Annum confusionis (έτος συγχύσεως.)

Annum confusionis (έτος συγχύσεως.)

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 21, 2012

Ο Ιούλιος Καίσαρ, ήθελε να βάλει τάξη στο χάος του ρωμαϊκού ημερολογίου, και γι αυτό ανέθεσε στον Αλεξανδρινό αστρονόμο Σωσιγένη, να επιληφθεί της υπόθεσης. Ο Σωσιγένης διαμόρφωσε το ηλιακό ημερολόγιο. Πρώτα επιμήκυνε το έτος 45π.Χ.στις 445 μέρες, και γι αυτό το έτος εκείνο ονομάστηκε ‘’έτος συγχύσεως’’. Έπειτα πρόσθεσε στους μήνες των 29 ή 30 ημερών, μια ή δύο μέρες, ώστε να συμπληρωθεί ο αριθμός των 365 ημερών, και κάθε 4 χρόνια το έτος θα είχε διάρκεια 366 ημερών.

Δεν θέλω στο κείμενο αυτό να αναφερθώ στα ημερολογιακά προβλήματα. Το annum confusionis (έτος συγχύσεως) για μας, περιστρέφεται γύρω από τα εκλογικά προβλήματα. Αν και πλέον των δύο ετών βρισκόμαστε συνεχώς σε μια σύγχυση και αβεβαιότητα, εν τούτοις
το τελευταίο διάστημα, πριν και μετά τις εκλογές του Μαΐου, και αναμένοντας τις εκλογές του Ιουνίου, η σύγχυση μας έχει συνεπάρει σε τέτοιο βαθμό, που δεν ξέρουμε που πατάμε και που βρισκόμαστε. Σε μεγαλύτερη σύγχυση όμως είναι οι πολιτικοί μας. Έχουν πάθει αυτό που λέει μια σοφή παροιμία, ότι: εμάς ψεκάζουν, αλλά αυτοί παραφρονούν.
Άλλα έλεγαν και ψήφιζαν πριν, άλλα λένε ότι θα κάνουν τώρα, φέρνουν πίσω όσους είχαν διώξει, και οι επιστρέφοντες εκεί που έφτυναν τώρα γλύφουν. Κόμματα διαλύονται και σχηματίζονται νέοι συνδυασμοί. Αφού τέλειωσαν με τα παζάρια της πατρίδος, τώρα παζαρεύουν μεταξύ τους την διαχείριση της σκλαβιάς. Έχουν αφήσει στην άκρη τις προδοσίες τους και ασχολούνται με σταυρόσχημα δακτυλίδια και με μη (κατ΄αυτούς), αποδεκτούς χαιρετισμούς. Διυλίζουν την επιστολή (του Πάνου), και καταπίνουν τις υπογραφές (τους).
Δεν δυσανασχέτησαν όμως με την ιταμή πράξη, άλλης βουλευτού, προς τους χιλιάδες γενοκτονημένους Ποντίους, ίσως γιατί θεωρούν την προσωπικότητά τους ανώτερη που αμαυρώνεται από ένα απλό ‘’εγέρθητι’’, από την προσωπικότητα και την ιερή μνήμη των χιλιάδων μανάδων και παιδιών που εσφάγησαν ανηλεώς από τους Τούρκους. Διακωμώδησαν το –ακουστικά- ‘’εγέρθητου’’, νομίζοντας ότι ο νέος που το είπε δεν ξέρει καλά Ελληνικά. Αν είχαν πάει στρατιώτες (οι περισσότεροι, λόγω ψυχολογικών προβλημάτων, είναι αστράτευτοι), θα γνώριζαν ότι τα παραγγέλματα προφέρονται διαφορετικά στην κατάληξή τους.
Η πατρίδα μας έχει περικυκλωθεί από το γερμανικό imperium, όπου στέλνουν τους εκπροσώπους τους να μας φοβίσουν, να μας παραπλανήσουν, ώστε μέχρι τις εκλογές να έχει ξεθυμάνει ο θυμός μας και να επικρατήσει ο φόβος. Έφθασε στο σημείο να τηλεφωνήσει προσωπικά η ίδια η Νοβέρκα (κακιά μητριά) της Ευρώπης, θεωρώντας μας νόθα παιδιά, που πρέπει να μας νουθετήσει και να μας επιβάλει την θέλησή της. Κατά βάθος όμως φοβούνται , όπως όλα δείχνουν μην ξεπεταχθεί μέσα από τις κάλπες ένας νέος Ιούλιος Καίσαρ ο επονομαζόμενος Γερμανικός (15π.Χ.-19μ.Χ.),ο οποίος σαν στρατηγός είχε μεταφέρει τον πόλεμο στην καρδιά της Γερμανίας και είχε επιφέρει καταστροφές στα γερμανικά φύλα.
Ως γνωστό, ο γιος του στρατηγού Γερμανικού και της γυναίκας του Αγριππίνας, ήταν ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρ Γερμανικός, ο επονομαζόμενος Καλιγούλας(12μ.Χ.-41μ.Χ.). Ο Καλιγούλας μεγάλωσε μέσα στο στρατόπεδο στις όχθες του Ρήνου, και επειδή ανατράφηκε στρατιωτικά από μικρός και καθώς συνήθιζε να φορά την calliga, το στρατιωτικό υπόδημα, πήρε το όνομα Καλιγούλας, από τους στρατιώτες του πατέρα του, που τον φρόντιζαν και τον αγαπούσαν. Μετά την δολοφονία με δηλητήριο του πατέρα του, και το ξεκλήρισμα της οικογένειάς του από τον Τιβέριο και την μητέρα του Λιβία (την novercae κακιά μητριά), ανέλαβε την εξουσία, ως τρίτος αυτοκράτορας μετά τον Αύγουστο και τον Τιβέριο.
Συγκρούστηκε με την παρακμιακή ιθύνουσα τάξη, στράφηκε εναντίον της Συγκλήτου, είχε την υποστήριξη του λαού, μείωσε τους φόρους, έκανε δωρεές, παραχώρησε αμνηστία και ξανάδωσε στις συνελεύσεις των εκατόνταρχων και των χιλίαρχων το παλαιό κύρος τους. Έφτιαξε ναούς , αγάλματα, έκοψε νομίσματα, αλλά δυστυχώς επικράτησε στην Ιστορία σαν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, σκληρός και με ακόλαστη ζωή. Η συκοφάντηση αυτή, καθώς και η δολοφονία του προήλθε από τους δολοπλόκους συγκλητικούς, επειδή ο Καλιγούλας, βλέποντας την ανικανότητά τους να διοικήσουν σωστά, τους θεωρούσε κατώτερους και από το άλογό του. Έτσι συνωμότησαν, όπως συνηθίζουν ανά τους αιώνες, και με την προτροπή του συγκλητικού Βαλέριου Ασιατικού, έβαλαν τους φρουρούς του Καλιγούλα, Χαιρέα και Λούπο, να τον μαχαιρώσουν μέσα στο παλάτι του, μαζί και την γυναίκα του Μιλώνια, και το κοριτσάκι τους Δρουσίλα.
Έπειτα οι συγκλητικοί συνεδρίασαν και αποφάσισαν να εφαρμόσουν το Damnatio memoriae, δηλαδή την καταδίκη σε λήθη την ύπαρξή του, και την καταστροφή όλων των έργων του, στιγματίζοντάς τον, ανά τους αιώνες.
Όταν έγινε γνωστή η δολοφονία του, ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους, κραυγάζοντας ‘’σκότωσαν τον αυτοκράτορα’’, και φτάνοντας στο μέγαρο,-Curia- της Συγκλήτου, άρχισαν να πετάνε πέτρες, να ξηλώνουν με λοστούς κάγκελα και περιφράξεις, έκλαιγαν, ούρλιαζαν και απαιτούσαν πληροφορίες, καταριόνταν θεούς και δαίμονες, κάνοντας τους συγκλητικούς να τρέμουν κλεισμένοι στο μέγαρό τους, όπως συμβαίνει πάντα με όλους τους προδότες που φοβούνται την οργή του λαού. (περισσότερα: MARIA GRAZIA SILIATO ‘’Καλιγούλας’’. Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ.)
Επειδή τέτοιες καταστάσεις δεν αρμόζουν στην εποχή μας, και μια που εμείς δεν έχουμε άλογα για να τους δώσουμε αξιώματα και εξουσίες, σαν εναλλακτική λύση στην ανικανότητα που επικρατεί, θα πρέπει να προσέλθουμε στις επικείμενες εκλογές με σύνεση, γερή μνήμη και προπαντός χωρίς φόβο, διαλέγοντας και ψηφίζοντας τα κόμματα που αγαπούν την πατρίδα και δεν μετείχαν σε προδοτικές υπογραφές, υποδούλωσης της.
Έτσι αν όλα πάνε καλά και γελάσουμε κι εμείς οι πικραμένοι.
Αγγελική Π.