Ιράν, το σενάριο της καταστροφής

ΤΡΊΤΗ, 15 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2011

Ιράν, το σενάριο της καταστροφής

Iran's Shahab Missile system

Σαν να ήταν παιδικό παραμύθι, ο ισραηλινός υπουργός Άμυνας Εχούντ Μπαράκ ανακοίνωσε ότι «εάν η χώρα αναγκαζόταν να κάνει πόλεμο» κατά του Ιράν, δεν θα του στοίχιζε  «100 χιλιάδες ή 10 χιλιάδες ή ακόμη και 1000 νεκρούς, αλλά μόνο 500 και ακόμα λιγότερο αν ο καθένας έμενε κλεισμένος  στο σπίτι του».

Σ’  αυτόν τον μακάβριο υπολογισμό, δεν περιλαμβάνονται, όλοι οι νεκροί.

Σύμφωνα με Βρετανούς υψηλούς αξιωματούχους, η επίθεση κατά του Ιράν θα μπορούσε να λάβει χώρα μεταξύ των Χριστουγέννων και της αρχής του νέου έτους, με την υλικοτεχνική υποστήριξη των ΗΠΑ. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν θα βομβαρδιστούν από πυραύλους και μαχητικά-βομβαρδιστικά, μέσω τριών εναέριων διαδρόμων: ένας άμεσος μέσω  Ιορδανίας και Ιράκ, ένας νότιος μέσω Ιορδανίας και Σαουδικής Αραβίας, ένας  βόρειος μέσω Μεσογείου και Τουρκίας (βλ. συνημμένο χάρτη). Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις θα βομβαρδιστούν από βόμβες διείσδυσης με μη πυρηνικές κεφαλές, όπως τις Blu-117 που ήδη προμηθεύτηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες μπορούν να εκτοξευτούν από απόσταση μεγαλύτερη των  60 χλμ. και κατευθύνονται αυτόματα στο στόχο.

Τι θα συμβεί αν καταστραφεί το ιρανικό πυρηνικό εργοστάσιο, ισχύος 60 MW, του Μπουσέρ, το οποίο άρχισε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας τον Σεπτέμβριο; Θα δημιουργήσει ένα ραδιενεργό νέφος παρόμοιο με εκείνο του Τσερνομπίλ, το οποίο, ανάλογα με τους ανέμους, θα εξαπλωθεί στην περιοχή του Περσικού Κόλπου ή ακόμη και της Μεσογείου. 

Οι συνέπειες θα είναι ακόμη χειρότερες αν, για αντίποινα, το Ιράν χτυπήσει τον αντιδραστήρα της Ντιμόνα του Ισραήλ, του οποίου η ισχύς υπολογίζεται σε 70 - 150 MW.

Το Ιράν δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα, αλλά έχει βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς, που δοκιμάστηκαν τον Ιούνιο, οι οποίοι, με εμβέλεια  2.000 χιλιόμετρων, είναι σε θέση να φτάσουν στο Ισραήλ. Αυτοί οι πύραυλοι εγκαθίστανται σε υπόγεια σιλό και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να εξουδετερωθούν από μια «προληπτική» επίθεση. Αν καταστραφεί ο αντιδραστήρας της Ντιμόνα, ο οποίος παράγει πλουτώνιο και τρίτιο για τα πυρηνικά όπλα του Ισραήλ, το νέφος θα εξαπλωθεί όχι μόνο πάνω από το Ισραήλ (η Ντιμόνα απέχει 85 χλμ. από την Ιερουσαλήμ), αλλά και στην Ιορδανία (σε απόσταση 25 χλμ.) και στην Αίγυπτο (σε απόσταση 75 χιλιόμετρα). Και, ανάλογα με τους ανέμους, αυτό το νέφος θα μπορούσε να φθάσει ακόμα και στην Ιταλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.  Η ακτινοβολία (κυρίως του ιωδίου-131 και του καίσιο-137) θα προκαλέσει με την πάροδο του χρόνου χιλιάδες θανάτους από καρκίνο.

Αυτό προβλέπεται από εκείνους που σχεδιάζουν την επίθεση εναντίον του Ιράν.  Προγραμματίζεται να εξουδετερώσουν την ικανότητα ανταπάντησης του Ιράν. Αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο από τις ισραηλινές δυνάμεις. Σύμφωνα με τον Dan Plesch, διευθυντή του Κέντρου Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, «τα αμερικανικά  βομβαρδιστικά είναι ήδη έτοιμα να καταστρέψουν δέκα χιλιάδες στόχους μέσα σε λίγες ώρες». Ακόμη και η Βρετανία, αποκαλύπτει η Guardian, είναι έτοιμη να επιτεθεί στο Ιράν.

Το σχέδιο προβλέπει με σιγουριά την ανάπτυξη των ισραηλινών πυρηνικών όπλων (συμπεριλαμβανομένου του πύραυλου μεγάλου βεληνεκούς Ιεριχώ ΙΙΙ που δοκιμάστηκε στις 2 Νοεμβρίου), αλλά και των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Είτε για να αποτρέψει το Ιράν να προβεί σε βαριά αντίποινα, ακόμη και έναντι αμερικανικών βάσεων στον Κόλπο, είτε με τελειωτική επίθεση με βόμβα νετρονίου, που σκοτώνει περισσότερο αλλά μολύνει  λιγότερο. Ένας πόλεμος κατά του Ιράν θα περιέχει τη μεγαλύτερη πιθανότητα χρήσης πυρηνικών όπλων από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου μέχρι σήμερα.

Ενώ η κοινή γνώμη επικεντρώνεται στο οικονομικό  «spread» (απόκλιση), το ανθρώπινο «spread» αυξάνει: το χάσμα μεταξύ των πολιτικών επιλογών και αυτών των επιλογών που είναι αναγκαίες για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Πηγή