Ετικέτες

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Ούτε ένας δολοφόνος δεν τιμωρήθηκε Ημέρα μνήμης για τα Καλάβρυτα

Τρίτη, 13 Δεκεμβρίου 2011

Ούτε ένας δολοφόνος δεν τιμωρήθηκε Ημέρα μνήμης για τα Καλάβρυτα

Πρόκειται για το σοβαρότερο από τα εγκλήματα πολέμου που συνέβησαν στην Ελλάδα από τους Γερμανούς κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και είχε ως αποτέλεσμα τον αφανισμό του ανδρικού πληθυσμού και την ακόλουθη καταστροφή των Καλαβρύτων στις 13 Δεκεμβρίου 1943.

Οι Γερμανοί, κατά τις επιχειρήσεις εξουδετέρωσης των ανταρτών του ΕΛΑΣ στη περιοχή των Καλαβρύτων στην Αχαία, εκτός από τις απώλειες των συμπλοκών, έχασαν και 77 αιχμαλώτους στρατιώτες οι οποίοι εκτελέστηκαν από τους αντάρτες. Σε αντίποινα, οι Γερμανοί διατάχθηκαν να εκτελέσουν άμαχο πληθυσμό της περιοχής και να προκαλέσουν καταστροφές στη περιοχή. Η αποστολή αυτή ανατέθηκε στην 117η Μεραρχία Καταδρομέων της Βέρμαχτ, με διοικητή τον Γερμανό αξιωματικό Karl von Le Suire. Κατά τη πορεία τους προς τα Καλάβρυτα, οι Γερμανοί στρατιώτες λεηλάτησαν πάνω από 40 χωριά, πυρπόλησαν περίπου 1000 σπίτια και εκτέλεσαν 143 άνδρες. Όταν έφτασαν στα Καλάβρυτα στις 13 Δεκεμβρίου 1943, αφού κλείδωσαν όλα τα γυναικόπαιδα στο σχολείο του χωριού, συγκέντρωσαν όλους τους άνδρες πάνω από 14 ετών, τους οποίους εκτέλεσαν μαζικά και στη συνέχεια λεηλάτησαν το χωριό. Μόνο 12 άνδρες επέζησαν, ενώ τα γυναικόπεδα κατάφεραν να διαφύγουν από το σχολείο με τη βοήθεια κάποιου Ναζί. Υπολογίζεται οτι εκείνη τη μέρα εκτελέστηκαν περισσότεροι από 500 άνθρωποι (ο αριθμός δεν είναι ακριβής) ενώ ο συνολικός αριθμός των αμάχων που σκοτώθηκαν υπολογίζεται σε 1200. Τα γυναικόπαιδα κατάφεραν να διαφύγουν. Περίπου 1.000 σπίτια λεηλατήθηκαν και κάηκαν και περισσότερα από 2.000 πρόβατα και άλλα μεγάλα κατοικίδια ζώα κατασχέθηκαν από τους Γερμανούς. Την επόμενη μέρα οι στρατιώτες των Ναζί έκαψαν το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, ένα σύμβολο της Επανάστασης του '21 για την Ελλάδα.

Η ιεραρχία των γερμανικών δυνάμεων που έλαβαν μέρος στη σφαγή εκείνη την αποφράδα ημέρα είχε ως εξής:

-Πτχος Χέλμουτ Φέλμυ, διοικητής του 68ου Σώματος Στρατού (General der Flieger Hellmuth Felmy)

-Υπγος Καρλ φον λε Σουίρ, διοικητής της 117ης Μεραρχίας Κυνηγών [Ορεινού Πεζικού] (Generalmajor Karl von le Suire)

-Ανχης Γιούλιους Βαίλφινγκερ, διοικητής του 749 Συντάγματος (Oberstleutnant Julius Wölfinger)

-Τχης Χανς Εμπερσμπέργκερ, διοικητής του Ι/749 Τάγματος (Major Hans Ebersberger)

-Υπγός Βίλλιμπαλντ Ακαμπχούμπερ (Oberleutnant Willibald Akamphuber)

-Δνέας Κόνραντ Νταίνερτ (Obergefreiter Konrad Döhnert)

Από τους σφαγείς των Καλαβρύτων ουδείς πλήρωσε.Ο Φέλμυ καταδικάστηκε στην Νυρεμβέργη, στην λεγόμενη δίκη των στρατηγών της ΝΑ Ευρώπης, και εξέτισε τρία χρόνια στην φυλακή για μια πράξη που in concreto δεν διέταξε και δεν γνώριζε, είχε όμως διατάξει γενικώς παρόμοια «μέτρα εξιλασμού». Ο Λε Σουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1955 και κηδεύτηκε στην γενέτειρά του στην Βαυαρία (πού αλλού…) με πλήρεις στρατιωτικές τιμές.

Ο Εμπερσμπέργκερ πέθανε στο Ανατολικό Μέτωπο. Ο Ακαμπχούμπερ πέθανε στην Αυστρία το 1972 σε ηλικία 67 ετών. Ο Νταίνερτ πέθανε στην Αυστρία το 1979 σε ηλικία 64 ετών. Κανείς τους δεν λογοδότησε ενώπιον της Δικαιοσύνης.
http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=165166 

Andpik είπε...
"Ο Λε Σουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1955" Απ΄ότι λένε, για τις συνθήκες κράτησης των Γερμανών σε σοβιετικά στρατόπεδα μεταπολεμικά, θα έπρεπε να ευχόταν να πεθάνει κάθε ώρα και στιγμή της ανώφελης ζωής του. Θεία Δίκη;
ΠΙΓΚΟΥΙΝΟΣ είπε...
Η σφαγή ήταν προσχεδιασμένη και δεν ήταν αντίποινα για την εκτέλεση τών Γερμανών αιχμαλώτων. Στις 13 Δεκεμβρίου ήταν ουσιαστικά το αποκορύφωμα τών σφαγών. Οι απόγονοι τών Ούνων επί δυό βδομάδες (από τις 29/11/1943 μέχρι τις 14/12/1943) σκότωναν, έκαιγαν, και λεηλατούσαν για να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό και να περιορίσουν έτσι τη δράση τών ανταρτών που δρούσαν ελεύθερα σε όλη την περιοχή. Δυό βδομάδες διαρκούν άλλωστε και οι ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης στις μαρτυρικές περιοχές. Ένα χαρακτηριστικό δείγμα τής ναζιστικής κτηνωδίας (πρωτού εκτελέσουν οι αντάρτες τούς Γερμανούς αιχμάλωτους) ήταν και το έγκλημα που έκαναν στο Μέγα Σπήλαιο: ...Αλλά και στην Κατοχή (8 Δεκεμβρίου τού 1943), οι μοναχοί πλήρωσαν τη θηριωδία των Ναζί, καταληστεύεται η Μονή, καίγονται όσα κελιά γλύτωσαν την πυρκαγιά τού 1934, θανατώνονται 16 άτομα (μοναχοί, υποτακτικοί και προσκυνητές). Άλλους 9 μοναχούς, οι Ναζί τους θανάτωσαν ρίχνοντάς τους από τη θέση «Ψηλός Σταυρός». Τα πολλά λόγια περιττεύουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου