Η Γενοκτονία των Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

ΔΕΥΤΈΡΑ, 30 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2012

Η Γενοκτονία των Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

γράφει ο Βασίλειος Μειχανετσίδης

Η μεταβατική περίοδος από την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας χαρακτηρίζεται από μια σειρά δράσεων που διεξάγονται κατά κύριο λόγο από μια μικρή ελίτ, με στόχο την οικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους, ενός έθνους. 

Μία από αυτές τις δράσεις είναι να εξαλειφθεί τελείως, δηλαδή να εξοντώσουν τις χριστιανικές μειονότητες και άλλες. 

Τα στοιχεία που προκύπτουν από πληθυσμιακές μελέτες μιλούν από μόνα τους: το 1912 υπήρχαν στη Μικρά Ασία και τη Θράκη 4 με 5 εκατομμύρια Χριστιανοί για 7 με 8 εκατομμύρια μουσουλμάνους. Το 1923 δεν υπήρχαν παρά μόνο 250.000 με 300.000 Χριστιανοί.

Ο Ραφαήλ Λέμκιν (Raphael Lemkin)  -ο νομικός ο οποίος εισήγαγε τον όρο γενοκτονία στο μητρώο του διεθνούς δικαίου-  βασίστηκε στην εξόντωση των Χριστιανών της Μικράς Ασίας για τον καθορισμό αυτού του είδους εγκλήματος πολέμου, με τον νεολογισμό «γενοκτονία», ενώ ο διακεκριμένος τουρκολόγος Νεοκλής Σαρρής
(1940-2011) έβλεπε σε αυτή την καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων, έναν από τους βασικούς πυλώνες της δημιουργίας της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Όπως επισημαίνεται από τους συντάκτες του παρόντος τόμου, το πρόσφατο ψήφισμα της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Γενοκτονία, αναγνωρίζοντας τις Γενοκτονίες των Ελλήνων και Ασσυρίων, διευρύνει το φάσμα των κοινοτήτων θυμάτων της Γενοκτονίας

Σε αυτό τον τόμο, επιδιώκεται να δοθεί μια γενική εικόνα και να εκβαθυνθεί περαιτέρω η μελέτη της σκόπιμης καταστροφής και της εξάλειψης κάθε ελληνικής παρουσίας, παρουσία μεγαλύτερη από τρεις χιλιετίες σε ένα έδαφος που έγινε πλέον η «Τουρκική Δημοκρατία». 

Θα πρέπει να σημειωθεί το αυξημένο ενδιαφέρον τις δύο τελευταίες δεκαετίες για την έρευνα για τη Γενοκτονία των Αρμενίων στον οθωμανικό-τουρκικό χώρο, ενώ παραμένει σε στασιμότητα η έρευνα για την γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της Θράκης.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτή τη κατάσταση, όπως π.χ. οι διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις έχουν κατορθώσει να εκφοβίσουν τους διπλωμάτες στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων και η αναθεώρηση της ακαδημαϊκής ακεραιότητας (που οδηγεί ορισμένους λόγιους να πραγματοποιήσουν τη σταδιοδρομία τους ως αρνητές, με την υποστήριξη από διεθνείς ΜΚΟ, όλα στο όνομα του αγώνα κατά του εθνικισμού). 

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει άρθρα-εισφορές σε τομείς με υπότιτλους: Ιστορική Αναδρομή, Τεκμηρίωση, Ερμηνεία, Αντιπροσωπεία και Δίκαιο, Εκπαίδευση, Μνήμη, Σύλληψη, και μια εκτενή βιβλιογραφία.

«Μελέτες για την Κρατική Εκστρατεία Εξόντωσης των Χριστιανών της Μικράς Ασίας (1912-1922) και τα επακόλουθά της: ιστορία, δίκαιο, μνήμη»

Επιμέλεια Tessa Hofmann, Matthias Bjornlund και Βασίλειος Μειχανετσίδης