“Η Γερμανική ψυχή έχει μέσα της διαδρόμους και στοές, υπάρχουν σπηλιές, κρησφύγετα και μπουντρούμια εκεί μέσα. Η ακαταστασία της φέρει μεγάλο μέρος από τη γοητεία του μυστηριώδους. Ο Γερμανός γνωρίζει καλά τα απόμερα μονοπάτια που οδηγούν στο χάος” Φρίντριχ Νίτσε.
Στην διαπίστωση αυτή κατέληξε ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της παγκόσμιας Ιστορίας που με τον Καντ θεωρούνται οι θεμελιωτές της σύγχρονης Φιλοσοφίας. Είναι η εποχή που ασκείται κριτική σε παραδοσιακές αξίες και θεσμούς. Ο Νίτσε και ο Κάντ ήταν Γερμανοί..
Αλλά ποιοι είναι οι Γερμανοί; Το έθνος που τον προηγούμενο αιώνα αιματοκύλισε την Ευρώπη και επέδειξε ιδιαιτέρως απαξιωτική συμπεριφορά έναντι ιστορικών λαών της Μεσογείου όπως αυτών των Ελλήνων και των Εβραίων; Ο Γερμανικός λαός σαφώς και δεν έχει ιστορία ενός αιώνος.
Στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με Γερμανικά φύλα και όχι για ένα σύνολο με ενιαία φυλετική προέλευση αν και τα περισσότερα εξ αυτών προέρχονταv από τις Νότιες ακτές της Σκανδιναβικής χερσονήσου. Κατά μια εκδοχή ένα σημαντικό φύλο προέρχονταν απο την περιοχή του Καυκάσου και φέρει το όνομα Σκύθες. Τα ιερά του εμβλήματα ήταν το φίδι, ο ταύρος και η φωτιά (ήλιος, γνώση) Οι Σκύθες ως νομαδικό φύλο που ζούσε στα Βόρεια παράλια της Μαύρης Θάλασσας και της περιοχής του Καυκάσου , δέχτηκε πολιτισμικές επιρροές απο τους Ασσύριους και τους πράγματι “αινιγματικούς” Φοίνικες. Τουτέστιν, από λαούς της Μεσογείου και της Ανατολής! Ο Ηρόδοτος επιβεβαιώνει την συμμαχία Σκυθών-Ασσυρίων και αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξε και Ελληνο-Σκυθική επαφή στην περιοχή του Βοσπόρου (300-200 π.χ)
Οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν τους Σκύθες, Σαρμάτες και Γερμανούς. (Germanus) (Στην Αμερική οι πολίτες που έχουν Αφρικανική καταγωγή ονομάζονται Αφροαμερικανοί ενώ για τους λευκούς έχει επικρατήσει ο όρος “Καυκάσιος”.)
Τον ηρωισμό που επεδείκνυαν στα πεδία των μαχών τον βίωσαν – εκ των πρώτων – οι γηγενείς πληθυσμοί που κατοικούσαν στην Αγγλία. Οι εισβολείς (Αγγλοσάξονες) στην Βρετανία ήταν γνωστοί στους Ρωμαίους ως Γερμανοί. Την πληροφορία επιβεβαίωσε το Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου καθώς ένα τμήμα του χρωμοσώματος Υ που εμφανίζεται στους Δανούς και τους Γερμανούς άνδρες βρίσκεται και στους μισούς Βρετανούς!
Την ιδιαιτέρως επιθετική φύση των Γερμανών έναντι των άλλων φυλών δεν την “αισθάνθηκαν” μόνο οι γηγενείς Βόρειοι πληθυσμοί αλλά και οι ..Ρωμαίοι.
Οι Γερμανοί,στα τέλη του 2ου αιώνα πχ, έστρεψαν την προσοχή τους στην Ιβηρική χερσόνησο (Ισπανία) την οποία και λεηλάτησαν. Όμως, την επικινδυνότητα τους, την διαπίστωσαν πολύ αργότερα, στα τέλη του 1ου αιώνα πχ και απο “πρώτο χέρι”, ο Ιούλιος Καίσαρας. Στα απομνημονευματα του αναφέρει ” Οι συνήθειες τους διαφέρουν απο αυτές των Γαλατών..Περνούν όλη τους την ζωή στο κυνήγι και τον πόλεμο. Απο παιδιά εκπαιδεύονται στην εργασία και τις κακουχίες..Οι φυλές αυτές θεωρούν μέγιστη δόξα να ΡΗΜΑΖΟΥΝ τις γειτονικές περιοχές και να τις κάνουν μη κατοικήσιμες. Πιστεύουν ότι έτσι αποδεικνύουν την αξία τους, με το να διώχνουν τους γείτονές τους και κανείς να μην τολμά να πατήσει εκεί. Επίσης πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα είναι πιο ασφαλείς, μιας και απομακρύνουν τον κίνδυνο ξαφνικών εισβολών”
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αντιλαμβάνεται ότι ο βάρβαρος αυτός λαός είναι ικανός να επιφέρει στρατιωτικά πλήγματα. Ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος εκφράζει τον θαυμασμό του για την γενναιότητα που επιδεικνύουν στις μάχες και αναφέρει “Από το να πεισθούν να καλλιεργήσουν την γη και να περιμένουν την ετήσια σοδειά, προτιμούν να προκαλέσουν τον εχθρό και να ανταμειφθούν με πληγές. Θεωρούν επώδυνο και ανόητο να αποκτήσουν με ιδρώτα ότι μπορούν με λίγο αίμα”
Χαριτολογώντας, θα ήταν καλό την αναφορά να την δείχνομε σε κάποια Γερμανικά ΜΜΕ που κατηγορούν τους Ελληνες για “νωθρότητα”.Επίσης, αν και κοινότυπο, την εποχή του Τάκιτου, οι Ελληνες είχαν κατακτήσει πολιτισμικά την Ρώμη με όπλο την Ελληνική παιδεία.
Η πολεμική αρετή των Γερμανών υπήρξε αδιαμφισβήτητη και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άρχουσα τάξη (ελίτ) να την αποτελούν άτομα ευγενικής καταγωγής , αλλά κυρίως όσοι είχαν διακριθεί στα πεδία των μαχών.
Το 58 πχ , με την απώθηση των Γερμανικών φυλών πέρα από τον Ρήνο – ο οποίος και αποτέλεσε την συνοριακή γραμμή – οι Ρωμαίοι συνειδητοποίησαν ότι η υποταγή των Γερμανών κοστίζει. Και κοστίζει πολύ.. Η απώλεια σε έμψυχο υλικό ήταν τεράστια.
Οι πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον των Πάρθων και οι εκστρατείες κατά των Τευτονικών φυλών (Γερμανών) γονάτισαν οικονομικά την μεσαία τάξη της Ρώμης. Η φορολόγηση των Ρωμαίων πολιτών που επί δύο αιώνες υποστήριζαν οικονομικά τις επιχειρήσεις ήταν τόσο μεγάλη που το 212 μχ ο Αυτοκράτορας Καρακάλλας εκδίδει διάταγμα με το οποίο όλοι οι ελεύθεροι κάτοικοι της Αυτοκρατορίας να θεωρούνται Ρωμαίοι πολίτες. Οι λόγοι προφανείς, και είχαν να κάνουν με την αύξηση των εσόδων. Εξάλλου την εποχή εκείνη αρχίζει και η πτώση της μεγαλύτερης Αυτοκρατορίας που είχε εμφανιστεί στην Ιστορία.
Από το 222 μ.χ, η κατάσταση επιδεινώνεται-ακόμα περισσότερο- απο τους συνεχιζόμενους πολέμους ανάμεσα σε διεκδικητές του θρόνου.
Το τελικό χτύπημα έρχεται το 455 μ.χ , όπου με αρχηγό τον Γιζέριχο οι Βάνδαλοι λεηλατούν την Ρώμη επί δύο ολόκληρες εβδομάδες. Ανυπολόγιστη ήταν καταστροφή των έργων τέχνης που κοσμούσαν την πόλη. Σήμερα ο όρος Βανδαλισμός χρησιμοποιείται για την περιγραφή πράξεων όπως εκείνη του Γιζέριχου. Περιττό να αναφερθεί ότι η μάζα των Βανδάλων απαρτίζονταν από διάφορες Γερμανικές φυλές..
Το 800 μ.χ και μάλιστα την Ημέρα των Χριστουγέννων, διαδραματίστηκε ένα απο τα σημαντικότερα γεγονότα της Ευρωπαϊκής Ιστορίας. Ο Πάπας Λέων ο Γ χρήζει Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον Βασιλιά των Φράγκων, Καρλομάγνο. Η Δύση αναλαμβάνει επισήμως τα ηνία της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.
Ο Καρλομάγνος αναλαμβάνει την αποστολή να ενώσει όλα τα Γερμανικά φύλα και να προωθήσει τον Χριστιανισμό ακόμα και με την χρήση βίας. Επίσης προχωρά σε διοικητικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις και την απεμπόληση απαρχαιωμένων θεσμών με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία του κράτους. Την Αυτοκρατορία διοικούσε από το Βασίλειο του, στο Αάχεν την σημερινής Γερμανίας.
Η πιό σημαντική δυναστεία που θα κυριαρχήσει στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης ήταν ο οίκος των Αψβούργων. Η Παπική υποστήριξη τον επέτρεψε επί 500 χρόνια να κυβερνά την Αγία Ρωμαική (Γερμανική) Αυτοκρατορία, μέχρι την διάλυση του Οίκου το 1806!
Κυβέρνησαν την Αυστρία από το 1278 και τον 16ο αιώνα κληρονόμησαν και το στέμμα της Ισπανίας.Το μότο του Οίκου διαχρονικά λέγεται ότι ήταν “Αφήστε τους άλλους να μάχονται και εσύ, ευτυχισμένη Αυστρία, παντρέψου”.
Λοιπόν, για περισσότερα από 500 χρόνια οι ηγέτες των χωρών της Αυστρίας , της Ουγγαρίας, του Βελγίου της Ολλανδίας και της Γερμανικής Αυτοκρατορίας ήταν μέλη του Οίκου των Αψβούργων!
Οι ίντριγκες και οι δολοπλοκίες τους οδήγησαν να παντρεύονται συγγενείς τους για να διατηρήσουν την δυναστική τους κληρονομιά.Το αποτέλεσμα; Σύμφωνα με τον καθηγητή Γκονθάλο Αλβάρεθ του Πανεπιστημίου Κομποστέλα πολλά από τα μέλη του Οίκου να παρουσιάζουν σωματικές παραμορφώσεις.
Στα χρόνια της κυριαρχίας των Αψβούργων αλλά και των Δυτικών Ευρωπαϊκών κρατών, θα περίμενε κανείς ότι θα επιδείκνυαν έντονο ενδιαφέρον για μια χώρα με Χριστιανικό υπόβαθρο όπως αυτό που διέθετε η Ελλάδα. Δεν συνέβη.
Αν και πέρασαν τόσοι Αυτοκράτορες όπως ο Φίλιππος Β της Ισπανίας(1556-1598), ο Ιωσήφ Α της Αυστρίας, μέχρι και η Μαρία Θηρεσία Αρχιδούκισσα της Αυστρίας και Βασίλισσα της Ουγγαρίας και Βοημίας (1740-1780), χρειάστηκε να δραστηριοποιηθούν απλοί πολίτες και άνθρωποι του πνεύματος (Ρεμπώ, Πούσκιν, Βίκτωρ Ουγκό) ώστε να επιτύχει η χώρα μας την πολυπόθητη υποστήριξη της Ευρωπαϊκής αυλής. Φιλέλληνες παρουσιάστηκαν σε όλη την Ευρώπη αλλά κυρίως στις χώρες του Νότου (Ιταλία,Γαλλία).
Την εποχή του Αγώνα,αξέχαστος θα μείνει και ο ανθελληνισμός του διπλωμάτη και πολιτικού της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, Κλέμενς Φον Μέτερνιχ ο οποίος προέβη στην απίστευτη δήλωση” μερικές εκατοντάδες χιλιάδες παλουκωμένοι, πέρα από τα ανατολικά προάστια δεν είναι και σπουδαίο πράγμα”
Όλη η πολιτιστική κληρονομιά της Αρχαίας Ελλάδας, η Χριστιανική θρησκεία με την κοιτίδα της να βρίσκεται στην πόλη της Ιερουσαλήμ, καθώς και η γνώση όσον αφορά την δημιουργία εντυπωσιακών αρχιτεκτονικών Ρωμαϊκών κτιρίων, όλα αυτά είχαν ήδη μεταφερθεί στην Δυτική Ευρώπη. Οι Βασιλικοί Οίκοι είχαν αναλάβει τον ρόλο του Θεματοφύλακα της γνώσης και του προστάτη της Χριστιανικής Θρησκείας σε αγαστή συνεργασία με το Βατικανό.
Η επιβράβευση; Η Δυτική Ευρώπη και δη η Γερμανία να “ανταμείψει” τους Έλληνες με μία παγερή αδιαφορία κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και ένα Δίστομο και υποτιμητικά σχόλια, σήμερα. Οι Εβραίοι έλαβαν και αυτοί την “ανταμοιβή” τους. Ένα ολοκαύτωμα. Εντύπωση προκαλεί πως την γλίτωσε ένας ακόμα λαός του Νότου, όπως ο Ιταλικός..
Υ.Γ.: Το δεύτερο μέρος δίνει σημαντικές πληροφορίες για την σύγχρονη ιστορία της Γερμανίας και κυρίως τον ρόλο της στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την υποστήριξη της Γερμανικής Ελίτ στον Χίτλερ.
Βιβλιογραφία:
α) William McNeill” Ιστορία της Ανθρώπινης Κοινωνίας”Παρασκήνιο
β) “Ηροδότου Ιστορίαι” Γκοβόστης
γ) Τάκιτος”Germania”
δ) Ο Οίκος των Αψβούργων wikipedia
ε) ΓερμανικήΙστορία(commentari de bello Gallico)wikipedia
στ)Λουκία Δρούλια:”Ο Φιλελληνισμός Φιλελεύθερο και Ριζοσπατικό πολιτικό κίνημα”Ελληνικά γράμματα.
www.news4all.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου