Μουαμάρ Καντάφι, Μπιν Λάντεν και Ισλάμ

ΔΕΥΤΈΡΑ, 31 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2011

Μουαμάρ Καντάφι, Μπιν Λάντεν και Ισλάμ

>Εξαφάνιση του σώματος και της μνήμης, εργαλείο των δυνατών της γης προς έλεγχο αντιδράσεων 

Του Μάριου Ευρυβιάδη

Δεν χωρά αμφισβήτηση ή αμφιβολία.
Η ταφή του πάλαι ποτέ ισχυρού ηγέτη και δικτάτορα της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι σε μυστική τοποθεσία στη λιβυκή έρημο, είναι άμεσα αντίστοιχη με την πόντιση-ταφή του ηγέτη της Αλ Κάιντα Οσάμα Μπιν Λάντεν στα βάθη του Ινδικού Ωκεανού. Και στις δύο περιπτώσεις το ζητούμενο ήταν το ίδιο: η εξαφάνιση του σώματος και της μνήμης και των δύο, ώστε να μην καταστούν οι τόποι ταφής τους σύμβολα λατρείας αλλά κυρίως αντίστασης από τους οπαδούς τους. 
Η μέθοδος αυτή, δηλαδή της εξαφάνισης του σώματος αλλά και της μνήμης, δεν είναι καινούργια. Υπήρξε διαχρονικό εργαλείο των δυνατών και των ισχυρών, είτε αυτοί λειτουργούν ως φορείς αυτοκρατορικής/κρατικής εξουσίας είτε λειτουργούν, κυριολεκτικά, ως σύγχρονοι μαφιόζοι. Πιο συγκεκριμένα οι μαφιόζικες οργανώσεις της Σικελίας και της Αμερικής, αφού εξαφάνιζαν τα θύματά τους σε κάποια οικοδομή ή τα φουντάριζαν τσιμεντωμένα στη θάλασσα, επέβαλλαν και μία τρομοκρατία σιωπής ώστε με την πάροδο του χρόνου να εξαφανιστεί και η μνήμη του εχθρού. Διότι η όποια μνήμη θεωρείται δυνητικά επικίνδυνη.

 

Στην περίπτωση ειδικά του Καντάφι, όπου το άτομο ταυτίζεται με μια συγκεκριμένη χώρα και οι συγκρίσεις του νέου καθεστώτος με το παλιό θα είναι αναπόφευκτες, η επακόλουθη τρομοκρατία της σιωπής πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
 

Η σύγκριση μεταξύ Καντάφι και Μπιν Λάντεν δεν σταματά εδώ. Θα ήθελα να αναδείξω μια άλλη διάσταση που έχει να κάνει με τη θρησκεία του Ισλάμ και για τις παραστάσεις που ο μη μουσουλμανικός κόσμος έχει για το Ισλάμ. Κυρίως όμως θέλω να σταθώ στην καθολική απαίτηση των μουσουλμάνων για σεβασμό της θρησκείας τους, των ιερών και των οσίων της, σε τέτοιο βαθμό, που ακόμη και για την παραμικρή «ασέβεια», εσκεμμένα ή μη, από μη μουσουλμάνους, απαιτείται «απολογία» ή, χειρότερα, εκδίδεται θανατική εντολή υπό τη μορφή «φέτβας» κατά του απίστου που συμπεριφέρθηκε ασεβώς. Χωρίς να αξιολογώ εδώ τον τρόπο με τον οποίον οι Αμερικάνοι εξουδετέρωσαν τον Μπιν Λάντεν, προσπάθησαν έστω και υποκριτικά να δείξουν κάποια μορφή σεβασμού προς το νεκρό. Από ό,τι μάθαμε τον μετέφεραν σε αμερικάνικο αεροπλανοφόρο όπου τον παρέδωσαν σε Αμερικάνο μουσουλμάνο ιερωμένο, ακολουθήθηκαν τα δέοντα και αφού καθαρίστηκε και σαβανώθηκε ο νεκρός, έγιναν οι κατάλληλες προσευχές. Μετά ποντίστηκε το σώμα - όλα σε 24 ώρες, όπως απαιτείται. Έστω και υποκριτικά και για να περιορίσουν τη ζημιά, οι Αμερικάνοι προσπάθησαν και προσποιήθηκαν.
 

Το τί έγινε με τον Καντάφι γίναμε όλοι μάρτυρες. Κανένας απολύτως σεβασμός προς τον νεκρό (και στους άλλους δυο που εκτελέστηκαν μαζί του) του οποίου το σώμα βεβηλώθηκε βάναυσα από τους ομόθρησκούς του. Το Κοράνι και τα έθιμα απαιτούν σεβασμό προς το νεκρό και επιβάλλουν η ταφή του να γίνει κατά τα δέοντα και σε 24 ώρες από το θάνατό του. Η σορός του Καντάφι και των άλλων δυο θάφτηκαν μετά την παρέλευση πέντε ημερών που εκτέθηκαν σε δημόσια θέα και αφού τα σώματα είχαν αρχίσει να αποσυντίθενται.
 

Ωστόσο, το χειρότερο κατά την εκτίμησή μου ήταν η συνέργεια της θρησκευτικής ηγεσίας με το καινούργιο καθεστώς. Για να δικαιολογηθεί το όλο θέαμα και η βεβήλωση του νεκρού, ο θρησκευτικός ηγέτης της Λιβύης, μούφτης Σάντακ αλ Γκαριάνι, εξέδωσε «φέτβα» ότι ο Καντάφι δεν ήταν πραγματικός

 

Θρησκεία μη ανοχής και μισαλλοδοξίας

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕτι θα συνέβαινε στον κόσμο αν κάποιοι μη μουσουλμάνοι έπρατταν κάτι ανάλογο στον οποιοδήποτε μουσουλμάνο που τους έβλαψε. Θυμίζω ότι πριν λίγα χρόνια ο πάπας αποτόλμησε, με πολύ μεγάλο σεβασμό, να υποδείξει κάποιες πτυχές του Ισλάμ που ενδεχομένως να μην είναι ανεκτικές έναντι σε μη μουσουλμάνους. Και αυτό θεωρήθηκε τόσο μεγάλη προσβολή προς το Ισλάμ και τους πιστούς κι από τότε ο πάπας δεν έπαψε να απολογείται δημόσια με κάθε ευκαιρία.
Πέρασε κάποτε και ο χριστιανισμός από μια τέτοια φάση μη ανεκτικότητας και μισαλλοδοξίας. Ωστόσο, μετεξελίχθηκε και άλλαξε. Και συνεχώς αλλάζει.

Είναι προφανές ότι κάτι τέτιο δεν είναι δυνατό με το Ισλάμ, το οποίο κάθε άλλο παρά θρησκεία ανοχής και αγάπης είναι, ακόμα και όταν είσαι πιστός. Με το να προσποιούμεθα εμείς οι υπόλοιποι το αντίθετο ώστε να είμαστε της μόδας και «πολιτικά σωστοί», δεν έχει καμία σημασία.
μουσουλμάνος, ότι έτσι δεν δικαιούτο σεβασμό ως νεκρός και ότι δεν δικαιούτο να ταφεί σε μουσουλμανικό κοιμητήριο. Έτσι δικαιολογήθηκαν και νομιμοποιήθηκαν όλα όσα προηγήθηκαν από τους εκτελεστές του, συμπεριλαμβανομένης και της πράξης του σοδομισμού που κατέγραψαν οι κάμερες , όπως επίσης και η έσχατη βεβήλωση της μυστικής ταφής στην έρημο.
 

Υπήρξε αντίδραση στο μουσουλμανικό κόσμο, λιγότερη πρέπει να υπογραμμισθεί απ’ αυτή που εκδηλώθηκε από μη μουσουλμάνους. Ο μεγάλος ιμάμης του Αλ Αζχάρ του Καΐρου, του πιο καταξιωμένου χώρου μελέτης του σουνιτικού Ισλάμ στον κόσμο, εξέδωσε «φέτβα» παραπέμποντας σε σχετικό εδάφιο (σούρα) του Κορανίου, όπου επιτάσσεται ο κάθε μουσουλμάνος να σέβεται τους νεκρούς. Αλλά και αυτός ο μεγάλος ιμάμης του Αλ Αζχάρ δεν αποτόλμησε να είναι συγκεκριμένος καταδικάζοντας το συγκεκριμένο γεγονός. Απλά υπενθύμισε στους πιστούς ότι οι νεκροί, κατά το Κοράνι, πρέπει να τυγχάνουν σεβασμού. 

ΤΟ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ Στο κείμενό μου της περασμένης Κυριακής «Τουρκία προς ΗΠΑ: Πρέπει να μας πληρώνετε» μια αναφορά μου σχετικά με τις σχέσεις Τουρκίας - Σοβιετικής Ένωσης στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου δεν αποδόθηκε ολοκληρωμένα. Είχα παραπέμψει σε επίσημη έκθεση της CΙΑ (CentralΙntelligence Αgency, ΝationalΑssessmentCenter, CommunistΑid Αctivitiesin Νon CommunistLessDevelopmentCountries 1954-1979, ΕR -80-10318U, Οctober 1980, σελ. 2, 6, 9) από όπου προκύπτει ότι στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου η πιστή σύμμαχος των ΗΠΑ και της Δύσης, η νατοϊκή Τουρκία, υπήρξε ο μεγαλύτερος αποδέκτης της σοβιετικής οικονομικής βοήθειας έξω από τον σοβιετικό συνασπισμό. Ταυτόχρονα, όπως έγραψα, υπήρξε αθροιστικά και ο μεγαλύτερος αποδέκτης αμερικανικής και δυτικής βοήθειας στο δυτικό στρατόπεδο. Υπήρξε δηλαδή η Τουρκία το πιο κακομαθημένο παιδί τόσο της Δύσης όσο και της Ανατολής. Όχι όμως κατά τους Τούρκους. Αδικήθηκαν, λένε, και μόνο ψίχουλα εισέπραξαν και τώρα, λένε, θα τα αρπάξουν μόνοι τους. 
http://www.philenews.com/digital/