Ελίζα Βόζεμπεργκ*
Συμπληρώθηκαν
φέτος είκοσι χρόνια που η Βουλή των Ελλήνων το 1994 ψήφισε ομόφωνα
την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των
Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή
δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό
με την ιστορική του μνήμη. Η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού φέρνει
στις μνήμες μας ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που διεπράχθησαν ποτέ
στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Στον Πόντο, ο διωγμός πήρε τραγικές διαστάσεις. Σκότωναν κάθε Έλληνα που έβρισκαν στο δρόμο. Όποιος γλύτωνε απ’ τις δολοφονίες, πέθαινε από την πείνα ή τις αρρώστιες. Κι όλα αυτά, για να αλλάξει ο εθνικός χαρακτήρας των περιοχών αυτών και να εκτουρκιστούν όσοι απέμεναν. Η Γενοκτονία 350.000 και πλέον Ελλήνων του Πόντου, και τα όσα συνέβησαν τότε αποτελούν μελανή σελίδα στην παγκόσμια ιστορία, γιατί δεν ήταν μόνο πράξεις ένοπλης βίας, ήταν η υλοποίηση ενός σχεδίου ολοκληρωτικού ξεριζωμού σε βάρος του πιο σημαντικού τμήματος του πληθυσμού ολόκληρης της περιοχής, όπου κατοικούσαν από τα πανάρχαια χρόνια οι Πόντιοι αδελφοί μας.
Συμπληρώθηκαν
φέτος είκοσι χρόνια που η Βουλή των Ελλήνων το 1994 ψήφισε ομόφωνα
την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των
Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή
δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό
με την ιστορική του μνήμη. Η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού φέρνει
στις μνήμες μας ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που διεπράχθησαν ποτέ
στην ιστορία της ανθρωπότητας.Στον Πόντο, ο διωγμός πήρε τραγικές διαστάσεις. Σκότωναν κάθε Έλληνα που έβρισκαν στο δρόμο. Όποιος γλύτωνε απ’ τις δολοφονίες, πέθαινε από την πείνα ή τις αρρώστιες. Κι όλα αυτά, για να αλλάξει ο εθνικός χαρακτήρας των περιοχών αυτών και να εκτουρκιστούν όσοι απέμεναν. Η Γενοκτονία 350.000 και πλέον Ελλήνων του Πόντου, και τα όσα συνέβησαν τότε αποτελούν μελανή σελίδα στην παγκόσμια ιστορία, γιατί δεν ήταν μόνο πράξεις ένοπλης βίας, ήταν η υλοποίηση ενός σχεδίου ολοκληρωτικού ξεριζωμού σε βάρος του πιο σημαντικού τμήματος του πληθυσμού ολόκληρης της περιοχής, όπου κατοικούσαν από τα πανάρχαια χρόνια οι Πόντιοι αδελφοί μας.
Η παρουσία του Ελληνισμού στον Εύξεινο Πόντο, η οποία διακόπηκε από τη γενοκτονία, επέδρασε καταλυτικά σε όλες τις πολιτικές και κρατικές οντότητες που εμφανίσθηκαν στην περιοχή. Η εκρίζωση αυτή των Ελλήνων του Πόντου είναι από τα πρωτοφανή εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία. Ύστερα από 27 αιώνες ζωής, ένας λαός ξεριζώθηκε από τη γη του αφήνοντας πίσω του περιουσία, πατρογονικές εστίες, σπίτια, εκκλησίες, τάφους προγόνων. Είναι σημαντικό οι λαοί να γνωρίζουν την ιστορία τους και η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας.
Η γενοκτονία, σύμφωνα με τον ΟΗΕ αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, το βαρύτερο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και δεν επιδέχεται παραγραφή. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων δεν αφορά μόνο μια πληθυσμιακή ομάδα, ούτε μόνο τους Έλληνες αλλά απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα. Η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων δεν είναι πράξη αντιπαλότητας, αλλά ο ελάχιστος φόρος τιμής στα εκατομμύρια των αθώων θυμάτων της.
Αποτελεί κατοχύρωση του δικαιώματος στη μνήμη και ήττα της ανιστόρητης πολιτικής του ενδοτισμού. Τιμούμε τη μνήμη του μαρτυρικού ποντιακού Ελληνισμού και του πολιτισμού που ενσάρκωνε και που κουβάλησε μαζί του ως ιερά τις παραδόσεις του. Είναι χρέος μας να συνεχίσουμε την προσπάθεια για την αναγνώριση της γενοκτονίας από την διεθνή κοινότητα.
* Η Ελίζα Βόζεμπεργκ είναι Υποψήφια Ευρωβουλευτής ΝΔ, Νέα Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου