Τουρκία: Και οι Τσερκέζοι θέλουν εκπαίδευση στην μητρική γλώσσα

ΔΕΥΤΈΡΑ, 5 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2011

Τουρκία: Και οι Τσερκέζοι θέλουν εκπαίδευση στην μητρική γλώσσα

Ο Τζιχάν Τζαντεμίρ πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Καυκάσου ανέφερε πως οι Τσερκέζοι που ζουν στην Τουρκία με τον καιρό ξέχασαν την μητρική τους γλώσσα και ζήτησε ¨να τους παρέχεται εκπαίδευση στην μητρική τους γλώσσα¨. Ο αντιπρόεδρος του κόμματος ΑΚΠ Χουσεΐν Τσελίκ ανέφερε πως το κράτος πρέπει να πάρει πρωτοβουλία ώστε να μαθαίνουν τα άτομα την μητρική τους γλώσσα, ότι συζήτησε με κάποιους πρυτάνεις το άνοιγμα μαθημάτων που θα διδάσκουν αμπχαζιανά και τσερκέζικα, αλλά ότι αυτό κόλλησε στα ¨ρατσιστικά αντανακλαστικά των καθηγητών¨.

Η Ομοσπονδία Καυκασιανών Συλλόγων (KAFFED) οργάνωσε στην αίθουσα του συνδικάτου TES-İŞ την 5η Γενική της Συνέλευση. Μιλώντας στην Γενική συνέλευση ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τζιχάν Τζαντεμίρ, είπε πως η Τσερκέζικη κοινότητα με τον καιρό αφομοιώθηκε, ξέχασε την μητρική της γλώσσα και έφτασε να μην μπορεί να την μιλάει. Ο Τζαντεμίρ ανέφερε πως ¨¨όταν εμείς πεθαίναμε για αυτά εδώ τα χώματα τούρκικα δεν ξέραμε. Και τώρα δεν ξέρουμε την δική μας γλώσσα¨.

Συνέχισε λέγοντας : Ως τσερκέζικη κοινότητα και ως πολίτες της Ανατολίας συνεχώς αφομοιωνόμαστε όσον αφορά την γλώσσα μας και τον πολιτισμό μας. Φτάσαμε σε σημείο πλήρους εξαφάνισης μέχρι της μέχρι σήμερα ακολουθούμενης πολιτικής δημιουργίας ενός έθνους με μια θρησκεία και μια γλώσσα. Οι προσπάθειες μας για να μάθουμε και να διδάξουμε την γλώσσα μας δεν μπορούνε να υπερβούνε τα εμπόδια της υπάρχουσας γραφειοκρατίας και του φανατικού εθνικισμού.

Σε αυτό το θέμα ειλικρινής υπήρξε η στήριξη του κυρίου Χουσείν Τσελίκ. Παρόλα αυτά οι προσπάθειες 6 ετών μας δεν μπόρεσαν να υπερβούνε τα εμπόδια του υπουργείου Εθνικής Παιδείας ώστε να ανοίξουμε φροντιστήρια γλώσσας στους συλλόγους μας. Παρά την στήριξη από το ΥΟΚ και από τους πρυτάνεις, οι σύγκλητοι του πανεπιστημίου 19ης Μάιου στην Σαμψούντα και του Ερτζιγιές στην Καισάρεια απέρριψαν το αίτημα για ίδρυση τμημάτων στα αμπχαζιανά και στα τσερκέζικα. Εμείς δεν είμαστε μια κοινότητα που φωνάζει και κραυγάζει. Αυτά στον πολιτισμό μας είναι ντροπή. Αλλά βλέπουμε ότι δεν ακουγόμαστε και οι κραυγές καθίστανται αναπόφευκτες.
http://www.turkishgreeknews.org/