Γράφει ο Αμετανόητος
Επειδή είναι λογικό να μην προλαβαίνουμε τα εξαιρετικά άρθρα που κυκλοφορούν στη μπλογκόσφαιρα, (διάβασα προχτές κάτι πολύ καλό) κι επειδή τα πολλά λόγια είναι «φτώχεια», διαβάστε μόνοι σας σε γενικές γραμμές ποιοι είναι οι στόχοι της Ευρώπης (2020) για την εξάλειψη της φτώχειας…
Η φτώχεια είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που μας αφορά όλους. Στην Ευρώπη μετράνε ήδη 80.000.000 !!! εκατομμύρια φτωχούς ανθρώπους και αυτό το ποσοστό αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Οι προηγούμενοι στόχοι που έβαλαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι για το 2010, απέτυχαν παταγωδώς.
Εδώ στην Ελλάδα τα πράγματα είναι άκρως τραγικά.
Λίγα εικοσιτετράωρα αφότου ψηφίστηκε από τη Βουλή το νέο πακέτο μέτρων «φτωχοποίησης» ύψους 20δις ευρώ, διαβάστε παρακαλώ, τι έγραφα στις 04-04-2011 σχετικώς…
Με δικούς μου υπολογισμούς λοιπόν, (βασισμένος στα στοιχεία της ΤτΕ και της ΓΣΕΕ) αν εφαρμοστεί πλήρωςαυτό το πακέτο μέτρων, πρέπει να οδηγήσει τουλάχιστον ακόμα 1εκ με 1,2εκ ανθρώπους, Ελληνες και Ελληνίδες στην εξαθλίωση, μέσα στην επόμενη τρομακτική τριετία (2013-2015).
Το 1995 όπως διαβάσατε, το ποσοστό των Ελλήνων κάτω από το όριο της φτώχειας ήταν 22%.Το 2006 πριν το ξέσπασμα της «κρίσης», σύμφωνα με το ΠΑΦ-ΕΑΚ (παρατηρητήριο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού ήταν 20,1% ανάμεσα στις 27χώρες, προτελευταία η Ελλάδα, πριν τη Λετονία. Δεν μεταβλήθηκε σχεδόν καθόλου το ποσοστό μας, παρά την περίοδο των «παχειών αγελάδων».
Το 2010,στην αρχή της «κρίσης», το ποσοστό ήταν 20,1% για τις πρώτες 15χώρες και ευθέως συγκρίσιμες με το 1995.
Και 24,7%, αν λάβεις υπόψιν σου τις 27χώρες της Ε.Ε.
Σήμερα στην Ελλάδα,το ποσοστό αγγίζει το 21,4%, με 2,3 εκατομμύρια πολίτες να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία. Φτωχός θεωρείται κάποιος με ετήσιο εισόδημα από6.591 ευρώ και κάτω, ενώ φτωχή οικογένεια, θεωρείται η οικογένεια με δύο εξαρτώμενα παιδιά και εισόδημα μικρότερο των 13.842 ευρώ.
Όπως καταλαβαίνετε, ούτε οι διάφορες Ελιτ της χώρας,ούτε η ίδια η Ε.Ε. προσπάθησαν να καταπολεμήσουν τη φτώχεια. Δεν έγινε καμιά αναδιανομή εισοδήματος παρά τον πακτωλό χρημάτων που παρήλασαν από τα τραπεζικά ιδρύματα και τα κρατικά θησαυροφυλάκια.
Αντιθέτως, κάποιοι βγαίνουν όχι μόνο αλώβητοι από την τεχνητή «κρίση» αλλά ακόμα πιο δυνατοί, αφού πατάνε στην κυριολεξία πάνω στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους πολύτεκνους, ακόμα και τους ανάπηρους. Εξαθλιώνοντας δηλαδή, τα πιο ανυπεράσπιστα στρώματα της κοινωνίας.
Συνεπώς, αν το πρόγραμμα εφαρμοστεί, το 2016, μπορεί και να μιλάμε ότι πάνω από το 30% του Ελληνικού πληθυσμού θα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας.
Που πρακτικώς σημαίνει ότι, θα υπάρχει μόνο ένα 10-20% του Ελληνικού πληθυσμού το οποίο θα ευημερεί πραγματικά, ενώ οι υπόλοιποι (το 50%), απλά θα επιβιώνουν, (όχι με αξιοπρέπεια, για επιβίωση μιλάμε) σαν καλοκουρδισμένα εξαρτήματα πληρωμής έμμεσων φόρων. Τους άμεσους, είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορούν να τους πληρώνουν.
Εάν παρατηρήσουμε τώρα, και τον Misery Index, κοινώς τον δείκτη φτώχειας (μιζέριας), θα δούμε ότι η Ελλάδα σπάει κάθε ρεκόρ…εδώ είμαστε αδιαφιλονίκητα πρωταθλητές.
Από 26 εως46,7 κυμαίνεται η Ελλάδα, (τρείς τιμές,αναλόγως των αθροισμάτων, ανεργίας, πληθωρισμού, ανάπτυξης-ύφεσης και δημοσιονομικού ελλείματος).
Παρατηρείστε την μπλέ μπάρα…!!! όταν «χτυπήσεις»όμως το 30, αρχίζουν τα «καλαματιανά», κοινώς οι εξεγέρσεις…
Ιστορικώς όμως, κοινωνίες του 1/5 , της πολιτείας των «φτωχών» και της φιλανθρωπίας των «πλούσιων», όπως στην Αγγλία του Ντίκενς, δεν είχαν κανένα μέλλον.
Ακόμα και σε συνθήκες «Βαστίλλης» ή και «Αλκατράζ».Διότι τότε, ο απελπισμένος, έχει αποδράσει με το μυαλό του και το φαντασιακό του από την «καθεστωτική λογική» και μπορεί πλέον σαν «τρελλός», να πράξει τα πάντα, με άλλους όρους, τελείως διαφορετικούς.
Το «πράγμα» δεν φαίνεται να μαζεύεται, και όταν η ύφεση παγιωθεί και στις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά (ήδη έχει αρχίσει) τότε η κατάσταση μπορεί να χειροτερέψει με γεωμετρική πρόοδο. Με αυτή τη πολιτική, δεν υπάρχουν διέξοδοι. Και το ευρύτερο σύστημα που ονομάζεται «καπιταλιστικό», είναι σχεδόν αδύνατο να μεταρρυθμιστεί ξανά, αφού αυτό θα σήμαινε τεράστιες εσωτερικές απώλειες, στον «εμφύλιο πόλεμο» μεταξύ των πολυεθνικών εταιρειών αλλά και του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Ακόμα και αν δώσουν, προς στιγμήν, καλύτερο «συσσίτιο», η φυλακή θα είναι φυλακή.
Και θα έρχονται ολοένα και περισσότεροι τρόφιμοι…
Για αυτό, ετοιμαστείτε για απόδραση.
Καλή δύναμη και καλή λευτεριά.
-Αμετανόητος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου