Tουρκοκυπριακή αυτοκριτική

«Είμαι απόγονος των ανόητων Κυπρίων που έτρεξαν να βοηθήσουν τους Οθωμανούς προγόνους σου , τους οποίους νοσταλγείς και θέλεις να  αναβιώσεις, το 1570 στον πόλεμο με τους Βενετούς. 

Λέτε ότι έχετε δώσει θύματα στην Κύπρο. Έχετε δίκαιο, αφού θεωρείτε τον εαυτό σας απόγονο των Οθωμανών. Αλλά πριν από εσάς  είχαν θύματα, οι Φοίνικες, οι Γενοβέζοι, οι Βενετοί, οι Βυζαντινοί, οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες  και άλλοι πολλοί. Να μοιράσουμε τώρα το Νησί σε όλους όσους πέρασαν από το «χάνι» της Κύπρου; Εσύ είσαι έτοιμος να μοιραστείς τη Μικρά Ασία με όλους όσους πέρασαν από εκεί;  Δεν χρειάζεται να πας πολύ πίσω , είσαι πρόθυμος να επιστρέψεις τα αγαθά και τις περιουσίες  των Ποντίων, των Αρμενίων, των Ελλήνων που σκότωσαν και λεηλάτησαν οι Ταλάτ, Ενβέρ και Κεμάλ πασάδες;

Μήπως δώσατε λίγα θύματα στους Κούρδους; 

Σύμφωνα με τη λογική σας δεν θα πρέπει να βοηθήσετε τους Κούρδους να ιδρύσουν το Κουρδιστάν, αφού έδωσαν και αυτοί τόσα θύματα; 

Είμαι απόγονος των Κυπρίων που έζησαν 307 χρόνια οθωμανικής κατοχής.
Είμαι εγγονός των ανθρώπων που τους έπαιρναν με τη βία το ψωμί κάθε φορά που άδειαζαν τα ταμεία των ανακτόρων και έστελναν στρατό στο Νησί με το πρόσχημα της εξέγερσης στην Κύπρο. 

Είμαι εγγονός των Κυπρίων που πρόσφεραν φαγητό και βοήθεια στους ανθρώπους που εξόριζαν οι Οθωμανοί από τη Μικρά Ασία στο Νησί, με εντολή την εκτέλεση τους . 

Ο Οθωμανός παππούς σου έμεινε στην Κύπρο 307 χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα δεν επέτρεψε στους Κυπρίους , εκτός από αυτούς που ζούσαν στα κάστρα της Αμμοχώστου, της Πάφου, της Λάρνακας, της Λεμεσού, της Κερύνειας να κατέβουν στην παραλία. Όποιος έφτιαχνε ένα πλεούμενο ερχόταν και άρπαζε πράγματα από το Νησί. Οι Κύπριοι έζησαν 307 χρόνια στα δάση. Φαντάζεστε κάποιους που  ζουν σε νησί να μην μπορούν να δουν τη θάλασσα και να μην μπορούν να πιάσουν δυο ψάρια; 

Μια και το έφερε η κουβέντα είπατε ότι δώσατε θύματα. Οι Οθωμανοί είχαν 80.000 νεκρούς όταν πολιόρκησαν το κάστρο της Αμμοχώστου. Δεν βλέπετε κάποιο σφάλμα σε ένα στρατό που έχει  80.000 θύματα σε μια πολιορκία ενός κάστρου; 

Θυμηθείτε  τις απώλειες στο Σαρίκαμις (Σ.Σ. 90.000 νεκροί στο Ρωσο-τουρκικό πόλεμο το 1897), στα Δαρδανέλια και σκεφθείτε. 

Να σας προβληματίσουν και οι απώλειες του Ιουλίου του 1974. 

Μια και αναφέραμε τα Δαρδανέλια, εκεί έχουν δώσει θύματα οι Βρετανοί, οι Νεοζηλανδοί  και οι Γάλλοι. Μήπως πρέπει να έρθουν τώρα και να καταλάβουν τα Δαρδανέλια; Οι άνθρωποι έρχονται κάθε χρόνο και τιμούν τους νεκρούς τους. Δεν μπορείτε να κάνετε και εσείς το ίδιο; 

Είπατε ότι για όποιο λόγο βρίσκεται η Ελλάδα στο Νησί βρισκόμαστε και εμείς. Ούτε εσείς ούτε η Ελλάδα έχουν καμιά δουλειά και κανένα δικαίωμα στην Κύπρο. 

Χάσατε κάθε νόμιμο δικαίωμα που είχατε βάσει των συμφωνιών που υπογράψατε με την Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί δεν  συμμορφωθήκατε με αυτά που προβλέπονται στις διατάξεις τους. Αν ψάξετε θα  βρείτε αν έχετε κανένα δικαίωμα λόγου. Για αυτό αναλογιστείτε πώς θα πληρώσετε τις ζημιές που προκαλέσατε στην Κύπρο, μετά το 1974,  όταν φυσικά θα χάσετε την υποστήριξη των ΗΠΑ  και της Βρετανίας. 

Εγώ σας συμβουλεύω, τώρα που είστε ακόμα ζωντανοί και αρτιμελείς, μαζέψτε τα μπογαλάκια σας και φύγετε από την Κύπρο χωρίς να γυρίσετε  να κοιτάξετε πίσω σας. Και προτού αυξηθεί το χρέος σας. Εάν ακόμα έχετε απορίες, σας λέω ότι εγώ είμαι ο ιδιοκτήτης της Κύπρου».