———————————————————————————————–
Του Βλαντιμίρ Αμπάρινωβ
12/08/2014
Όταν η Ναντέζα Τολοκονίκοβα έφτασε στο ποινικό κατάστημα ΙΚ-14 τον Αύγουστο του 2012, ο υπεύθυνος σωφρονιστικός της πτέρυγας, ανακοίνωσε περήφανα ‘Όσον αφορά τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, είμαι σταλινιστής’.
Η Τολοκονίκοβα σύντομα κατάλαβε τι σήμαινε αυτό στην πράξη. Μετά από ένα χρόνο μέσα στη φυλακή για ‘χουλιγκανισμό με κίνητρο το θρησκευτικό μίσος’ η ακτιβίστρια των Pussy Riot ξεκινησε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενη ενάντια στην καταναγκαστική εργασια των φυλακών. Σε μια ανοιχτή επιστολή τον Σεπτέμβριο του 2013, κατηγόρησε τους υπεύθυνους της φυλακής πως συμπεριφέρονταν στους κρατούμενους σαν ζώα που δουλεύουν για τις ανάγκες της βιομηχανίας της ραπτικής.
Μετά την αποφυλάκισή της το Δεκέμβριο του 2013, λόγω αμνηστιας, η Τολοκονίκοβα αφωσιώθηκε στον ακτιβισμό για ρεφορμισμό των φυλακών.
Οι αρχές αποφεύγουν να λάβουν υπόψη τη διαμαρτυρία της Τολοκονίκοβα και άλλων ακτιβιστών και η εργασία των κρατουμένων που είναι ένα φαινόμενο σε αύξηση, θυμίζει την εποχή του Στάλιν.
Τον Φεβρουάριο για παράδειγμα, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία των Φυλακών, ηρθε σε συμφωνία με την τράπεζα Sberbank για την ιδρυση ενός οίκου εμπορίου που θα διευκολύνει τις πωλήσεις των προϊόντων που παράγονται στις Ρωσικές φυλακές. Ο στόχος του πρότζεκτ αυτου είναι φυσικά η αύξηση του κέρδους της πολιτείας από τη δουλε(ί)ά των εργατών κρατουμένων.
Τον Ιούλιο, οι αρχές ανακοίνωσαν ότι οι κρατούμενοι θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργατικό δυναμικό σε διάφορα είδη εργασίας όπως στην οικοδόμηση μιας γέφυρας πάνω από το Kerch Strait, που θα ενώνει τη Ρωσία και την Ουκρανική περιοχή της Κριμέας.
Σύμφωνα με το περιοδικό ‘The New Times’, η ρωσική κυβέρνηση κερδίζει ένα δις δολλάρια το χρόνο από την εργασία (δουλεία) των κρατουμένων, παρόλο που μόνο το 30% εξ αυτών -γύρω στους 219 000 ανθρώπους- εργάζεται. Κι ενώ πολλοί κρατούμενοι, όπως η Τολοκονίκοβα κατά τη διάρκεια της φυλάκισής της, εργάζονται στα μηχανήματα ραπτικής φτιάχνοντας γάντια ή παντόφλες, πολλοί άλλοι εργάζονται στην παραγωγή ξυλείας, ή στα χυτήρια μετάλλων.
Κρατούμενος εργάζεται σε εργαστήρι φυλακής υψίστης ασφαλείας στη Σιβηρική πόλη Krasnoyarsk, που κατασκευάζει ‘valenki': παραδοσιακές μπότες από μαλλί πρόβατου.
Οι κρατούμενοι, βγάζουν κατά μέσο όρο 196 ρούβλια την ημέρα που αντιστοιχεί με 5.50 δολλάρια, σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία. Αυτό γίνεται παρόλο που η εργασία (δουλεία) μέσα στη φυλακή καθορίζεται από την ίδια εργασιακή νομοθεσία που ισχύει και για τους πολίτες εκτός φυλακής.
Η Τολοκονίκοβα, παρόλα αυτά, ισχυρίζεται ότι όταν ανακοινωσε στην διεύθυνση της φυλακής πως θα εργαστεί μόνο με βάση αυτά που ορίζει η νομοθεσία, ενημερώθηκε πως θα είναι υποχρεωμένη να κάθεται μπροστά από το μηχάνημα ραπτικής μέχρι να παράξει την προκαθορισμένη ποσότητα που της έχει ανατεθεί. Λέει πως κάποιες μέρες αναγκαστηκε να δουλέψει περισσότερες από δεκαέξι ώρες, με μόνο μια μέρα για ανάπαυση κάθε έξι εβδομάδες.
Λέει πως οι εργασιακές συνθήκες (δουλείας) συνιστούν βασανισμό, αφού οι κρατούμενοι στερούνται το φαγητό και τον ύπνο. Τα παράπονα συνήθως τιμωρούνται με διάφορους επίσημους και ανεπίσημους τροπους.
Η Νίνα Σταρίκοβα, η γενική διευθύντρια της εταιρίας Spetsodezhdaopttorg, τα προϊόντα της οποίας παράγονται στη φυλακή Μορντόβια, όπου και εργάστηκε η Τολοκονίκοβα, απορρίπτει τους ισχυρισμούς των ακτιβιστών σε μια συνέντευξη στο σάιτ Slon.ru
‘Αντί να κάνουν σεξ μεσα στα μουσεία’ -μια αναφορά στη συμμετοχή της Τολοκονίκοβα σε μια διαδήλωση του 2008 κατά την οποία οι συμμετέχοντες βιντεογράφισαν τους εαυτούς τους να κάνουν σεξ μέσα στο μουσείο βιολογίας της Μόσχας- ‘Θα έπρεπε να μάθουν πως να ράβουν’, λέει η Σταρίκοβα. ‘Θα έπρεπε να είχε πάρει την κατάλληλη εκπαίδευση για να μπορέσει να κάνει έστω κάποιο επάγγελμα’.
Η Τολοκονίκοβα στο κελί της τον Σεπτέμβριο του 2013.
Άλλοι πρώην κρατούμενοι που ρωτήθηκαν από το περιοδικό ‘The New Times’, κάνουν τις ίδιες αναφορές με την Τολοκονίκοβα.
Η Οξάνα Φασκουλντίνοβα, φυλακίστηκε για οχτώ χρόνια στη φυλακή IK-6 στην Ορυόλ Ομπλάστ. Λέει πως ο αέρας στο χώρο που εργάζονται οι κρατούμενοι, είναι γεμάτος με σωματίδια σκόνης, με αποτέλεσμα πολλοί κρατούμενοι να υποφέρουν από διάφορες φλεγμονές στους πνεύμονες.
‘Όταν υπήρχαν παραγγελίες, έπρεπε να δουλέψουμε περισσότερες ώρες από το κανονικό. Για παράδειγμα, από τις τέσσερις το απόγευμα μέχρι τις πέντε, έξι το πρωί. Το εργαστήριο ήταν σε λειτουργία κυριολεκτικά όλο το εικοσιτετράωρο’.
Παρομοίως, ο Ιγκόρ Κρόσκιν, δούλεψε περισσότερο από τρία χρόνια σε ένα εργαστήρι ραπτικής στη φυλακή Ryazan Oblast. Λέει πως επισήμως κέρδισε 9,498 ρούβλια καθ’ όλη τη διάρκεια της φυλάκισής του- γύρω στα 74 ρούβλια την εβδομάδα. Αλλά, στην πραγματικότητα έλαβε μόνο 2,374 ρούβλια.
Ο Ντιμίτρι Μπάρμιν, είπε οτι δούλευε 12 ωρες την ημέρα σε ένα εργαστήρι κοπτικής ξύλων, ακόμα και το χειμώνα.
Οι αρμόδιοι επίσημοι φορείς για τη λειτουργία των φυλακών έχουν κατ’ επανάληψη ισχυριστεί ότι εχουν διερευνηθεί όλα τα παράπονα, τα οποία έχουν βρεθεί αβάσιμα.
Στην Μορντόβια, τα παράπονα της Τολοκονίκοβα διερευνήθηκαν από τον τοπικό επόπτη του συμβουλίου, Γκεννάντι Μορόζωφ, ο οποίος απέριψε τους ισχυρισμούς της, αναφέροντας πως οι κρατουμενοι στο κατάστημα IK-14 δεν είχαν κανένα παράπονο για τις συνθήκες εργασίας.
Ο Μορόζωφ, παρόλα αυτά είναι πρώην σωφρονιστικός στην φυλακή Μορντόβια. Ως γεγονος, ακτιβιστές αναφέρουν πως τα συμβούλια τοπικής εποπτείας φυλακών σε όλη τη χώρα απαρτίζονται από πρώην υπαλλήλους της σωφρονιστικής υπηρεσίας.
Τον περασμένο Μάη, μια αποστολή από το Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επισκέφθηκε τη φυλακή ΙΚ-14 όπου την αξιολογήθηκε ως ένα υγιές ίδρυμα, σύμφωνα με μια ανακοίνωση τύπου που δημοσιεύθηκε στην ιστότοπο της φυλακής.
‘Οι γυναίκες στο ΙΚ-14 εργάζονται υπο πολύ ικανοποιητικές συνθήκες’ είπε η Μαρία Κανναμπίκχ, μέλος της αποστολής. ‘Τα παράθυρα είναι μεγάλα. Ο φωτισμός είναι επαρκής. Οι μηχανές ραπτικής καινούριες.’
Original Text: http://www.rferl.org/content/russia-prison-labor/26525003.html
Πηγή. https://omniatv.com/blog/4666-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου