Ετικέτες

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

31 Δεκεμβρίου 1956. ΜΙΧΑΗΛ ΓΕΩΡΓΑΛΛΑΣ: “Μάστρε μου πεθαίνω. Ζήτω η Ελλάς!”

31 Δεκεμβρίου 1956. ΜΙΧΑΗΛ ΓΕΩΡΓΑΛΛΑΣ: “Μάστρε μου πεθαίνω. Ζήτω η Ελλάς!”

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 31, 2011
imagethumb-php.jpg
Το 1935, στο κατεχόμενο σήμερα χωριό Μαραθόβουνο, γεννήθηκε ο Μιχαήλ (Μάκης) Γεωργάλλας. Στις 31 Δεκεμβρίου 1956 ο 21χρονος Μάκης ξεψυχούσε με το όνομα της Μάνας Ελλάδας στα χείλη…
Φοιτούσε ακόμη στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, όταν πρωτοστατούσε σε μαχητικές διαδηλώσεις κατά των αποικιοκρατών. Δεν μπορούσε η ελληνική του ψυχή να δεχτεί πως η Κύπρος ήταν σκλαβωμένη. Σε κάθε χριστιανική και εθνική κίνηση μέσα ήταν κι ο Μάκης. Συνελήφθηκε και κλείστηκε στα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς. Μα πώς μπορούσε να χωρέσει η ελεύθερη ψυχή του στις φυλακές εκείνες; Με μεγάλη τόλμη πέτυχε να δραπετεύσει στις 13 Σεπτεμβρίου 1956 και να καταφύγει στα βουνά. Αμέσως μετά, κατάφερε να ενωθεί με την ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου,όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό του, τρεις μήνες αργότερα.

Έλληνες Ζωγράφοι: Δημοσθένης Κοκκινίδης

Πέμπτη, 29 Δεκεμβρίου 2011

Έλληνες Ζωγράφοι: Δημοσθένης Κοκκινίδης



  
Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών 



Ο Δημοσθένης Κοκκινίδης γεννήθηκε το 1929 στον Πειραιά. Φοίτησε για δυο χρόνια στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή (1950-1952). Εγκατέλειψε όμως τις σπουδές στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. για να φοιτήσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές το Γιάννη Μόραλη και το Σπύρο Παπαλουκά (1952 - 1958). Εκεί γνώρισε και τη σύζυγό του ζωγράφο Πέπη Σβορώνου. Από το 1959 έως το 1961 ήταν υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του Ελληνικού Οργανισμού Χειροτεχνίας. Το 1961 συμμετείχε στην ίδρυση της "Ομάδας Τέχνη Α", πρωτοστατώντας στις δραστηριότητές της ως τη χρονιά της διάλυσής της το 1967. Το 1972 έλαβε υποτροφία του Ιδρύματος Ford. Το 1976 έγινε μέλος της  «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση μέσω της Τέχνης» (1976 - 1981). Το 1976 επίσης εξελέγη τακτικός καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην έδρα της ζωγραφικής, ενώ κατά τα έτη 1980 - 1982 διετέλεσε πρύτανης της Σχολής

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Τα Αρχαία Μνημεία του Αγίου Όρους

Τα Αρχαία Μνημεία του Αγίου Όρους

Αναρτήθηκε από τον/την Βισάλτης στο Δεκεμβρίου 29, 2011
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Το Άγιο Όρος είναι η μοναδική, ίσως, περιοχή της Ελλάδας όπου δεν έχουν γίνει ανασκαφικές έρευνες από τους αρχαιολόγους.
Ό, τι έχει βρεθεί, είναι τυχαίο και αδημοσίευτο. Εντούτοις όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς, σε αυτόν τον ξεχωριστό τόπο, συνυπάρχει το αρχαίο με το σύγχρονο.
Δεν θα έλεγα πως υπάρχει αποστροφή των μοναχών στις αρχαιότητες του Άθω.
Αθωνίτες μοναχοί σε γραπτά μνημεία, τα οποία μας έχουν αφήσει, εκδηλώνουν το θαυμασμό τους για τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων τα οποία είχαν μελετήσει.
Μέσα στο πνεύμα αυτό, αγιορείτες αγιογράφοι ενσωμάτωσαν στις αγιογραφίες τους Έλληνες φιλοσόφους, δείχνοντας με τον τρόπο αυτόν την εκτίμηση και το σεβασμό στα έργα τους.

«Ο Θρόνος πλέον δεν υφίσταται κατ’ουσίαν εν Ελλάδι»*

«Ο Θρόνος πλέον δεν υφίσταται κατ’ουσίαν εν Ελλάδι»*

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 29, 2011
Γράφει ο Αμετανόητος
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843 έγινε κάτι Μοναδικό στην Ευρώπη των Βασιλέων.
Ενας «ελέω Θεού» Βασιλιάς συμφωνεί να παραδώσει ΣΥΝΤΑΓΜΑ στους υπηκόους του.Αυτό καταγράφηκε στην «φτωχή» Ελλάδα του Μακρυγιάννη και του Καλλέργη.
O Βαυαρός Οθων ντρόπιασε τις Ευρωπαϊκές αυλές…
«περί καταστροφής αξιοθρηνήτου…» κάνει λόγο ο σκοταδόψυχος Μέτερνιχ.
Μας λέει ο Ιστορικός Δ.Φωτιάδης.

«Ακούγονταν οι πυροβολισμοί στο σπίτι του Μακρυγιάννη…Μπροστά από όλους στην πορεία προς τα ανάκτορα τραβούσε ο Καλλέργης επικεφαλής του ουλαμού των Επιλέκτων…
Τα τύμπανα οι σάλπιγγες τα εμβατήρια της μουσικής της φρουράς ξυπνούν την Αθήνα…γέροι άντρες,γυναίκες παιδιά,χύνονται στους δρόμους να δούν τι συμβαίνει…
Ζήτω το Εθνος…Ζήτω το Σύνταγμα…»
Στο παλάτι οι ανακτορικοί ανάστατοι αναζητούν τρόπο υπεκφυγής…με μάταιη ελπίδα πως θα μπορούσαν να ξεγελάσουν στρατό και λαό συντάσσουν μία αόριστη προκήρυξη που υπογράφει ο Οθωνας για να μπορέσει να αποφύγει την δύσκολη στιγμή…     

«…βγαίνει κάποιος από το παλάτι και δίνει την προκήρυξη στον Καλλέργη.Ο συνταγματάρχης τη διαβάζει και αμέσως αντλαμβάνεται πως δεν υπήρχε στο κείμενο αυτό καμία ουσιαστική δέσμευση του Θρόνου.Προστάζει να γίνει ησυχία.Πληροφορεί τον επαναστατημένο Λαό και Στρατό για την προκήρυξη…
«Επιθυμώ να διαβαστεί μεαλόφωνα γιατί εσείς στρατός και λαός θα αποφασίσετε να μπορούμε να αρκεστούμε σε αόριστες υποσχέσεις ή πρέπει να ζητήσουμε περισσότερες εγγυήσεις».
Διαβάζεται η προκήρυξη…
Οταν Λαός και Στρατός άκουσαν το περιεχόμενο η αντίδραση ήταν ηφαιστειακή…

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Οι μισανθρωποι Μακκαβαίοι “δολοφόνησαν” πάλι τους γηγενείς.

Οι μισανθρωποι Μακκαβαίοι “δολοφόνησαν” πάλι τους γηγενείς.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 28, 2011
Πλημύρα αντι-ισραηλινών δηλώσεων, αντισημιτικές ταινίες που προβλήθηκαν στην τουρκική τηλεόραση με την ανοχή ή την ενθάρρυνση των αρχών, διεθνής δικαστικός ακτιβισμός έναντι του Ισραήλ, αλαζονικές απαιτήσεις, τόσες πολλές προσβολές κατά του Ισραήλ και των Εβραίων κατά τα τελευταία χρόνια από τον Ερντογάν και τους συνεργάτες του που θα παραμένουν αναπάντητες από το Ισραήλ στο όνομα μιας ρεαλιστικής πολιτικής που δεν μπορούμε πια να καταλαβαίνουμε τη λογική της.

Μέγας Βασίλειος: κείμενο «εις αντιπελάργωσιν»

Γράφει ο Δ. Νατσιός
Δάσκαλος, Κιλκίς

Πριν ακόμη κλείσει τα πενήντα του χρόνια, ο Κύριος τον κάλεσε κοντά του. Άρρωστος βαριά ο Άγιος, ετοιμάζεται για το ταξίδι, το τελευταίο, που ο ίδιος το ονομάζει «τρυφή μάλλον ή κατάπληξις» (χαρά παρά τρόμο», όταν τον απειλεί ένας τυχάρπαστος έπαρχος ονόματι Μόδεστος. Κόσμος πολύς μαζεύεται γύρω απ’ την Επισκοπή, αγρυπνεί και προσεύχεται.

Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ

Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ

Αναρτήθηκε από τον/την ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ στο Δεκεμβρίου 27, 2011


 ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ
Φωτογραφική επιμέλεια MARAKI
”…. Ο θρυλικός πλάτανος του Ιπποκράτη, ο οποίος θεωρείται ενα απο τ’  αρχαιότερα δέντρα στην Ευρώπη, είναι 2.400 ετών, έχει περιφέρεια 11 μέτρα …”

ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 27, 2011
http://olympiada.files.wordpress.com/2010/09/kaliorasvouli.jpg?w=200&h=278&h=278
Γράφει ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας
Ο Μαρξ ζει. Φιλοσοφικά δε, ιδιαιτέρως μέσα στην σημερινή πρωτόγνωρη κρίση, ο ίδιος δικαιώνεται κατά ένα δυσθεώρητο μέρος. Δικαιώνεται ολοφάνερα ο ίδιος και ως αναλυτής και ως θεωρητικός. Το ότι δικαιώνεται ο Μαρξ, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι αποδεικνύονται σωστά, ή δικαιώνονται, αντιστοίχως, και τα αριστερά πολιτικά κόμματα. Ή περεταίρω, κατά τον ίδιο τρόπο σκέψης, σε καμία περίπτωση δεν επιβραβεύονται, α λα Μαρξ, επιπροσθέτως, και οι υπόλοιπες 130 περίπου ομάδες των γενικότερων αριστερών πεποιθήσεων και κομμουνιστικών θεωρήσεων. Διεθνώς, οι ηγεσίες και μόνο (ναι!), από τα περισσότερα πολιτικά κόμματα, «υιοθέτησαν» (…κρίμα!) τον πιο μεγάλο μέχρι σήμερα φιλόσοφο, τον Μαρξ, κυρίως για να έχουν ένα «τεχνητό» πολιτικό σκαλί, μια πλατφόρμα, ένα γωνιακό «μαγαζί», ή κάποιο πολιτικό κόμμα, για να έχουν έναν «πάγκο» στην λαϊκή πολιτική αγορά, για να «κερδίσουν ή και να κερδοσκοπήσουν», προφανώς, πάνω στους συγκεκριμένους στόχους που οι ίδιοι έθεσαν. Οι ίδιοι διεθνείς ηγέτες, έθεσαν ως στόχο να «μοσχο-πουλήσουν» το υψηλοτάτης τιμής αγαθό, ή δηλαδή, την ποιο ακριβή (σε ευρώ) «κοινωνική υπηρεσία», που μπορεί να προσφέρει, τόσο η διεθνής, όσο και η εκάστοτε τοπική πολιτική αγορά. Η «υπηρεσία» αυτή, ή το πανάκριβο αυτό «προϊόν», έχει το πιο γνωστό όσο και το πλέον ηχηρό όνομα διεθνώς, με σαφώς ανάλογη παγκόσμια κοινωνική αξία: λέγεται «δημοκρατία!».

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Στο σφυρί ιστορικά κειμήλια του 1821

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου 2011

Στο σφυρί ιστορικά κειμήλια του 1821


Στην τιμή των 88.500 ευρώ πουλήθηκαν στη δημοπρασία γνωστού ελληνικού οίκου τα χειρόγραφα ημερολόγια και σηματολόγια του πολεμικού πλοίου΄Αρης του Υδραίου Αναστασίου Τσαμαδού.Το μπρίκι 'Αρης θεωρείται ένα από τα πιο ένδοξα πλοία του ελληνικού ναυτικού αφού διακρίθηκε στις περισσότερες ναυμαχίες του 1821 και έγινε ευρύτατα γνωστό τον Απρίλιο του 1825, όταν κατόρθωσε να διασπάσει μόνο του τον κλοιό 32 πλοίων του εχθρικού στόλου διαφεύγοντας σώο από τον κόλπο του Ναβαρίνου μετά από πολύωρη μάχη.


Το ηρωικό του κατόρθωμα απαθανάτισε ο ζωγράφος Κωνσταντίνος Βολανάκης στο έργο του Η έξοδος του ΄Αρεως.Στην ίδια δημοπρασία, μια χαλκογραφία με παράσταση του Μεγάλου Αλεξάνδρου που τύπωσε λίγο πριν το μαρτύριο του ο Ρήγας Βελεστινλής πουλήθηκε αντί 17.700 ευρώ. 'Ήταν ένα από τα 4 μόνο αντίτυπα που σώθηκαν (τα υπόλοιπα φυλάσσονται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Αθήνας, στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Βιέννης και στη Βιβλιοθήκη της Ρουμανικής Ακαδημίας).
http://www.nooz.gr/entertainment/sto-sfuri-istorika-keimilia-tou-1821

Τουρκία: Γενοκτονίες των Χριστιανών, 96 χρόνια άρνησης: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου 2011

Τουρκία: Γενοκτονίες των Χριστιανών, 96 χρόνια άρνησης: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

«Τούρκοι ιστορικοί»(!) κόπτονται και αναζητούν στοιχεία για τις «σφαγές» των Χριστιανών στη Μικρά Ασία και στον Πόντο   
1ο σκίτσο «Πες μου πηγάδι, τι υπάρχει στο παρελθόν μου;» 3ο σκίτσο: «Καλύτερα να μην ρωτούσα!»
Και ορισμένοι Τούρκοι είναι υπερήφανοι για το παρελθόν τους (χθες στο Παρίσι):
Εμείς να τους βοηθήσουμε, στην αναζήτηση τους...
(Η γελοιογραφία είναι του Τούρκου καρικατουρίστα Dagistan Cetinkaya που δημοσιεύθηκε στο τουρκικό τύπο στις 18 Οκτωβρίου, 2010.)
Εμείς να τους βοηθήσουμε, προσφέροντας αυτά τα ολίγα στοιχεία:

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου 2011

Χριστουγεννιάτικα Ονόματα (Μαρία, Ιωσήφ, Χρίστος, Μανώλης)

γράφει ο Αθανάσιος Τσακνάκης
Η χριστιανική θρησκεία φιλοξενεί στα κείμενα και στις παραδόσεις της τέσσερις κυρίαρχες ονοματικές ομάδες, την ελληνική, την λατινική, την αραμαϊκή και την εβραϊκή, άρα η ετυμολόγηση ενός χριστιανικού ονόματος γίνεται διά μέσου της ελληνικής, της λατινικής, της αραμαϊκής και της εβραϊκής γλώσσας αντίστοιχα.
Η εορτή των Χριστουγέννων (από τις λέξεις «χριστός» και «γέννα») γίνεται αφορμή για να προσεγγίσουμε ετυμολογικά πέντε χριστιανικά ονόματα, Χρήστος, Χρίστος, Μαρία, Εμμανουήλ και Ιωσήφ, εκ των οποίων τα δύο πρώτα είναι ελληνικά, το τρίτο είναι αραμαϊκό και τα δύο τελευταία εβραϊκά.



Χρήστος
Προέρχεται από το επίθετο «χρηστός» (με αναβιβασμό τού τόνου), που σημαίνει «χρήσιμος», «ωφέλιμος».
Το όνομα δεν σχετίζεται άμεσα με την εορτή των Χριστουγέννων, αλλά η κοινή προφορά, που μοιράζεται με το όνομα «Χρίστος», το εντάσσει παραδοσιακά στο εορτολόγιο των ημερών (25 Δεκεμβρίου). Στο θηλυκό γένος το συναντούμε ως «Χρηστίνα».


Χρίστος
Προέρχεται από τον όρο «χριστός» (με αναβιβασμό τού τόνου), που σημαίνει «τον δυνάμενο να λάβει το χρίσμα», εκείνον που «είναι σε θέση να χρισθεί». Πρόκειται γιά την ελληνική μετάφραση τού εβραϊκού όρου «μεσσιάχ», γνωστού και ως «Μεσσία». Στο θηλυκό γένος το συναντούμε ως «Χριστίνα».


Μαρία
Ελληνική γραφή τού αραμαϊκού ονόματος «Μαργιάμ», το οποίο σημαίνει «πίκρα», «εξόργιση». Η ετυμολόγηση τού ονόματος μέσω τής λατινικής γλώσσας, και συγκεκριμένα από την λέξη «mare» (στην γενική «maris»), που σημαίνει «θάλασσα», αποτελεί διαιώνιση τής λανθασμένης ετυμολόγησης ή εσκεμμένης παρετυμολόγησης τού ονόματος από τον άγιο Ιερώνυμο (342-420). Στο αρσενικό γένος το συναντούμε ως «Μάριος».


Εμμανουήλ
Ελληνική γραφή τού εβραϊκού ονόματος «Ιμμάνου Ελ», που σημαίνει «μαζί μας ο Θεός», «μεθ’ ημών ο Θεός». Από αυτό το όνομα προέρχονται τα υποκοριστικά «Μανώλης» και «Μάνος». Στο θηλυκό γένος απαντά ως «Εμμανουέλλα».


Ιωσήφ
Ελληνική γραφή τού εβραϊκού ονόματος «Γιοζέπ», που σημαίνει «αυξημένος από τον Θεό» ή «ο Θεός θα επιθυμούσε να του προσφέρει». Μία απόπειρα κλιτικού εξελληνισμού του είναι ο τύπος «Ιώσηπος», καθώς και ο θηλυκός τύπος «Ιωσηφίνα».

Αρμενικό: Η μετάλλαξη της βαρβαρότητας των Τούρκων και της Τουρκίας


Αυτό το ιστολόγιο

Η ΛΙΣΤΑ ιστολογΙΩΝ μου
Αυτό το ιστολόγιο

Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου 2011


Αρμενικό: Η μετάλλαξη της βαρβαρότητας των Τούρκων και της Τουρκίας





του Σάββα Καλεντερίδη


Eξολόθρευσαν τρία εκατομμύρια Αρμενίους, Ασσυρίους και Έλληνες, για να κάνουν την Ανατολή καθαρά τουρκική. Ήταν ένα βάρβαρο σχέδιο που το εφάρμοσαν με δολοφονική ψυχρότητα. Τώρα λένε (στο πανώ): "Δεν κάναμε Γενοκτονία, υπερασπιστήκαμε την Πατρίδα". Αυτή είναι η στυγνή ομολογία της βαρβαρότητας, μια ομολογία που στρώνει το χαλί για την επόμενη γενοκτονία, των Κούρδων, που ήδη διαπράττεται, με την κλασσική δικαιολογία. Της υπεράσπισης της πατρίδας, μόνο που αυτή η πατρίδα δεν τους ανήκει.

« Θα τα ακούσουν σήμερα οι πολιτικοί μαςΤο δικό μου δώρο σε όλους τους αναγνώστες του Olympia! »Γενοκτονία οι Τούρκοι; Μα πως είναι δυνατόν;

 

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 24, 2011
Ο τραγικός θάνατος των παπάδων του Αϊβαλιού (Ηλίας Βενέζης)
«6 Σεπτ.1922. Τα πρώτα τμήματα του τουρκικού στρατού ήλθαν από την Σμύρνη για να καταλάβουν το Αίβαλή. …Το ίδιο βράδυ κηρύχτηκε ό στρατιωτι­κός νόμος. Ύστερα βγήκε ή φοβερή δια­ταγή: «Να παρουσιασθούν όλοι οι άνδρες από 18-45 χρονών». Τους μάζε­ψαν, τους δέσαν, τους μεταφέρανε έξω από την πόλη καί τους σκότωσαν στα μεταλλεία του Φρένελι καί στις χαράδρες…Από αυτή την ομαδική στρατολογία καί σφαγή είχαν εξαιρέσει τα σινάφια: τους επαγγελματίες, τους φουρναραίους, τους χτίστες, τους μαραγκούς. Αυτούς τους πήγαν σ’ένα λόφο λεγόμενο «Μπογιά” καί τους σκότωσαν με τσεκού­ρια. μόνο γλύτωσε καί είπε το τι έγινε. Τέλος πιάσαν τον Δεσπότη καίτους παπάδες… Ήμουν με την προτε­λευταία αποστολή σκλάβων πού οιΤούρκοι όδηγούσανε στο εσωτερικό τηςΑνατολής. Γυμνοί,πεινασμένοι,διψα­σμένοι,καταματωμένοι,είχαμε φθάσει στην Πέργαμο. Μας ρίξαν σε μιαν απο­θήκη.Την άλλη μέρα άνοιξε ή πόρτα καί μπήκε ένα νέο κοπάδι σκλάβων.Ήταν οι παπάδες του Άιβαλιού:άλλοσούσουμοι,καταματωμένοι,με ξε­σκισμένα ράσα, πεινασμένοι, ξυπόλυτοι,άγριοι άπ’ τη μαρτυρική πορεία. Ό Κυδω­νιών Γρηγόριος,αν καί είχε ξεκινήσει μα­ζί τους, δεν έφτασε στην Πέργαμο. Έξωάπ’ το Άϊβαλή,οι Τούρκοι τον ξεχωρίσανε μαζί με μερικούς άλλους καί τον παραδώσανε σ’ένα απόσπασμα εκτελεστι­κό πού είχε, εκτός άπ’ τα όπλα, καί φτυά­ρια. Οί άλλοι παπάδες συνεχίσανε το δρόμο. Σάν πέρασε λίγη ώρα, άκούσανε πίσω τους ντουφεκιές. Το απόσπασμα ενώθηκε μαζί τους αργότερα. Ένας Τούρκος του αποσπάσματος είπε:

Μήνυμα Αρχιεπισκόπου: Υπέρβαση του ανθρωπίνως αδυνάτου

Σάββατο, 24 Δεκεμβρίου 2011

Μήνυμα Αρχιεπισκόπου: Υπέρβαση του ανθρωπίνως αδυνάτου

+ Ἀναστάσιος
Ἀρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου καί πάσης Ἀλβανίας

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2011
Υπέρβαση του ανθρωπίνως αδυνάτου
“Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί” (Α΄ Τιμ. 3:16)
H υπέρβαση του ανθρωπίνως αδυνάτου είναι βασικό μήνυμα της σημερινής μεγάλης εορτής του χριστιανικού κόσμου. Ακόμη και ο πιο τολμηρός νους δεν είχε ποτέ υποπτευθεί ότι ο Ίδιος ο απρόσιτος και ακατάληπτος Θεός θα προσελάμβανε την ανθρώπινη φύση και θα ἐφανερώνετο “ἐν σαρκί”,. Για την κλασική λογική, κάτι τέτοιο ανήκει στη σφαίρα του αδυνάτου.
Αυτήν ακριβῶς την υπέρβαση του ανθρωπίνως αδυνάτου πανηγυρίζουμε σήμερα. Και καλούμεθα να τη χαρούμε, παρά τη σκληρή πραματικότητα την οποία βιώνουμε.
Ο Υιός και Λόγος του Θεού έγινε ἄνθρωπος, εισήλθε στην ανθρώπινη Ιστορία. Το “ἐφανερώθη” υπαινίσσεται την προηγούμενη αΐδιο ζωή του Λόγου. “Θεός ὤν καί Θεοῦ υἱός, καί ἀόρατον ἔχων τήν φύσιν, δῆλος ἅπασιν ἐνανθρωπήσας ἐγένετο” (Θεοδώρητος, ἐπίσκοπος Κύρου). Η ελευθερία του Θεού δεν γνωρίζει όριο. Όπως καί η αγάπη Του, που είναι τό ουσιαστικό ιδίωμά Του
“Καί ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν” (Ἰω. 1:14). Προσλαμβάνοντας το ανθρώπινο σώμα, ο Υιός και Λόγος του Θεού φανέρωσε ταυτόχρονα την απέραντη αξία και τη μοναδική σημασία που έχει το υπέροχο αυτό δημιούργημά Του. Και αποκάλυψε ότι τελικός σκοπός του ανθρώπου είναι να γἰνει κατοικητήριο του Θεού. Με την ενανθρώπησή Του, ο Χριστός έδειξε την ασύλληπτη στον ανθρώπινο νου δυναμική της ελευθερίας και της αγάπης του προσωπικού Θεού. Τοποθέτησε σε νέα βάση τις ανθρώπινες σχέσεις μαζί Του.

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Η τρανή απόδειξη! Η Γενοκτονία δεν έγινε «κατά λάθος»

Αυτό το ιστολόγιο
Η ΛΙΣΤΑ ιστολογΙΩΝ μου
Αυτό το ιστολόγιο
 
 
 
 
 
 
 
 

Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου 2011

Η τρανή απόδειξη! Η Γενοκτονία δεν έγινε «κατά λάθος»

Πρόσφατες μελέτες αποδεικνύουν ότι η γενοκτονία των Αρμενίων δεν ήταν σε καμία περίπτωση "ένα τραγικό αλλά μη σκόπιμο επακόλουθο του πολέμου", όπως την παρουσιάζει και προωθεί η Τουρκία στο Παγκόσμιο στερέωμα, αλλά ένα συντονισμένο στρατηγικό σχέδιο το οποίο -επιτευχθέντα- στόχο είχε την εξολόθρευση των αρμενίων και τον σφετερισμό των αρμενικών περιουσιών. Μετά από αυτή την εξέλιξη δημιουργήθηκε μια νέα εύπορη τάξη στη χώρα και έθεσε τις βάσεις για την ανάδυση του τουρκικού εθνικού κράτους.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΟΙ

Φώτης Κόντογλου – Παραμονὴ Χριστούγεννα

Φώτης Κόντογλου – Παραμονὴ Χριστούγεννα

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 23, 2011
Από τον Misha
Kαλά Χριστούγεννα  στην Ολυμπία και σε όλους τους συνδαιτημόνες του olympia.gr
(το κείμενο είναι του δασκάλου του Γένους μας,  κυρ Φώτη Κόντογλου από το Αϊβαλί της Μικρασίας,  και ο πίνακας της ρωσίδας ναϊφ εικαστικού Έλενας Τσερκάσοβα)
Κρύο τάντανο ἔκανε, παραμονὴ Χριστούγεννα. Ὁ ἀγέρας σὰ νά ῾τανε κρύα φωτιὰ κι ἔκαιγε. Μὰ ὁ κόσμος ἤτανε χαρούμενος, γεμάτος κέφι. Εἶχε βραδιάσει κι ἀνάψανε τὰ φανάρια μὲ τὸ πετρόλαδο. Τὰ μαγαζιὰ στὸ τσαρσὶ φεγγοβολούσανε, γεμάτα ἀπ᾿ ὅλα τὰ καλά. Ὁ κόσμος μπαινόβγαινε καὶ ψώνιζε· ἀπὸ τό ῾να τὸ μαγαζὶ ἔβγαινε, στ᾿ ἄλλο ἔμπαινε. Κι ὅλοι χαιρετιόντανε καὶ κουβεντιάζανε μὲ γέλια, μὲ χαρές.
Οἱ μεγάλοι καφενέδες ἤτανε γεμάτοι καπνὸ ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ φουμάριζε. Ὁ καφενὲς τ᾿ Ἀσημένιου εἶχε μεγάλη φασαρία, χαρούμενη φασαρία. Εἶχε μέσα δύο σόμπες, καὶ τὰ τζάμια ἤτανε θαμπά, ἀπ᾿ ὄξω ἔβλεπες σὰν ἤσκιους τοὺς ἀνθρώπους. Οἱ μουστερῆδες εἴχανε βγαλμένες τὶς γοῦνες ἀπὸ τὴ ζέστη, κόσμος καλός, καλοπερασμένοι νοικοκυραῖοι.
Κάθε τόσο ἄνοιγε ἡ πόρτα καὶ μπαίνανε τὰ παιδιὰ ποὺ λέγανε τὰ κάλαντα. Ἄλλα μπαίνανε, ἄλλα βγαίνανε. Καὶ δὲν τὰ λέγανε μισὰ καὶ μισοκούτελα, μὰ τὰ λέγανε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἴσαμε τὸ τέλος, μὲ φωνὲς ψαλτάδικες, ὄχι σὰν καὶ τώρα, ποὺ λένε μοναχὰ πέντε λόγια μπρούμυτα κι ἀνάσκελα, καὶ κεῖνα παράφωνα.
Ἀντίκρυ στὸν μεγάλον καφενὲ τ᾿ Ἀσημένιου ἤτανε κάτι φτωχομάγαζα, τσαρουχάδικα, ψαθάδικα καὶ τέτοια. Ἴσια-ἴσια ἀντίκρυ στὴ μεγάλη πόρτα τοῦ καφενὲ ἤτανε ἕνα μικρὸ καφενεδάκι, τὸ πιὸ φτωχικὸ σ᾿ ὅλη τὴν πολιτεία, μία ποντικότρυπα.
Ἐνῷ ὁ μεγάλος ὁ καφενὲς φεγγολογοῦσε καὶ τὰ τζάμια ἤτανε θολὰ ἀπὸ τὴ ζέστη, ἡ ποντικότρυπα ἤτανε σκοτεινή, γιατὶ ἡ λάμπα, μία λάμπα τσιμπλιασμένη, μία ἄναβε, μία ἔσβηνε, ὅπως ἔμπαινε ὁ χιονιᾶς ἀπὸ τὰ σπασμένα τζάμια τῆς πόρτας. Ἡ φιτιλήθρα ἤτανε στραβοβιδωμένη καὶ τσαλαπατημένη σὰν τὸ μοῦτρο τοῦ καφετζῆ, τοῦ μπαρμπα-Γιαννακοῦ τοῦ Χατζῆ, τὸ φιτίλι στραβοκομμένο, τὸ γυαλὶ σπασμένο ἀπὸ τό ῾να μάγουλο καὶ στὴν τρύπα εἴχανε κολλημένο ἕνα κομμάτι ταραμαδόχαρτο. Βάλε μὲ νοῦ σου τί φῶς ἔδινε μία τέτοια λάμπα! Κάτω τὰ σανίδια ἤτανε σάπια καὶ τρίζανε. Στὸν τοῖχο ἤτανε κρεμασμένα δύο-τρία παμπάλαια κάντρα, καπνισμένα σὰν ἀρχαῖα εἰκονίσματα: τό ῾να παρίστανε τὸν Μέγα Πέτρο μέσα σὲ μία βάρκα ποὺ τὴν ἔδερνε ἡ φουρτούνα, τ᾿ ἄλλο τὸν μάντη Τειρεσία ποὺ μιλοῦσε μὲ τὸν Ἀγαμέμνονα, τ᾿ ἄλλο τὸν Παναγῆ τὸν Κουταλιανὸ ποὺ πάλευε μὲ τὴν τίγρη.
Ἡ πελατεία ἤτανε συνέχεια μὲ τὸ καφενεῖο. Ὅλοι-ὅλοι ἤτανε πέντ᾿ – ἕξι γέροι σκεβρωμένοι, σαράβαλα, μὲ κάτι τρύπιες γοῦνες ποὺ δὲν τὶς ἔπιανε ἀγκίστρι. Δύο-τρεῖς ἤτανε γιαλικάρηδες, δηλαδὴ εἴχανε καμιὰ σάπια βάρκα καὶ βγάζανε θαλασσινὰ γιὰ μεζέδες, ποὺ τὰ λέγανε γιαλικά, γιατὶ βρίσκουνται στὸ γιαλό, δηλαδὴ στὰ ρηχὰ νερά. Οἱ ἄλλοι ἤτανε φρουκαλάδες, δηλαδὴ κάνανε φρουκαλιές. «Ἤτανε καὶ κανένας νεροκουβαλητὴς καὶ κανένας καρβουνιάρης. Νά, αὐτὴ ἤτανε ἡ πελατεία.
Ὁ βοριᾶς ἔμπαινε μέσα μὲ τὴν τρούμπα, καὶ στριφογύριζε τὴ λάμπα ποὺ κρεμότανε ἀπὸ τὸ μαυρισμένο ταβάνι, κι ἀναβόσβηνε. Ἀπὸ τὸ κρύο τρέμανε οἱ γέροι καὶ χουχουλίζανε τὰ χέρια τους, τὰ βάζανε κι ἀπὸ πάνω ἀπὸ τὸ τσιγάρο, τάχα γιὰ νὰ ζεσταθοῦνε.
Ὁ φουκαρὰς ὁ καφετζής, γιὰ νὰ μὴν παγώσει, ἔκανε σουλάτσο, πηγαινοερχότανε ἀπὸ τὸ τεζάκι ἴσαμε τὴν πόρτα, μὲ τὴν παλιογούνα ριχμένη ἀπὸ πάνω του καί, γιὰ νὰ δώσει κουράγιο στὴν πελατεία, ἐκεῖ ποὺ σουλατσάριζε, τὸν ἐπίανε τὸ σύγκρυο καὶ χτυπούσανε τὰ κατωσάγονά του, κι ἕσφιγγε ἀπάνω του τὴν παλιοπατατούκα του κι ἔλεγε:
— Ἐεεέχ! Μωρὲ ζεστὸ ποὺ εἶναι τὸ καφενεδάκι μας!…
Ὕστερα γύριζε κι ἔδειχνε τὸν μεγάλον καφενέ, ποὺ καπνίζανε κάργα οἱ σόμπες, κι ἔλεγε:
— Ἀντίκρυ, σκυλὶ ψοφᾶ ἀπὸ τὸ κρύο…, σκυλὶ ψοφᾶ!
Ὁ καημένος ὁ μπαρμπα-Χατζῆς!
Ἀπ᾿ ὄξω περνοῦσε κόσμος βιαστικός, μὲ γέλια καὶ μὲ χαρές. Ἀπὸ ῾δῶ κι ἀπὸ ῾κεῖ ἀκουγόντανε τὰ παιδιὰ ποὺ λέγανε τὰ κάλαντα στὰ μαγαζιά.
Ἡ ὥρα περνοῦσε κι ἀνάριευε σιγὰ-σιγὰ ὁ κόσμος. Τὰ μαγαζιὰ σφαλοῦσαν ἕνα-ἕνα. Μοναχὰ μέσα στὰ μπαρμπεριὰ ξουριζόντανε ἀκόμα κάτι λίγοι.
Στὸ τσαρσὶ λιγόστευε ἡ φασαρία, μὰ στοὺς μαχαλάδες γυρίζανε τὰ παιδιὰ μὲ τὰ φανάρια καὶ λέγανε τὰ κάλαντα στὰ σπίτια. Οἱ πόρτες ἤτανε ἀνοιχτές, οἱ νοικοκυραῖοι, οἱ νοικοκυρᾶδες καὶ τὰ παιδιά τους, ὅλοι ἤτανε χαρούμενοι, κι ὑποδεχόντανε τοὺς ψαλτάδες, καὶ κεῖνοι ἀρχίζανε καλόφωνοι σὰν χοτζᾶδες:
Καλὴν ἑσπέραν, Ἄρχοντες, ἂν εἶναι ὁρισμός σας,
Χριστοῦ τὴν θείαν γέννησιν νὰ πῶ στ᾿ ἀρχοντικό σας.
Χριστὸς γεννᾶται σήμερον ἐν Βηθλεὲμ τῇ πόλει,
οἱ οὐρανοὶ ἀγάλλονται, χαίρει ἡ κτίσις ὅλη…
Κι ἀφοῦ ξιστορούσανε ὅσα λέγει τὸ Εὐαγγέλιο, τὸν Ἰωσήφ, τοὺς ἀγγέλους, τοὺς τσομπάνηδες, τοὺς μάγους, τὸν Ἡρώδη, τὸ σφάξιμο τῶν νηπίων καὶ τὴν Ῥαχὴλ ποὺ ἔκλαιγε τὰ τέκνα της, ὕστερα τελειώνανε μὲ τοῦτα τὰ λόγια:
Ἰδοὺ ὁποὺ σᾶς εἴπαμεν ὅλην τὴν ἱστορίαν,
τοῦ Ἰησοῦ μας τοῦ Χριστοῦ γέννησιν τὴν ἁγίαν.
Καὶ σᾶς καλονυκτίζομεν, πέσετε κοιμηθεῖτε,
ὀλίγον ὕπνον πάρετε καὶ πάλιν σηκωθεῖτε.
Καὶ βάλετε τὰ ροῦχα σας, εὔμορφα ἐνδυθεῖτε,
στὴν ἐκκλησίαν τρέξατε, μὲ προθυμίαν μπεῖτε.
Ν᾿ ἀκούσετε μὲ προσοχὴν ὅλην τὴν ὑμνωδίαν
καὶ μὲ πολλὴν εὐλάβειαν τὴν θείαν λειτουργίαν.
Καὶ πάλιν σὰν γυρίσετε εἰς τὸ ἀρχοντικόν σας,
εὐθὺς τραπέζι στρώσετε, βάλτε τὸ φαγητόν σας.
Καὶ τὸν σταυρόν σας κάμετε, γευθεῖτε, εὐφρανθεῖτε,
δότε καὶ κανενὸς πτωχοῦ, ὅστις νὰ ὑστερεῖται.
Δότε κι ἐμᾶς τὸν κόπον μας, ὅ,τ᾿ εἶναι ὁρισμός σας,
καὶ ὁ Χριστός μας πάντοτε νὰ εἶναι βοηθός σας.
Καὶ εἰς ἔτη πολλά.
Νπαίνανε στὸ σπίτι μὲ χαρά, βγαίνανε μὲ πιὸ μεγάλη χαρά. Παίρνανε ἀρχοντικὰ φιλοδωρήματα ἀπὸ τὸν κουβαρντᾶ τὸν νοικοκύρη, κι ἀπὸ τὴ νοικοκυρὰ λογιῶ-λογιῶν γλυκά, ποὺ δὲν τὰ τρώγανε, γιατὶ ἀκόμα δὲν εἶχε γίνει ἡ Λειτουργία, ἀλλὰ τὰ μαζεύανε μέσα σὲ μία καλαθιέρα.
Ἀβραμιαῖα πράγματα! Τώρα στεγνώσανε οἱ ἄνθρωποι καὶ γινήκανε σὰν ξερίχια ἀπὸ τὸν πολιτισμό! Πᾶνε τὰ καλὰ χρόνια!
Ὅλα γινόντανε ὅπως τά ῾λεγε τὸ τραγούδι: Πέφτανε στὰ ζεστά τους καὶ παίρνανε ἕναν ὕπνο, ὥσπου ἀρχίζανε καὶ χτυπούσανε οἱ καμπάνες ἀπὸ τὶς δώδεκα ἐκκλησιὲς τῆς χώρας. Τί γλυκόφωνες καμπάνες! Ὄχι σὰν τὶς κρύες τὶς εὐρωπαϊκές, ποὺ θαρρεῖς πὼς εἶναι ντενεκεδένιες! Στολιζόντανε ὅλοι, βάζανε τὰ καλά τους, καὶ πηγαίνανε στὴν ἐκκλησιά.
Σὰν τελείωνε ἡ Λειτουργία, γυρίζανε στὰ σπίτια τους. Οἱ δρόμοι ἀντιλαλούσανε ἀπὸ χαρούμενες φωνές. Οἱ πόρτες τῶν σπιτιῶν ἤτανε ἀνοιχτὲς καὶ φεγγοβολούσανε. Τὰ τραπέζια περιμένανε στρωμένα μ᾿ ἄσπρα τραπεζομάντηλα, κι εἴχανε πάνω ὅτι βάλει ὁ νοῦς σου. Φτωχοὶ καὶ πλούσιοι τρώγανε πλουσιοπάροχα, γιατί οἱ ἀρχόντοι στέλνανε ἀπ᾿ ὅλα στοὺς φτωχούς. Κι ἀντὶς νὰ τραγουδήσουνε στὰ τραπέζια, ψέλνανε τὸ Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε, Ἡ Παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει, Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον. Ἀφοῦ εὐφραινόντανε ἀπ᾿ ὅλα, πλαγιάζανε «ξέγνοιαστοι, σὰν τ᾿ ἀρνιὰ ποὺ κοιμόντανε κοντὰ στὸ παχνί, τότες ποὺ γεννήθηκε ὁ Χριστός, ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας.
Τώρα ἂς πᾶμε τὴν ἴδια βραδιὰ στὴν ἀντικρινὴ στεριά, ποὺ τρεμοσβήνουνε ἕνα-δύο μικρὰ φωτάκια, πέρα ἀπὸ τὸ πέλαγο ποὺ βογγᾶ ἀπὸ τὸν ἄγριο τὸν χιονιᾶ.
Εἶναι ἕνα μαντρὶ πίσω ἀπὸ μία ραχούλα κοντὰ στὴ θάλασσα, φυτρωμένη ἀπὸ πουρνάρια. Αὐτὸ τὸ μαντρὶ εἶναι τοῦ Γιάννη τοῦ Βλογημένου. Τὰ πρόβατα εἶναι σταλιασμένα κάτω ἀπὸ τὴ σαγιὰ καὶ ἀκούγουνται τὰ κουδούνια, τὶν-τίν, ὅπως ἀναχαράζουνε. Ἐπειδὴ γεννᾶνε, οἱ τσομπαναραῖοι παρὰ-φυλάγουνε καί, μόλις γεννηθεῖ κανένα ἀρνί, τ᾿ ἁρπᾶνε καὶ τὸ μπάζουνε στὸ καλύβι καὶ τὸ ζεσταίνουνε στὴ φωτιὰ νὰ μὴν παγώσει. Ἀπ᾿ ὄξω φωνάζουνε οἱ μαννάδες. Ἡ φωτιὰ ξελοχίζει καὶ τὸ καλύβι εἶναι σὰν χαμάμι.
Ἐκεῖ-μέσα βρίσκουνται ἓξ᾿-ἑφτὰ νοματέοι, καθισμένοι γύρω ἀπὸ τὸν σοφρᾶ. Πρῶτος εἶναι ὁ ἀρχιτσέλιγκας Γιάννης ὁ Βλογημένος, πού, ἅμα τὸν δεις, θαρρεῖς πῶς βρίσκεσαι ἀληθινὰ στὸ μαντρὶ ποῦ γεννήθηκε ὁ Χριστός. Εἶναι ἀρχαῖος ἄνθρωπος, ἀθῶος, μὲ γένια μαῦρα, σὰν ἅγιος. Τὰ ροῦχα ποὺ φορᾶ εἶναι βρακιὰ ἀνατολίτικα, στὰ ποδάρια του ἔχει τυλιγμένα πετσιὰ δεμένα μὲ λαγάρες, στὸ σελάχι του ἔχει ἤσκα καὶ τσακμάκι. Κι οἱ ἄλλοι τσομπάνηδες εἶναι σὰν τὸν Γιάννη, μονάχα ποὺ ὁ Γιάννης κάθεται μὲ τὸ πουκάμισο, ἐνῶ οἱ ἄλλοι, ἐπειδὴ βγαίνουνε ὄξω γιὰ νὰ κοιτάζουνε τὰ νιογέννητα, φορᾶνε προβιὲς προβατίσιες μὲ τὸ μαλλὶ γυρισμένο ἀπὸ μέσα.
Αὐτοὶ ποὺ κάθουνται στὸν σοφρᾶ εἶναι μουσαφιραῖοι. Ὁ ἕνας εἶναι ὁ Παναγῆς ὁ Στριγκάρος, κοντραμπατζῆς ξακουσμένος γιὰ τὴν παλικαριά του. Εἶχε πάγει γιὰ κυνήγι καὶ νυχτώθηκε στὸ μαντρί. Μὲ τὸν Γιάννη γνωριζόντανε ἀπὸ χρόνια, κι εἶχε κοιμηθεῖ πολλὲς φορὲς στὴ στάνη. Οἱ ἄλλοι τρεῖς ἤτανε καρβουνιάρηδες, ποὺ κάνανε κάρβουνα ἐκεῖ-κοντά. Οἱ ἄλλοι δύο ἤτανε ψαρᾶδες, ὁ γερο-Ψύλλος μὲ τὸ γιό του τὸν Κωσταντῆ.
Καθόντανε λοιπὸν γύρω στὸ σοφρᾶ καὶ τρώγανε. Ἀπάνω στὸ τραπέζι ἤτανε κρέατα, μυτζῆθρες ἀνάλατες, μανούρια, ἁγίζια, ψάρια, μπεκάτσες ψητές, τσίχλες, κι ἄλλα πουλιὰ τοῦ κυνηγιοῦ.
Ὁ ἕνας ὁ καρβουνιάρης ἤτανε ἀπὸ τὰ μπουγάζια τῆς Πόλης, ἀπὸ τὴ Μάδυτο, κι ἤξερε κι ἔψελνε καλά, εἶχε καὶ φωνὴ γλυκιὰ καὶ βαριά, τζουράδικη. Ἔψαλε τὸ Μεγάλυνον, ψυχή μου, μὲ τέτοιο μεράκι, ποὺ κλάψανε οἱ ἄλλοι ποὺ τὸν ἀκούγανε, κι ὁ Γιάννης ὁ Βλογημένος. Τὸ καλύβι γίνηκε σὰν ἐκκλησιά, ἔλεγες πὼς ἐκεῖ μέσα γεννήθηκε ὁ Χριστός.
Ἀπ᾿ ἔξω ὁ χιονιᾶς μούγκριζε καὶ τσάκιζε τὰ ρουπάκια. Ὁ γερο-Στριγκάρος καθότανε στὰ σκοτεινὰ συλλογισμένος καὶ μασοῦσε τὸ μουστάκι του. Φοροῦσε μία κατσούλα ἀπὸ ἀστραχάν, μ᾿ ὅλο ποὺ ἔκανε ζέστη, κι εἶχε χωμένη τὴν ἀπαλάμη τοῦ κάθε χεριοῦ του μέσα στ᾿ ἀνοιχτὸ μανίκι τ᾿ ἀλλουνοῦ χεριοῦ.
Γιὰ μία στιγμὴ σωπάσανε νὰ κουβεντιάζουνε. Ὁ Στριγκάρος, σκυφτός, κοίταζε τὸ χῶμα. Κούνησε κάμποσο τὸ κεφάλι του, κι ἄνοιξε τὸ στόμα του κι εἶπε:
Βρὲ παιδιά, καλὰ ἐσεῖς, γιορτάζετε τὴ χάρη Του, εἴσαστε καλοὶ ἄνθρωποι. Ἂμ ἐγώ, τί ψυχὴ θὰ παραδώσω, ποὺ σκότωσα καμιὰ κοσαριὰ ἀνθρώπους; Ἀκόμα καὶ γυναῖκες ξεκοίλιασα, καὶ μωρὰ πράματα χάλασα!
Κανένας δὲ μίλησε. Ὕστερ᾿ ἀπὸ ὥρα, σὰν νά ῾τανε μοναχός, ξανακούνησε τὸ κεφάλι του κι ἀναστέναξε κι εἶπε:
«Ἄραγες ὑπάρχει Κόλαση καὶ Παράδεισο;…
Καὶ δάγκασε τὸ μουστάκι του. Ξανακούνησε τὸ κεφάλι του κι εἶπε μέσα στὸ στόμα του, σὰ νὰ μιλοῦσε μὲ τὸν ἑαυτό του:
Δὲν μπορεῖ! Κάτιτις θὰ ὑπάρχει…
Καὶ δὲν ξαναμίλησε.

22 Δεκεμβρίου 1940: Ο Ελληνικός Στρατός απελε υθερώνει τη Χιμάρα

22 Δεκεμβρίου 1940: Ο Ελληνικός Στρατός απελε υθερώνει τη Χιμάρα

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 23, 2011
%25CE%2588%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25A3%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A7%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25B1+1940.jpg
Μετά την απελευθέρωση των Αγίων Σαράντα στις 6 Δεκεμβρίου 1940, κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, του Λουκόβου στις 7 και του Πικέρασι (Πικέρνι) στις 8 του ίδιου μήνα, η 3ηΜεραρχία του Ελληνικού Στρατού κινήθηκε βόρεια και στις 13 Δεκεμβρίου είχε φθάσει δυτικά και βορειοδυτικά του Μπόρσι, στην άριστα οχυρωμένη γραμμή, ύψωμα 613 – Μάλι ε Κηπαρόιτ – Μάλι ε Τζόρετ – αυχένας Κούτσι – Μάλι Ιτέρας που υπεράσπιζε η ιταλική μεραρχία Σιένα.

Η Ρωσία αναπτύσσει «τερατώδη» διηπειρωτικό πύραυλο των 100 τόνων

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Πέμπτη, 22 Δεκεμβρίου 2011

Η Ρωσία αναπτύσσει «τερατώδη» διηπειρωτικό πύραυλο των 100 τόνων


Ο νέος πύραυλος θα διαδεχθεί τον διηπειρωτικό πύραυλο Voevoda, γνωστό στo ΝΑΤΟ ως «Σατανάς».
Μόσχα: Απαντώντας στα αμερικανικά σχέδια για την ανάπτυξη αντιπυραυλικής ασπίδας στο έδαφος της Ευρώπης, η Ρωσία πραγματοποίησε τη Δευτέρα δοκιμαστική εκτόξευση ενός νέου πυραύλου αναχαίτισης μικρού βεληνεκούς, και επιπλέον ανακοίνωσε τα σχέδιά της για την κατασκευή ενός «τερατώδους» διηπειρωτικού πυραύλου με μάζα 100 τόνους.
«Η απόφαση έχει ληφθεί για τη δημιουργία ενός νέου, βαρέος πυραυλικού συστήματος υγρών καυσίμων, βασισμένου σε σιλό» δήλωσε, σύμφωνα με την εφημερίδα Pravda, ο αρχηγός της Διοίκησης Στρατιωτικών Πυραύλων Σεργκέι Καρακάεφ.
Το νέο πυραυλικό σύστημα «θα διαθέτει αυξημένες δυνατότητες υπέρβασης του μελλοντικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ» τόνισε.
Ο νέος πύραυλος φέρεται να αναπτύσσεται ως αντικαταστάτης του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου Voevoda, ο οποίος μπορεί να μεταφέρει πυρηνικές κεφαλές και είναι γνωστός στo ΝΑΤΟ ως «Σατανάς».
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δημοσιοποίησε βίντεο με τη δοκιμή ενός νέου αμυντικού πυραύλου μικρού βεληνεκούς από πεδίο βολών στο Καζακστάν

Οι τουρκοναζί αποθρασύνθηκαν και υπερασπίζονται το έγκλημα της Γενοκτονίας. Οκτώ μέτρα εναντίον της Γαλλίας εξήγγειλε ο Ερντογάν

Πέμπτη, 22 Δεκεμβρίου 2011

Οι τουρκοναζί αποθρασύνθηκαν και υπερασπίζονται το έγκλημα της Γενοκτονίας. Οκτώ μέτρα εναντίον της Γαλλίας εξήγγειλε ο Ερντογάν!

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στη χώρα του οποίου ισχύει νόμος με βάση τον οποίο όποιος μιλά για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, αν δεν δολοφονηθεί από το κράτος, όπως ο Χραντ Ντινκ, διασύρεται από τους παρακρατικούς και τη φασίζουσα τουρκική κοινωνία και σύρεται στα δικαστήρια για προσβολή του τουρκισμού, κατηγορεί τη Γαλλία για περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ…

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 23, 2011
Γράφει η Σοφία Τ.

(μιας που η Merkel ευχήθηκε «Καλά Χριστούγεννα στην τελευταία Σύνοδο, να υπενθυμίσουμε κάποιες «γιορτές» γερμανικές… Πάντως εύχομαι του χρόνου να μιλάμε μόνο για γλυκά και τραγούδια, να γίνει το θαύμα για την πατρίδα μας και το μέλλον αυτής, τα παιδιά…)

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Ακόμα και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία οι κοινωνικές ανισότητες ήταν μικρότερες απ’ ότι στην Αμερική του σήμερα

Ακόμα και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία οι κοινωνικές ανισότητες ήταν μικρότερες απ’ ότι στην Αμερική του σήμερα

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 22, 2011
Από το Βαθύ Κόκκινο
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τελικά κατέρρευσε, αφήνοντας χάος και Μεσαίωνα. Η σημερινή κοινωνία τι θα αφήσει;
Αν πάντως οι εργάτες δεν οργανωθούν, με σκοπό να ανατρέψουν την άρχουσα τάξη, τότε αυτή μας οδηγεί σε εντελώς “μαύρες” εποχές – εδώ θα παρουσιάσουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για μια σύγκριση των ανισοτήτων ανάμεσα στην Ρωμαϊκή κοινωνία και την κοινωνία των ΗΠΑ (ως τη #1 δύναμη του πλανήτη, έως τώρα τουλάχιστον).

Το άρθρο το βρήκαμε εδώ, και το μεταφράσαμε στα ελληνικά, μιας και η μελέτη των ιστορικών Walter Scheidel και Steven Friesen που παρουσιάζει μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι…η σημερινή κατάσταση είναι χειρότερη ακόμα και από την αρχαία Ρώμη!
Συγκεκριμένα, το ανώτερο 1% του πληθυσμού στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατείχε το 16% του πλούτου, ενώ σήμερα στην Αμερική το ανώτερο 1% του πληθυσμού κατέχει…το 40% του πλούτου.

Στα Ελληνικά οι σημειώσεις του Νεύτωνα. Το παγκόσμιο ζήτημα παραμένει ένα: Ελληνισμός ή Βαρβαρότητα.

Στα Ελληνικά οι σημειώσεις του Νεύτωνα. Το παγκόσμιο ζήτημα παραμένει ένα: Ελληνισμός ή Βαρβαρότητα.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 22, 2011
Εκτός από την ανακάλυψη του νόμου της βαρύτητας, ο Νεύτωνας είχε «ανακαλύψει» και την ελληνική γλώσσα!
Η παραπάνω σελίδα, η οποία είναι γραμμένη στα Ελληνικά,  αποτελεί απόσπασμα από το σημειωματάριο που διατηρούσε ο Νεύτωνας, περίπου το 1661 με 1665, ως προπτυχιακός φοιτητής στο Trinity College του πανεπιστημίου του Cambridge.
Το σημειωματάριο περιέχει πολλές σημειώσεις από τα μαθήματα που παρακολουθούσε.
Ωστόσο, στο μεγαλύτερο μέρος του, περιλαμβάνει τις μελέτες του Νεύτωνα στα μαθηματικά, την φυσική και την μεταφυσική.

αποχαιρετισμός…

αποχαιρετισμός…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 22, 2011
Σαν τσιγάρο που κόπηκε στη μέση χωρίς να βρει ένα επόμενο στόμα για να κάψει σ’ αυτό τη ζωή του,σαν τραγούδι που έρχεται και ξανάρχεται στον νου σου θέλοντας να σου τραγουδήσει άλλα τραγούδια που δεν έχεις αυτιά ν’ ακούσεις…
…………………………………
Μια νύχτα του Δεκέμβρη, με το Ακροταίναρο να ταξιδεύει ορθόπλωρο
ξημερώνουν αίφνης μεσοπέλαγα τα παλιά σου κόμιξ κι αρχίζουνε τα θαύματα και οι περιπέτειες στ’ στρα… Πάντα γίνονται θαύματα!..
Αποχαιρετισμός στα όπλα;
Μάλλον όχι! Αλλωστε ουδείς εξ όσων γνωρίζω απ’ το είδος που εκτιμώ δεν αποχαιρετά, ούτε παρατά τα όπλα του, όχι
τουλάχιστον πριν ο ίδιος να αποφασίσει κι όχι κάποια ανωτέρα βία, συνήθως κατώτερη των περιστάσεων, να κρεμάσει την «ασπίδα του» πάνω απ’ το τζάκι ή έστω τα «παπούτσια του» στον τοίχο.

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Εξυπηρέτηση ημετέρων καταλογίζουν στη Διαμαντοπούλου οι Έλληνες εκδότες

Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2011

Εξυπηρέτηση ημετέρων καταλογίζουν στη Διαμαντοπούλου οι Έλληνες εκδότες

Εξυπηρέτηση ημετέρων καταλογίζουν στη Διαμαντοπούλου οι Έλληνες εκδότεςΑνάστατος ο εκδοτικός κόσμος από το ενδεχόμενο μεγάλου σκάνδαλου που έχει ξεσπάσει με αφορμή την εκτύπωση των σχολικών βιβλίων και τις μεθοδεύσεις που οδηγούν σε προνομιακές σχέσεις με εκδοτικούς οίκους και αφήνουν το υπουργείο Παιδείας έκθετο. Η ηγεσία του υπουργείου και συγκεκριμένα η κ. Διαμαντοπούλου είναι υπόλογος  τόσο απέναντι στους εκδότες όσο και στον ελληνικό λαό που δοκιμάζεταο από την ύφεση και τη βαριά φορολογία.
Δριμεία επίθεση κατά της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας εξαπολύουν οι Έλληνες εκδότες, με αφορμή τις πελατειακές σχέσεις που έχει αναπτύξει με συγκεκριμένους εκδοτικούς οίκους, αλλοιώνοντας τις συνθήκες του υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και τη διασπάθιση των χρημάτων των Ελλήνων πολιτών.

Σοκ στην Άγκυρα. Συνελήφθησαν 49 πράκτορες της ΜΙΤ στη Συρία

Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2011

Σοκ στην Άγκυρα. Συνελήφθησαν 49 πράκτορες της ΜΙΤ στη Συρία

Εξαιρετικά αρνητική τροπή για την Τουρκία παίρνουν οι εξελίξεις στη Συρία, αφού οι συριακές αρχές προχώρησαν στη σύλληψη 49 πρακτόρων της ΜΙΤ, που λάμβαναν μέρος στις ανατρεπτικές δραστηριότητες που βρίσκονται σε εξέλιξη στη χώρα αυτή.

Βιβλία Ελπίδας και Εθνικής Αυτογνωσίας

Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2011


Βιβλία Ελπίδας και Εθνικής Αυτογνωσίας

Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Το ξέρω, αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες. Φέτος δεν περισσεύουν χρήματα ούτε και υπάρχει μεγάλη διάθεση για να αγοράσετε βιβλία για τις γιορτές. Ίσως είστε λιγότεροι οι υποψήφιοι αναγνώστες, όμως κάποιοι αντιστέκεστε. Και παρά την κρίση θα αγοράσετε ένα – δυο βιβλία είτε για σας είτε για να τα δωρίσετε σε συγγενείς και φίλους.

Αμπντόλ Χοσεΐν Ζαρντάρι: ο Ιρανός «Σίντλερ» που έσωσε χιλιάδες εβραίους από τους ναζί

Αμπντόλ Χοσεΐν Ζαρντάρι: ο Ιρανός «Σίντλερ» που έσωσε χιλιάδες εβραίους από τους ναζί


Η ιστορία του Αμντόλ Χοσεΐν Ζαρντάρι έγινε και δημοφιλής τηλεοπτική σειρά στο Ιράν (στη φωτογραφία ο ηθοποιός που υποδυόταν τον νεαρό διπλωμάτη).
Η ιστορία του Αμντόλ Χοσεΐν Ζαρντάρι έγινε και δημοφιλής τηλεοπτική σειρά στο Ιράν (στη φωτογραφία ο ηθοποιός που υποδυόταν τον νεαρό διπλωμάτη).
Τεχεράνη: Χιλιάδες Ιρανοί εβραίοι χρωστούν την ύπαρξή τους σε έναν άνθρωπο: στον μουσουλμάνο διπλωμάτη, Αμπντόλ Χοσεΐν Σαρντάρι, ο οποίος στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου εργαζόταν στο Παρίσι και ρίσκαρε τα πάντα για να βοηθήσει τους Ιρανούς συμπολίτες του να ξεφύγουν από τους ναζί. Υπολογίζεται ότι βοήθησε περίπου 2.000 Ιρανούς να ξεφύγουν από τη ναζιστική κόλαση.

Ο Ισλαμοφασισμός συναντά το πλούσιο γενοκτονικό παρελθόν της Τουρκίας

Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2011

Ο Ισλαμοφασισμός συναντά το πλούσιο γενοκτονικό παρελθόν της Τουρκίας


ΑΓΚΥΡΑ. - Τρία κόμματα στο τουρκικό κοινοβούλιο ετοίμασαν από κοινού ανοιχτή επιστολή με την οποία διατυπώνονταν οι θέσεις της της Τουρκίας σχετικά με την γενοκτονία των Αρμενίων και παράλληλα επέκριναν  το γεγονός της επικείμενης ψήφισης από την γαλλική  Εθνοσυνέλευση του νομοσχεδίου που θα  ποινικοποιεί την άρνηση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Κατά το έγγραφο που συνέταξαν τα κόμματα του τουρκικού κοινοβουλίου το νομοσχέδιο αυτό βασίζεται σε μονόπλευρη θεώρηση των γεγονότων, είναι απαράδεκτο και αποτελεί ιστορικό λάθος.

Το μελλοντικό αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό του 2025

Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2011

Το μελλοντικό αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό του 2025

του Admiral Jonathan Greenert, U.S. Navy 
Υπερηχητικά μη επανδρωμένα αεροπλάνα,
από τις προτεραιότητες του U. S. Navy
Ο Ναύαρχος Jonathan Greenert, αρχηγός των επιχειρήσεων του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, ανακοίνωσε τις προκλήσεις που περιμένουν το αμερικανικό ναυτικό με ορίζοντα το 2025 σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε από το   Ναυτικό Ινστιτούτο των Ηνωμένων Πολιτειών,  Issue: Proceedings Magazine - December 2011 Vol. 137/12/1,306 .
Ενώ η εξοικονόμηση πόρων που μπορεί να ζητηθεί από το Πεντάγωνο δημιουργούν φόβους στον Αμερικανό Υπουργό Άμυνας
Λέων Πανέτα έτσι ώστε να περιοριστεί το U. S. Navy στο μέγεθος που ήταν το 1915, αναμένονται καυτές συζητήσεις για τα επόμενα χρόνια: θα πρέπει όντως να εγγυηθεί η ασφάλεια των θαλασσίων δρόμων που ανοίγονται με το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική, να αποτραπεί ένας πιθανός αποκλεισμός των Στενών του Ορμούζ από το Ιράν και να παρακολουθηθεί από κοντά η ζώνη της Ασίας-Ειρηνικού, όπου η ραγδαία άνοδος της δύναμης της Κίνας στο στρατιωτικό τομέα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, δεδομένου επιπλέον ότι εμπλέκεται σε πολλές εδαφικές διαφορές στην περιοχή, μεταξύ άλλων στη Νότια Θάλασσα της Κίνας.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

The Mysteries of Kim Jong-il







Select names from your address book   |   Help

   
We hate spam. We do not sell or share the email addresses you provide.

The Mysteries of Kim Jong-il

 The Mysteries of Kim Jong-il
As the body of North Korean leader Kim Jong-il lies in state surrounded by heaps of red Kimjonglilia, the hybrid tuberous begonia created in 1988 to “render” the Dear Leader’s “greatness in floral form” (says the Toronto Star), and intrigue arises about what sort of leader his 27-year-old and complete unknown factor of a son and successor Kim Jong Un will be, South Koran and US intelligence sources are coming under criticism for failing to note any signs of Kim’s demise on December 17, reportedly from overwork and stress.
The intelligence failure underscores the opacity wrapped in enigmas that has been North Korea’s face to most of the outside world since Kim Il-sung, the founder of North Korea and grandfather of the new, inexperienced leader, founded the country in 1948. Many in the west have been unsure about how to view images of North Koreans tumbling down in grief and madly weeping: Are these true expressions of sorrow for an authoritarian ruler? Or are all the public expressions of mourning but propagandistic displays that North Koreans are coerced to perform? Are they indeed, as the New York Times puts it, “an accepted part of Korean Confucian culture, [that] can be witnessed at the funerals of the famous and the not famous alike in South Korea,” though magnified to the nth degree as the deceased is the central character of a cult of personality in which he was “every North Korean’s father”?
Of central concern is Kim Jong Un who, in a navy blue rather than a puce Vinylon suit and sporting a flat-top hairstyle rather than his father’s famous bouffant, seems a bit familiar on the surface, but not really. Educated at a Swiss boarding school, “Kim 3″ as Paul French dubs him in Foreign Policy, “seems to have none of the innate Kim clan show-business pizzazz.” Given that the younger Kim is now, with a coterie of advisers and military men clustering round him, at the head of a country with the capacity to build a complete nuclear reactor (as it secretly did in Syria), not to mention its uranium enrichment facility, the seeming black hole of knowledge surrounding not only “Kim 3″ but Pyongyang and North Korea itself should be disquieting.
Perhaps that it why there has been a bit more than a fascination with what we have known about Kim Jong-il, his curious obsessions, his collection of some 20,000 videotapes; fanatic interest for basketball and other sports, and hyperbolic claims of his own ability (he was said to have shot 11 holes the first time he ever played golf); his thoroughly gourmand appetite for, among much else “Danish bacon, Iranian caviar, Thai mangos,” Austrian cuisine  and Hennessy cognac; his armored train convoy of up to 90 cars plus a few Mercedes; his signature outfit, that puce Vinylon suit, the high-rise hair, the Ray-bans and the six-inch platform shoes. So much for drab Communist austerity in a country where thousands of North Koreans, including scores of children, go hungry after repeated recent food crises following depleted harvests.
Nature abhors a vacuum, ’tis said. To make up for the very little that we know about Kim Jong-il, we’ve collected information about his admittedly odd habits (not to mention numerous other “curiosities” about North Korea). Visiting the country in 2010, two BBC journalists found a country where the grass on the side of the roads was cut with scissors; where children did not know who Nelson Mandela was and considered Stalin and Mao Zedong to be world leaders.
The question is, does all this strangeness make us feel more fearful about North Korea? Or does it rather seem to be just more of the usual baffling details we’ve come to associate with a country so shut off from the world that no one (at least no one supposedly) has access to the Internet?