- Το ελληνικό δημόσιο αναθέτει στο Πολεμικό Ναυτικό την ολοκλήρωση των απαραίτητων εργασιών και δοκιμών στα υποβρύχια ΠΙΠΙΝΟΣ, ΜΑΤΡΩΖΟΣ, ΚΑΤΣΩΝΗΣ και ΩΚΕΑΝΟΣ που βρίσκονται στις εγκαταστάσεις των Ελληνικών Ναυπηγείων ΑΕ (ΕΝΑΕ), για την πιστοποίηση και την επιχειρησιακή ένταξη τους στο Στόλο, στο πλαίσιο του δικαιώματος νομής και κατοχής τους.
- Για τις εργασίες ολοκλήρωσης θα χρησιμοποιηθούν οι εγκαταστάσεις των ΕΝΑΕ «άνευ ουδενός ανταλλάγματος» και θα εκτελεσθούν από στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, τους εργαζόμενους των ΕΝΑΕ και τους αναγκαίους υπεργολάβους.
- Το Πολεμικό Ναυτικό θα συμβληθεί με τους εργαζομένους των ΕΝΑΕ για την ολοκλήρωση των εργασιών στα υποβρύχια και την επιχειρησιακή τους λειτουργία.
- Το Πολεμικό Ναυτικό θα καταβάλλει τις μηνιαίες αποδοχές που θα συμφωνηθεί για κάθε εργαζόμενο πλέον την αναλογούσα στην αμοιβή ασφαλιστική εισφορά ως αποζημίωσή του για τις υπηρεσίες που θα παρασχεθούν.
- Οι εργαζόμενοι διατηρούν την εργασιακή τους σχέση με τα ΕΝΑΕ. Η σχέση του Πολεμικού Ναυτικού με τους εργαζόμενους ολοκληρώνεται και λύεται αυτοδικαίως με την ολοκλήρωση των εργασιών στα υποβρύχια.
- Αποκλείεται η δημιουργία καθεστώτος εξαρτημένης εργασίας με το Πολεμικό Ναυτικό ή οποιαδήποτε διαδοχή του Πολεμικού Ναυτικού στις υπάρχουσες απαιτήσεις των εργαζομένων έναντι των ΕΝΑΕ.
- Από τις διατάξεις της προτεινόμενης τροπολογίας ενδέχεται να προκληθεί πρόσθετη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού από τυχόν υπέρβαση του προϋπολογισθέντος ποσού των 75 εκατ. ευρώ που είναι ήδη εγγεγραμμένο στον προϋπολογισμό του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
- Σύμφωνα με την ειδική έκθεση, η δαπάνη αυτή θα καλύπτεται από τις πιστώσεις του κρατικού προϋπολογισμού και όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση θα καταλογισθεί αμέσως στα ΕΝΑΕ.
- Το Πολεμικό Ναυτικό εξουσιοδοτείται να εξοφλεί από το σχετικό κωδικό που τηρεί τα τιμολόγια των υπεργολάβων και των εργαζομένων προμηθευτών και κάθε τρίτου που παρέχει υπηρεσίες για την ολοκλήρωση του έργου βάσει των σχετικών συμβάσεων που έχει υπογράψει.
- Το Πολεμικό Ναυτικό εξουσιοδοτείται να συνάψει απευθείας με τους κύριους υποκατασκευαστές εφόσον απαιτείται, σύμβαση για την εκτέλεση συγκεκριμένων εργασιών, από εκείνες που δεν έχουν εκτελεστεί από τα ΕΝΑΕ λόγω της διακοπής των εργασιών. Από τις συμβάσεις αυτές δεν δημιουργείται καμία ευθύνη του Πολεμικού Ναυτικού για τυχόν απαιτήσεις των εταιρειών αυτώ κατά των ΕΝΑΕ.
Με άλλα άρθρα της τροπολογίας ορίζεται ότι:
-Λοιπά σχετικά θέματα ρυθμίζονται σύμφωνα με το ν.3885/2010 με τον οποίο κυρώθηκαν οι σχετικές συμβάσεις κατασκευής συγκεκριμένων υποβρυχίων και
-Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν έχει αρμοδιότητα για τη διαχείριση των θεμάτων των ΕΝΑΕ.
Είναι πλέον προφανές πως το ΠΝ κρατά την τύχη του στα χέρια του: στόχος είναι η παράδοση όλων των υποβρυχίων εντός 18 μηνών -μέχρι το τέλος του χρόνου αναμένεται να παραδοθεί το πρώτο S121 Πιπίνος και τα υπόλοιπα δύο (Ματρώζος S122, Κατσώνης S123) μαζί με το S118 Ωκεανός το 2015. Αν και πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολη και με μεγάλο ρίσκο αποστολή, αυτό που την κάνει μπορετή είναι το γεγονός πως το ΠΝ διαθέτει στελέχη top class που κατέχουν την τεχνογνωσία, την εμπειρία και την εκπαίδευση για να ανταποκριθούν. Προς ώρας τα πρώτα σημάδια είναι ενθαρρυντικά εν όψει της συνέχειας: προ δεκαημέρου ο Α/ΓΕΝ Βαγγέλης Αποστολάκης συναντήθηκε με τον επικεφαλής της γερμανικής Thyssen Χανς – Κριστόφ Ατζποντίεν στην Ντόχα του Κατάρ με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως και οι Γερμανοί από την πλευρά τους έδειξαν κάτι παραπάνω από πρόθυμοι να κλείσει επιτέλους το θέμα των υποβρυχίων.
Σε μια παράλληλη και άκρως σημαντική εξέλιξη, οι τελευταίες πληροφορίες για το αντίστοιχο τουρκικό πρόγραμμα υποβρυχίων αναφέρουν πως το πρώτο υποβρύχιο Type214TN θα καθελκυστεί τελικά το 2019 και τα υπόλοιπα πέντε θα παραδίδονται ένα κάθε χρόνο μέχρι και το 2024!
Είναι ξεκάθαρο πως, εφόσον όλα πάνε καλά και δεν υπάρξουν σημαντικές αποκλίσεις στο χρονοδιάγραμμα παραδόσεων του ελληνικού προγράμματος, το ΠΝ παίρνει ξεκάθαρο προβάδισμα στα υποβρύχια αναερόβιας πρόωσης, καθώς για μια ολόκληρη 5ετία στους βυθούς του Αιγαίου και της ΝΑ Μεσογείου θα επιχειρούν 5 ελληνικά υποβρύχια AIP έναντι κανενός τουρκικού. Μάλιστα, έχοντας ήδη από το 2011 επιχειρησιακό τον Παπανικολή, το ΠΝ είναι σε θέση να μεταλαμπαδεύσει την συσσωρευμένη εμπειρία του άμεσα και στα πληρώματα των υπολοίπων υποβρυχίων του τύπου, δίνοντας πλέον βαρύτητα στην ανάπτυξη πολύπλοκων επιχειρησιακών τακτικών σεναρίων, τη στιγμή που το τουρκικό ναυτικό θα ξεκινά την επιχειρησιακή εκμετάλλευση του τύπου εκ του μηδενός το 2019.
Σαφώς και δεν πρέπει να υπάρξει εφησυχασμός: ΠΡΕΠΕΙ να προχωρήσει η ναυπήγηση τουλάχιστον του 5ου και του 6ου ελληνικού υποβρυχίου Type214, ώστε να διατηρηθεί το αυτό προβάδισμα όταν το 2020 αποσυρθούν τα Type209/1100 (μετά τη λήξη του ορίου ζωής των νέων συσσωρευτών τους), καθώς και η απόκτηση προηγμένων τορπιλών ώστε να αξιοποιηθούν πλήρως τα τεχνολογικά πλεονεκτήματα που ενσωματώνει το ολοκληρωμένο σύστημα μάχης ISUS 90-15. Μέχρι τότε τα υποβρύχια θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τις 100 περίπου τορπίλες SUT Mod 0 του ελληνικού αποθέματος.
Παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα οι συγκεκριμένες τορπίλες δεν αποτελούν αμελητέα ποσότητα. Αν και πρόκειται για παλαιάς τεχνολογίας ηλεκτροκίνητες τορπίλες ενσύρματης καθοδήγησης μέσης ταχύτητας (35kn), είναι αξιόπιστες, αθόρυβες και σχεδόν οπτικά ανεντόπιστες, έχουν κεφαλή υψηλής εκρηκτικότητας 260 κιλών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο κατά στόχων επιφανείας, όσο και κατά υποβρυχίων (σε αντίθεση με τις SST4), δίνουν τη δυνατότητα στο υποβρύχιο να προσβάλλει στόχους πέραν του περισκοπικού ορίζοντα (της τάξης των έξι ναυτικών μιλίων με καλή ορατότητα), μπορούν να κατευθυνθούν από το σκάφος σε απόσταση που φτάνει μέχρι και τα 20 ναυτικά μίλια, με την βοήθεια συρμάτινου αγωγού επικοινωνίας διπλού πυρήνα, επιτρέποντας αμφίδρομη ανταλλαγή δεδομένων σόναρ μεταξύ όπλου και φορέα, καθώς διαθέτουν ενεργητικό/παθητικό σύστημα σόναρ και σύστημα ελέγχου/αναζήτησης που περιλαμβάνει λογισμικό επανεπίθεσης.
e-Amyna
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου