούν με σε όλες τις απαιτησεις της αστυνομίας απο φόβο για πρόκληση βίας. Η πορεία είναι προγραμματισμένη για την Κυριακή το πρωί, όταν η πόλη ακόμα υποφέρει από τις ποσότητες αλκοόλ που κατανάλωσε το προηγούμενο βράδυ. Οι ηγέτες του κόσμου, που επί της ουσίας έχουν πρσληφθεί από από τους πραγματικούς εγκληματίες κατά του περιβάλλοντος που εργάζονται στην Γουόλ Στριτ, δεν θα βρίσκονται καν στα Ηνωμένα Έθνη. Η πορεία δεν πρόκειται να προσεγγίσει το κτίριο των Ηνωμένων Έθνων λιγότερο από ένα μίλι και τελειώνει στην Εντέκατη Λεωφόρο, ένα απόμακρο μέρος χωρις πρόσβαση με μετρό και δεν θα γίνει κάποια ομιλία για το τέλος.
Ένας άλλος μέσα από την διοργάνωση μου είπε ‘Αν μπορείς να το πλαισιώσεις ως κάτι που αφορά και τη γιαγιά και τα εγγόνια και τους μετανάστες και τους εργάτες τότε του εξασφαλίζεις τη στήριξη των πολιτικών. Είναι όλο πολύ φιλελευθερο. Δεν έχω πολλή πίστη σε αυτό.’
Όταν ρώτησα με βάση τη μέτρηση ποιού αριθμού μπορούμε να αξιολογήσουμε την επιτυχία του εγχειρήματος, ο ίδιος άνθρωπος μου είπε με την κάλυψη των ΜΜΕ και τις μακροχρόνιες δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης. Έμεινα άναυδος. Αυτά είναι τα ίδια εργαλεία που χρησιμοποιούμε και στις μεγάλες καμπάνιες μάρκετινγκ. Πρώτα αξιολογούμε και μετράμε τις εντυπώσεις των ΜΜΕ σε όλο το φάσμα, διαδυκτιακά, έντυπα, από πόρτα σε πόρτα και λοιπά. Μετά από μερικους μήνες κάνουμε έρευνα αγοράς για αν δούμε αν αλλάξαμε τις απόψεις των καταναλωτών για τη μάρκα, πόσο την προτιμούν, τι ποσότητες αγοράζουν, πόση πιθανότητα υπάρχει να την προτιμήσουν. Αυτά είναι τα ίδια εργαλεία που η Avaaz χρησιμοποιεί.
H Avaaz πρωτοπορεί στον ακτιβισμό ΄με ένα κλικ΄. Κάνει τους ανθρώπους να υπογράφουν για δραματικά αλλά δευτερευουσας σημασίας θεματα όπως ‘Στατήστε το μαστίγωμα 15χρονου θύματος βιασμού στις Μαλδίβες’. Η λειτουργική μέθοδος του Avaaz, που ιδρύθηκε το 2007, είναι να δημιουργήσει ‘δραση’ όπως αυτές που σχετίζονται με το ηλεκτρονικό μάζεμα χρημάτων. Με άλλα λόγια, είναι ένας οργανισμός που εφαρμόζει ένα επιχειρηματικό μοντέλο για να δημιουργήσει προϊόντα (ακτιβισμός), με στόχο την αύξηση το μερίδιου αγοράς της εταιρίας (emails) και εν τέλει να βγάλει κέρδος. Οι δράσεις που λαμβάνουν την περισσότερη προσοχή είναι αυτές που έχουν υπογραφεί από τα περισσότερα άτομα, που έχουν καλυφθεί περισσότερο απο τα ΜΜΕ και που συμβάλλουν περισσότερο στην άυξηση του κέρδους.
Η Avaaz έχει μετατρέψει την κοινωνική δικαιοσύνη σε ένα προϊόν που ενισχύει το lifestyle της νεοφιλελεύθερης φιλανθρωπίας και έχει στοχοποιήσει το κινημα κλιματολογικών αλλαγών που παλεύει για δικαιοσύνη.
Όσο πιο δραματικά τα emails τόσο πιο έντονη και η ανταπόκριση του κόσμου. Είναι σαν τα προϊόντα ενός σουπερ μάρκετ: στο περιτύλιγμα ποτέ δεν γράφει ‘δεν είναι άσχημο’ ή ‘λίγο εύγευστο’ αλλά ‘το πιο νόστιμο’, ‘δεν μπορείς να αντισταθείς’, ‘ένα κύμμα γεύσεων’. Γι’ αυτό και οι κλιματολογικές αλλαγές που προμοτάρει η εταιρία έχουν επηρεάσει τον κόσμο. Γιατί είναι γαμώτο μια πραγματικά δραματική κατάσταση. Αλλά πάλι δεν είναι αρκετά δραματική για την εμπορευματοποίησή της.
Μια πηγή είπε ότι το ηλεκτρονικό μήνυμα που στάλθηκε από τον εκτελεστικό διευθυντή της εταιρίας τον Δεκέμβριο του 2013 ήταν ένα ορυχείο χρυσού. Ο τίτλος του ήταν : ‘Μας μένουν 24 μήνες για να σώσουμε τον κόσμο’. Ξεκινάει έτσι: ‘Αυτο μπορεί να είναι το πιο σημαντικό email που έχω στείλει ποτέ‘ και μετά λέει πως η κρίση του κλίματος ‘είναι χειρότερη από ότι περιμέναμε’ με καταιγίδες και θερμοκρασίες ‘πέρα του κανονικού’. Μετά έρχεται το δόλωμα από τον Patel: ‘Ναι μπορούμε να το σταματήσουμε αν δράσουμε πολύ γρήγορα και όλοι μαζί. Και μέσα από αυτό τον εφιάλτη του αφανισμού της γης, μπορούμε όλοι συμβάλουμε σε ένα καλύτερο μελλον για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Ένα καθαρό, πράσινο μέλλον σε ισορροπία με τη γη που μας γέννησε’.
Το να λες σε ανθρώπους ότι έχεις μόνο 24 μήνες για να σώσεις τον κόσμο είναι τουλάχιστον αποκρουστικό, όπως και το να εισηγείσαι πως μια εισφορά στο Avaaz μπορεί να σώσει τον πλανήτη.
Η ίδια παραφουσκωμένη ρητορική χρησιμοποείται για την Πορεία για τις Κλιματολογικές Αλλαγές: είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ. Υπάρχει ‘ ‘ενα επίπεδο συνεργασία χωρίς προηγούμενο’ με περισσότερες από 1400 οργανωσεις από την Νέα Υόρκη. Όλοι κατεβαίνουν στο δρόμο αυτή τη μέρα με το ‘μέλλον να κρίνεται και την παγκόσμια κοινή γνώμη να παρακολουθεί, θα σταθούμε για να αλλάξουμε την ροή της ιστορίας’.
Ας υποθέσουμε πως μια πορεία με τάξη, πίσω από τις μπάρες της αστυνομίες θα πείσει τις κυβερνήσεις του κόσμου στη Σύνοδο για το Κλίμα, μετά από δύο μέρες να ψηφίσουν την φιλόδοξη ‘παγκόσμια συμφωνία για μείωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη από την περιβαλλοντική μόλυνση’ του Γενικού Γραμματέα Μπαν Κι-Μουν.
Ο Μουν θα κατεβεί στην πορεία. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς πληροφορίες ακόμα και στην ίδια την ιστοσελίδα της Συνόδου για το τι ακριβώς θα συζητηθεί εκεί. Η καλύτερη αναφορά που μπόρεσα να βρω είναι του Καναδού δημοσιογράφου Νικ Φίλμορ ο οποίος ισχυρίζεται πως το κύριο ζήτημα είναι ένα σύστημα τιμολόγησης του άνθρακα. Δεν παύει να είναι μια απάτη οργανωμένη από μεγάλες εταιρίες που στο παρελθόν έχει επιβραβεύσει τους υπεύθυνους για μεγάλες περιβαλλοντικές μολύνσεις με τις καλύτερες συστάσεις για να πουλήσουν και έχει δημιουργήσει κίνητρα που συμβάλλουν στην περιβαλλοντική μόλυνση επειδή μόνο τότε κερδίζουν αρκετά λεφτά για να μειώσουν την παραγωγή του διοξειδίου του ανθρακα.
Οπότε έχουμε μια διαδήλωση σχεδιασμένη από επιχειρήσεις, που στηρίζει ένα κόσμο που επικρατούν οι επιχειρήσεις, που εφαρμόζει μια επιχειρηματική πολιτική για να αντιμετωπίσει τις κλιματολογικές αλλαγές που προκλήθηκαν από τις ίδιες επιχειρήσεις, οι οποίες, ενώ βρίσκονται μερικά μίλια μακριά από την πορεία δεν θα νιώσουν ποτέ την οργή των διαδηλωτών.
Αντί να μένουν εκτός και να ξεσπαθώνουν στο Facebook, οι πραγματικοί ριζοσπάστες πρέπει να αναρωτηθούν γιατί για δεύτερη φορά μέσα σε δεκαπέντε χρόνια, πρώτα στο Σιάτλ και μετά στο Occuppy, τις μαχητικές εξεγέρσεις διαδέχτηκαν οι μεγαλοεπιχειρήσεις. Τι καλό μας κάνει η ριζοσπαστική σας ανάλυση αν οι Μ.Κ.Ο. και το Δημοκρατικό Κόμμα έχουν αναλάβει να οργανώνουν διαδηλώσεις;
Η Ναόμι Κλάιν λέει πως χρειάζεται να τελειώσουμε με την λογική του ‘business as usual’ γιατί οι κλιματολογικές αλλαγές φέρουν τεράστιες αλλαγές. Έχει δίκιο. Δυστυχώς οι διοργανωτές των διαμαρτυριών δεν έλαβαν ποτέ αυτό το μήνυμα κι επειδή συνεχίζουν να κάνουν μπίζνες όπως πάντα, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα.
Ένα άτομο που συμμετειχε στην διοργάνωση μου είπε: ‘ Τα Ηνωμένα Έθνη θα είναι εδώ την Δευτέρα και την Τρίτη και θα κάνουν ότι στο διάολο θέλουν. Και μετά όλοι θα επιστρέψουν στην κανονική ροή της ζωής τους, βγάζοντας το σκυλί για βόλτα και τρώγοντας αργά το πρωινό τους.
Το μέλλον είναι άγραφο. Δεν έχει σημασία τι θα γίνει την Κυριακή. Σημασία έχει τι θα ακολουθήσει.
πηγή http://www.counterpunch.org/2014/09/19/how-the-peoples-climate-march-became-a-corporate-pr-campaign/#.VB7QtqcNhKo.twitter
Από: https://omniatv.com/blog/4757
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου