του Χρήστου Βούλγαρη
Ένας από τους μύθους που γεννήθηκαν από την γρήγορη κατάρρευση της Γαλλίας το 1940 (10 Μαίου 1940-18 Ιουνίου 1940) (και δυστήχως διαιωνίζωνται μέχρι σήμερα χάρη στον Βρετανικό “κίτρινο” τύπο, το ελληνόφωνο αντίστοιχο του και τους διαδικτυακούς “κλώνους” τους) είναι ότι οι Γάλλοι ηττήθηκαν ένεκα δειλίας.Βέβαια η θέση ότι ένας Στρατός ο οποιός ήτταται έχωντας υποστεί περί τις 200.0000 απώλειες (βλέπε Ραιύμον Καρτιέ “Ιστορία του Β! Παγκοσμίου Πολέμου”τόμος Α! μετάφραση στα Ελληνικά από την Πάπυρος Πρές, Αθήνα, 1968) μπορεί να θεωρηθεί ως ένας “δείλος Στρατός” είναι μια θέση η οποία δεν μπορεί να αντισταθεί ένα σοβαρό επιστημονικό έλεγχο καθώς έχουμε και άλλες περιπτώσεις στην Ιστορία κατά τις οποιές ενας Στρατός υφιστάται ήττα κατακλυσμιαίων διαστάσεων π.χ. ο Πρώσσικος το 1806 χώρις κανείς να προσάψει στους Πρώσους ούτε τότε ούτε αργότερα την κατειγορία της δειλίας.
Έχει παρατηρηθεί πολλές φορές κατά την διάρκεια της Ιστορίας ότι όταν συγκρούονται δύο Στρατοί εκ των εκ των οποιών ο ένας έχει έναν σημαντικά καλύτερο τρόπο διεξαγωγης πολέμου αυτός ο Στρατός σημειώνει νίκες με σάφως μικρότερες απώλειες π.χ. οι Αθηναίοι εναντιόν των Περσών στο Μαραθώνα, οι Ισπανοι εναντιον των δυνάμεων της αυτοκρατορίας των ‘Ινκα στην Καξαμάρκα κτλ.Το 1940 οι Γερμανοί ειχαν εξελιξεί τον παραδοσιακο Πρωσικό τρόπο διεξαγωγης πολέμου “Bewegungskrierg”( “πόλεμος κινήσεων”βλ. Ρόμπερτ Μ. Κιτινο “The Wehrmark Retreats”, University Press of Kansas ΗΠΑ 2012 σελ. xviii του προιοιμίου, καθώς αξιζεί να θυμόμαστε ότι ο όρος “Blitzkrieg” είναι επινοήση των Βρετανών πολεμικών αντοποκριτών των TIMES και δεν απαντάται στα γερμανικά στρατιωτικά κείμενα της περιόδου) και σε συνδυασμό με την μεγαλυτέρη χρήση των τεθωρακισμένων/τακτικής αεροπορίας είχαν αποκτησεί ένα ποιοτικό πλεονέκτημα απέναντι στους Αγγλογάλλους (οι βασικές συνιστώσες δυνάμεις των Συμμάχων το 1940)
Ωστόσο θα ήταν λάθος να απωδωθεί η κστάρευση της Γαλλίας μόνο στην αναποτελεματικότητα της “Γαλάτικης” πολεμικής μηχανής απέναντι στην “Τευτονική” ανωτερώτητα.Σε τελική ανάλυση η απόφαση για την συνθηκολογήση ήταν μια πολιτική απόφαση στηριζόμενη σε πολιτικής φύσεως κριτήρια.Πιο συγκεκριμένα η απόφαση παρθήκε από την Γαλλική κυβέρνηση όταν ο Στρατηγός Βευγκάν (Αρχιστράτηγος των Γάλλικων Ενόπλων Δυνάμεων) ισχυρισθήκε “ ότι στο Παρίσι οι κομμουνιστές ανέλαβαν τον έλεγχο” προφανώς υπαινισόμενος ότι αυτό θα συνέβαινε και στην υπόλοιπη χώρα αν δεν κατέθεταν τα όπλα το ταχύτερο δυνατό (Ουίλιαμ Σήρερ “Άνoδος και Πτώση του Γ! Ραίχ”).Διαφορετικά δεδομένου ότι ο Γαλλικός Στόλος δεν είχε υποστή απώλειες, οι Γερμανικές Τ/Θ μεραρχίες ειχαν καταπονήθει πολύ κατά την διάρκιεα των επιχειρήσεων (είχαν χάσει τα μισά τους άρματα στην περίοδο 10 Μαίου -21 Ιουνίου 1940 (Ραυμόν Καρτίε Ιστορία του Δευτέρου Παγκόσμιού Πολέμου τόμος Α!)) και η Γερμανική Αεροπορία πέρα από τις δικές της κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνιτες απώλειες δεν είχε ούτε τα αεροπλάνα ούτε την οργάνωση για στρατηγικές αποστόλες μεγάλης κλίμακας δεν υπάρχει καθαρά στρατιωτικός λόγος που να αποτρέπει τους Γάλλους να συνεχίσουν τον αγώνα στην Βόρεια Αφρίκη ( υπήρχε το παράδειγμα της Δουνκέρκης)
Αυτό που “χρωμάτισε” την κατάρρευση της Γαλλίας ήταν η πολιτική της διάσταση.Μ’ άλλα λόγια η κατάρρευση της Γάλλιας δεν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς αναφορά στις πολτικές συνθήκες της Γαλλίας την περιόδο εκείνη.Μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι η θέληση των Γάλλων για αντίσταση είχε υπονομευθεί από κύκλους της ηγέσιας τους οι οποίοι ήταν πρόθυμοι καταρχάς να ανέχθουν την επέκταση των Νάζι “καλύτερα ο Χίτλερ παρά ο (σοσιαλιστής και Εβραίος) Λέον Μπλούμ” (Γαλλικές εκλογές του 1936) ή “οι Νάζι είναι η καλύτερη δύναμη για την επιβολή της τάξης στην Ευρώπη” (την ίδια περίοδο) και μετά να “συνεργαστούν” μαζί τους με αντάλλαγμα μερική πολτική αυτονομία (ζώνη του Βισύ) και την καταργήση της Γ! Γαλλικής Δημοκρατίας Αυτοί οι κυκλοί εχθρεύονταν την Γ! Γαλλική Δημοκρατία από την ιδρύση της (1871) και συνομωτούσαν για την ανατροπή της (Μπουλανζισμός 1887-1889, η απόπειρα πραξικοπήματος της 6ης Φεβρουαριού 1934 κατά την διάρκεια του Σκάνδαλου Σταβίσκι “ το γεγονός που σηματοδότησε την απαρχή της πτώσης της Γ! Γαλλικής Δημοκρατίας” Oυίλιαμ Σήρρερ ‘History of the Third French Republic” University Press of Cansas )και απαντώντο στα ανωτέρα κλιμάκια του Γαλλικού Στρατού (π.χ. ο Βευγκάν ήταν γνωστός μοναρχικός) και της Γαλλικής μεγαλοαστικής τάξης και είδαν στην νική των Ναζί τhν ευκαιρία να ανατρέψουν την “σκύλα Δημοκρατία”κατά ανάλογο τρόπο κατά τον οποίο οι Αθήναιοι ολιγαρχικοί εκμεταλευτήκαν την ήττα των Αθήνας το 405 π.Χ. για να ανατρέψουν την Κλεισθένιο Δημοκρατία και να εγκαθιδρύσουν το καθεστώς των Τριάκοντα Τυρράνων.Επίσης στους ίδιους κύκλους θα πρέπει να χρεώθει ένα μέρος των ευθηνών για την αποτυχία της αναδιοργώσης της Γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας το 1936 με καταστρφικά αποτελέσματα π.χ. “σύμφωνα με το πρώτο μέρος του 5ου προγραμμάτος (κατασκευής αεροπλάνων) έπρεπε να εχουν παραχθεί 1878 αεροπλάνα ενώ στην πραγματικότητα είχαν παραχθή ,μόλις 521”(Dominique Breford –André Jouineau , “French Aircraft 1939-1942” Histoire et Collection,2005 τομος Α! σελ.6) Προς απόδειξη των ανωτέρων θα πρέπει να αναφερθεί ότι στο Ηνωμένο Βασιλείο είχε πλήρη επιτυχία.Βέβαια θα πρέπει επίσηςνα αναφέρθουν ορισμένα σαμποτάζ μικρής κλίμακας στην αμυντική βιομηχανία της Γαλλίας από στελέχη της αντίπαλης προς την προαναφερόμενη παράταξη την περίοδο φθινοπώρου 1939 –Μαρτιού 1940 σλλά αφενός μεν ποτέ δεν αποδείχθηκε ότι ήταν κατι παράπανω από ατομικές πρωτοβουλιές των εν λόγω εμπλεκομένων στέλεχων και αφετέρου λόγω της τεράστιας διάφορας στην βιομηχανιική παραγωγή Γερμανιας –Γαλλιας εις βάρος της δεύτερης δεν είχαν αξιοσημειώτο αντίκτυπο στο ισορροπία δυνάμεων .
Κατά αντιδιαστολή οι Πρώσοι όπως αναφέρθηκε παραπάνω είχαν υποστή μά εξίσου καταστροφική ήττα το 1806 και συνακολούθη κατάλειψη του κράτους τους αλλά δεν συνθηκολόγησαν παρα ένα χρόνο περίπου αργότερα μετά την ήττα των συμμάχων τους Ρώσων στο Friendland (14 Ιουνίου 1807) ένω η Γάλλική ηγεσία επέλεξε να καταθέση τα όπλα πριν τους Άγγλους προσδωκώντας καλύτερους όρους.Ακόμα και αν περιοριστούμε μόνο στην Γάλλικη Ιστοριά θα μπορουσαμε να ανάφερουμε το παράδειγμα του Γαλλο-Πρωσσικού Πολέμου το1870-1871 κατά την διάρκεία του οποιύ η Γ! Γαλλική Δημοκρατία συνέχισε να πολεμά από το Σεπτέμβριο του 1870 μέχρι το Μαίο του 1871 παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του (Αυτοκρατορικού) Γαλλικού Στρατού είχε ήδη εξουδετερωθεί μετα τις μάχες του Μαρς- Λα Τουρ, Σεντάν και την πτώση του Μέτζ και αντιμετώπιζε έναν κατά κύριο λόγο Πρώσικο και (Βορειο-Γερμανικό) Στρατό ο οποίος είχε πιο εξελιγμένο τρόπο διεξαγωγής πολέμου (κατάσταση η οποιά η οποία θα επαναλαμβάνοταν το `1940 και αποτέλει μια από τις πολλές ομοιότητες μεταξύ του 1870 και του 1940 αν και η υπεροχή των Γερμανών-Πρώσων το στην πρώτη συγκρούση ήταν μικρότερη από την δεύτερη)
Σε τελική ανάλυση υπάρχουν και άλλα παραδείγματα εξίσου “κατακλύσμιαίας” κατάρευσης στην Ιστορία π.χ. η περιόδος του επέκτασης του πρώιμου Ισλάμ (636-713 μ,Χ. ) ή η “ μαύρη δεκαετία” (1071-1081 μ,Χ) για να περιοριστούμε στα της δικής μας Ιστορίας και κανένας δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι οι Άραβες στην πρώτη και οι Σελτζούκοι Τούρκοι στην δεύτερη είχαν κάποιο πλεονέκτημα στην στρατιωρική τεχνολογία/τακτική απέναντι στο Βυζάντιο αλλά απλα εκμεταλεύθηκαν τις πολιτικές συνθήκες για να επιβληθούν (αποξένωση των τοπικών πληθυσμών από την κεντρική κυβέρνηση).Το συμπέρασμα στο οποίο στο οποίο καταληγούμε είναι η κατάρρευση της Γαλλίας το 1940 ήταν κατά πρώτο λόγο ένα πολιτικό γεγονός και μετά ένα στρατιωτικό γεγονός και ένα κράτος π.χ. η Ελλάδα πρέπει να έχει και την πολιτική βούληση για αντίσταση εναντίον μιας εχθρικής δύναμης
ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ (ΜΑΙΟΣ 1940)
ΓΑΛΛΟΙ
| ΓΕΡΜΑΝΟΙ |
| 135 ΜΕΡΑΡΧΙΕΣ | 136 ΜΕΡΑΡΧΙΕΣ |
| 3000 ΑΡΜΑΤΑ ΜΑΧΗΣ | 2700-2800 ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΡΜΑΤΑ ΜΑΧΗΣ |
| 20.000 ΠΥΡΟΒΟΛΑ | 10.000 ΠΥΡΟΒΟΛΑ |
| 1394 ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΗΣ | 4000 ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΗΣ |
- ”(Dominique Breford –André Jouineau , “French Aircraft 1939-1942” Histoire et Collection,2005 τομος Α!
- Ραιύμον Καρτιέ “Ιστορία του Β! Παγκοσμίου Πολέμου”τόμος Α! μετάφραση στα Ελληνικά από την Πάπυρος Πρές, Αθήνα, 1968)
- Ρόμπερτ Μ. Κιτινό “The Wehrmark Retreats”, University Press of Kansas ΗΠΑ 2012
- Σπυρίδων Λιναρδάτος “Ο Μεταξάς και οι Μεγάλες Δυνάμεις”Εκδόσεις Προσκήνιο, Αθήνα, 1993
- Ουίλιαμ Σήρρερ“Άνoδος και Πτώση του Γ! Ραίχ”
- Oυίλιαμ Σήρρερ ‘History of the Third French Republic” University Press of Kansas
- Συλλογικό έργο “La Battaille de France” Millitaria Press, Παρίσι 1990
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου