Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς |
Η στρατιωτική εκστρατεία του Κιέβου κατά των ρωσικών πληθυσμών της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας, με απροκάλυπτα χαρακτηριστικά εθνοκάθαρσης και καμένης γης, προκαλεί και μερίδας φωτισμένων Αμερικανών την αγανάκτηση, ίσως δριμύτερη έκφραση της οποίας αποτελεί το κατωτέρω άρθρο πρώην υπουργού της κυβέρνησης…Ρέιγκαν και αρχισυντάκτη/ σχολιαστή της ακραίας συντηρητικής Γουώλ Στρήτ Τζέρναλ: του καθηγητή της Οικονομίας, συγγραφέα και δημοσιολόγου δρα Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς.
«Τα Εγκλήματα Πολέμου της Ουάσιγκτων Απλώνονται από την Αφρική και την Μέση Ανατολή στην Ουκρανία
Του δρα Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς
Μόνη εξαίρεση είναι η Ρωσία. Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας εξέδωσε μια Λευκή Βίβλο των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των κανόνων Δικαίου στην Ουκρανία. Οι προπαγανδόπληκτοι Αμερικανοί πιστεύουν ότι όλες οι παραβιάσεις στην Ουκρανία διαπράχθηκαν από Ρώσους. Η Λευκή Βίβλος τεκμηριώνει προσεκτικά και σωστά τις παραβιάσεις που σημειώθηκαν στην Ουκρανία από τον Δεκέμβριο 2013 έως τα τέλη Μαρτίου 2014. Η Λευκή Βίβλος είναι διαθέσιμη, αλλά δεν θα ακούσετε τίποτα από τα εκπορνευόμενα ΜΜΕ και είναι απίθανο να έχει μεγάλη δημοσιότητα στην Ευρώπη. Τα γεγονότα βρίσκονται σε τέτοια σύγκρουση με τη θέση της Δύσης ώστε η Λευκή Βίβλος να είναι γι’ αυτήν πηγή πολύ μεγάλης αμηχανίας.
Η σφαγή Ουκρανών με διαταγές της Ουάσιγκτων από την κυβέρνηση ανδρεικέλων της Ουάσιγκτων στο Κίεβο έχει σημαντικά επιδεινωθεί τους τελευταίους τρεις μήνες, δημιουργώντας περισσότερους από 100.000 πρόσφυγες που προστρέχουν στη Ρωσία για προστασία από βομβαρδισμούς από αεροπλάνα, πυροβολικό και τάνκς, εναντίον κατοικιών αμάχων.
Κάθε προσπάθεια της Ρωσίας να φέρει την Ουάσιγκτων, την Ε.Ε. και το Κίεβο σε διαπραγματεύσεις για μια ειρηνική λύση απέτυχε.
Η Ουάσιγκτων δεν ενδιαφέρεται για διευθέτηση. Αναστατωμένη από την εξάρτηση των υποτακτικών της στο ΝΑΤΟ από την ρωσική προμήθεια ενέργειας και τις αυξανόμενες οικονομικές σχέσεις Ρωσίας και Ευρώπης, η Ουάσιγκτων επιδίδεται, μέσω των εντολοδόχων της στο Κίεβο, στη σφαγή πολιτών του ανατολικού και νοτίου τμημάτων της σημερινής Ουκρανίας, που άλλοτε αποτελούσαν τμήμα της Ρωσίας.
Η Ουάσιγκτων διακήρυξε ότι αυτοί οι πολίτες είναι «τρομοκράτες» και προσπαθεί να αναγκάσει τη Ρωσία να επέμβει στρατιωτικά για να τους προστατέψει. Η προστατευτική επέμβαση της Ρωσίας θα καταγγελλόταν τότε από την Ουάσιγκτων ως «εισβολή» και «προσάρτηση». Η Ουάσιγκτων θα χρησιμοποιούσε αυτή την προπαγάνδα, που θα ωρύετο από τα δυτικά ΜΜΕ, για να πιέσει την Ευρώπη να υποστηρίξει τις κυρώσεις της Ουάσιγκτων κατά της Ρωσίας. Οι κυρώσεις θα πετύχαιναν να καταστρέψουν τις υπάρχουσες οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης.
Η Ουάσιγκτων δεν σημείωσε επιτυχία με την επιβολή κυρώσεων, επειδή, παρά την προθυμία των βασσάλων της, όπως η Μέρκελ, τα επιχειρηματικά συμφέροντα στη Γερμανία, την Γαλλία και την Ιταλία είναι εναντίον των κυρώσεων. Η Ουάσιγκτων ελπίζει πως αναγκάζοντας την Ρωσία να επέμβει, η Ουάσιγκτων θα μπορέσει να την δαιμονοποιήσει αρκετά και να φιμώσει τα ευρωπαϊκά επιχειρηματικά συμφέροντα με την προπαγάνδα.
Για να εξουδετερώσει το παιχνίδι της Ουάσιγκτων, ο Πούτιν ζήτησε από την ρωσική Βουλή να άρει την εξουσιοδότησή της αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία. Σε αντίθεση με τους Αμερικανούς προέδρους Κλίντον, Μπους και Ομπάμα, ο Πούτιν δεν διεκδικεί το εξουσιαστικό δικαίωμα να χρησιμοποιεί στρατιωτικές δυνάμεις χωρίς την εξουσιοδότηση της νομοθετικής εξουσίας.
Η απάντηση της Ουάσιγκτων στην διαλλακτικότητα του Πούτιν είναι να αυξήσει την σφαγή των αμάχων πολιτών, ενώ παράλληλα να διαψεύδει ότι συμβαίνει τέτοια σφαγή. Η Ουάσιγκτων είναι αποφασισμένη να αρνείται την ύπαρξη της σφαγής για την οποία ευθύνεται, μολονότι όλοι γνωρίζουν ότι το Κίεβο δεν θα τολμούσε να τα βάλει με τη Μόσχα χωρίς την στήριξη της Ουάσιγκτων.
Ο Πούτιν υπολογίζει ότι τα ευρωπαϊκά οικονομικά συμφέροντα θα επιβληθούν στα σκυλάκια του καναπέ της Ουάσιγκτων. (Σημ. μετ. Εννοεί τους Ευρωπαίους πολιτικούς). Αυτός είναι ένας φέρελπις και αισιόδοξος υπολογισμός, αλλά η Ουάσιγκτων δουλεύει ήδη για να υπονομεύσει την αντίσταση των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών συμφερόντων. Χρησιμοποιώντας μαγειρευμένες κατηγορίες, η Ουάσιγκτων έκλεψε 9 δισεκατομμύρια δολάρια από την μεγαλύτερη τράπεζα της Γαλλίας επειδή είχε δοσοληψίες με χώρες που δεν εγκρίνει η Ουάσιγκτων ( Σημ. Την Κούβα και το Σουδάν).
Αυτό ήταν η προειδοποίηση της Ουάσιγκτων στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να συμμορφωθούν με τις κυρώσεις της. Η Ουάσιγκτων είπε μάλιστα στη Γαλλία ότι το πρόστιμο θα μπορούσε να μειωθεί ή και να ακυρωθεί αν η Γαλλία έσπαγε το συμβόλαιό της με τη Ρωσία για την τη προμήθεια των δυο ελικοπτεροφόρων πολεμικών. Ετοιμάζονται και άλλες τέτοιες ενέργειες κατά των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, με σκοπό να τις εκφοβίσουν ώστε να πάψουν να αντιτίθενται στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Η αλαζονεία της Ουάσιγκτων ότι μπορεί να αποφασίζει με ποιόν μια γαλλική τράπεζα μπορεί να συναλλάσσεται είναι εκπληκτική. Περισσότερο εκπληκτικό όμως είναι ότι η Γαλλία και η τράπεζα αποδέχονται τέτοιαν αλαζονεία και καταπάτηση της γαλλικής κυριαρχίας. Η γαλλική αποδοχή της ηγεμονίας της Ουάσιγκτων δείχνει ότι ένας κίνδυνος του υπολογισμού του Πούτιν είναι πως ποντάρει στο ότι τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων θα υπερισχύσουν του στρατηγικού συμφέροντος της Ουάσιγκτων.
Ο άλλος κίνδυνος στους υπολογισμούς του Πούτιν είναι ότι υποχωρώντας και ανεχόμενος την σφαγή των αμάχων από την Ουάσιγκτων καθίσταται συνένοχος των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητος που η Ουάσιγκτων διαπράττει. ΄Οσο περισσότερο συνεχίζεται η σφαγή τόσο περισσότερο συνένοχη γίνεται η ρωσική κυβέρνηση. Επιπλέον η πάροδος του χρόνου επιτρέπει στο Κίεβο να ενισχύει τις δυνάμεις του και στο ΝΑΤΟ να εφοδιάζει αυτές τις δυνάμεις με θανατικώτερα όπλα. Μια ρωσική επέμβαση, πολύ προηγουμένως θα είχε μιαν εύκολη επιτυχία, γίνεται πιο απαιτητική και χρονοβόρα όσο αυξάνουν οι δυνάμεις του Κιέβου.
Η μαριονέτα της Ουάσιγκτων στο Κίεβο κατέστησε σαφές πως δεν πρόκειται να συμβιβασθεί με οποιαδήποτε συμφέροντα της Μόσχας ή με οποιαδήποτε αντίθεση των ουκρανικών επαρχιών στις ακραίες αντιρωσικές πολιτικές της κυβέρνησης ανδραπόδων της Ουάσιγκτων. Και καθώς η Ουάσιγκτων δεν παραδέχεται καμιάν ευθύνη για την κατάσταση, μέχρι πότε μπορεί ο Πούτιν να περιμένει την Μέρκελ ή τον Ολάντ να διαχωρίσουν τη θέση τους από της Ουάσιγκτων;
Η άλλη οδός για τον Πούτιν είναι να έρθει σε βοήθεια των Ουκρανών που υφίστανται την επίθεση. Ο Πούτιν θα μπορούσε να αποδεχθεί το αίτημα των επαναστατημένων επαρχιών να επανενωθούν με την Ρωσία, όπως έγινε με την Κριμαία, να διακηρύξει ότι το ανδρείκελο της Ουάσιγκτων, ο Ποροσένκο, είναι εγκληματίας πολέμου και να εκδώσει ένταλμα συλλήψεώς του και να στείλει τα ρωσικά στρατεύματα να αναμετρηθούν με τον στρατό του Κιέβου.
Εκτός της Δύσης αυτό θα καθιερώσει τον Πούτιν ως υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εντός της Δύσης θα ξεκαθαρίσει στους Ευρωπαίους υποτελείς της Ουάσιγκτων ότι οι συνέπειες της ευθυγράμμισής τους με την Ουάσιγκτων θα είναι να συρθούν σε ένα πόλεμο με τη Ρωσία και, πιθανώτατα, επίσης με την Κίνα. Και οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτούς τους πολέμους.
Το γρηγορότερο ο Πούτιν πρέπει να αντιληφθεί πως η λογικότητά του δεν βρίσκει ανταπόκριση στην Ουάσιγκτων. Η Ουάσιγκτων εκμεταλλεύεται την διαλλακτικότητα του Πούτιν για να σπρώχνει αγριότερα τη Ρωσία
Ο Πούτιν έκανε ότι μπορούσε για να αποφύγει τη σύγκρουση. Τώρα επιβάλλεται να κάνει το σωστό, όπως έκανε στη Γεωργία και στη Κριμαία.»
Υποσημείωση μεταφραστή:
Πρέπει να επισημανθεί στον αναγνώστη η εσκεμμένη συστηματική και επίμονη επανάληψη του προσδιορισμού της «Ουάσιγκτων» ως στόχου της καταγγελίας και της ηθικής καταδίκης από τον αρθρογράφο, σε διάκριση και αντιδιαστολή από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή την Αμερική. Με αυτή τη διάκριση ο δρ. Ρόμπερτς εκφράζει τη θέση πολλών Αμερικανών πατριωτών - διανοουμένων αλλά και πρώην υψηλών δημοσίων λειτουργών (και στρατιωτικών και των υπηρεσιών ασφαλείας)- ότι «η Ουάσιγκτων» από ετών εκφράζει την καταδολίευση του αμερικανικού συντάγματος, την «απαγωγή» του πολιτεύματος και υφαρπαγή της εξουσίας από θηριώδη και ανεξέλεγκτα πλέον ιδιοτελή συμφέροντα -οικονομικά και άλλα- τα οποία όχι απλώς αδιαφορούν για τα πραγματικά συμφέροντα του αμερικανικού έθνους, αλλά το οδηγούν στην απώλεια, σε εσωτερική κοινωνική έκρηξη ή και σε πυρηνικό ολοκαύτωμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου