Τις τελευταίες ημέρες, φίλοι από την Τουρκία και την Μέση Ανατολή, οι οποίοι επισκέπτονται την ελληνική πρωτεύουσα μου απευθύνουν ένα χαρακτηριστικό ερώτημα: «Παρά το οικονομικό αδιέξοδο της Ελλάδας, την μεγάλη οικονομική και κοινωνική πτώση, κατά την διάρκεια των εορτών (Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά), στα καταστήματα, στα καφέ και στα εστιατόρια του κέντρου της Αθήνας παρατηρείται συνωστισμός.Σε αντίθεση με όσα λένε τα μέσα ενημέρωσης και οι επίσημες αρχές, ο κόσμος έχει χυθεί στην κυριολεξία στα καταστήματα. Σε κάποια από αυτά, οι αγοραστές σχηματίζουν ουρές. Ουρές για gadget, για είδη πολυτελείας… Πως εξηγείται αυτό το φαινόμενο;»
Το μάτι του τουρίστα, του επισκέπτη τείνει πολλές φορές να εστιάζει στα θετικά στοιχεία μια πόλης ή γειτονιάς. Η αισιόδοξη ματιά, είναι συνήθως αυτό που χαρακτηρίζει την «πινελιά» ενός τουρίστα… Θεωρώ ότι αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός και ότι ενδέχεται να κάνει αισθητή την παρουσία του στις εντυπώσεις και στις σκέψεις των συνομιλητών μου από την Αθήνα των Χριστουγέννων του 2012. Ωστόσο, η αυξημένη κίνηση των τελευταίων ημερών στα πολυκαταστήματα της ελληνικής πρωτεύουσας είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, στο οποίο άλλωστε στοχεύουν οι λιγοστοί Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι δίνουν μάχη σώμα με σώμα με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.
Την στιγμή που οι Αθηναίοι και οι επισκέπτες της ελληνικής πρωτεύουσας σχηματίζουν ουρές στα πολυκαταστήματα για τα δώρα των Χριστουγέννων, την στιγμή που στο κέντρο της πρωτεύουσας στήνονται διάφορα χριστουγεννιάτικα «event», σε κάθε δρόμο της πρωτεύουσας, ο επισκέπτης ή ο πεζοπόρος συναντά έναν άστεγο, ο οποίος δίνει την δική του μάχη με την οικονομική, κοινωνική, πολιτική και ηθική πτώση της ελληνικής κοινωνίας.
Τις τελευταίες ημέρες, στην Αθήνα το κρύο κάνει όλο και περισσότερο αισθητή την παρουσία του. Ο Χειμώνας έχει πολιορκήσει την ελληνική πρωτεύουσα, η οποία ζει πλέον με την ανάμνηση των κεντρικών συστημάτων θέρμανσης. Μια ομίχλη νέφους έχει πλέον κυριαρχήσει στον ορίζοντα της πρωτεύουσας. Ο Έλληνας καίει ότι βρίσκει για να ζεσταθεί… Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Ωστόσο, για τους Αθηναίους άστεγους οι συνθήκες επιβίωσης είναι ακόμη πιο δύσκολες. Την στιγμή που το κρύο και ο Χειμώνας έχει πολιορκήσει τον ορίζοντα της Αθήνας, εκείνοι βρίσκονται αντιμέτωποι με άδοξες συνθήκες: Από την μια το κρύο και η πείνα, από την άλλη η αδιαφορία της ελληνικής κοινωνίας. Τι και αν λιγοστές φιλανθρωπικές οργανώσεις, ο δήμος, η εκκλησία επιχειρούν να καταβάλλουν προσπάθειες για να τους παρέχουν τροφή και τα βασικά είδη επιβίωσης; Ολόκληρη μια κοινωνία έχει γυρίσει την πλάτη του στον πρώην παντοπώλη Γιάννη, πρώην δικηγόρο Ανδρέα, πρώην περιπτερά Αλέκο…
Οι ουρές στα πολυκαταστήματα, οι θαμώνες των χριστουγεννιάτικων ρεβεγιόν δεν δίνουν καμία σημασία στον άστεγο, ο οποίος «παγώνει», τουρτουρίζει στο Χειμωνιάτικο κρύο της Αθήνας. Η δική μας αδιαφορία ενδέχεται να είναι πιο «βάρβαρη» από το κρύο και την βροχή.
Πως έφτασε μια μεταπολεμική κοινωνία του καταναλωτισμού στο σημείο που θεωρεί «συνηθισμένο φαινόμενο» τον πόνο, το κρύο, την πείνα στους κεντρικούς δρόμους μιας υποτιθέμενης ευρωπαϊκής πρωτεύουσας;
Δυστυχώς, η κρίση, έτσι όπως εξελίσσεται στην Ελλάδα, έχει πάψει προ πολλού να είναι κοινωνική, οικονομική και πολιτική. Όλα δείχνουν ότι πλέον η κρίση είναι «ανθρωπιστική».
«Ανθρωπιστική κρίση» δεν σημαίνει αποκλειστικά πόλεμος και έλλειψη βασικών αγαθών. Μια ανθρωπιστική κρίση μπορεί να έχει πολύ βαθύτερα αίτια. Ενδέχεται να κρύβεται «μέσα» μας…
Ο συνωστισμός στα ρεβεγιόν, στα πολυκαταστήματα, στα καφέ και ο φυσικός πόνος, τον οποίο προκαλεί το κρύο στης Αθήνας στις «ψυχές» των συνανθρώπων μας, οι οποίοι προσπαθούν να καλυφτούν κάτω από τα χαρτόνια, τις σακούλες και ότι άλλο βρουν στους δρόμους της Αθήνας, θα έπρεπε να μας λέει και να μας «διδάσκει» πολλά…
Εύχομαι καλές εορτές σε όσους επιλέγουν να αγνοήσουν το «κρύο (φυσικό και πνευματικό)» και τον θάνατο στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας. Είθε μια μέρα να βρουν το κουράγιο να αντιμετωπίσουν τις συνειδήσεις τους… Είθε να πράξει το ίδιο μια μέρα ολόκληρη η ελληνική κοινωνία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου