19 Μαΐου: Φόρος τιμής… τουλάχιστον!
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 19, 2012
Της Μανταλένας Παπαδοπούλου
Ημέρα πένθους και μνήμης για την Γενοκτονία των Ποντίων και οι Έλληνες οφείλουμε φόρο τιμής στο αίμα και την δυστυχία των συνελλήνων μας που σφαγιάστηκαν και ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους, από την τουρκική επέλαση της περιόδου 1915-1923. Οφείλουμε η μνήμη μας βέβαια να μην περιορίζεται μόνο στις 19 Μαΐου αλλά και τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου. Θα πρέπει λοιπόν το ελληνικό κράτος να επιδιώξει διεθνώς την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Δεν πρόκειται μόνο για θέμα εθνικό, αλλά για έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και αν αντιμετωπίζεται σαν κάτι λιγότερο υποτιμάται η σημασία του. Τέτοιου είδους εγκλήματα δεν διαγράφονται. Λαός που ξεχνάει την ιστορία του οδεύει στην αποσύνθεση.
Την ώρα που η γειτονική χώρα «τιμάει» την ημέρα με γιορτές και πανηγύρια, κάνοντας
παρελάσεις με σημαία έκτασης 1919 μέτρων στη Σαμψούντα, εμείς όχι μόνο δεν την τιμούμε όπως θα έπρεπε, αλλά, αντίθετα, ανεχόμαστε και στηρίζουμε πολλές φορές, φωνές υποταγμένες στην βούληση της γείτονος, κάτω από ένα πομπώδη τίτλο «ελληνοτουρκικής φιλίας». Δεν έχουν ορισμένοι ούτε καν το ελάχιστο ίχνος φιλότιμου να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή ως ένδειξη σεβασμού μέσα στην Βουλή η οποία αναγνώρισε την γενοκτονία μετά από πολλούς αγώνες μόλις το 1994.
Όταν η λεγόμενη «ελληνοτουρκική φιλία» βασίζεται στη διαστρέβλωση της ιστορίας και στις ισοπεδωτικές κατευναστικές πολιτικές, αντίθετες με αυτό που επιτάσσει το εθνικό συμφέρον της χώρας, τότε δεν πρόκειται για «φιλία» αλλά για σχέση τσιφλικά –υποτακτικού. Όταν σε αναθεωρητικές πολιτικές οι οποίες είναι μακροχρόνιες και όχι περιστασιακές, απαντάς μονίμως με κατευνασμό, το μόνο που καταφέρνεις είναι να χάσεις αξιοπιστία και να επιδείξεις ατολμία και έλλειψη βούλησης, προσφέροντας πρόσφορο έδαφος για περαιτέρω διεκδικήσεις.
www.madalenapapadopoulou.gr
Ημέρα πένθους και μνήμης για την Γενοκτονία των Ποντίων και οι Έλληνες οφείλουμε φόρο τιμής στο αίμα και την δυστυχία των συνελλήνων μας που σφαγιάστηκαν και ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους, από την τουρκική επέλαση της περιόδου 1915-1923. Οφείλουμε η μνήμη μας βέβαια να μην περιορίζεται μόνο στις 19 Μαΐου αλλά και τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου. Θα πρέπει λοιπόν το ελληνικό κράτος να επιδιώξει διεθνώς την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Δεν πρόκειται μόνο για θέμα εθνικό, αλλά για έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και αν αντιμετωπίζεται σαν κάτι λιγότερο υποτιμάται η σημασία του. Τέτοιου είδους εγκλήματα δεν διαγράφονται. Λαός που ξεχνάει την ιστορία του οδεύει στην αποσύνθεση.
Την ώρα που η γειτονική χώρα «τιμάει» την ημέρα με γιορτές και πανηγύρια, κάνοντας
παρελάσεις με σημαία έκτασης 1919 μέτρων στη Σαμψούντα, εμείς όχι μόνο δεν την τιμούμε όπως θα έπρεπε, αλλά, αντίθετα, ανεχόμαστε και στηρίζουμε πολλές φορές, φωνές υποταγμένες στην βούληση της γείτονος, κάτω από ένα πομπώδη τίτλο «ελληνοτουρκικής φιλίας». Δεν έχουν ορισμένοι ούτε καν το ελάχιστο ίχνος φιλότιμου να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή ως ένδειξη σεβασμού μέσα στην Βουλή η οποία αναγνώρισε την γενοκτονία μετά από πολλούς αγώνες μόλις το 1994.
Όταν η λεγόμενη «ελληνοτουρκική φιλία» βασίζεται στη διαστρέβλωση της ιστορίας και στις ισοπεδωτικές κατευναστικές πολιτικές, αντίθετες με αυτό που επιτάσσει το εθνικό συμφέρον της χώρας, τότε δεν πρόκειται για «φιλία» αλλά για σχέση τσιφλικά –υποτακτικού. Όταν σε αναθεωρητικές πολιτικές οι οποίες είναι μακροχρόνιες και όχι περιστασιακές, απαντάς μονίμως με κατευνασμό, το μόνο που καταφέρνεις είναι να χάσεις αξιοπιστία και να επιδείξεις ατολμία και έλλειψη βούλησης, προσφέροντας πρόσφορο έδαφος για περαιτέρω διεκδικήσεις.
www.madalenapapadopoulou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου