Αγαπητέ Κε. Βούλγαρη,
Οι οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και ιδεολογικές εντάσεις εντός των Η.Π.Α. δεν είναι σε τέτοιο σημείο που εδώ θα φθάσουμε σε σημείο εμφυλίου πολέμου όπως το 1861-1865. Άλλωστε, εκείνος ο πόλεμος έγινε για να καθορισθεί εάν αυτό το κράτος θα συνέχιζε υπαρξιακά ως μία ομοσπονδία ή άν αυτή η ομοσπονδία θα θραύονταν πρόσκαιρα ή ανεπανόρθωτα. Σε μία ομιλία του μόλις 10' στο πεδίο μάχης του Γκέττυσμπουργκ, Κοινοπολιτεία Πεννσυλβανίας, ο τότε και αργότερα δολοφονηθείς Πρόεδρος των Η.Π.Α. Αβραάμ Λίνκολν, μπορεί και να δανείσθηκε αρκετά στοιχεία από τον Περικλέους Επιτάφιο, αλλά συνοπτικά περιέγραψε τα της ομοσπονδιακής δημοκρατικής ταυτότητας των Η.Π.Α. Παρά τα αρκετά και μεγάλα προβλήματά μας, αυτή η ομοσπονδιακή μας ταυτότητα δεν έχει εξανεμισθεί έστω και άν σε ορισμένες περιόδους βάλλεται ή επαναπροσδιορίζεται, π.χ., δεκαετία του '60 η θύελλα για τα πολιτικά δικαιώματα μειονοτήτων, δεκαετία του 2000 η ατυχής εξωτερική στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ, δεκαετία του 2010 ανάγκη καινούργιων κοινωνικών και οικονομικών μεταρυθμίσεων (έχουμε περί τα 40 εκατομύρια κατοίκων που στερούνται βασικής ιατρικής και φαρμακευτικής ασφάλισης) και παρά την σχετική νομοθετική επιτυχία του Προέδρου Ομπάμα, η νεοεκλεγείσα (Νοέμβριος 2010) Ρεπουμπλικανική πλειοψηφεία στην ομοσπονδιακή Βουλή των Αντιπροσώπων (U.S. House of Representatives) έχει δώσει προεκλογική υπόσχεση ν’ ανατρέψει τον παρόντα ομοσπονδιακό νόμο που θα δώσει μία βασική ιατρο-φαρμακευτική ασφάλιση στους τούδε μη ασφαλισμένους. Δυστυχώς, αυτό το κομματικώς κινούμενο νομοθετικό «ξήλωμα-γκρέμισμα» νομοθετικών θεσμών σε μεγάλη κλίμακα που είναι κακό «ψωμοτύρι» της Ελληνικής Βουλής τώρα εισάγεται και στις Η.Π.Α. χωρίς βέβαια θετικά αποτελέσματα.
Λόγω της παρούσας οικονομικής κατάστασης έχουμε αυξημένα φαινόμενα εγκληματικότητας και λόγω της αφθονείας και σχετικά εύκολης αγοράς πυροβόλων όπλων, τα διαπραττόμενα εγκλήματα είναι αρκετές φορές μεγάλης κλίμακας όπως το θλιβερό γεγονός της Αριζόνας. Τις προάλλες θρηνήσαμε τον 20χρονο γαμπρό της γραμματέας του γραφείου μας ο οποίος πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε καθώς βάδιζε νυκτερινή ώρα σ’ έναν δρόμο. Τέτοια φαινόμενα όμως πόρρω απέχουν ενδείξεων εμφυλίου πολέμου. Παράδειγμα, πριν της επίσημης έκρηξης του Αμερικανικού εμφυλίου πολέμου στο ομοσπονδιακό φρούριο Fort Sumter, Πολιτεία Νότιας Καρολίνας (South Carolina), ήδη γίνονταν ένας «μίνι» εμφύλιος πόλεμος σε ορισμένες νότιες – μεσοδυτικές πολιτείες οι οποίες ήταν και η εσωτερική «συνοριακή ζώνη» μεταξύ του Νότου που ασπάζονταν τον οργανωμένο και μέχρις τότε νομιμοποιημένο θέσμό της δουλείας και του Βορρά (πλήν Πολιτείας Μαίρυλαντ – Maryland, κυριολεκτικά δίπλα στην εθνική μας πρωτεύουσα Ουάσινγκτων) που είχε αποποιηθεί αυτόν τον απάνθρωπο και οικονομικά αναχρονιστικό και αντιπαραγωγικό θεσμό.
Άλλωστε ένας εμφύλιος πόλεμος είναι καθαρά αντι-οικονομικός (άς μην ξεχνάμε την Ελληνική εμπειρία του 1946-1949). Ακόμα και οι πάλαι πότε διασπαστικές κινήσεις της Γαλλόφωνης επαρχίας Κεμπέκ (Quebec – “Quebecois Libre”) στην Καναδική ομοσπονδία στην δεκαετία του ’70 (επί τότε Καναδικής πρωθυπουργίας Τρυντώ είχε κηρυχθεί ακόμα και στρατιωτικός νόμος στο Κεμπέκ και στην πόλη του Μοντρεάλ για ένα μικρό χρονικό διάστημα) υπέκυψαν στην σκληρή πραγματικότητα ότι αρκετές μεγάλες Καναδικές εταιρείες θα τα μάζευαν και θα έφευγαν από το Κεμπέκ σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησής του. Το Κεμπέκ κέρδισε έναν μεγαλύτερο βαθμό αυτόνομης επαρχιακής – πολιτειακής διακυβέρνησης (π.χ. απόλυτος και θρησκευτικά τηρούμενη διγλωσσία) αλλά μέσα στα πλαίσια των δημοκρατικών θεσμών της Καναδικής ομοσπονδίας, και η οικονομία του πήγε πάρα πολύ καλά (τα εκεί παιδιά των Ελλήνων μεταναστών αυτόματα μορφώνονται σε τρείς γλώσσες).
Λάμπρος Ε. Π. – εν Η.Π.Α. μετανάστης
10-1-2011, τοπική ώρα 20:47 – ώρα Ελλάδος 03:47, 11/1/2011
Λόγω της παρούσας οικονομικής κατάστασης έχουμε αυξημένα φαινόμενα εγκληματικότητας και λόγω της αφθονείας και σχετικά εύκολης αγοράς πυροβόλων όπλων, τα διαπραττόμενα εγκλήματα είναι αρκετές φορές μεγάλης κλίμακας όπως το θλιβερό γεγονός της Αριζόνας. Τις προάλλες θρηνήσαμε τον 20χρονο γαμπρό της γραμματέας του γραφείου μας ο οποίος πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε καθώς βάδιζε νυκτερινή ώρα σ’ έναν δρόμο. Τέτοια φαινόμενα όμως πόρρω απέχουν ενδείξεων εμφυλίου πολέμου. Παράδειγμα, πριν της επίσημης έκρηξης του Αμερικανικού εμφυλίου πολέμου στο ομοσπονδιακό φρούριο Fort Sumter, Πολιτεία Νότιας Καρολίνας (South Carolina), ήδη γίνονταν ένας «μίνι» εμφύλιος πόλεμος σε ορισμένες νότιες – μεσοδυτικές πολιτείες οι οποίες ήταν και η εσωτερική «συνοριακή ζώνη» μεταξύ του Νότου που ασπάζονταν τον οργανωμένο και μέχρις τότε νομιμοποιημένο θέσμό της δουλείας και του Βορρά (πλήν Πολιτείας Μαίρυλαντ – Maryland, κυριολεκτικά δίπλα στην εθνική μας πρωτεύουσα Ουάσινγκτων) που είχε αποποιηθεί αυτόν τον απάνθρωπο και οικονομικά αναχρονιστικό και αντιπαραγωγικό θεσμό.
Άλλωστε ένας εμφύλιος πόλεμος είναι καθαρά αντι-οικονομικός (άς μην ξεχνάμε την Ελληνική εμπειρία του 1946-1949). Ακόμα και οι πάλαι πότε διασπαστικές κινήσεις της Γαλλόφωνης επαρχίας Κεμπέκ (Quebec – “Quebecois Libre”) στην Καναδική ομοσπονδία στην δεκαετία του ’70 (επί τότε Καναδικής πρωθυπουργίας Τρυντώ είχε κηρυχθεί ακόμα και στρατιωτικός νόμος στο Κεμπέκ και στην πόλη του Μοντρεάλ για ένα μικρό χρονικό διάστημα) υπέκυψαν στην σκληρή πραγματικότητα ότι αρκετές μεγάλες Καναδικές εταιρείες θα τα μάζευαν και θα έφευγαν από το Κεμπέκ σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησής του. Το Κεμπέκ κέρδισε έναν μεγαλύτερο βαθμό αυτόνομης επαρχιακής – πολιτειακής διακυβέρνησης (π.χ. απόλυτος και θρησκευτικά τηρούμενη διγλωσσία) αλλά μέσα στα πλαίσια των δημοκρατικών θεσμών της Καναδικής ομοσπονδίας, και η οικονομία του πήγε πάρα πολύ καλά (τα εκεί παιδιά των Ελλήνων μεταναστών αυτόματα μορφώνονται σε τρείς γλώσσες).
Λάμπρος Ε. Π. – εν Η.Π.Α. μετανάστης
10-1-2011, τοπική ώρα 20:47 – ώρα Ελλάδος 03:47, 11/1/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου